ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΕΜΒΟΛΙΑΣΤΟΥΣ;

Το ερώτημα απασχολεί όλο και μεγαλύτερη μερίδα του πληθυσμού, εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους, αφού η μετάλλαξη ΔΕΛΤΑ δεν κάνει διακρίσεις.

 
Το διαπιστώσαμε άλλωστε και στο νησί μας από εμβολιασμένους που νόσησαν, ευτυχώς χωρίς σοβαρά προβλήματα.

 
Τα πρώτα μέτρα που πήρε η κυβέρνηση, με την κάλυψη των λοιμωξιολόγων και των μέσων ενημέρωσης, με τον περιορισμό της όποιας δραστηριότητάς μας, είχαν αποτέλεσμα, αλλά και συνέπειες.

 
Θυμίζουμε το «Μένουμε σπίτι», τις οριοθετημένες μετακινήσεις μας, την τηλε-εργασία, την τηλε-εκπαίδευση με τους σχεδόν ανύπαρκτους υπολογιστές, την δυσκολία αγοράς καταναλωτικών αγαθών, το κλείσιμο της εστίασης, των θεάτρων, των κινηματογράφων, των κέντρων διασκέδασης, την απαγόρευση των ποδοσφαιρικών αγώνων και άλλων αθλητικών δραστηριοτήτων, αλλά και την αύξηση της ανεργίας, τις ενδοοικογενειακές τριβές και τα ψυχολογικά προβλήματα που προκάλεσε η κλεισούρα, τα προβλήματα από την έλλειψη ζωντανής επικοινωνίας και επαφής που κόστισε ιδιαίτερα στη νεολαία μας.

 
Στη συνέχεια και μετά τον πρώτο αιφνιδιασμό, ήρθαν τα εμβόλια, η υπερβολική διαφήμισή τους από τα συστημικά μέσα ενημέρωσης, που τα εμφάνισαν ως πανάκεια που θα εξαφάνιζε τον ιό, η χαλάρωση των μέτρων και λόγω του τουρισμού, μέχρι που εμφανίστηκε η μετάλλαξη ΔΕΛΤΑ που άρχισε να μολύνει με μεγάλη ταχύτητα εμβολιασμένους και μη.

Ταυτόχρονα άρχισε να αναπτύσσεται ένα ακηδεμόνευτο κίνημα από τη νεολαία, που κατάργησε στην πράξη τα περιοριστικά μέτρα, αλλά και ένα άλλο παράλληλο κατά του υποχρεωτικού εμβολιασμού.

Και τώρα βρισκόμαστε στη διαχείριση ενός νέου κύματος με νέα περιοριστικά και τιμωρητικά μέτρα που ανακοινώθηκαν προχθές και τα οποία στρέφονται εναντίον όσων αρνούνται να εμβολιαστούν.

Ανεξάρτητα από τη δυσκολία που έχει η εφαρμογή των μέτρων και η επιβολή τους με ποινή την απόλυση στην περίπτωση των υγειονομικών, και το χρηματικό κόστος για τους εκπαιδευτικούς και άλλους κλάδους που υποχρεώνονται σε τεστ, έχει αρχίσει και μια αμφισβήτηση που εδράζεται σε επιστημονικές έρευνες σε σχέση με τη διάρκεια της ανοσίας που εξασφαλίζουν τα εμβόλια, τις παρενέργειες που προκαλούν και τη μεταδοτικότητα της νόσου από τους εμβολιασμένους.

Αντιγραφούμε όσα είπε στο ημερήσιο τύπο ο Διευθυντής της Β΄ ΜΕΘ του Νοσοκομείου Παπανικολάου στη Θεσσαλονίκη, Νίκος Καπραβέλος:

« …Πλέον διαψευστήκαμε που πιστεύαμε πολλοί, ότι με τους εμβολιασμούς θα έκλεινε ο κύκλος της πανδημίας. Από τη στιγμή που μολύνονται και οι εμβολιασμένοι, η ανοσία της αγέλης δεν είναι εφικτή.
Πρέπει να οπλιστούμε με πολλή υπομονή, να ετοιμάσουμε το σύστημα Υγείας, τα υγειονομικά πρωτόκολλα, να βελτιώσουμε τους εμβολιασμούς, να έρθουν εμβόλια καλύτερης γενιάς.
Η Αγγλία που έχει εμβολιάσει πάνω από 90% τους πολίτες άνω των 50 ετών, έχει αυτή τη στιγμή 320 θανάτους σε πλήρως εμβολιασμένους.
Άρα δεν καλύπτει το εμβόλιο αυτή τη στιγμή. Γι΄αυτό και το CDC έχει δώσει εντολές ότι και οι εμβολιασμένοι θα πρέπει να φορούν μάσκες και να μπαίνουν σε καραντίνα».

Κατόπιν αυτού αναρωτιόμαστε. Τι έννοια έχει ο διαχωρισμός σε εμβολιασμένους και μη στα νοσοκομεία, στους οίκους ευγηρίας, στους εσωτερικούς χώρους της εστίασης και όπου αλλού ορίζουν τα νέα μέτρα που ανακοινώθηκαν;

Και αν τα μέτρα αυτά αποτελούν πρόγευση άλλων αυστηρότερων, μέχρι που θα πάει αυτή η ιστορία που έφερε τα πάνω κάτω στην καθημερινότητά μας;

Ένα είναι βέβαιο: Όσο πιο πολλοί είναι οι περιορισμοί που μας επιβάλλονται, τόσο πιο πολύ θα αυξάνονται και οι αντιδράσεις των πολιτών και ιδιαίτερα εκείνων που πλήττονται οικονομικά, με τις δυνάμεις καταστολής να πιάνουν δουλειά ξυλοφορτώνοντας τον κόσμο που αντιδρά και πιο πολύ τη νεολαία.

Και γιατί μόνο οι μη εμβολιασμένοι να υποχρεώνονται να κάνουν τεστ, όταν και οι εμβολιασμένοι μπορεί να είναι φορείς;

Η μετάλλαξη ΔΕΛΤΑ μας έμπλεξε για τα καλά και ποιος ξέρει μια νέα μετάλλαξη τι άλλα θα μας φέρει, που σύμφωνα με τη μεγάλης κυκλοφορίας γερμανική εφημερίδα την Frankfurter Allgemeine Zeitung είναι πολύ πιθανή η εμφάνισή της.

Συμπέρασμα που αφορά εμβολιασμένους και μη: Φοράμε μάσκες, κρατάμε αποστάσεις, κάνουμε συχνά τεστ, μπαίνουμε σε καραντίνα εάν βρεθούμε θετικοί.

Πρόταση προς την πολιτεία για τα νησιά που λόγω τουρισμού εμφάνισαν αυξημένο ιικό φορτίο και ο ιός πέρασε στην κοινότητα, όπως η Πάρος:

 
Αυστηρός έλεγχος των εισερχομένων χωρίς καμιά χαλάρωση και εντατική προσπάθεια και από τις τοπικές αρχές για την εξάλειψη του ιού από την κοινότητα.

Η μάχη με τον ιό δεν πρόκειται να τελειώσει σύντομα.

Οι κορονοϊοί βρήκαν τον τρόπο και πέρασαν από το ζωικό βασίλειο στον άνθρωπο, παρά τις προειδοποιήσεις των ερευνητικών κέντρων που τους μελετούσαν επισταμένα.

Και ένα τελευταίο: Τι γίνεται με την ανακάλυψη φαρμάκων καταπολέμησης του ιού; Γιατί τόσο λίγη πληροφόρηση για τα φάρμακα; Γιατί δεν δίνουν προσωρινή άδεια, στην ερευνητική ομάδα της Θεσσαλονίκης που ισχυρίζεται ότι ανακάλυψε τρόπο καταπολέμησης του ιού;

Με αφορμή μια ανάρτηση του Αντώναρου

 

Ένας φίλος πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και τώρα θερμός υποστηρικτής του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα, μου έστειλε μια πρόσφατη ανάρτηση του Αντώναρου,  ο οποίος, όταν ήταν πρωθυπουργός ο Κώστας Καραμανλής, εκτελούσε χρέη κυβερνητικού εκπροσώπου. Η ανάρτηση έγραφε: 

«Δυο υπουργοί, παλιοί κοινοβουλευτικοί κι οι 2 τους, μου τηλεφώνησαν με δική τους πρωτοβουλία χθες και μου είπαν (λες κι είχαν συνεννοηθεί μεταξύ τους): “Αυτή η κατάσταση δεν πάει άλλο. Οδηγούμαστε σε συντριβή.” Σε ερώτηση μου τι θα κάνουν, απάντησαν: “Σηκώνουμε τα χέρια ψηλά.”».

Δεν γνωρίζω εάν το αντιπολιτευτικό μένος του  Αντώναρου εναντίον του Κυριάκου Μητσοτάκη τον οδήγησε σε ψευδολογία. Στην πολιτική παίζει και ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Αν όμως ο Αντώναρος λέει την αλήθεια, τότε πρέπει να ανησυχούμε όλοι μας.

Γιατί το «δεν πάει άλλο» προφανώς έχει σχέση  με την έλλειψη συνεννόησης ανάμεσα σε υπουργούς και το Μαξίμου. Και εάν μάλιστα είναι παλιοί κοινοβουλευτικοί οι πληροφοριοδότες του Αντώναρου, τότε φαίνεται ότι οι άνθρωποι του Μαξίμου τα έχουν κάνει θάλασσα.

Αλλά και το «πάμε σε συντριβή» θα πρέπει να μας ανησυχεί. Δεν μπορεί ένα μεγάλο κόμμα εξουσίας, που απέδειξε διαχρονικά την αντοχή του να οδηγείται σε συντριβή. Τι γνωρίζουν, που εμείς δεν γνωρίζουμε; Και τι σημαίνει το «σηκώνουμε ψηλά τα χέρια»; Δηλαδή στο Μαξίμου δεν ακούν και δεν βλέπουν;

Η εμφάνιση του νέου κύματος της πανδημίας, οι πυρκαγιές, η αποκατάσταση των πυρόπληκτων,  το νέο κύμα προσφύγων από το Αφγανιστάν, που βρίσκεται προ των πυλών, οι πλημμύρες, που μετά την καταστροφή του δασικού πλούτου είναι βέβαιο ότι θα πλήξουν τις καμένες  περιοχές, η αγανάκτηση ενός κόσμου που είδε το βιος του να χάνεται σε μια νύχτα, όλα μαζί δεν συνιστούν μια εφιαλτική κατάσταση,  που δεν είναι καθόλου εύκολη η διαχείρισή της; Αυτά δεν βλέπουν ή δεν μπορούν να διαχειριστούν  οι πιο στενοί συνεργάτες του Πρωθυπουργού;

Μα τότε τι κάνουν; Αυτοσχεδιάζουν; Και όταν  φτάσουν τη Χώρα στο μη παρά πέρα, θα εισηγηθούν στον Πρωθυπουργό μέτρα, που θα θυμίζουν κατάσταση έκτακτης ανάγκης;

Είναι πολλά και δυσβάστακτα αυτά που σηκώνει στους ώμους του ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αν προστεθούν και τα ανοιχτά θέματα με την Τουρκία και η οικονομική κατάσταση με τους ελλειμματικούς προϋπολογισμούς.

Αλλά σε τελευταία ανάλυση οι επιλογές είναι δικές του και οι ευθύνες για τις όποιες δυσάρεστες εξελίξεις θα βαρύνουν τον ίδιο.

Η Ελλάδα για μια φορά ακόμη βρίσκεται στη δίνη πολλών προβλημάτων με την κυβέρνηση να αδυνατεί να μας βγάλει από τους αδιέξοδους δρόμους που μας έχει οδηγήσει η έλλειψη πρόληψης, η κακοδιαχείριση και η αδυναμία σοβαρού σχεδιασμού που θα δώσει ελπίδα και προοπτική διεξόδου  από την πολυδιάστατη κρίση.

Η πόλωση, ως τακτική με τις στείρες κομματικές αντιπαραθέσεις δεν ενδιαφέρει πλέον κανένα. Ούτε μπορεί να καλύψει το  πολιτικό κενό που έχει δημιουργηθεί από την κυβερνητική ανεπάρκεια και την αδράνεια της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και επειδή η πολιτική απεχθάνεται το κενό, θα επιχειρήσει και πάλι να το καλύψει η ακροδεξιά, που αυτή τη φορά θα είναι προσεκτική και δεν θα προχωρήσει σε εγκληματικές πράξεις, όπως συνέβη με τους εγκληματίες της Χρυσής Αυγής.

Το ερώτημα είναι τι θα πράξει η αριστερά. 

Οι φανατικοί οπαδοί της ορθοδοξίας, θα περιμένουν μέχρι να υπάρξουν οι αντικειμενικές συνθήκες που θα οδηγήσουν στο  σοσιαλιστικό μετασχηματισμό;

Και η άλλη αριστερά, που κυβέρνησε τη χώρα, θα συνεχίζει να αναλίσκεται σε ατέρμονες συζητήσεις περί του πρακτέου;

Όμως στις δύσκολες μέρες που διανύουμε, αριστερό είναι ότι ανακουφίζει το λαό μας από τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνει σήμερα, τώρα.  Όχι αύριο ή μεθαύριο, που θα τρέχουμε να μαζέψουμε τα ασυμμάζευτα.

.  

Ο λόγος για τον αρχαιολόγο Γιάννο Κουράγιο

Τον γνωρίζω εδώ και χρόνια, αφού υπηρετεί στην Εφορεία αρχαιοτήτων Κυκλάδων πάνω από 30 χρόνια και ειδικότερα στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Πάρου.

 Το ανασκαφικό του έργο είναι μεγάλο, αλλά το επιστέγασμα της αρχαιολογικής του έρευνας συνδέθηκε με το ιερό του Δεσποτικού, το οποίο ανακάλυψε και αποκάλυψε.

 Το Δεσποτικό πλέον, με το συγγραφικό του έργο και τις διαλέξεις του, το κατέστησε παγκοσμίως γνωστό σε όσους ενδιαφέρονται για τις ελληνικές αρχαιότητες.

 Ο Γιάννος Κουράγιος σε αντίθεση με άλλους συναδέλφους του, ιδιαίτερα του παρελθόντος, υπήρξε και παραμένει πάντοτε φιλικός προς την κοινωνία της Πάρου και συνεργάσιμος με τις τοπικές αρχές.

Θυμάμαι όταν αναπαλαιώναμε το κτίριο που στεγάζει τη δημοτική βιβλιοθήκη  ένα πρόβλημα που προέκυψε και μας το έλυσε αμέσως χωρίς διακοπή των οικοδομικών εργασιών. Διαμορφώναμε την αυλή του κτιρίου, όταν σε ένα σκάψιμο βρήκαμε ένα ρωμαϊκό μπούστο. Ήρθε τον είδε, τον μετέφερε στο Μουσείο και συνεχίσαμε με την άδειά του τις εργασίες χωρίς κανένα πρόβλημα.

 Χαρακτηριστικό γνώρισμα του αρχαιολόγου Γιάννου Κουράγιου είναι η φροντίδα και η ανάδειξη του αρχαιολογικού πλούτου της Πάρου. Θυμάμαι τις προσπάθειές του για την διατήρηση σε καλή κατάσταση του αρχαίου νεκροταφείου και του ασκληπιείου.

 Και τώρα όλοι μας έχουμε εντυπωσιαστεί από την καταπληκτική αναστηλωτική δουλειά του, που ανέδειξε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις αρχαιότητες του Δεσποτικού.

 Το εκτεταμένο ιερό, αφιερωμένο στον Απόλλωνα, άλλαξε ριζικά το λατρευτικό τοπίο των γεωμετρικών και αρχαϊκών Κυκλάδων, αφού πρόκειται για το μεγαλύτερο σε έκταση ιερό μετά από αυτό της Δήλου.

 Το Δεσποτικό έχει όλες τις προϋποθέσεις, ώστε, μετά την ολοκλήρωση των ανασκαφικών εργασιών, να διαμορφωθεί σε πρότυπο αρχαιολογικό πάρκο.

 Οι Δήμοι της Πάρου και της Αντιπάρου τα ελάχιστα που έχουν να πράξουν, τιμώντας το έργο και την προσφορά του Γιάννου Κουράγιου στα νησιά μας, είναι η ανακήρυξή του σε επίτιμο δημότη και η βράβευση των χορηγών της μεγάλης του πολύχρονης προσπάθειας, που χωρίς την οικονομική τους στήριξη δεν θα μπορούσε να υλοποιηθεί το σπουδαίο αυτό ανασκαφικό και αναστηλωτικό έργο.

Μετά τις φωτιές έρχονται οι πλημμύρες

 

Δεν ευελπιστώ, ότι θα γίνει κάτι το ουσιαστικό από τα λεγόμενά μου, αλλά δεν μου επιτρέπεται και να σιωπήσω.

Ζούμε σε περίοδο κλιματικής  αποσταθεροποίησης  και τα απότομα καιρικά φαινόμενα κανένας δεν γνωρίζει πότε θα έρθουν και ποιες περιοχές θα πλήξουν.

Κατά συνέπεια φρόνιμο είναι να προετοιμαζόμαστε.

Πρόταση προς το Δήμο μας.

Να ειδοποιηθούν όλες οι κοινότητες να αποστείλουν επικαιροποιημένες προτάσεις για τα αναγκαία αντιπλημμυρικά έργα στις περιοχές τους.

Αφού συγκεντρωθούν οι προτάσεις τους, να γίνει η απαραίτητη επεξεργασία και η αξιολόγησή τους από την Τεχνική Υπηρεσία.

Και επειδή το Δημοτικό Συμβούλιο είναι αυτό που θα πάρει την τελική απόφαση,  η έκθεση της Τεχνικής Υπηρεσίας να έρθει για συζήτηση και λήψη απόφασης από το ανώτατο πολιτικό όργανο του Δήμου μας.

Η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου να σταλεί στο υπουργείο Εσωτερικών και στην Περιφέρεια και να ζητηθεί η χρηματοδότηση των προτεινόμενων έργων.

Εκτός από τις ενέργειες αυτές  υπάρχουν και έργα μικρότερου βεληνεκούς, που μπορεί ο Δήμος να εκτελέσει με τις δικές του δυνάμεις, αψηφώντας το πολιτικό κόστος.

Το Φθινόπωρο είναι προ των πυλών με κορονοϊό και ποιος ξέρει με τι άλλο.

Ας μην ξεχνάμε ότι  ζούμε στην Ελλάδα, που η πρόβλεψη και συχνά η κοινή λογική απουσιάζει.

Το σύνηθες είναι  να ενεργούμε,  αφού συμβεί η καταστροφή και να τσακωνόμαστε για το ποιος φταίει, όταν είναι γνωστό ότι φταίει το κεφάλι το κακό μας, όπως έγραφε στο ποίημά του, «οι μοιραίοι», ο μεγάλος Κώστας Βάρναλης. 

Ο κορονοϊός δεν αστειεύεται

 

Προσοχή από όλους μας. Ο κορονοϊός δεν αστειεύεται. Είναι ύπουλος, πανέξυπνος μεταλλάσσεται και μπορεί να εξαπατήσει οποιονδήποτε, αλλά και να μπερδέψει, με τα επικίνδυνα παιχνίδια που παίζει, ακόμα και τους καθηγητές – λοιμωξιολόγους που εμφανίζονται στα κανάλια και άλλα λένε τη μια μέρα και άλλα την άλλη.

Στην ανοχύρωτη Πάρο, που, εάν δεν υπήρχαν εξ αρχής οι χορηγίες, το Κέντρο Υγείας θα είχε καταρρεύσει, ο δολοφόνος ιός μπήκε για τα καλά στα σπίτια μας και χτύπησε αδιακρίτως εμβολιασμένους και μη, χωρίς να σεβαστεί ούτε το ράσο.

Και αυτό συνέβη, γιατί υπάρχει έλλειμμα αγωγής και υπέρμετρος εγωισμός, με αρκετούς να πιστεύουν ότι ο ιός θα προσβάλλει όλους τους άλλους, εκτός από εκείνους.

Έχουμε υποτιμήσει τον κίνδυνο και κυκλοφορούμε χωρίς μάσκες σε κλειστούς χώρους, δεν τηρούμε τις αποστάσεις, κάνουμε τεστ και όταν είμαστε θετικοί δεν παραμένουμε στα σπίτια μας και κυκλοφορούμε σαν να μην συμβαίνει απολύτως τίποτα.

Ο ιός εισήλθε δυναμικά στην τοπική μας κοινωνία και θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια για να εξαφανιστεί ή έστω να περιοριστεί, όταν θα αρχίσει να μειώνεται  η τουριστική κίνηση των νεοελλήνων, που ήταν και οι υπερμεταδότες στο νησί.

Από συζητήσεις που προκάλεσα (μόνο τηλεφωνικά) διαπίστωσα ότι κυρίως οι νέοι μας ήταν αυτοί που κουβάλησαν τον ιό στα σπίτια τους, δείχνοντας ασυγχώρητη επιπολαιότητα και βάζοντας σε κίνδυνο γονείς, αδέρφια και παππούδες.

Αλλά και ιερείς  που δεν τήρησαν τα αναγκαία μέτρα προφύλαξης, ενώ ήταν φορείς, κόλλησαν ψαλτάδες και πιστούς.

Μπλέξαμε άσχημα και ο Θεός να βάλει το χέρι του.

 

Η Εκατονταπυλιανή και εμείς

 

Το πανηγύρι του Δεκαπενταύγουστου τέλειωσε, υποβαθμισμένο εξαιτίας του κορωνοϊού, χωρίς τη λιτάνευση της Ι. Εικόνας της Παναγίας, χωρίς απόδοση τιμών από το Πολεμικό Ναυτικό και το Λιμενικό Σώμα, χωρίς τις βραδινές εκδηλώσεις του Δήμου μας, χωρίς την παρουσία επισήμων, με μόνη εξαίρεση τη βουλευτή της Ν.Δ. κ. Κατερίνα Μονογιού και την πρώην υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ κ. Θεοδώρα Τζάκρη και τέλος χωρίς την κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης (κρατικά και ιδιωτικά) που φέτος ήταν μηδενική.

Είναι χρήσιμο να ειπωθούν κάποιες αλήθειες που αφορούν όλους μας.

 Είτε αρέσει σε κάποιους, είτε όχι, η Εκατονταπυλιανή, από μόνη της είναι ένα μοναδικό παλαιοχριστιανικό μνημείο, που στέκει όρθιο εδώ και 18 αιώνες, έργο αυτοκρατόρων και αγίων, στενά συνδεμένο με την βασιλίδα Πόλη.

 Προσπάθειες ανάδειξης του μνημείου δεν είχαν την επιβαλλομένη συνέχεια ούτε  το προσδοκώμενο αποτέλεσμα και έχουμε ευθύνες όλοι.

 Η Πάρος δεν υποδέχεται μόνο επισκέπτες  που έρχονται στο νησί για να απολαύσουν το ήλιο και τις καθαρές του θάλασσες. Είναι αρκετοί και οι φιλοξενούμενοί μας που έρχονται για προσκύνημα ή για να περιηγηθούν στον αρχαίο ναό της Εκατονταπυλιανής.

 Στις μέρες μας, που χαρακτηριστικό τους είναι η μεγάλη κρίση διαχρονικών αξιών και το γενικό ξεχαρβάλωμα, η προβολή αυτής της μοναδικότητας αποτελεί υποχρέωση όλων μας.

Οφείλουμε να στηρίξουμε τη Διοίκηση του Ιερού Προσκυνήματος, ώστε να μπορέσει να προβάλει, όχι αποσπασματικά, αλλά με οργανωμένη συνέχεια το φάρο αυτό της Ορθοδοξίας και τον ανεκτίμητο αρχαιολογικό μας θησαυρό.

Το χρωστάμε στο Νικόλαο Μαυρογένη που το στερέωσε μετά τους καταστροφικούς σεισμούς του 1773 και το παρέδωσε στους  επερχόμενους, αλλά και στον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον Δημήτριο Αλιπράντη, που χρηματοδότησαν τη μεγάλη αρχαιολογική προσπάθεια του Αναστασίου Ορλάνδου, που επανέφερε το μνημείο στην ιουστινιάνεια αρχιτεκτονική του μορφή.

Υπάρχουν πολλά που μπορούν να γίνουν, όπως: η ανάπλαση του αύλειου χώρου, σύμφωνα με όσα υποσχέθηκε, ο προϊστάμενος της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, κ. Δημήτριος Αθανασούλης, η τακτοποίηση και η μελέτη του πλήθους των διάσπαρτων μαρμάρων, η ανάδειξη των αρχιτεκτονικών μελών που αποσπάστηκαν από το κτηριακό συγκρότημα μετά την αναπαλαίωση, η συνεχής συντήρηση των εικόνων του Βυζαντινού Μουσείου, η επισκευή και η ανάδειξη του Φραγκομονάστηρου και η επαναφορά του στο αρχικό ιδιοκτησιακό καθεστώς  και τέλος η έγκαιρη κάθε φορά προετοιμασία και συνεννόηση με την κρατική τηλεόραση για τη προβολή της Εκατονταπυλιανής και όχι όπως συνέβη με το φετινό εορτασμό, που την εξαφάνισε.

Και ένα τελευταίο, αλλά πολύ σημαντικό: Η ανάθεση μελέτης για την εικονική παρουσίαση και  τη διαδραστική περιήγηση του Συγκροτήματος της Εκατονταπυλιανής, όπως έχει γίνει για πολλά αρχαία μνημεία από το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. Είναι ο πλέον σύγχρονος τρόπος ανάδειξης της Εκατονταπυλιανής σε όλη την υφήλιο.

Δυνάμεις, που μπορούν να συμβάλουν στα πιο πάνω εκτεθέντα υπάρχουν, αρκεί να υπάρξει το σχετικό ερέθισμα.

Μητροπολίτης Αμβρόσιος ο Β΄: Κατέστησε την Εκατονταπυλιανή, από ενοριακό Ναό, πανελλήνιο Προσκύνημα.

 

Τον γνώρισα όταν ακόμη ήμουν μαθητής γυμνασίου και το σχολείο στεγαζόταν στα κελιά της Εκατονταπυλιανής. Υπηρετούσε τότε στη Μητρόπολή μας , ως πρωτοσύγκελλος.

Αυτό που θυμάμαι και που σχολιαζόταν ευρύτατα στη μικρή μας κοινωνία ήταν ότι από το μισθό του δεν κρατούσε παρά ελάχιστα, όσα για να συντηρείται ο ασκητικός του βίος.

Ως μητροπολίτης Πολυανής και Κιλκισίου από το 1974 και επί 17 συναπτά έτη στην παραμεθόριο, ανέπτυξε πλούσια δράση. Ίδρυσε γηροκομείο, οργάνωσε παιδικές κατασκηνώσεις, στήριξε τη φτωχολογιά, κατασκεύασε ναούς και στήριξε το πνευματικό έργο της Ι. Μ. Αγίου Νικοδήμου στις παρειές του όρους Πάικον στη Γουμένισσα.

Όσα αναφέρω, τα πληροφορήθηκα από τον τότε δήμαρχο Κιλκίς, το φίλο γιατρό Τάσο Αμανατίδη.

Όταν πραγματοποιήθηκε η επιθυμία του ( το 1991) και μετατέθηκε στη Μητρόπολή μας, ένα από τα πρώτα του έργα ήταν η αναβάθμιση του ενοριακού ναού της Εκατονταπυλιανής σε Ι. Προσκύνημα και η ανάδειξή του στο πανελλήνιο.

 Από τον κανονισμό του Ι.Π. (ΦΕΚ, αριθ. 116/7/7/1992, τεύχος πρώτο), αντιγράφουμε: « Σκοπός του Ι. Προσκυνήματος είναι: η προαγωγή του λειτουργικού, θεολογικού, φιλανθρωπικού και ιεραποστολικού έργου της Εκκλησίας, η προβολή ανά το πανελλήνιον του ιστορικού τούτου Ιερού ναού και η απόδοσις τιμής και σεβασμού προς την εν αυτώ αποτεθησαυρισμένην παλαιοτάτην και θαυματουργό εικόνα της Θεομήτορος».

Με το ίδιο ΦΕΚ συστάθηκε το Εκκλησιαστικό Μουσείο Πάρου και με άλλα ιδρύθηκαν το  Πνευματικό και Φιλανθρωπικό Ίδρυμα, η Σχολή Βυζαντινής Μουσικής και το Εκκλησιαστικό Γηροκομείο, του οποίου η προσφορά έχει αναγνωριστεί από το σύνολο της παριανής κοινωνίας.

Ο μακαριστός ιεράρχης με τον εορτασμό των 17αιώνων και της  προβολής που έτυχε στην Ελλάδα και τις ορθόδοξες κοινότητες του εξωτερικού, με τα επιστημονικά συνέδρια  που πραγματοποιήθηκαν με τη συμμετοχή επιστημόνων εγνωσμένου κύρους και τις εκδόσεις  με σημείο αναφοράς την Εκατονταπυλιανή, την κατέστησε, από απλό ενοριακό ναό, πανελλήνιο Προσκύνημα.

Η παριανή κοινωνία τον κατέγραψε στη συλλογική της μνήμη ως υπόδειγμα ποιμενάρχη.