Το 2010 πριν ακόμη μπούμε στα μνημόνια ο « Καλλικράτης » προέβλεπε μεταφορά πολλών αρμοδιοτήτων στους Δήμους και την αντίστοιχη οικονομικών πόρων.
Οι κατοπινές ραγδαίες εξελίξεις δημιούργησαν νέα αρνητικά δεδομένα στην τοπική αυτοδιοίκηση που κλήθηκαν οι αιρετοί, αλλά κυρίως οι εργαζόμενοι να αντιμετωπίσουν.
Η απίστευτη μείωση της χρηματοδότησης, που ξεπέρασε το 60% σε ορισμένες κατηγορίες και η απαγόρευση των προσλήψεων μέχρι πρόσφατα, ακόμη και στις ανταποδοτικές υπηρεσίες έφεραν τον « εχθρό προ των πυλών ».
Ποιος ήταν ο εχθρός;
Μα φυσικά ο κίνδυνος της πλήρους κατάρρευσης του μόνου βαθμού εξουσίας που βρίσκεται κοντά στον πολίτη, που βρίσκεται δίπλα του.
Κι όμως η αυτοδιοίκηση στάθηκε όρθια , προσέφερε υπηρεσίες σημαντικές και ποιοτικές και πήρε πάνω της μεγάλο κομμάτι του « κοινωνικού κράτους » .
Που οφείλεται αυτό;
Κυρίως στην συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων που φορτώθηκαν στις πλάτες τους ένα τεράστιο μέρος της οικονομικής εξυγίανσης και των κοινωνικών και ανταποδοτικών υπηρεσιών.
Κι όμως η κριτική (των περισσοτέρων μας) πολλές φορές ξεφεύγει από τα όρια της λογικής , της ψύχραιμης ανάλυσης και της γνώσης της πραγματικότητας.
Έτσι όπως έχουμε μάθει , λειτουργούμε με υπεραπλουστεύσεις ,βρίσκοντας το « εύκολο θύμα » (που αποδεικνύεται εκ των πραγμάτων βέβαια, ότι δεν είναι καθόλου εύκολο ) για να του τα φορτώσουμε όλα.
Κοιτάξτε, σε αυτή την ιστορία βρεθήκαμε σχεδόν όλοι στον πάτο, με τους περισσότερο αδικημένους τους ανέργους και τα άτομα με ειδικές ανάγκες.
Δεν χρειάζεται να συνεχίζουμε να ρίχνουμε νερό στον « μύλο της διχόνοιας » ανάμεσα στις διάφορες επαγγελματικές ομάδες .
Δεν έχει κανένα νόημα, δεν ωφελεί πουθενά.
Το κάναμε οι περισσότεροι αυτό το λάθος , μη το συνεχίζουμε .
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου