«Τραγουδώντας… Ζω» με τη λυρική, ανεξίτηλη σφραγίδα της Όλγας Βενέτη

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΠΑΡΟΥ

Σάββατο 4 Αυγούστου 2018, ώρα 21:00

ΟΛΓΑ ΒΕΝΕΤΗ

«Τραγουδώντας… Ζω»

“Τραγουδώντας...Ζω” με τη λυρική, ανεξίτηλη  σφραγίδα της Όλγας Βενέτη σε μία μεγάλη καλοκαιρινή συναυλία. Κάτω από τον έναστρο ουρανό των Κυκλάδων, με τη μυρωδιά της νοσταλγίας και του θυμαριού, η Όλγα Βενέτη μας ταξιδεύει σε ακούσματα αγαπημένα που έγραψαν ιστορία στη μουσική και τις καρδιές μας με τη μοναδική μουσική καθοδήγηση του σπουδαίου μαέστρου και ενορχηστρωτή Χάρη Ανδρεάδη.

Με ελληνικά, αλλά και ξένα τραγούδια, που όλοι λατρέψαμε η Όλγα Βενέτη μας οδηγεί κατευθείαν στον δρόμο της χαράς και της καρδιάς. Εκτός από το “Ζω”, που ενέπνευσε την καλοκαιρινή συναυλία, θα ακουστούν εμβληματικά κομμάτια όπως τα “Δι’ ευχών», «Μ’ αγαπούσες θυμάμαι μια φορά», «Θα διώξω τα σύννεφα»  αλλά και πιο χορευτικά όπως το “La foule” ή το “Dancing Queen” - μέσα στο κλίμα του καλοκαιριού. Η ερμηνεία της Όλγας Βενέτη στο “Sous le ciel de Paris” ή το “Ne me quitte pas” σε εκείνες τις υπέροχες εμφανίσεις στον Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός» και το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών ενθουσίασε τους κριτικούς και αναμένεται να συγκινήσει και πάλι το κοινό. Καλοκαιρινές βραδιές γεμάτες αναμνήσεις, όνειρα αλλά και ελληνική παράδοση, αφού δεν θα λείψουν ούτε τα αγαπημένα νησιώτικα κατευθείαν βγαλμένα από την θάλασσα του Αιγαίου και το απέριττο λευκό των Κυκλάδων.

Η Όλγα Βενέτη σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και μουσική (Δίπλωμα Μονωδίας) στο Σύγχρονο Ωδείο Αθήνας, με καθηγητή το Γ. Ζερβάνο. Παρακολούθησε ακόμη σεμινάρια φωνητικής στο Μιλάνο με καθηγητή το D. Matsola. Ως χορωδός της Εθνικής Λυρικής Σκηνής έχει συμμετάσχει σε παραστάσεις του Φεστιβάλ Αθηνών στο Ηρώδειο και έχει επίσης συνεργαστεί με τον καταξιωμένο τενόρο και δάσκαλό της Σταμάτη Μπερή. Από το 2014 με αφετηρία τον «Ιανό» ξεκινά μια σειρά εξαιρετικά επιτυχημένων συναυλιών. Το 2015 ο Φιλολογικός Σύλλογος «Παρνασσός» καλοδέχεται την Όλγα Βενέτη για τις δυο επόμενες συναυλίες ερμηνεύοντας διαχρονικά αριστουργήματα του Μάνου Χατζιδάκι και Μίκη Θεοδωράκη σε συνδυασμό αξέχαστων εκτελέσεων της Edith Piaf και της Juliette Greco. Το 2016, η Όλγα Βενέτη στην Πάρο, το αγαπημένο της νησί, κάνει το όνειρο της πραγματικότητα: ερμηνεύει πολυαγαπημένα τραγούδια που μιλούν στην ψυχή. Το 2017, για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, οι μουσικές περιπλανήσεις ξεκινούν στον Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός», οπού το θέατρο και ο κινηματογράφος ενώνονται μουσικά με την μαγευτική φωνή της. Συνεχίζει ακούραστη στο Ίδρυμα Θεοχαράκη και τον Οκτώβριο του 2017, στο Γηροκομείο Πειραιώς, όπου πραγματοποιείται μια μεγάλη μουσική εκδήλωση κατά της φτώχειας στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Η Όλγα Βενέτη είναι εκεί  για να τιμήσει και να στηρίξει με την παρουσία της, θυμίζοντας την τεράστια χαρά που δημιουργεί σε όλους μας η μουσική. Λίγους μήνες μετά, στον χώρο του Μεγάρου Μουσικής η Όλγα Βενέτη πλαισιώνει και στηρίζει μουσικά με συγκινητικές ερμηνείες την πρωτοβουλία του Ομίλου Υγεία, «All about heart”.

Ο Χάρης Ανδρεάδης, διαπρεπής σύγχρονος ενορχηστρωτής, πιανίστας και μαέστρος της ελαφράς μουσικής, προέρχεται από μουσικόφιλη οικογένεια. Σε ηλικία 9 ετών ξεκίνησε να σπουδάζει πιάνο στο Ωδείο Αθηνών (με τον Γ. Μαρή και τη Λ. Βιτσεντζάτου). Απεφοίτησε το 1970, ενώ εργαζόταν ήδη ως πιανίστας. Παράλληλα έκανε μαθήματα θεωρητικών με τον Γ. Α. Παπαϊωάννου. Το 1974 μετέσχε για πρώτη φορά στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (ως μαέστρος) παίρνοντας το Α' βραβείο.  Από το 1975 ως το 1978 είχε συνεχείς συμμετοχές στο ίδιο Φεστιβάλ. Το 1978 διηύθυνε την Ορχήστρα της Γαλλικής τηλεόρασης στη Eurovision. Έκτοτε εμφανίστηκε στην ίδια διοργάνωση άλλες 8 φορές. Το 1986 διηύθυνε τις εκτελέσεις του Ελληνικού και του Κυπριακού τραγουδιού. Το 1991 κατέλαβε την 5η θέση στο Διαγωνισμό της Eurovision. Έχει ενορχηστρώσει τραγούδια για πολλούς από τους "σούπερ-σταρ" τραγουδιστές τoυ ελληνικού πενταγράμμου σε ποσοστό που ξεπερνάει αρκετά το 50% των ενορχηστρώσεων της Ελληνικής δισκογραφίας. Έχει κερδίσει πάνω από 30 "χρυσούς" δίσκους και αρκετούς "πλατινένιους".

ΟΛΓΑ ΒΕΝΕΤΗ

«Τραγουδώντας… Ζω»

Καλλιτεχνική επιμέλεια & ενορχήστρωση: Χάρης Ανδρεάδης

Συμμετέχουν: Άννα Ιωαννίδου, Νίκος Σπέρης

Παίζουν οι μουσικοί:

Μιχάλης Σεραφείμ, κιθάρα

Παύλος Διαμαντόπουλος, μπάσο

Διονύσης Αγαλιανός, τρομπέτα

Δημήτρης Ανδρεάδης, keyboard

Αντώνης Κουλούρης, τύμπανα

Τιμή εισιτηρίου:

12 ευρώ (γενική είσοδος) | Μέρος των εσόδων της συναυλίας θα διατεθεί στο Κέντρο Υγείας Πάρου για τη δημιουργία κέντρου Μητρότητας

Προπώληση εισιτηρίων: 

Βιβλιοπωλείο Πολύχρωμο, Περιφερειακός Παροικιάς, Πάρος, τηλ. 22840 22906

(Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα – Τρίτη – Πέμπτη – Παρασκευή 9.00 -14.30 & 18.00 -21.00, Τετάρτη – Σάββατο 9.00 – 14.30)

Με την υποστήριξη του ΔΗΜΟΥ ΠΑΡΟΥ

Με την ευγενική χορηγία των:

MORAITIS WINERY   ΑΦΟΙ ΓΚΙΚΑ ΑΓΡΟΤΕΧΝΙΚΗ Α.Ε.    ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ 

BLUE STAR FERRIES  ΧΑΪΔΕΜΕΝΟΣ

Με αφορμή την φονική πυρκαγιά στην Αττική

Ο εγωκεντρισμός αποτελεί κυρίαρχη ψυχολογική δομή στις σκέψεις και τις πράξεις μας. Το ατύχημα θα συμβεί σε όλους τους άλλους και οπωσδήποτε όχι σε εμάς.

Αυτή κατά τη γνώμη μας είναι και η βασική αιτία της έλλειψης προετοιμασίας για την αντιμετώπιση της όποιας καταστροφής ατομικής ή μαζικής.

Όταν συμβεί το κακό, τρέχουμε να σωθούμε, χωρίς να γνωρίζουμε με ποιο τρόπο και την ίδια κρίσιμη στιγμή, που χρειαζόμαστε βοήθεια, οι κρατικές υπηρεσίες αποδεικνύονται διαχρονικά ανεπαρκείς και ανίκανες για να μας σώσουν.

Κατά τη διάρκεια της όποιας τραγωδίας εμφανίζεται ευτυχώς ένα αντίρροπο κύμα εθελοντισμού που συχνά καταπλήσσει με την αυθόρμητη οργάνωσή του και το οποίο αναπληρώνει σε σημαντικό βαθμό την κρατική ανεπάρκεια.

Και αμέσως μετά, με άταφους ακόμα τους νεκρούς, αρχίζει ο πετροπόλεμος  ανάμεσα στην αντιπολίτευση και την κυβέρνηση και η διάχυση ευθυνών, με αποτέλεσμα  να αναζητείται ο υπεύθυνος και να μην βρίσκεται πουθενά και ποτέ.

Και αφού ολοκληρωθεί και αυτός ο κύκλος με πρωταγωνιστές τα κανάλια, δημόσια και ιδιωτικά, που μας σερβίρουν τα πλέον απίθανα, το τραγικό συμβάν ξεχνιέται μέχρι να έλθει το επόμενο, που θα μας βρει πάλι απροετοίμαστους.

Το Μάτι στο Μαραθώνα βγάζει μάτι με τα αυθαίρετα, τους κλειστούς δρόμους και την αδυναμία προσπέλασης στις παραλίες. Και όλα αυτά συμβαίνουν σε πυκνό δάσος κωνοφόρων.

Τα είδαμε όλα εκεί, όπως θα τα δούμε και στο μέλλον σε κάποιον άλλο οικισμό της χώρας, όταν θα καίγεται και αυτός.

Με αφορμή τα πιο πάνω, αξίζει τον κόπο να θυμηθούμε και τα δικά μας, που σίγουρα έχουν ξεχαστεί ή αγνοούνται κυρίως από τις νεότερες ηλικίες.

Το 1996 είχαμε μέσα στο λιμάνι της Πάρου το ναυάγιο του Ποσειδώνα. Το πλοίο θα μπορούσε να σωθεί, αλλά το κράτος την κρίσιμη στιγμή των αποφάσεων ήταν ανύπαρκτο.

Το 1999 είχαμε μια μεγάλη φωτιά, τη μεγαλύτερη στην πρόσφατη ιστορία της Πάρου, που ξεκίνησε από το Μαράθι και έφτασε μέχρι το μοναστήρι της Λογγοβάρδας, που λίγο έλειψε να το κάψει εξαιτίας της ξεροκεφαλιάς του Περιφερειάρχη Πυροσβεστικής Νότιου Αιγαίου.

Το 2000 είχαμε την τραγωδία του ΣΑΜΙΝΑ. Τότε σώσαμε και περιθάλψαμε τον κόσμο εμείς οι Παριανοί. Τις κρίσιμες εκείνες ώρες το κράτος ήταν ανύπαρκτο και αρκετά από τα μέτρα που πήρε, κατόπιν εορτής, είμαστε βέβαιοι, ότι δεν εφαρμόζονται.

Το Φεβρουάριο του 2003 η Πάρος πλημμύρισε, αλλά κανένα σοβαρό αντιπλημμυρικό έργο προστασίας του οικισμού της Παροικιάς δεν πραγματοποιήθηκε.

Η Πάρος παραμένει ανοχύρωτη, όπως όλη η Ελλάδα, με ανοχύρωτα και τα μυαλά μας από το καταστροφικό μας εγώ, την πολυπραγμοσύνη μας, την απαιδευσιά μας και τη ροπή μας σε κάθε πολεοδομική παρανομία, που έχει γίνει καθεστώς και νομιμοποιείται, επειδή το κράτος έχει ανάγκη από λεφτά.

Σεισμοπαθείς, πλημμυροπαθείς, πυροπαθείς και ναυαγισμένοι κυριολεκτικά και μεταφορικά, εμείς οι Έλληνες συνεχίζουμε την αυτοκαταστροφική μας πορεία  μέσα στο χρόνο αναζητώντας τον εχθρό εκτός των τειχών, ενώ αυτός βρίσκεται εντός μας.

Αγροκήπιο Παροικιάς: Με ρυθμούς χελώνας η αξιοποίησή του.

Πέρασαν 17 ολόκληρα χρόνια από τότε που το υπουργείο Γεωργίας ,με υπουργό το Γιώργο Ανωμερίτη, παραχώρησε τη χρήση του στο Δήμο Πάρου.

Είχε προηγηθεί αίτημα του Δήμου, όταν η τότε δημοτική αρχή πληροφορήθηκε, ότι, το έκτασης 20 στρεμμάτων κτήμα, όδευε προς πώληση.

Έκτοτε και μέχρι σήμερα το κτήμα παραμένει αναξιοποίητο, όταν στο χώρο αυτό, που βρίσκεται μέσα στον οικισμό της Παροικιάς, θα μπορούσαν να είχαν γίνει πολλά.

Μπροστά στην αδράνεια του Δήμου, η Ομοσπονδία Παριανών Συλλόγων, ο Σύλλογος Παραδοσιακού Οικισμού Παροικιάς και ο Σύλλογος Παρίων «Η ΕΚΑΤΟΝΤΑΠΥΛΙΑΝΗ» πήραν την πρωτοβουλία και διαμόρφωσαν πρόταση αξιοποίησής του.

Από το 2016 οι πιο πάνω φορείς ζητούσαν σύγκληση μονοθεματικού δημοτικού συμβουλίου, χωρίς να υπάρχει ανταπόκριση από τη δημοτική αρχή.

Τελικά και με μεγάλη καθυστέρηση το θέμα έρχεται για συζήτηση αύριο Πέμπτη , 19 Ιουλίου, μαζί με άλλα θέματα, υποβαθμίζοντάς το, υποβαθμίζοντας ταυτόχρονα και την επίπονη εργασία των φορέων και των φυσικών προσώπων που διαμόρφωσαν την πρόταση.

Ας είναι.

Η υπόθεση πλέον της αξιοποίησης του Αγροκηπίου βρίσκεται στην κρίση των δημοτικών συμβούλων, οι οποίοι ελπίζουμε, ότι με τη θετική τους απόφαση, θα δρομολογήσουν τη συμμετοχή του Δήμου σε ένα έργο πνοής, που το έχει απόλυτη ανάγκη ο ταλαίπωρος οικισμός της Παροικιάς.

"Είμαστε ακόμα ζωντανοί"

Έπειτα από την άπνοια και τον παρατεταμένο λήθαργο που χαρακτήριζε την παρακμάζουσα Παροικιά, εξαιτίας της αδιαφορίας μας και της παράδοσης της τύχης της και της μελλοντικής της πορείας σε άτομα, που παρά τις καλές τους προθέσεις, στάθηκαν ανήμπορα να ανταποκριθούν στις σύγχρονες απαιτήσεις, οι νέοι άνθρωποι της Παροικιάς , στα πλαίσια του PAROS FESTIVAL απέδειξαν, ότι μπορούν να ζωντανέψουν, να αναδείξουν και να προβάλουν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη τον ωραιότερο οικισμό των Κυκλάδων.

Ζήσαμε όλοι μας μια μοναδική εμπειρία που απαιτούσε οργάνωση, νεανικό ενθουσιασμό και πολλούς εθελοντές. Και τα είχε όλα.

Ο κόσμος της Παροικιάς που καθημερινά βίωνε απογοητεύσεις και κατέθετε καημούς για τη φθίνουσα πορεία της πρωτεύουσας του νησιού, αναθάρρησε και άρχισε να ελπίζει. 

Αυτήν την ελπίδα έχουμε χρέος όλοι μας να την κρατήσουμε ζωντανή και να χαράξουμε νέα πορεία για πολλά, σημαντικά και δύσκολα που έχει ανάγκη ο τόπος μας.

Οι νέοι μας που σκέφτηκαν, οργάνωσαν και εκτέλεσαν το  PAROS FESTIVAL αξίζουν τα συγχαρητήριά μας. Καλή συνέχεια για το 2019.