Wikipedia

Αποτελέσματα αναζήτησης

Τετάρτη 31 Ιουλίου 2019

ΟΤΑΝ ΤΑ ΠΛΟΙΑ ΜΠΑΙΝΟΒΓΑΙΝΟΥΝ …


Μπαίνουμε στο μήνα της τουριστικής κορύφωσης και στα παλιά προβλήματα του νησιού και ιδιαίτερα της Παροικιάς, ήρθε φέτος να προστεθεί ένα ακόμα.

Η δρομολόγηση πολλών ταχύπλοων πλοίων, η σχεδόν ταυτόχρονη άφιξη πολλών πλοίων στο λιμάνι της Παροικιάς, οι αφίξεις και οι αναχωρήσεις  με μεγάλες ταχύτητες είναι ζητήματα που εγκυμονούν μεγάλους κινδύνους και έχουν σοβαρότατες συνέπειες:

  •               Εξαντλημένα πληρώματα, ταλαιπωρημένες μηχανές που δουλεύουν ασταμάτητα και εφοπλιστικοί ανταγωνισμοί αποτελούν παράγοντες κινδύνου ναυτικού ατυχήματος στο νησί μας, που έχει οδυνηρή εμπειρία από δύο τέτοια.

  •        Το πρόβλημα της κυκλοφοριακής συμφόρησης μεγεθύνεται τις ώρες αυτές μέχρι του βαθμού ακινησίας στο κεντρικό οδικό δίκτυο της Παροικιάς.


  •              Η ζωή των ανυποψίαστων λουόμενων στις παραλίες της Παροικιάς κινδυνεύει από τον έντονο κυματισμό που προκαλούν τα εισερχόμενα και εξερχόμενα πλοία.


  •          Από το ίδιο φαινόμενο οι παραλίες της Παροικιάς  (Κάτω γιαλός, Μαρτσέλο, Καμίνια κλπ), κινδυνεύουν από αφανισμό. Είναι χαρακτηριστικό ότι το ριζικό σύστημα των υπαρχόντων αλμυρικιών είναι στον «αέρα».


Όλα αυτά βέβαια είναι αποτελέσματα της πολιτικής που ακολουθείται  διαχρονικά μέσω του Συμβουλίου  Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών (Σ.Α.Σ.) , που αγνοεί τις ανάγκες και τα προβλήματα των νησιών, υποκύπτοντας κάθε φορά στα «αιτήματα» και στις ορέξεις των εφοπλιστών, λες και στην εποχή της τεχνολογικής έκρηξης  είναι πρόβλημα η ρύθμιση των ακτοπλοϊκών προσεγγίσεων από και προς τα νησιά.

Δυστυχώς η δημοτική αρχή παρά τα διαπιστωμένα  προβλήματα εδώ και καιρό παραμένει αδρανής και αμέτοχη. 

Ζητάμε την κατεπείγουσα σύγκληση του δημοτικού συμβουλίου για τα ζητήματα αυτά ώστε:
Ø  Να ληφθούν άμεσα μέτρα για την αντιμετώπιση των παραπάνω προβλημάτων.

Ø  Να ζητηθεί η εξάντληση των μέτρων που προβλέπει ο Γενικός Κανονισμός Λιμένα και άλλες διατάξεις. Να ζητηθεί αν κρίνεται αναγκαίο η τροποποίηση του Γ.Κ.Λ.

Ø  Να απαιτήσουμε από τη πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής  ένα άλλο προγραμματισμό δρομολογίων για την αντιμετώπιση του προβλήματος της ταυτόχρονης άφιξης.


Πάρος 30-07-19

Τρίτη 30 Ιουλίου 2019

Φιστικιές: το παρκινγκ της ντροπής


Για τα παρκινγκ της Παροικιάς πολλά έχουμε να πούμε, αλλά από το Σεπτέμβρη και μετά.

Τώρα προέχει η άμεσος καθαρισμός του παρκινγκ στις Φιστικιές. Εκτός από υγειονομική βόμβα από τις ακαθαρσίες, το ανατολικό του τμήμα αποτελεί σκουπιδότοπο που μας ντροπιάζει όλους.

Το παρκινγκ αυτό από τα μέσα Ιουλίου μέχρι το τέλος Αυγούστου γεμίζει τις απογευματινές και βραδινές ώρες με Ι.Χ. παραθεριστών.


Οι δημοτικοί και κοινοτικοί σύμβουλοι παλιοί και νέοι, ας φροντίσουν για τον καθαρισμό του. Και εάν η υπηρεσία καθαριότητας του Δήμου δεν επαρκεί, ας αναθέσουν σε κάποιον ιδιώτη τον καθαρισμό. Είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν χορηγοί που θα καλύψουν τη δαπάνη.

Οι φωτογραφίες μιλούν από μόνες του. Δεν χρειάζονται σχόλια.










Ευχαριστούμε όσους ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα μας


Όσοι βλέπουν την καθημερινή άναρχη και επικίνδυνη κατάσταση που επικρατεί στο θαλάσσιο χώρο του λιμανιού της Πάρου και παριστάνουν τους αόμματους, όσοι σχολιάζουν αρνητικά την εικόνα του λιμανιού και περιμένουν να γίνει η «στραβή» για να κάνουν χάζι, όσοι θέλουν να είναι αρεστοί στις τοπικές αρχές και γι΄αυτό δεν αντιδρούν, ενώ στις κατ΄ιδίαν συζητήσεις τις περνούν γενεές δεκατέσσερις, αντιμετωπίζονται από εμάς με κατανόηση.

Είναι ανήμποροι για να κάνουν κάτι που θα ωφελήσει τον τόπο μας. Πάσχουν από ένα είδος κοινωνικής αναπηρίας. Στην προσπάθειά μας να μπει τάξη στην αναρχία του λιμανιού δεν μπορούν να βοηθήσουν. Είναι σαν να τους ζητάς να τρέξουν κατοστάρι, ενώ δεν μπορούν να σηκωθούν από την καρέκλα τους. Κάποιοι μπορεί να θέλουν, αλλά δεν μπορούν. Αποφεύγουν τα μπλεξίματα και τις κακοτοπιές με επωδό την προσφιλή τους έκφραση: «Εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα;»

Αποτελούν ένα είδος φορτίου, που είμαστε υποχρεωμένοι να το κουβαλάμε στην πλάτη μας, στην προσπάθειά μας να αλλάξουμε κάποια από τα κακώς κείμενα που ταλαιπωρούν την καθημερινότητα όλων μας, ακόμα και όταν αυτά χαρακτηρίζονται ως αυτονόητα.


Ευχαριστούμε όσους ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα μας και επικοινώνησαν μαζί μας. Και είναι αρκετοί. Αποτελούν το ενεργό κομμάτι της τοπικής μας κοινωνίας, που χωρίς αυτό οι κοινωνίες αργοπεθαίνουν.

 Η προσπάθειά μας ξεκίνησε και θα συνεχιστεί για να περιορίσουμε το ενδεχόμενο ενός ναυτικού ατυχήματος από ανθρώπινο λάθος στο λιμάνι της Πάρου, να προστατεύσουμε τους λουόμενους από τους επικίνδυνους κυματισμούς και να σώσουμε τις αμμουδιές της Παροικιάς που συνεχώς λιγοστεύουν.

Δευτέρα 29 Ιουλίου 2019

Να προστατεύσουμε την Πάρο από την ασυδοσία που επικρατεί στο θαλάσσιο χώρο του λιμανιού.





Έχουμε συντάξει ένα έγγραφο που απευθύνεται στον Αρχηγό του Λιμενικού Σώματος, το οποίο περιγράφει και επισημαίνει την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στο θαλάσσιο χώρο του λιμανιού της Πάρου.

Η ταχύτητα που εισέρχονται και εξέρχονται τα πλοία της ακτοπλοΐας, η ταυτόχρονη άφιξη και αναχώρηση τους, οι επικίνδυνοι ελιγμοί και τα κουρασμένα πληρώματα καθιστούν ορατό τον κίνδυνο ανθρώπινου λάθους και την πρόκληση ναυτικού ατυχήματος.

Η αγάπη για τον τόπο μας δεν μας είναι αρκετό να περιγράφεται με ωραία λόγια στο διαδίκτυο ή με κατάθεση καημών στα διάφορα στέκια της Παροικιάς. Απαιτούνται και πράξεις. Και στην προκειμένη περίπτωση χρειάζεται μόνο η υπογραφή μας. 

Το έγγραφο θα αποσταλεί έστω και με μία υπογραφή. Ευκταίο όμως θα ήταν να συνοδεύεται από περισσότερες.



Υ.Γ. Όσοι επιθυμούν να λάβουν γνώση του περιεχομένου του εγγράφου και να το υπογράψουν, να επικοινωνήσουν μαζί μας στη διεύθυνση: darg10@otenet.gr

Κυριακή 28 Ιουλίου 2019

Η σημερινή κίνηση του λιμανιού της Πάρου από τις 10 το πρωί μέχρι τις 10.25, δηλαδή μέσα σε 25 λεπτά!


Οι πρώτες αφίξεις.


Οι επόμενες.  Τρία σε κίνηση και σε λίγο εισέρχεται και άλλο στο λιμάνι.


Η κίνηση συνεχής


Τρία σε κίνηση. Τα δύο βγαίνουν από τον κόλπο, το ένα εισέρχεται.


Πορεία ανάμεσα σε ξέρες



Η κίνηση είναι συνεχής



Δεξιά ο Άγιος Σπυρίδωνας και δύο τουριστικά σκάφη που σε λίγο
 θα υποφέρουν από έντονο κυματισμό.


Συνεχής η κίνηση.


Οι ταχύτητες μεγάλες, η αμμουδιά εξαφανίζεται και οι λουόμενοι υποφέρουν.


Και από καυσαέριο ούτε λόγος.

Σάββατο 27 Ιουλίου 2019

Χάνεται χρόνο με το χρόνο η μοναδική αμμουδιά του οικισμού της Παροικιάς



Κάτοικος της περιοχής της Ζωοδόχου Πηγής της Παροικιάς μας έστειλε τη φωτογραφία που δημοσιεύουμε με το σχόλιο, ότι η μοναδική αμμουδιά που βρίσκεται σε επαφή με τον οικισμό αρχίζει σιγά σιγά να εξαφανίζεται. Αιτία; Η μεγάλη ταχύτητα με την οποία τα πλοία της ακτοπλοΐας εισέρχονται στον κόλπο της Παροικιάς, κατά παράβαση του κανονισμού λιμένα. Κατά τα άλλα η αμμοληψία απαγορεύεται.

Παρασκευή 26 Ιουλίου 2019

Εικόνες που μας εκθέτουν



Αθίγγανοι στο πάρκο Αγίου Νικολάου μετά το πρωινό ξύπνημα


Τα κλινοσκεπάσματα συγκεντρωμένα σε καρότσι

Πριν από 3 μέρες μας πλησίασε συμπατριώτης μας από την Παροικιά κρατώντας στα χέρια του πλαστικά ποτήρια που τα μάζεψε από το δρόμο και μας είπε: «Ντρέπομαι! Ποτέ άλλοτε δεν ήταν τόσο βρώμικη η Παροικιά». Πολύ γνωστός πολιτικός, που διαθέτει παραθεριστική κατοικία στο νησί, είπε σε κοινό γνωστό μας: «Η Παροικιά είναι βρώμικη. Κάντε κάτι».

Και ένας τρίτος μας έστειλε χθεσινές φωτογραφίες του πάρκου του Αγίου Νικολάου και του αλσυλλίου της Εκατονταπυλιανής. Είναι εικόνες που μας ντροπιάζουν όλους. Ο Δήμος αδιαφορεί, η νέα δημοτική αρχή αναλαμβάνει την 1η Σεπτεμβρίου, όταν η τουριστική περίοδος θα οδεύει προς το τέλος της, ενώ ο πολυσύχναστος Αύγουστος είναι επί θύραις.

Η μισή σεζόν πέρασε με την Παροικιά βρώμικη. Ας φροντίσουμε η άλλη μισή να την βρει καθαρή.

Προτάσεις:

Η νέα διοίκηση της Δημοτικής Κοινότητας Παροικιάς να συνεδριάσει ατύπως και αμέσως και να πάρει αποφάσεις, αρχής γενομένης με το πρόβλημα  της καθαριότητας.

Να καλέσει στη συνεδρίαση τους δημοτικούς συμβούλους της Παροικιάς, όλους τους φορείς της Παροικιάς και ιδιαίτερα τους ασχολούμενους με τον τουρισμό και να τους προτείνει κοινή και άμεση δράση.

Να οργανώσει λίστα εθελοντών, να ορίσει την 1η Αυγούστου ημέρα καθαριότητας της Παροικιάς και την μέρα αυτή να κάνουν την πρωτεύουσα του νησιού πεντακάθαρη.

Εθελοντές υπάρχουν και είναι πολλοί. Το απέδειξε το φεστιβάλ του Πάρου.

Ο Σύλλογος Παραδοσιακού Οικισμού Παροικιάς να πάρει την πρωτοβουλία να συγκεντρώσει χρήματα από φορείς και φυσικά πρόσωπα και να πληρώσει εργάτες (αφθονούν οι οικονομικοί μετανάστες στο νησί) πού θα καθαρίζουν καθημερινά συγκεκριμένους πολυσύχναστους χώρους της Παροικιάς.

Ο καλός μας φίλος, ο Γιώτης Αμανατίδης, για όσους δεν το γνωρίζουν, τα προηγούμενα χρόνια πλήρωνε εργάτη που καθάριζε συγκεκριμένη περιοχή του οικισμού της Παροικιάς.

Και τώρα οι φωτογραφίες της ντροπής:


Πάρκο Αγίου Νικολάου. Αυτοκίνητα στο χώρο του Πάρκου


Σκουπίδια στο Πάρκο

Αλσύλλιο Εκατονταπυλιανής


Ξερά κλαδιά σχεδόν σε επαφή με κεντρικό δρόμο κατάλληλα για προσάναμμα


Σκουπίδια πίσω από το Ιερό της Εκατονταπυλιανής


κάδος απορριμμάτων στο αλσύλλιο


Καρέκλες που χρησιμοποιούν οι αθίγγανοι.





Παιδικό παπούτσι

Πέμπτη 25 Ιουλίου 2019

ΑΠΟ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ


  Δύο «τρομακτικές» τοποθετήσεις δημοτικών συμβούλων , ο ένας εκ των οποίων είναι αντιδήμαρχος και ο άλλος πρώτος σε ψήφους από την πλευρά της πλειοψηφίας στις πρόσφατες εκλογές, έλαβαν χώρα στο προηγούμενο δημοτικό συμβούλιο.

Με απόλυτη ειλικρίνεια και γενναιότητα ο μεν πρώτος δήλωσε για την περιοχή αρμοδιότητας του, την Νάουσα, ότι η κατάσταση που επικρατεί είναι ανεξέλεγκτη και ότι είναι βέβαιος πως κανένας δεν μπορεί να διορθώσει το χάος που επικρατεί και ότι θα καταντήσουμε χειρότερα από την Μύκονο, αν δεν είμαστε ήδη.

Και ο δεύτερος, πάλι με ειλικρίνεια και γενναιότητα, ότι η κατάσταση που βιώνουμε στην Παροικιά είναι «μπάχαλο» αναφέροντας και συγκεκριμένα παραδείγματα.

Αν έχουν δίκιο, που μάλλον σε μεγάλο ποσοστό έχουν, πως θα χειριστεί η πλειοψηφία και ο δήμαρχος τα μελλούμενα, αν σημαίνοντα μέλη της παράταξης πιστεύουν στην αδυναμία ελέγχου και βελτίωσης της υπάρχουσας κατάστασης που βαίνει επιδεινούμενη;

Οι ίδιοι θα επωμιστούν την ευθύνη της διακυβέρνησης τα επόμενα τέσσερα χρόνια, που σημαίνει ότι από την διαπίστωση με απλουστευτικό τρόπο και γενικά, θα πρέπει να περάσουμε στις πράξεις και ειδικά, αφού γι αυτό υπερψηφίστηκαν, για να «επιμείνουν στην πράξη».

Περιμένουμε λοιπόν να δούμε τα πρόσωπα στις θέσεις των τεσσάρων αντιδημάρχων που μαζί με τον δήμαρχο θα σηκώσουν το μεγάλο βάρος με την ελπίδα και τις ευχές όλων μας ότι θα τα καταφέρουν όχι απλώς καλύτερα (γιατί δεν φτάνει) αλλά πολύ καλύτερα από τους προηγούμενους που κατά διαβολική σύμπτωση σε μεγάλο ποσοστό θα είναι οι ίδιοι.
Ίδωμεν ……………………………………………

Αν και όπως είπε ο Αλβέρτος «Ο ορισμός της παράνοιας είναι να κάνεις το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά περιμένοντας διαφορετικά αποτελέσματα».

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ  ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΥΓ Η αντιπολίτευση όχι μόνο θα στηρίξει όποιες αποφάσεις και ενέργειες κρίνει σωστές αλλά θα φέρει και δικές της μελετημένες προτάσεις βελτίωσης των «κακώς κειμένων» που σίγουρα θα έχουν και πολιτικό κόστος.
Ξανά ίδωμεν…………………………………………………………                  

Τρίτη 23 Ιουλίου 2019

«Μπάχαλο η Παροικιά»


Στη χθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου ο δημοτικός σύμβουλος Πάνος Κεμπάμπης χρησιμοποίησε τη λέξη «μπάχαλο» προκειμένου να χαρακτηρίσει την επικρατούσα κατάσταση στην Παροικιά.

Θα συμφωνήσουμε μαζί του, όπως και η πλειοψηφία των κατοίκων της πρωτεύουσας του νησιού μας, πλην ελαχίστων, που τους συμφέρει οικονομικά η αναρχία που επικρατεί.

Ο Πάνος Κεμπάμπης ανήκει στην  κατηγορία των συμπολιτών μας που δεν «μασάει» τα λόγια του. Είναι ειλικρινής, ότι έχει να σου πει, το λέει στα ίσα, χωρίς περιστροφές και αυτό ο κόσμος το εκτιμά.

Γι΄αυτό άλλωστε τον ανέδειξε πρώτο σε σταυρούς δημοτικό σύμβουλο από την παράταξή του, γεγονός που τον θέτει ενώπιον των ευθυνών του για όσα πρόκειται να συμβούν την προσεχή τετραετία και αφορούν στη λειτουργία του Δήμου μας.

Βέβαια ανάμεσα στις διαπιστώσεις, τους χαρακτηρισμούς και τις πράξεις συχνά η απόσταση είναι μεγάλη.

Και όταν οι χαρακτηρισμοί προέρχονται από πολιτικά πρόσωπα που ανήκουν, όπως στην προκειμένη περίπτωση στη  παράταξη που διοικεί το Δήμο, τότε η θεραπεία του «μπάχαλου» απαιτεί ενέργειες και δράσεις, που αν δεν θεραπεύουν τουλάχιστον  θα βελτιώσουν την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί τώρα.

Εμείς περιμένουμε από τον Πάνο Κεμπάμπη εκτός από χαρακτηρισμούς και πράξεις. 

Περιμένουμε από τις ενέργειές του να υπάρξουν αποτελέσματα. 

Και ας είναι βέβαιος ότι θα έχει την υποστήριξη του κόσμου που τον ψήφισε, αλλά και τη δική μας.


Στην διάγνωση που έκανε για το μπάχαλο της Παροικιάς, συμφωνούμε. Αναμένουμε και τη θεραπεία, ακόμα και αν αυτή  είναι επώδυνη και θα προκαλέσει παρενέργειες. 

Δευτέρα 22 Ιουλίου 2019

Ο παραλογισμός της γραφειοκρατίας και το τεχνικό πρόγραμμα του Δήμου


Προφανώς με βάση τη νομοθεσία και σχετικές ερμηνευτικές εγκυκλίους του υπουργείου Εσωτερικών η δημοτικό αρχή ζήτησε από τις δημοτικές και τοπικές κοινότητες να συντάξουν σχέδιο τεχνικού προγράμματος για το 2020, όταν οι διοικήσεις τους παραδίδουν στις νέες, που προέκυψαν από τις πρόσφατες εκλογές, την 31η  του προσεχούς Αυγούστου.

Είναι αυτονόητο, ότι αυτό αποτελεί κραυγαλέα δημοκρατική αντίφαση, τα συμβούλια που έχουν εξαντλήσει την θητεία τους ,να δεσμεύουν με τις αποφάσεις τους τα νέα, σε ένα θέμα που δεν αφορά ζητήματα της καθημερινότητας, αλλά τα έργα που προγραμματίζονται να πραγματοποιηθούν το 2020.

Βέβαια υπάρχει η δυνατότητα αναμορφώσεων, όμως άλλο ζήτημα είναι η αναμόρφωση τμήματος του τεχνικού προγράμματος και άλλο η σύνταξη νέου που θα το αναμορφώσει στο σύνολό του.

Δεοντολογικό θα ήταν, η δημοτική αρχή να συστήσει στις υπάρχουσες διοικήσεις  των κοινοτήτων  κοινή σύσκεψη με τους νεοεκλεγέντες τοπικούς συμβούλους, ώστε να υπάρξει συνδιαμόρφωση των τεχνικών προγραμμάτων των κοινοτήτων και όπου υπάρξουν διαφωνίες και διαφορετικές απόψεις, αυτές να εξεταστούν και να αναμορφωθούν από τα νέα συμβούλια μετά την ανάληψη των καθηκόντων τους.


Μπορεί να είναι σχέδια τεχνικών προγραμμάτων, αφού το τελικό λόγο θα τον έχει το Δημοτικό Συμβούλιο, όμως υπάρχει ζήτημα δημοκρατικής ευαισθησίας και σεβασμού  της νωπής εντολής του εκλογικού σώματος.

Παρασκευή 19 Ιουλίου 2019

Οι εκλογές τέλειωσαν, αλλά τα προβλήματα παραμένουν, πολλαπλασιάζονται και περιμένουν λύση, που όμως δεν έρχεται.




Η χώρα, αφού ολοκλήρωσε τον κύκλο των εκλογικών αναμετρήσεων, εισέρχεται και πάλι στην «κανονικότητα» των πολλών και δύσκολων στην αντιμετώπισή τους προβλημάτων.

Η οικονομική κρίση, παρά την έξοδο από τα μνημόνια είναι παρούσα και συνεχίζει να ταλαιπωρεί την πλειοψηφία των νοικοκυριών, η ανεργία παρά τη μείωση, βρίσκεται ακόμα σε υψηλά επίπεδα, οι συντάξεις στην πλειοψηφία τους θυμίζουν επιδόματα και η καθημερινότητα δυσκολεύει ακόμα περισσότερα τη ζωή όλων μας.

Η νέα  κυβέρνηση, μετά τα χαμόγελα, τα πανάκριβα συνολάκια των κυριών του ελληνικού κοινοβουλίου και των συζύγων των υπουργών και των βουλευτών, σε πλήρη αντίθεση με τις φτωχογειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά, είναι υποχρεωμένη να αντιμετωπίσει την σκληρή πραγματικότητα, στην οποία προστίθεται και η ένταση των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Αλλά και σε τοπικό επίπεδο δεν είναι λίγα τα προβλήματα που αναζητούν λύση.

Η Πάρος για άλλη μια τουριστική περίοδο, την 5η συνεχόμενη με την ίδια διοίκηση στο Δήμο, έχεις την αίσθηση ότι βρίσκεται στον αυτόματο πιλότο με την καθημερινότητα να είναι πρώτη στη λίστα των προβλημάτων.

Για καλή μας τύχη τα προβλήματα στην ύδρευση είναι περιορισμένα, αλλά η καθαριότητα δεν βρίσκεται στα καλύτερά της και τα παράπονα που ακούγονται από μόνιμους κατοίκους και επισκέπτες είναι συχνά.

Η ασυδοσία με την ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων πέρα από κάθε όριο σε πολυσύχναστα μέρη της Πάρου, που συχνά αφήνουν μικρούς διαδρόμους για τη μετακίνηση των πεζών, τα πάρκιν, που δεν επαρκούν για την εξυπηρέτηση των μόνιμων κατοίκων και των επισκεπτών, το κυκλοφοριακό, που χρόνο με το χρόνο επιδεινώνεται, κυρίως στον περιφερειακό της Παροικιάς και στο λιμάνι της, συνθέτουν εικόνα υποβαθμισμένου τουριστικού προορισμού.

Ένα άλλο πρόβλημα που ενέχει σοβαρό κίνδυνο ναυτικού ατυχήματος είναι ο συνωστισμός των πλοίων της ακτοπλοΐας στον κόλπο της Παροικιάς.

Η ταυτόχρονη άφιξή τους, η ταχύτητα με την οποία εισέρχονται, οι επικίνδυνοι ελιγμοί των πλοιάρχων, ο κυματισμός που προκαλούν στις πολυσύχναστες πλάζ, που εκθέτει σε κίνδυνο ανυποψίαστους λουόμενους  και εξαφανίζει την αμμουδιά που ήδη είναι ελάχιστη, αποτελούν σοβαρές παραβάσεις του κανονισμού λιμένα, που δεν αντιμετωπίζονται με ένα απλό πρόστιμο.

Σε όλα όσα αναφέρθηκαν, προστέθηκε και η καταστροφή του οδοστρώματος σε τμήμα του επαρχιακού δρόμου Παροικιάς - Κώστου από τον ανάδοχο δημοτικού έργου ύδρευσης, που ήδη προκαλεί έντονες διαμαρτυρίες επειδή  ο κίνδυνος τροχαίου ατυχήματος είναι άμεσος.


Επειδή δεν προβλέπεται καμιά ουσιαστική παρέμβαση σε όσα περιληπτικά περιγράψαμε, που τα περισσότερα αναφέρονται στην πολύπαθη Παροικιά, τουλάχιστον ας επισημάνει το Λιμεναρχείο Πάρου στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου την κατάσταση που επικρατεί στο λιμάνι μας και ας εξαντλήσει κατά των πλοιάρχων όλα όσα προβλέπονται στη σχετική νομοθεσία. Προέχει η ασφάλεια των επιβατών.

Τους έφταιξαν οι χημικές τουαλέτες και τις ανέτρεψαν




Η φωτογραφία είναι σημερινή και εικονίζει τις τουαλέτες στο Μπουνταράκι της Παροικιάς, που κάποιοι ασυνείδητοι τις ανέτρεψαν.

Ευαίσθητος δημότης μας έστειλε τη φωτογραφία με την παράκληση να τη δημοσιεύσουμε, ώστε ο Δήμος να φροντίσει αμέσως για την επανατοποθέτησή τους. Αν βέβαια δεν έχει γίνει κάποια ζημιά, που να τις έχει καταστήσει άχρηστες.

Πέμπτη 18 Ιουλίου 2019

Εξι θέσεις για την Αριστερά του 21ου αιώνα


Του Κώστα Δουζίνα

Τι σημαίνει σήμερα η Αριστερά ως ιδεολογία και όραμα, ως κόμμα και κίνημα; Δεν υπάρχει απλή απάντηση στο ερώτημα. Δεν έχουμε κάποια συνταγή ή εγχειρίδιο προκειμένου να...
το συμβουλευτούμε και να το εφαρμόσουμε στην ελληνική πραγματικότητα. Εντούτοις, ως η μεγάλη Ευρωπαϊκή Αριστερά, έχουμε ευθύνη να αρχίσουμε τη συζήτηση, κινητοποιώντας τα εργαλεία μας: τις κοινωνικές επιστήμες, την κριτική θεωρία, την πολιτική και ιστορική εμπειρία, τη συναισθηματική μας ένταξη. Ας αρχίσω με μερικές βασικές παραδοχές.

1. Το νέο πολιτικό υποκείμενο. Η Αριστερά συντονίζεται με τις αλλαγές στην κοινωνική αναπαραγωγή, τη μείωση της εργατικής τάξης με την παγκοσμιοποίηση, τη δομική ανεργία και τον αυτοματισμό, το πέρασμα στη μεταφορντική κοινωνία της άυλης εργασίας. Η συντριπτική πλειονότητα του πληθυσμού είναι μισθωτοί εργαζόμενοι. Οι ταξικές διαφοροποιήσεις εξαρτώνται από την ύπαρξη δουλειάς, το επίπεδο του μισθού και την ικανοποίηση από την εργασία.

Η ταξική και επαγγελματική κατάτμηση σημαίνει ότι η κοινωνία διατρέχεται από διαφορές, εντάσεις και συγκρούσεις μεταξύ τάξεων, κλάδων, επαγγελμάτων και ιδεολογιών που δεν ακολουθούν την κλασική μαρξιστική ανάλυση: δημόσιοι εναντίον ιδιωτικών υπαλλήλων, υψηλόμισθοι εναντίον χαμηλόμισθων, αυτοαπασχολούμενοι εναντίον υπαλλήλων, άνεργοι εναντίον εργαζομένων, Ελληνες εναντίον μεταναστών.

Αυτή η πολυδιάσπαση δεν επιτρέπει την παλαιότερη αντιστοίχιση τάξης, ιδεολογίας και κόμματος και έχει συνεισφέρει στην κρίση της πολιτικής εκπροσώπησης. Σε αυτές τις συνθήκες, μια ηγεμονική παρέμβαση αναγνωρίζει τις πολλαπλές εντάσεις στο κοινωνικό σώμα και την έλλειψη αριστερόστροφης ιδεολογίας. Το κόμμα δεν αντιπροσωπεύει, αλλά πρέπει να δημιουργήσει κοινωνικά και να εκφράσει πολιτικά τη μεγαλύτερη δυνατή συμμαχία, με τη σύγκλιση πολλών κοινωνικών μερών στον «λαϊκό» πόλο.

Τετάρτη 17 Ιουλίου 2019

Οι πρόσφατες βουλευτικές εκλογές και η Πάρος


Η Πάρο, ως δημοφιλής τουριστικός προορισμός με τον κόσμο της εργασίας να είναι απασχολημένος και να αγωνίζεται για τον άρτο τον επιούσιο, ελάχιστα ενδιαφέρθηκε για τις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές και την κυβερνητική αλλαγή που συντελέστηκε.

Με εξαίρεση τους ελάχιστους κομματικούς κυρίως από τη Νέα Δημοκρατία και το ΣΥΡΙΖΑ, οι εκλογείς της Πάρου  πήγαν απλά και ψήφισαν.

Το μόνο παρατράγουδο, που υπήρξε και εξέθεσε την δημοτική αρχή, ήταν η διευκόλυνση που παρείχε στον Γιάννη Βρούτση, ο οποίος πραγματοποίησε την προεκλογική του συγκέντρωση στην πλατεία Μαντώς Μαυρογένους με καθίσματα και μικροφωνική εγκατάσταση του Δήμου, γεγονός που προκάλεσε την αντίδραση της Λαϊκής Συσπείρωσης.

Κατά τα άλλα αυτό που χαρακτήρισε τις εκλογές ήταν ο εσωτερικός ανταγωνισμός μεταξύ των υποψηφίων της Ν.Δ. στη μάχη του σταυρού, που όπως μας μεταφέρθηκε ήταν αρκετά έντονος.

Αναλύοντας το αποτέλεσμα των εκλογών στην Πάρο, αυτό που διαπιστώνουμε είναι ότι η Ν.Δ. αύξησε σημαντικά το ποσοστό της, αφού το 31,76% των εκλογών του Σεπτεμβρίου του 2015 έφτασε στο 42,40% επιτυγχάνοντας ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά που έλαβε το κόμμα, ξεπερνώντας το πανελλαδικό ποσοστό του 39,85% κατά 2,5 μονάδες.

Το αποτέλεσμα της Πάρου πιστώνεται και στην πρόεδρο της τοπικής οργάνωσης της Ν.Δ. Ιφιγένεια Χατζηγεωργίου, η οποία κράτησε ζωντανή την οργάνωση καθ΄όλη τη διάρκεια της διακυβέρνησης της χώρας  από το ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝ.ΕΛ.

Ενδεικτικά θυμίζουμε την επιτυχημένη εκδήλωση με την οποία τιμήθηκαν οι αδελφοί Δημήτρης και Στρατής Αλιπράντης για την προσφορά τους στο νησί, στην οποία συμμετείχε μεγάλος αριθμός συμπατριωτών μας από όλο το πολιτικό φάσμα, αλλά και τη συχνή παρουσία στην Πάρο επώνυμων στελεχών του κόμματος με ευρεία αναγνωρισιμότητα.

Ας εξετάσουμε τώρα και την περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ.
 Πριν από την κρίση, στις εκλογές του 2009, στην Πάρο  συγκέντρωσε το 5,28% του εκλογικού σώματος. Μετά όμως την υπογραφή του πρώτου μνημονίου, η πορεία του ήταν εντυπωσιακά ανοδική,  όπως συνέβη άλλωστε και σε όλη την επικράτεια. Στις εκλογές του Μαΐου του 2012 το ποσοστό του εκτινάχτηκε στο 19,10%, στις εκλογές του Ιουνίου του ίδιου χρόνου έφτασε στο 28,74%, και τον Ιανουάριο του 2015 πήρε το μεγαλύτερό του ποσοστό 33,53%.

Παρά τη διάσπαση που ακολούθησε, μετά την υπογραφή του3ου μνημονίου, που στέρησε την τοπική του οργάνωση από αξιόλογο αριθμό μελών, τα οποία αποτελούσαν και το πιο δραστήριο τμήμα της οργάνωσης, στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 η εκλογική του δύναμη μειώθηκε μόνο 2 ποσοστιαίες μονάδες, λαμβάνοντας το 31,52% του εκλογικού σώματος της Πάρου.  Η περαιτέρω μείωση του ποσοστού του στις πρόσφατες εκλογές  κατά 4 περίπου ποσοστιαίες μονάδες (έλαβε το 27,10% του εκλογικού σώματος), κατά τη δική μας άποψη έχει σχέση με την τοπική του οργάνωση που υπολειτουργούσε, την έλλειψη δημόσιων κομματικών εκδηλώσεων με την παρουσία κυβερνητικών στελεχών που θα ανέλυαν στην τοπική κοινωνία το κυβερνητικό έργο, αλλά και με την περιορισμένη  παρουσία των βουλευτών του κόμματος στο νησί, που ερμηνεύτηκε και ως αδιαφορία για ζητήματα που αφορούσαν την καθημερινότητα των κατοίκων του.

Θυμίζουμε ότι στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ δεν μπόρεσε να φτιάξει δικό του συνδυασμό και υποχρεώθηκε να στηρίξει τη Λαϊκή Συσπείρωση.

Όμως το ποσοστό του 27,10%, που αντιστοιχεί σε περίπου σε 2.000 ψηφοφόρους στο νησί, του παρέχει τη δυνατότητα ανασυγκρότησης με την εγγραφή νέων μελών στην τοπικής του οργάνωσης που θα την απαλλάξει από την παραγοντίστικη νοοτροπία και την εσωστρέφεια και θα την καταστήσει αξιόμαχη στα πλαίσια  της γενικότερης προσπάθειας  αναδιοργάνωσης ή επανίδρυσης του κόμματος.

Το ΚΙΝΑΛ μπορεί να αύξησε το ποσοστό του στο νησί κατά 1,73 μονάδες σε σύγκριση με τις προηγούμενες εκλογές, δεν μπόρεσε όμως να φτάσει το πανελλαδικό ποσοστό του 8,10%, που και αυτό επίσης είναι ένα χαμηλό ποσοστό και μέρος του οποίου ενδεχομένως στο μέλλον να απορροφηθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Το Κίνημα Αλλαγής χωρίς οργάνωση στην Πάρο, με κινητοποίηση ελάχιστων πρώην στελεχών του ΠΑΣΟΚ ήταν ουσιαστικά απόν από τον προεκλογικό αγώνα.

Το ΚΚΕ παρέμεινε σταθερό στα χαμηλά του ποσοστά. Από τις εκλογές του 2009 έως τις πρόσφατες εκλογές, επί 6 συνεχείς εκλογικές αναμετρήσεις παρέμεινε καθηλωμένο σε τοπικό επίπεδο κατά μέσο όρο στο 4,5%.

Η μικρή οργάνωση που διαθέτει στο νησί όμως ήταν πάντοτε παρούσα στις κινητοποιήσεις που πραγματοποιήθηκαν στην Πάρο, όπως αυτή για την δημόσια υγεία ή τις βιομηχανικές ανεμογεννήτριες.  

Και βέβαια η συμβολή του στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές στη δημιουργία ψηφοδελτίου που στέγασε το σύνολο των δημοκρατικών δυνάμεων της Πάρου, δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη, όπως και τα λάθη προεκλογικής τακτικής, που του στέρησαν την δημαρχία για ελάχιστες ψήφους.

Τέλος αξίζει να σημειωθεί το υψηλό ποσοστό που έλαβε το  ΜΕΡΑ25 του Γιάνη Βαρουφάκη που με το 6,28% που έλαβε, έφτασε πολύ κοντά στο ποσοστό του ΚΙΝΑΛ (6,40%) στο νησί μας.

Λαμβάνοντας υπόψη τα όσα περιληπτικά εκτέθηκαν, προκύπτουν τα ακόλουθα:

  •  Η Νέα Δημοκρατία, ως κυρίαρχη πολιτική δύναμη στο νησί με αυτοδυναμία στο Δήμο, την Περιφέρεια και την κυβέρνηση, αναλαμβάνει τη μεγάλη ευθύνη για την πορεία της Πάρου και την επίλυση των σοβαρών προβλημάτων υποδομής που αντιμετωπίζει το νησί.

  •  Ο ΣΥΡΙΖΑ, που αποτελεί τη δεύτερη μεγάλη πολιτική δύναμη, οφείλει ως αξιωματική αντιπολίτευση να κινηθεί με επεξεργασμένες θέσεις και προτάσεις και με τεκμηριωμένη κριτική προς την ίδια κατεύθυνση.

  • Το ΚΚΕ και ως κόμμα, αλλά κυρίως ως Λαϊκή Συσπείρωση Πάρου με τον μεγάλο αριθμό συμβούλων που διαθέτει στο Δημοτικό Συμβούλιο και τον έλεγχο της Δημοτικής Κοινότητας Παροικιάς εκτιμούμε ότι θα παίξει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του πολιτικού γίγνεσθαι στο χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης, αρκεί να βρεθεί η κοινή συνισταμένη μεταξύ των συμβούλων, οι οποίοι, όπως είναι γνωστό, προέρχονται από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους.


Ο Σεπτέμβριος αναμένεται να έχει ενδιαφέρον, αφού το τοπικό πολιτικό περιβάλλον υπέστη σημαντικές αλλαγές, το εύρος και το βάθος των οποίων θα φανεί προϊόντος του χρόνου και με σημείο αναφοράς κυρίως το Δήμο.




Κυριακή 14 Ιουλίου 2019

ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ…



Η Πάρος παραδομένη χειρότερα από ποτέ στα προβλήματα της, με μια δημοτική αρχή που παρακολουθεί αμήχανα πόσοι ανεβοκατεβαίνουν στα καράβια, επιτελώντας με αυτόν τον τρόπο το «αναπτυξιακό» της όραμα και αναβαθμίζοντας όπως λέει, την ποιότητα ζωής των κατοίκων!!!

Ταυτόχρονα ο Δήμαρχος εξακολουθεί να θεωρεί το Δήμο κομματικό γραφείο του βουλευτή και πλέον υπουργού εργασίας Γ. Βρούτση, παραχωρώντας του τη δημοτική περιουσία (βάθρα, καθίσματα, μικροφωνική)  για τις προσωπικές προεκλογικές του ανάγκες.  Προφανώς ο Δήμος και πρέπει να στηρίζει και να διευκολύνει τη πολιτική δράση των κομμάτων (πλην των φασιστικών μορφωμάτων). 

Άλλο όμως αυτό και άλλο η στήριξη του κάθε υποψήφιου με στόχο την προσωπική του προβολή και εκλογή.

Αλλά ο Μ. Κωβαίος θεωρεί τον Δήμο και δικό του μαγαζί. Έτσι χωρίς να ενημερώσει την αντιπολίτευση αποφάσισε να πάνε σε ενημερωτική  ημερίδα για τη νέα νομοθεσία της λειτουργίας των δήμων με κάλυψη εξόδων και ημερήσια αποζημίωση(!) σημερινοί δημοτικοί σύμβουλοι αλλά και νεοεκλεγμένοι που ακόμα δεν είναι δημοτικοί σύμβουλοι!

Αυτό είναι το ύφος της εξουσίας και το ήθος της συναίνεσης του Δημάρχου.
Σύντομα όμως θα διαπιστώσει ότι κάνει σε κάθε περίπτωση μεγάλο λάθος.

Πάρος 12/7/19

Σάββατο 13 Ιουλίου 2019

Μια πολιτική ανάλυση με κεντρικό πρόσωπο τον Αλέξη Τσίπρα




Αρκετοί είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι οι αποφάσεις του λαού είναι πάντοτε σωστές. Κάποιοι μάλιστα τις χαρακτηρίζουν και σοφές. Και οι κρίσεις αυτές εκφράζονται συνήθως, όταν οι αποφάσεις (του λαού) απηχούν τις δικές τους απόψεις και εξυπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα.

Εμείς θα αποφύγουμε τέτοιους χαρακτηρισμούς που εμπεριέχουν κολακεία και σκοπιμότητα και θα περιοριστούμε στο σεβασμό που οφείλουμε όλοι μας στις αποφάσεις του λαού, όπως αυτές καταγράφονται με βάση την αρχή της πλειοψηφίας. 

Άλλωστε με βάση αυτήν την αρχή δρομολογούνται συνήθως οι πολιτικές εξελίξεις όπως και αυτές που προέκυψαν από τις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές που ανέδειξαν σε κυβέρνηση τη Νέα Δημοκρατία.

Το εκλογικό αποτέλεσμα αυτών των εκλογών ήταν λίγο πολύ γνωστό  ακόμα και η αυτοδυναμία της Ν.Δ. όπως έδειξαν τα exit polls, πολύ πριν ανοίξουν οι κάλπες.

Αυτό όμως στο οποίο έπεσαν έξω δημοσκοπήσεις, δημοσκόποι και πολιτικοί αναλυτές ήταν το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ που ξεπέρασε το 30%.

Όσοι υποστηρίζουν στις αναλύσεις τους ότι το αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί προσωπική επιτυχία του Αλέξη Τσίπρα θα συμφωνήσουμε μαζί τους, ότι έχουν δίκιο.

 Όσοι υποστηρίζουν  ότι ο Τσίπρας ήρθε για να μείνει και ότι θα κυριαρχήσει στο χώρο της κεντροαριστεράς, ως ο αδιαφιλονίκητος εκφραστής της, εκτιμούμε ότι προϊόντος του χρόνου θα δικαιωθούν.

Το ΠΑΣΟΚ, ως ΚΙΝΑΛ ή με όποιο άλλο όνομα εμφανιστεί στο μέλλον δεν θα έχει καμιά τύχη. Έχει ολοκληρώσει τον βιολογικό του κύκλο. Σταδιακά τα στελέχη του στα συνδικάτα και την τοπική αυτοδιοίκηση θα απορροφηθούν από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως συνέβη άλλωστε και με τους ψηφοφόρους του.

Όμως ας προσεγγίσουμε και τις λανθασμένες  εκτιμήσεις του Αλέξη Τσίπρα και της ηγετικής του ομάδας.

Κατ΄αρχήν ουδείς αλάνθαστος στη πολιτική. Ο εγωκεντρισμός των ηγετών και ο αυλόγυρος που τους περιβάλλει, συχνά τους οδηγεί σε λανθασμένες εκτιμήσεις για το ποιες είναι οι διαθέσεις του εκλογικού σώματος.  Ο Χαρίλαος Τρικούπης, του οποίου το όνομα κοσμεί την νεώτερη πολιτική ιστορία της χώρας, αν και πρωθυπουργός, δεν εκλέχτηκε το 1895 ούτε βουλευτής. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, η μεγαλύτερη πολιτική προσωπικότητα που ανέδειξε η νεώτερη Ελλάδα, την 1η Νοεμβρίου του 1921, έχασε τις εκλογές και αυτοεξορίστηκε στο Παρίσι και ο πατέρας της νίκης  του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου, Ουίνστον Τσόρτσιλ, μετά τη λήξη του πολέμου, τον Ιούλιο του 1945, έχασε τις εκλογές από τον Άττλη και τους εργατικούς.

Η περίπτωση του Αλέξη Τσίπρα δεν μπορούσε να είναι διαφορετική για τους λόγους που αναφέραμε.  Δεν αποτέλεσε εξαίρεση στον κανόνα. Οι συνεχείς εκλογικές του επιτυχίες, που μετέτρεψαν ένα μικρό κόμμα του 4% σε κυβερνητικό, ήταν δική του επιτυχία και αυτό διαμόρφωσε ψυχολογία υπερεκτίμησης των ικανοτήτων του, που δεν του επέτρεψε να αξιολογήσει αντικειμενικά τους συσχετισμούς που σε ευρωπαϊκό επίπεδο ήταν συντριπτικοί σε βάρος του.

Το μέγεθος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν πολύ μικρό για να τα βάλει με το ευρωπαϊκό οικονομικό κατεστημένο και το ΔΝΤ. Η ήττα που ακολούθησε και το λάθος δημοψήφισμα οδήγησαν στην αποδυνάμωση της κυβέρνησης, στο τρίτο μνημόνιο, στη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, στην απώλεια της κοινοβουλευτικής του πλειοψηφίας και στην προκήρυξη των εκλογών του Σεπτεμβρίου του 2015.

Το εκλογικό σώμα με πρόσφατο το εκλογικό αποτέλεσμα του Ιανουαρίου, έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία στον ελεγχόμενο πλέον από τον Τσίπρα ΣΥΡΙΖΑ με την ελπίδα ότι θα μπορούσε να διαχειριστεί πιο αποτελεσματικά από τη Ν.Δ. την οικονομική κρίση.

Η συνέχεια όμως ήταν αρκετά δύσκολη με την εφαρμογή νέων οικονομικών μέτρων, με τους ασφυκτικούς ελέγχους των δανειστών, με την ανεργία στα ύψη, με τα εγχώρια κέντρα εξουσίας  καθοδηγούμενα  από τις δυνάμεις του πολιτικού κατεστημένου να δημιουργούν σοβαρά προβλήματα στην απόδοση δικαιοσύνης για τα μεγάλα οικονομικά σκάνδαλα που ταλαιπώρησαν την χώρα, με τις παλινωδίες του Καμένου και με την κρίση στα ελληνοτουρκικά που υποχρέωσαν την κυβέρνηση σε ακόμα περισσότερες παραχωρήσεις στρατιωτικών ερεισμάτων προς τις  Ηνωμένες Πολιτείες και με τη συμφωνία των Πρεσπών, έπειτα από απαίτηση του ΝΑΤΟ, που πρόσθεσε φθορά στην κυβέρνηση, προκάλεσε εθνικιστικές εξάρσεις και θόλωσε ακόμη περισσότερο την αριστερή εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ.

Τέλος η αποχώρηση των ΑΝΕΛ από την κυβέρνηση και η αναζήτηση νέας κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας οδήγησαν τον Αλέξη Τσίπρα σε πολιτικές ακροβασίες και σε ετερόκλητες πολιτικές συμμαχίες με βουλευτές άλλων κομμάτων που το κριτήριό τους ήταν η βουλευτική τους επιβίωση.

Μέσα σε ένα τέτοιο πολιτικό περιβάλλον και με την καθημερινότητα να χωλαίνει σε κρίσιμους τομείς, όπως είναι η ασφάλεια, η υγεία και η εξυπηρέτηση των πολιτών στις διάφορες υποθέσεις που εμπλέκονται οι κρατικές υπηρεσίες, ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς αξιόμαχες κομματικές οργανώσεις και με ανοιχτά άκαιρα μέτωπα, όπως π.χ. αυτό με την εκκλησία και την αλλαγή του φορέα μισθοδοσίας των κληρικών, οδηγήθηκε στις ευρωεκλογές, σε χρόνο που δεν ήταν στις δικές του επιλογές, με το γνωστό αποτέλεσμα της διαφοράς των 10 μονάδων από τη Νέα Δημοκρατία.

Η προκήρυξη των εθνικών εκλογών την 7η Ιουλίου, μπορεί να ήταν μια εν θερμώ απόφαση ενός ψυχολογικά ταλαιπωρημένου και κουρασμένου Αλέξη Τσίπρα, όμως ήταν προς τη ορθή κατεύθυνση, γιατί η όποια διαχείριση της ήττας των ευρωεκλογών με παράταση της πολιτικής εκκρεμότητας μέχρι το τέλος του Σεπτέμβρη ενείχε το κίνδυνο της διεύρυνσης της διαφοράς ανάμεσα στο ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Δημοκρατία.

Το αποτέλεσμα των εκλογών δικαίωσε  τον Αλέξη Τσίπρα, αφού το υψηλό ποσοστό του 31,5 καθιστά το ΣΥΡΙΖΑ κυρίαρχη δύναμη στο χώρο της κεντροαριστεράς με ευρύτατη εκλογική βάση και με πολιτικό περιεχόμενο που τον φέρνει πιο κοντά στην αριστερή σοσιαλδημοκρατία, τον απαλλάσσει από δυνάμεις με αριστερές έως αριστερίστικες ιδεοληψίες, που ενδημούν ακόμη στο εσωτερικό του και τον φέρνουν ακόμα πιο κοντά σε ρεαλιστικές προτάσεις και λύσεις που είναι εναρμονισμένες με τις απαιτήσεις του ελληνικού λαού.

Η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη, γνωρίζοντας ότι διαθέτει ελάχιστο χρόνο ανοχής από το εκλογικό σώμα και κυρίως ότι θα αντιμετωπίσει  σκληρή και τεκμηριωμένη κριτική από έναν έμπειρο πλέον ηγέτη, δεν έχει περιθώρια για λάθη ή παραλείψεις.

 Όμως υποσχέθηκε πολλά για να κερδίσει την αυτοδυναμία  και η οικονομική πολιτική που θα ακολουθήσει εκ των πραγμάτων θα μεταθέσει χρονικά τις προεκλογικές υποσχέσεις που έδωσε σε έναν κόσμο που την ψήφισε για να δώσει άμεσες λύσεις στα όποια οικονομικά του αδιέξοδα.

Τα εκσυγχρονιστικά μέτρα που πρόκειται να πάρει, μπορεί να διευκολύνουν την προσέλκυση επενδυτών, που είναι και το ζητούμενο, αλλά οι σοβαρές επενδύσεις για να υλοποιηθούν απαιτούν χρόνο που είναι αντιστρόφως ανάλογος με τον πολιτικό  χρόνο που διαθέτει η κάθε κυβέρνηση, εν προκειμένω και η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Και μέχρι να αποδώσουν οι επενδύσεις, το «μαξιλάρι» των 37 δις, που με μεγάλες θυσίες συγκεντρώθηκε από την υπερφορολόγηση και άλλες πηγές θα συρρικνώνεται για να αντιμετωπισθούν τα κόκκινα δάνεια των τραπεζών, το κοινωνικό κράτος, που άρχισε να χτίζει ο ΣΥΡΙΖΑ,  θα αρχίσει να ξηλώνεται, ο εργασιακός μεσαίωνας με εξαντλητικά ωράρια και ελάχιστες αποδοχές  επανέρχεται για να υποδεχτούμε τους επενδυτές, οι συντάξεις  με πρόφαση την αλλαγή του νόμου Κατρούγκαλου θα υποστούν νέες μειώσεις και τούτων δοθέντων οι δρόμοι και οι πλατείες ετοιμάζονται να γράψουν τη δική τους ιστορία με τα ΜΑΤ σε πρώτο πλάνο και το ΣΥΡΙΖΑ να παρέχει πολιτική κάλυψη στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων, των ανέργων, των συνταξιούχων και κάθε ανήμπορου Έλληνα.

Ευχή μας να μην επαληθευτούμε, αλλά η δεξιά με τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της είναι παρούσα, με τους εκφραστές της ανανεωμένους και έτοιμους από καιρό και το λαό για άλλη μια φορά να είναι θύμα μιας καλά οργανωμένης επικοινωνιακής πολιτικής που αξιοποίησε στο έπακρον κυβερνητικά λάθη, επιλήψιμες συμπεριφορές και αριστερές ιδεοληψίες.


Κυριακή 7 Ιουλίου 2019

Εθνικές εκλογές 2019: Απόψε το βράδυ θα απαντηθούν δύο βασικά ερωτήματα: θα προκύψει αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας; το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι διαχειρίσιμο από τον Τσίπρα;


Οι εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019 θα μείνουν στην πολιτική ιστορία της πατρίδας μας, ως οι πλέον αδιάφορες για τους Έλληνες, παρά τις προσπάθειες των κομμάτων να τους ενεργοποιήσουν με κάθε διαθέσιμο μέσον. 

Οι πρόσφατες ευρωεκλογές  με το περιεχόμενο που τους έδωσε η κυβέρνηση, που θύμιζαν περισσότερο εθνικές εκλογές, δρομολόγησαν εξελίξεις που οδήγησαν στις βουλευτικές εκλογές της 7ης Ιουλίου με νωπή την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα με τη διαφορά των 10 μονάδων υπέρ της Ν.Δ.

Με δεδομένο αυτό το αποτέλεσμα και με πιθανό ενδεχόμενο σχεδόν με την ίδια διαφορά να κερδίσει τις εκλογές η Ν.Δ. το εκλογικό σώμα  παρέμεινε παγερά αδιάφορο, αφού του ήταν γνωστό από πριν αυτό που πρόκειται να συμβεί.

Έτσι  οι ψηφοφόροι γύρισαν την πλάτη στα κόμματα, ψηφίζουν σήμερα στα πλαίσια μιας τυπικής δημοκρατικής εκλογικής διαδικασίας, ενώ αρκετοί είναι εκείνοι που προτίμησαν τις παραλίες  ή τις διακοπές τους.

Αυτό που απέμενε και ενδιέφερε κυρίως τα δύο μεγάλα κόμματα, όχι όμως και το πλήθος των ψηφοφόρων, ήταν η προσπάθεια της Ν.Δ. να κερδίσει την αυτοδυναμία και η αντίρροπη προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να μειώσει τη διαφορά των ευρωεκλογών με αύξηση του ποσοστού του, με πιθανό ενδεχόμενο τη στέρηση της αυτοδυναμίας και επομένως τη σύμπραξη της Ν.Δ. με το ΚΙ.ΝΑΛ., ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να κυριαρχήσει  στο χώρο της κεντροαριστεράς ή σε διαφορετική περίπτωση να οδηγηθούμε σε δεύτερες εκλογές με απλή αναλογική.

Η αδιαφορία όμως του κόσμου  γι΄αυτές τις εκλογές έχει βαθύτερα αίτια, που ξεκινούν σχεδόν από την αρχή της τετραετίας του ΣΥΡΙΖΑ.

Οι εξαγγελίες  για μια δυναμική αναμέτρηση με τους δανειστές, που ξεκίνησε αμέσως μετά τις εκλογές του Γενάρη του 2015 και κατέληξε στην οδυνηρή ήττα του Ιουλίου του ίδιου έτους με την υπογραφή του 3ου μνημονίου, διέγραψε την πορεία της κυβέρνησης, αφού υποχρεώθηκε να προσθέσει και νέα βάρη στον ελληνικό λαό και ιδιαίτερα στη μεσαία τάξη, που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά την ελληνικής οικονομίας.

Τα όποια μέτρα που ανακούφισαν τα ασθενέστερα στρώματα του πληθυσμού και αυτά που ακολούθησαν μετά την έξοδο από τα μνημόνια τον Αύγουστο τα του 2018,  αποδείχτηκαν πολύ λίγα για να επανασυνδέσουν το ΣΥΡΙΖΑ  με τη κρίσιμη μάζα των ψηφοφόρων που τον στήριξε σε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις και ιδιαίτερα στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015, παρά την ψήφιση του 3ου μνημονίου.

Δεν βάρυνε όμως το κλίμα σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ μόνο από τα οικονομικά μέτρα που ξεχείλισαν το ποτήρι.

Το Μακεδονικό που η επίλυσή του προκάλεσε αναταράξεις, η απόπειρα αλλαγής του συνταξιοδοτικού φορέα των κληρικών και ο διαχωρισμός Κράτους και Εκκλησίας, το μεταναστευτικό, η κυβερνητική αδυναμία στην αντιμετώπιση της καθημερινότητας και η αδράνεια των βουλευτών του, η οίηση της εξουσίας και η αμετροέπεια κάποιων υπουργών, αλλά και μια σειρά άλλων μέτρων με ιδεοληπτικό περιεχόμενο, όλα αυτά και πολλά άλλα αξιοποιήθηκαν από τα μη φιλικά μέσα ενημέρωσης συχνά με υπερβολές που επηρέασαν σε σημαντικό βαθμό μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος.

Και βέβαια εκλογές δεν κερδίζονται με διαλυμένο τον κομματικό μηχανισμό του ΣΥΡΙΖΑ που λειτουργούσε στις πλείστες των περιπτώσεων με την ψυχολογία και τη νοοτροπία του 3%.

Το Μαξίμου φορτωμένο με σοβαρές κυβερνητικές ευθύνες, ανέλαβε και το βάρος του σχεδιασμού και της οργάνωσης του προεκλογικού αγώνα με τον Τσίπρα να βρίσκεται με το ένα πόδι στις Βρυξέλλες και στα άλλα κέντρα των αποφάσεων και με το άλλο στην Ελλάδα έχοντας αναλάβει σχεδόν εξ ολοκλήρου την διεξαγωγή του προεκλογικού αγώνα.

Τούτων δοθέντων, εάν ο ΣΥΡΙΖΑ  κατορθώσει να συγκεντρώσει ένα ποσοστό της τάξης του 27%  θα είναι μέγας άθλος, που θα επιτρέψει στον Τσίπρα να διαχειριστεί την ήττα,  να ανασυγκροτήσει το κόμμα του σε νέα βάση, να απαλλαγεί από τα ιδεοληπτικά βαρίδια και να αναδειχθεί κυρίαρχος στο χώρο της κεντροαριστεράς, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις μια νέας κυβερνητικής θητείας, που μπορεί να προκύψει και σύντομα.

Γιατί η περίπτωση Μητσοτάκη παρά τις προσπάθειές του να εκσυγχρονίσει τη Νέα Δημοκρατία, ίσως αποδειχθεί και παρένθεση, αφού είναι υποχρεωμένος να διαχειρισθεί παρωχημένες πολιτικές αντιλήψεις, αλληλοσυγκρουόμενα μεγάλα συμφέροντα, υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα και κυρίως το σύνθετο γεωπολιτικό περιβάλλον της νοτιοανατολικής Μεσογείου, στο οποίο εμπλέκεται κυρίως η Κύπρος αλλά και η Ελλάδα.

Και όλα αυτά στο πλαίσιο των μεταμνημονιακών υποχρεώσεων που έχει αναλάβει η χώρα και  που συνιστούν κατά δήλωση του ίδιου του Μητσοτάκη 4ο μνημόνιο.

Βέβαια στην Ελλάδα ζούμε και όσα προβλέπει και εκτιμά η λογική και οι πολιτικές αναλύσεις αλλά και οι δημοσκοπήσεις μπορεί και να ανατραπούν από ένα εκλογικό σώμα που θυμίζει κινούμενη άμμο και κανένας δεν γνωρίζει που θα σταθεροποιηθεί το πολιτικό εκκρεμές.  

Πάντως τα κρίσιμα ερωτήματα αυτών των εκλογών που θα απαντηθούν απόψε το βράδυ είναι δύο:

Αν θα υπάρξει αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας και τον αν θα είναι διαχειρίσιμο το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ από τον Τσίπρα. Ίδομεν.