Wikipedia

Αποτελέσματα αναζήτησης

Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2022

«Χριστός γεννάται, δοξάσατε»

 


Νύχτα κατασκότεινη, κρύα και αφιλόξενη ήταν η νύχτα , που επέλεξε η Θεία Πρόνοια για τη γέννηση του Θεανθρώπου, σε εποχή που το πνευματικό σκότος σκέπαζε την ειδωλοκρατούσα  γη και το γένος των ανθρώπων αποζητούσε τη λύτρωση από τα δεινά που βίωνε καθημερινά.

Και μεταλλάχτηκε εκείνη η νύχτα σε φωτεινή και θαυμάσια με τους ουρανούς ανεωγμένους και εορτάζοντες το μέγα και ασύλληπτο στην ανθρώπινη διάνοια γεγονός,της καθόδου του Θεού στην γη.

Σ΄αυτήν την Άγια Νύχτα θα εστιάσουμε το παρόν σημείωμα, προσεγγίζοντας  με φόβο Θεού, χαρά και ταπείνωση, τα όσα συγκλονιστικά συνέβησαν που άλλαξαν την πορεία της ανθρωπότητας.

Γεγονότα που προείπαν οι Προφήτες, κατέγραψαν οι Ευαγγελιστές, επιβεβαίωσαν οι ιστορικοί και ύμνησαν οι υμνογράφοι της  Εκκλησίας μας.

 «Ιδού η Παρθένος θα συλλάβει και θα γεννήσει γιο, που θα ονομαστεί Εμμανουήλ», προφητεύει ο Ησαΐας 700 χρόνια πριν από την ενσάρκωση του αχώρητου και ο ευαγγελιστής Λουκάς στην λιτή περιγραφή του καταγράφει, ότι η Μαρία «γέννησε το γιο της, τον σπαργάνωσε και τον εναπόθεσε  σ΄ένα παχνί, γιατί δε βρήκαν μέρος στο πανδοχείο».

Ήταν τότε, που ο Καίσαρας Αύγουστος απέγραφε τον πληθυσμό της απέραντης αυτοκρατορίας του  και έπαρχος της Συρίας ήταν ο Κυρήνιος, στην περιοχή του οποίου συντελούνταν τα πρωτόγνωρα αυτά κοσμοϊστορικά συμβάντα.

Ποιος θα μπορούσε να υποψιαστεί, ότι μια φτωχή, απλή, ετοιμόγεννη γυναίκα σε λίγο θα έφερνε στον αφιλόξενο κόσμο μας, μέσα σε μια σπηλιά τον ενσαρκωμένο Θεό;

«Τι γαρ ευτελέστερον σπηλαίου, τι δε ταπεινότερον σπαργάνων;» αναφωνεί, απορών, ο υμνογράφος της Εκκλησίας μας. Γιατί αυτά τα ευτελή και ταπεινά ήταν αυτά που πρόσφερε η γη στον Δημιουργό της.

Σπουδαίο το μήνυμα, βαθύ το νόημα  και μεγάλο το δίδαγμα  του νεογέννητου Χριστού.

Ταπεινούς μας θέλει στη γη ο Πλάστης μας.

Και ενώ αυτά συνέβαιναν στη γη, στον ουρανό οι στρατιές των αγγέλλων έψαλλαν το «Δόξα εν υψίστοις Θεώ» και ειδοποιούσαν τους ποιμένες να προσέλθουν και πρώτοι αυτοί να προσκυνήσουν τον καινόν άνθρωπο και Θεό μας.

Όλα απλά. Το σπήλαιο, το παχνί, η ζεστασιά που πρόσφεραν τα ζώα με τα χνώτα τους και  οι απορούντες βοσκοί, που είδαν εκείνης της νύχτας τα θαυμάσια των ουρανών.

Μόνη εξαίρεση οι υπό αστέρος οδηγούμενοι Μάγοι, που σε λίγο θα προσέρχονταν στην τότε άσημη Βηθλεέμ για να προσκυνήσουν τον Βασιλέα των Βασιλέων, προσφέροντάς του χρυσόν, σμύρναν και λίβανον.

Στη δική τους μακρινή πατρίδα, είδαν το λαμπερό αστέρι, που πριν δεν υπήρχε, αλλά και ενύπνια.  Όνειρα  που συντάραξαν τον βασιλέα τους, αφού όλα τα είδωλα των ψεύτικων θεών, που εκείνοι λάτρευαν, γκρεμίστηκαν και διαλύθηκαν. Και η εντολή που έλαβαν ήταν να αναζητήσουν, να βρουν και να προσκυνήσουν τον επί γης τεχθέντα Θεόν.

Πλούτος και φτώχια, άρχοντες και βοσκοί, ειδωλολάτρες και άγιοι γονατίζουν ενώπιον του σπαργανωμένου βρέφους, έχοντας επίγνωση ότι μέσα σ΄αυτό το ταπεινό σπήλαιο συντελούνταν το μέγα μυστήριο που ένωσε τον ουρανό με τη γη.

Και όλα αυτά τα συνταρακτικά γεγονότα συνέβησαν στη χώρα του Αβραάμ και του Ιακώβ, εκεί που βασίλεψε ο προφητάναξ Δαυίδ, αλλά που ο λαός του Ισραήλ κυνήγησε και εξόντωσε τους προφήτες του. Εκεί που ο μισητός Ηρώδης θα αναζητήσει  και θα επιχειρήσει να θανατώσει το νεογέννητο θείο βρέφος.

Αιφνιδιάστηκαν οι δυνάμεις του σκότους και όταν πληροφορήθηκαν τα συμβάντα εφρύαξαν. Αλλά ήταν πλέον αργά. Ο Θείος λόγος ενανθρωπίστηκε.

«Χριστός γεννάται, δοξάσατε»  πιστοί του Θεού ημών, ότι σήμερον η Παρθένος τον υπερούσιον τίκτει νικώντας την φύσεως τάξιν.

«Χριστός γεννάται δοξάσατε» ότι «εγεννήθη Παιδίον νέον, ο προ αιώνων Θεός».

«Χριστός γεννάται δοξάσατε» ότι Θεός εν σαρκί εφάνη, Σωτήρ των ψυχών ημών.

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2022

Ξερίζωσαν καλλωπιστικά φυτά για λίγες ψήφους;

 


Τώρα


Πριν

Το είδαμε και αυτό. Ξερίζωσαν  καλλωπιστικά φυτά ή τα έκοψαν με πριόνι μέχρι τη ρίζα και αμέσως μετά πλακόστρωσαν τα σημεία εξαφανίζοντας τα αποδεικτικά στοιχεία της πράξης τους ή για να μην πέσει κάποιος περαστικός στην λακκούβα που δημιούργησαν ή και για δύο..

Το συμβάν έγινε πρόσφατα στην καρδιά του παραδοσιακού οικισμού της Παροικιάς, όχι από ιδιώτη, αλλά από υπάλληλο του δήμου, που, όπως μας πληροφόρησαν, πήρε εντολή από τη δημοτική αρχή, για να εξυπηρετήσει επιχειρηματία της περιοχής, χωρίς να ενημερωθεί η κοινότητα της Παροικιάς και χωρίς να ζητηθεί  η γνώμη του δημοτικού υπαλλήλου που είναι επιφορτισμένος με την φροντίδα και την προστασία των καλλωπιστικών φυτών του οικισμού.

Κι αυτό για λίγες ψήφους;

Έρχονται εκλογές και εάν αυτό είναι η  αρχή, θα πρέπει να προετοιμαστούμε  για πολύ χειρότερα.

Η κοινότητα Παροικιάς θα πρέπει να καταγγείλει  αυτήν την αυθαίρετη πράξη και να πάρει την πρωτοβουλία στα σημεία που υπήρχαν τα καλλωπιστικά φυτά να φυτέψει νέα.

Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2022

"ΑΡΧΙΛΟΧΟΣ" Διαμαρτυρόμαστε για την υποβάθμιση του Ωδείου. Διαμαρτυρόμαστε για την υποβάθμιση των πολιτιστικών αξιών στο νησί μας.

 

 


Δελτίο Τύπου

Πάρος 3/9/2022

Η Σχολή Μουσικής της Πάρου, που αργότερα αναβαθμίστηκε σε Ωδείο, γεννήθηκε τη δεκαετία του 1980 ως απόρροια της δραστηριότητας του Πολιτιστικού μας Συλλόγου και ιδιαίτερα του ιδρυτικού μέλους του ‘’Αρχίλοχου’’ Νίκου Σαρρή.

Αρκετές ήδη γενιές νέων παιδιών του νησιού μας έχουν εμπλουτίσει τη ζωή τους με την ποιότητα της μουσικής παιδείας -ορισμένα μάλιστα από αυτά έχουν ακολουθήσει λαμπρές σταδιοδρομίες μουσικών. Η προσφορά του Ωδείου της Πάρου όλα αυτά τα χρόνια στον πολιτισμό είναι καταφανής.

Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια γινόμαστε μάρτυρες μιας διάθεσης βαθμιαίας υποβάθμισης του Ωδείου. Η φετινή απόφαση μεταστέγασής του από το θαυμάσιο κτίριο στο οποίο στεγάζεται μέχρι και αυτή τη στιγμή σε ένα οίκημα απομακρυσμένο από την πόλη, αποτελεί μια ακόμα θλιβερή ένδειξη του είδους των προτεραιοτήτων που τείνουν να επικρατήσουν στο νησί μας.

Η μουσική παιδεία, όπως και κάθε είδους παιδεία, για μας αποτελεί πάντα ύψιστη προτεραιότητα και θα είμασταν ευτυχείς αν αυτή η προτεραιότητα διακρινόταν και πίσω από τα έργα και τις αποφάσεις των εκλεγμένων αρχών του τόπου μας.

Διαμαρτυρόμαστε για την υποβάθμιση του Ωδείου. Διαμαρτυρόμαστε για την υποβάθμιση των πολιτιστικών αξιών στο νησί μας. Ελπίζουμε στη διατήρηση και ενδυνάμωση κάθε εστίας πολιτισμού στον μικρό μας τόπο, όπου η ανάγκη προστασίας των πολιτιστικών κεκτημένων γίνεται ολοένα και πιο αναγκαία.

Δ.Σ. Πολιτιστικού Συλλόγου «ΑΡΧΙΛΟΧΟΣ»

Δευτέρα 15 Αυγούστου 2022

Μεγάλη η γιορτή Της και στο Πανελλήνιο Προσκύνημα της Πάρου

 


Δεν υπάρχει πόλη, χωριό ή νησί στη ευλογημένη μας πατρίδα, που να μην έχει ναό αφιερωμένο στη μεγάλη μας Μητέρα, την Παντάνασσα, την Οδηγήτρια, την Δακρυρροούσα, την Γοργοϋπήκοο, τη Μεγαλόχαρη, την Εκατονταπυλιανή.

Μεγάλη η γιορτή Της και στο Πανελλήνιο Προσκύνημα της Πάρου, στον ιστορικό ναό Της, που ανήγειραν άγιοι και αυτοκράτορες πριν από 17 αιώνες, με αδιάλειπτη τη λειτουργία του μέχρι τις μέρες μας.

Πλήθος πιστών από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό έχει κατακλύσει και φέτος το νησί μας και συρρέει στον αρχαίο ναό Της για να προσκυνήσει τη θαυματουργή Της Εικόνα.

Ο συσσωρευμένος πόνος, το δακρυσμένο πρόσωπο του κάθε ταλαιπωρημένου ακουμπά πάνω στη φιλεύσπλαχνη Μάνα, που πόνεσε όσο καμιά άλλη  και που μόνο Εκείνη μπορεί να τον νιώσει και να στάξει βάλσαμο στην ψυχή του.

Και όταν με όλη τη δύναμη της ψυχής μας την παρακαλέσουμε  και ζητήσουμε τη βοήθειά της είναι βέβαιο ότι Εκείνη θα ανταποκριθεί και θα δώσει λυτρωτική λύση στο πρόβλημα που μας βασανίζει.

Εδώ στο ευλογημένο νησί μας είναι πολλές οι επώνυμες μαρτυρίες για θαυματουργικές επεμβάσεις της Παναγίας μας. Θεράπευσε ανίατες ασθένειες, εμφανίστηκε σε όνειρα σε πιστούς που την επικαλέστηκαν και σε κάποιες περιπτώσεις είδαν την παρουσία της μέσα στον περικαλή ναό Της.

Η μεγάλη Μητέρα, μας αγκαλιάζει όλους, συμπαραστέκεται σε όλους και στέλνει την αγάπη της σε κάθε άνθρωπο ερχόμενο στον αφιλόξενο κόσμο μας.

 Χρόνια πολλά και ευλογημένα σε κάθε ορθόδοξο πιστό, σε κάθε χριστιανό, σε κάθε άνθρωπο όπου γης, στους πιστεύοντες και μη πιστεύοντες.

Παρασκευή 12 Αυγούστου 2022

«Τα Θαύματα του Οσίου Αρσενίου του εν Πάρω» σε νέα επιμελημένη έκδοση

 



Επανεκδόθηκαν και κυκλοφορούν σε νέα επιμελημένη και επηυξημένη έκδοση από τη Μονή του Χριστού Δάσους – Αγίου Αρσενίου «Τα Θαύματα του Οσίου Αρσενίου του εν Πάρω»

Το βιβλίο προλογίζει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Καλλίνικος, ο οποίος μεταξύ άλλων επισημαίνει την συνεχώς μαρτυρούμενη θαυματουργική ενέργεια του Αγίου μας.

Απόσπασμα από τον πρόλογο του Μητροπολίτου μας:

«Η αγάπη, ο σεβασμός και η ευλάβεια στο πρόσωπο του Αγίου της Πάρου, Αγίου Αρσενίου, τόσο των Παριανών όσο και των απανταχού προσκυνητών της Ιεράς Μονής του, φάνηκε από την πολύ σύντομα εξάντληση της πρώτης εκδόσεως του βιβλίου των Θαυμάτων του.  Όμως  η ως τώρα πνευματική παρουσία του Αγίου Αρσενίου και η επιβεβαιωμένη και συνεχώς μαρτυρούμενη θαυματουργική του ενέργεια στις μοναχές και τους προσκυνητές της Ιεράς Μονής του κατέστησαν αδήριτη την ανάγκη το βιβλίο αυτό όχι μόνο  να επανεκδοθεί, αλλά και να εμπλουτιστεί με καινούριες μαρτυρίες της θαυματουργικής δράσης του Αγίου μας στη ζωή όλων μας…»

Το βιβλίο διατίθεται στο εκθετήριο της Ιεράς Μονής και του Ιερού Προσκυνήματος Παναγίας Εκατονταπυλιανής.

Τα έσοδα από την πώληση θα διατεθούν για την ανακαίνιση της Ιεράς Μονής.

 

 

Πέμπτη 11 Αυγούστου 2022

Ούτε τους νεκρούς μας δεν σέβονται

 


Δήμαρχε, πάρε αποτελεσματικά μέτρα εδώ και τώρα. Αυτή  η φωτογραφία με κάνει να ντρέπομαι. Υποθέτω και εσένα, ως πρώτο πολίτη αυτού του τόπου.

Η  φωτογραφία έφτασε και σε μένα και είναι χθεσινή. Ο Ρομά πλένονταν μέσα στο κοιμητήριο της Παροικιάς θεόγυμνος και είχε βάλει και μουσική.  

Συμπατριώτης μας πήγε το απόγευμα να ανάψει το καντήλι αγαπημένου του προσώπου και αντίκρισε αυτό το ντροπιαστικό  θέαμα. 

Μου είπε ότι τη φωτογραφία την έστειλε και στο Μητροπολίτη μας. Μόνο που για τη φύλαξη του κοιμητηρίου υπεύθυνος είναι ο Δήμος.

Σάββατο 30 Ιουλίου 2022

Προτιμούν τα Ι.Χ, σε βάρος των φορτηγών – ψυγείων

 


Έφτασαν μέχρις εμάς παράπονα επιχειρηματιών, ότι τα πλοία της ακτοπλοΐας προτιμούν τα Ι.Χ, σε βάρος των φορτηγών – ψυγείων που μεταφέρουν ευπαθή προϊόντα στο νησί.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να πλήττεται όλη η αλυσίδα της εστίασης. Το προϊόν δεν φτάνει στην ώρα του στο κατάστημα πώλησης , δεν φτάνει στην ώρα του στο εστιατόριο, δεν φτάνει στην ώρα του στο τραπέζι του καταναλωτή – τουρίστα. Και αυτή είναι η καλύτερη των περιπτώσεων. Γιατί υπάρχει και η χειρότερη. Να  μένει το εστιατόριο χωρίς την απαραίτητη τροφοδοσία στην κορύφωση της τουριστικής περιόδου.

Αυτό το γνωρίζει το Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης και το Υπουργείο Ναυτιλίας;

Οι βουλευτές μας είναι ενημερωμένοι;

Σάββατο 23 Ιουλίου 2022

Γιάννης Αλιπράντης – Φανιός: Την πήρανε τη μάνα μας οι ιταλοί, ενώ ήτανε λεχώνα.

 




Ο Γιάννης, ο αδελφός της Κούλας 6 χρονών τότε, έβλεπε αυτά που συνέβαιναν στην κατοικιά τους, αλλά λίγα καταλάβαινε. Και ένα από αυτά, ότι οι κακοί ήταν οι ιταλοί.

Μια μέρα που οι ιταλοί βρίσκονταν κοντά στην Κατοικιά, και τους είδε να ανεβαίνουν την πλαγιά ψάχνοντας το Χάρη, ειδοποίησε την αδελφή του και εκείνη, που ήξερε την κρυψώνα, έτρεξε, τον βρήκε και του φώναξε: «Μπάρμπα, φύγε από δω και πήγαινε στο άλλο χωράφι». Εκείνος κατάλαβε περί τίνος επρόκειτο και πήγε σε άλλη κρυψώνα.

Ο Γιάννης, που τώρα διανύει το 86ο έτος, ήταν παρών στη συζήτηση που είχα με την Κούλα και κάποιες φορές την διέκοπτε, οσάκις θυμόταν κάποιο συμβάν.

Ερώτηση: Πες μου, Κούλα, τώρα πως συλλάβανε τη μητέρα σου.

Πριν μιλήσει η Κούλα, παρεμβαίνει ο Γιάννης, στη συζήτηση.

Γιάννης: Θυμάμαι πολύ καλά τι συνέβη εκείνο το βράδυ. Ήταν περίπου 9 η ώρα, όταν μπήκαν 9 ιταλοί στο σπίτι. Ερευνήσανε όλο το σπίτι, γιατί ψάχνανε το Χάρη.  Ο Χάρης ήταν μέσα στο σπίτι, αλλά όταν πήρε είδηση τους ιταλούς πρόλαβε και έφυγε από ένα παράθυρο που υπήρχε στην πίσω πλευρά του σπιτιού.

Μετά από μια ώρα οι ιταλοί επέστρεψαν και αυτό γινόταν κάθε μια ώρα μέχρι τις 12 τα μεσάνυχτα, όπου εμφανίστηκαν 12 ιταλοί και στήσανε ένα πολυβόλο έξω από την πόρτα. Η καημένη η μάνα μας τρόμαξε και από τότε έπαθε η καρδιά της. Την πήρανε τη μάνα μας ενώ ήτανε λεχώνα.

Κούλα: Άμα πήρανε τη μάνα μας, έτρεξα και πήγα πιο κάτω που ήταν το σπίτι της γιαγιάς μου. Της λέω, «Γιαγιά, έλα στο σπίτι γιατί οι ιταλοί πήραν τη μάνα και εγώ δεν ξέρω τι να κάνω με το μωρό». Και εκείνη μου απάντησε: «Εγώ δεν έρχομαι απάνω τέτοια ώρα». Φοβότανε η κακομοίρα, γριά γυναίκα.

Αφού πέρασε η βδομάδα και η μαμά μου δεν ερχότανε, λέω στη θεία μου την Ζαμπέτα, την αδερφή του μπαμπά μου, που έμενε παρακάτω: «Βρε θεία σε παρακαλώ, να πάμε το μωρό στη χώρα να το βυζάξει και το παίρνομε πάλι και ερχόμαστε πίσω». Δεν μου έφερε αντίρρηση η θεία μου. «Πάμε» μου είπε. Γιατί στο μωρό δίναμε μόνο χαμομήλι, επειδή τότε δεν τους δίνανε γάλα. Οι μανάδες τα βυζαίνανε τα μωρά. Αφού ξεκινήσαμε με τη θεία μου με το γαϊδουράκι, μόλις φτάσαμε στις καλαμιές, στον δεύτερο  ποταμό, προτού φτάσουμε στα Κακάπετρα, βλέπω τη μάνα μου που ερχότανε με τα πόδια έξω. Κουρελιασμένη, τα μαλλιά της πεσμένα. Νόμιζες πως έβλεπες ένα φάντασμα. Μόλις την είδα της λέω: «Βρε μάνα τι έγινες; Γιατί δεν ερχόσουνα;» «Με είχανε φυλακισμένη και με ανακρίνανε και δεν μπορούσα να φύγω». Μετά την ξαναπήρανε τη μάνα και εγώ της πήγαινα το μωρό για να το θηλάζει. Και αυτό βάστηξε μήνες. Το μωρό μας είχε υποσχεθεί ο Χάρης να το βαφτίσει. Άμα τέλειωσε ο πόλεμος ο Χάρης ήρθε στο σπίτι μας και το βάφτισε. Το βγάλαμε Μαρία. Έγινε μεγάλο γλέντι στο σπίτι που κράτησε 3 μέρες, λες και ήταν γάμος.

 

Παρασκευή 22 Ιουλίου 2022

Η 90χρονη Κυριακή, κόρη του Σταύρου Αλιπράντη – Φανιού θυμάται τη γνωριμία της με το Χάρη Γραμματικάκη και τη σύλληψη του πατέρα της από τους ιταλούς.

 



Λόγω της ενασχόλησής μου αυτό το διάστημα με την επισκευή και τη συντήρηση της μονής του Αγίου Αρσενίου μαζί με μια εξαίρετη ομάδα πιστών και φίλων της μονής, έχω έλθει σε επαφή με κατοίκους της περιοχής. Πρόσφατα βρέθηκα στο σπίτι της Κυριακής Αλιπράντη, κόρης του Σταύρου Αλιπράντη και μιλήσαμε αρκετά για τον πατέρα της αλλά και για τον σημαντικό ρόλο που έπαιξε πλάι του.

Η Κυριακή (Κούλα) Αλιπράντη είναι πλέον 90 ετών, αλλά διαθέτει πλήρη διαύγεια και θυμάται πολύ καλά τα όσα έζησε εκείνη την ταραγμένη εποχή σε ηλικία περίπου 10 ετών.

Μεταφέρω μερικά αποσπάσματα από τη συνομιλία που είχαμε, όπως ακριβώς μου τα είπε:

Ερώτηση: Πες μου Κούλα, πότε είδες για πρώτη φορά τον Χάρη Γραμματικάκη;

Απάντηση: Ήταν βράδυ, όταν μας επισκέφτηκε στο σπίτι μας ο Γραμματικάκης μαζί με ένα κύριο ξανθό που δεν μιλούσε καθόλου. Μετά κατάλαβα πως ήταν εγγλέζος, γιατί ο μπαμπάς μου, όπου πήγαινε με έπαιρνε μαζί του. Γιατί ο Χάρης ήθελε ένα μικρό πιτσιρίκι κορίτσι ή αγόρι που να είναι έμπιστο για να το στέλνουν σε διάφορα μέρη. Και ο μπαμπάς μου πήρε εμένα και δοκιμάσανε εμένα.  Εγώ τότε ήμουν 10 χρονών και το Χάρη τον αποκαλούσα μπάρμπα. Εκείνο το βράδυ είπαν διάφορα με τον μπαμπά μου, αλλά εγώ δεν κατάλαβα τίποτα.

Ο μπαμπάς μου με έπαιρνε μαζί του και πηγαίναμε στην Αντίπαρο. Και τότε που έγινε η μάχη στο σπίτι του Τζαβέλα, ο μπαμπάς μου ήταν μέσα και το’σκασε μαζί με τον Τζαβέλα.

Περάσανε με βάρκα απέναντι και ο Τζαβέλας κρυβότανε στο σπίτι μας.

Ο Χάρης κρυβόταν σε μια σπηλιά στο Σαρακίνικο.

Αργότερα πιάσανε τον Τζαβέλα και τον πατέρα μου οι ιταλοί τον παρακολουθούσανε. Ήταν οικοδόμος και κυκλοφορούσε μέσα στη Χώρα. Έχω και φωτογραφία του, που δούλευε στην οικοδομή. Ο πατέρας μου δεν ξέρω πως τα κατάφερνε και όταν τέλειωνε τη δουλειά του, πήγαινε και εύρισκε το Γραμματικάκη το Χάρη και μιλούσανε. Τι λέγανε δεν ξέρω, γιατί δεν ήμουν μπροστά. Κάποια στιγμή όμως πιάσανε τον πατέρα μου, γιατί τον προδώσανε. Γιατί π.χ. εγώ έχω εμπιστοσύνη σε εσάς και εσείς είστε ρουφιάνος. Είχε πάρει κάποιον για βοηθό του στην Αντίπαρο γιατί φτιάχνανε μια στέρνα στο Δεσποτικό, απέναντι από την Αντίπαρο, για να κρύβουνε όπλα και άλλα, που έφερναν τα υποβρύχια και αυτός μίλησε.

Ερώτηση: Πες μου τώρα πως πιάσανε τον πατέρα σου;

Κούλα: Αφού τον προδώσανε ήρθανε οι ιταλοί νύχτα στο σπίτι μας και το κύκλωσαν. Στη 5 το πρωί πριν βγει ο πατέρας μου προς νερού του, άνοιξε το πάνω φύλλο της πόρτας και τους είδε. Η πόρτα τότε ήταν μισή. Άνοιγε ξεχωριστά το πάνω μέρος. Όταν τους είδε έκλεισε την πόρτα, ξυπνάει εμένανε, σηκώνει τη μάνα μου και γυρίζει σε μένα και μου λέει: « Πρόσεξε καλά μικρή, από ό,τι ξέρεις, από ό,τι είδες (και στη μάνα μου το είπε αυτό), αν με βάλουνε φυλακή οι ιταλοί και μιλήσετε και πείτε το παραμικρό, εγώ θα σας σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια, αν γλυτώσω». «Να το ξέρετε» γύρισε και μας είπε. Και ανοίγει την πόρτα. Αυτοί δεν ξέρανε το σπίτι και τους έφερε ο Νικολός ο αγροφύλακας, όχι ότι ήταν προδότης ο άνθρωπος, αλλά ήξερε το σπίτι και του είπαν να τους πάει. Ο Νικολός είπε στο μπαμπά μου: «Σταύρο, μου το ζητήσανε και τους έφερα. Δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς. Αναγκάστηκα και τους έφερα». Ο μπαμπάς μου πήγε στη μάντρα με συνοδεία 3 ιταλούς για να κάνει το νερό του και μετά γύρισε, ντύθηκε και αφού ντύθηκε σαν κύριος, ανοίγει την πόρτα και τους λέει: «Είμαι έτοιμος». Τον πήρανε και φύγανε. Τον ανακρίνανε και μετά τον αφήσανε ελεύθερο και γύρισε σπίτι. Δεν του πήρανε λέξη. Μετά όμως τον επαίρνανε κάθε μέρα για ανάκριση. Εμένα με έπαιρνε μαζί με το μουλάρι να τονε πηγαίνω στη Χώρα και να περιμένω να δω, αν θα τον αφήσουν να φύγει. Ο πατέρας ήταν εκεί στον τοίχο στημένος, με τα χέρια κάτω, ένα ξίφος στο ένα αυτί, ένα ξίφος στο άλλο αυτί και του ρίχνανε με το κοντάκι στο πρόσωπο. Εδώ (δείχνει) τα δόντια του, του τάχανε σπασμένα. Στα πλευρά τον χτυπούσανε κάθε φορά που πήγαινε σε ανάκριση. Του έχυναν και καυτό λάδι στα χέρια. Άμα τέλειωσαν την ανάκριση έπειτα από λίγες μέρες τον φυλακίσανε σε ένα δωμάτιο στην Πάνδροσο μαζί με άλλους. Τους είχανε κλειστούς μέσα. Εκεί κάνανε την ανάγκη τους, εκεί κοιμόντανε, εκεί τρώγανε. Του πήγαινα κάθε μέρα φαΐ. Αυτά δεν τα ξεχνάω. Όταν έρχομαι εδώ στο σπίτι (στο πατρικό), όλα τα βλέπω, σαν να έγιναν τώρα. Γιατί τα έζησα. Μπορεί να μην θυμάμαι το φαΐ που έφαγα χθες, αλλά αυτά που έζησα με τον πατέρα μου και τους ιταλούς δεν θα τα ξεχάσω μέχρι να κλείσω τα μάτια μου.

(συνεχίζεται)

Τρίτη 19 Ιουλίου 2022

Σταύρος Ι. Αλιπράντης (Φανιός): Λίγα λόγια για τον λησμονημένο αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης

 


Ο Σταύρος Ι. Αλιπράντης σε προχωρημένη ηλικία με τη γυναίκα του Κατίνα

Είχα την τύχη να βρεθώ πρόσφατα μπροστά σε έγγραφα και τιμητικές διακρίσεις που έγιναν στον Σταύρο Ι. Αλιπράντη τον επονομαζόμενο Φανιό.

Χρονολογούνται από το 1923, όταν υπηρετούσε κατά την διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου στο πολεμικό πλοίο ΥΔΡΑ και στη συνέχεια στον θρυλικό ΑΒΕΡΩΦ, ως θερμαστής και που, όπως μου διηγήθηκαν, σε μια θύελλα που το πλήρωμα δυσκολεύτηκε πολύ, δύο στάθηκαν όρθιοι, ο κυβερνήτης του πλοίου και ο Σταύρος Αλιπράντης τον οποίο ο κυβερνήτης πρόβαλε ως παράδειγμα σε όλο το πλήρωμα.

Ο Σταύρος Ι. Αλιπράντης ήταν οικογενειάρχης, πολύτεκνος με 6 παιδιά  και ασκούσε το επάγγελμα του οικοδόμου αλλά και του αγρότη.

Έμενε κοντά στο μοναστήρι του Αγίου Αρσενίου, το οποίο και εξυπηρετούσε, οσάκις του το ζητούσαν οι μοναχές. Επί προσθέτως αναφέρω, ότι η κατασκευή του παλαιού ναού του Αγίου Αρσενίου, εντός του οποίου βρίσκεται ο τάφος του Αγίου, είναι έργο δικό του.

Την περίοδο της κατοχής, όταν άρχισε να λειτουργεί η βάση της Αντιπάρου, συνεργάστηκε στενά  με τον γνωστό Χάρη Γραμματικάκη και έκρυβε βρετανούς στρατιώτες, όπως προκύπτει από τιμητικό έγγραφο που υπογράφει ο  βρετανός στρατάρχης Αλεξάντερ, ανώτατος συμμαχικός διοικητής του μεσογειακού θεάτρου επιχειρήσεων.

Όταν προδόθηκε η βάση ο Γραμματικάκης βρήκε καταφύγιο και στο σπίτι του Σταύρου Αλιπράντη αλλά και σε μια σπηλιά της περιοχής για κάποιο διάστημα.

Όταν άρχισαν οι συλλήψεις και οι ανακρίσεις από τους Ιταλούς, κάποιος δεν άντεξε και μίλησε, με αποτέλεσμα, τον Οκτώβριο του 1942, ο Σταύρος Αλιπράντης και η γυναίκα του Κατίνα (λεχώνα τότε) να βρεθούν και αυτοί κρατούμενοι στο ξενοδοχείο «Πάνδροσος» και στην Αστυνομία κατηγορούμενοι για κατασκοπεία.

Ο Σταύρος Αλιπράντης, παρά τα βασανιστήρια που υπέστη, του έσπασαν τα δόντια και τα πλευρά, δεν μίλησε. Μεταφέρθηκε στα Λαζαρέτα, στη Σύρο και εν συνεχεία στις φυλακές Καλλιθέας και Αβέρωφ. Καταδικάστηκε σε πολυετή φυλάκιση από ιταλικό στρατοδικείο τον Ιούλιο του 1943 μαζί με άλλους παριανούς πατριώτες, αλλά μετά τη συνθηκολόγηση των Ιταλών αφέθηκε ελεύθερος, μέσα στη σύγχυση που δημιουργήθηκε τότε, όπου οι γερμανοί κυνηγούσαν τους πρώην συμμάχους τους.

Ευτυχώς για εκείνον, δεν είχε την ατυχία άλλων  συμπατριωτών μας που μεταφέρθηκαν στα κολαστήρια της Γερμανίας, από τα οποία δύο δικοί μας άνθρωποι δεν επέστρεψαν, ο Παναγιώτης Κουτσουράκης και ο Πολυχρόνης Μουρλάς.

Όμως η επώδυνη περιπέτεια του Σταύρου Αλιπράντη και της γυναίκας του είχε και μια άλλη επίσης επώδυνη πλευρά. Τα παιδιά της οικογένειας σε συνθήκες πείνας για να συντηρηθούν άρχισαν να ζητιανεύουν για να κρατηθούν στη ζωή. Η Κυριακή, ο Γιάννης, η Αναστασία και ένα αβάπτιστο, που το βάφτισε μετά την απελευθέρωση ο Γραμματικάκης, ζούσαν με πίτουρα που τα ζύμωναν και τα έψηναν, με κουντουρίδια και κάποιες φορές με λιγοστό ψωμί από μια γειτόνισσα. Και το μαρτύριο αυτό κράτησε για 9 ολόκληρους μήνες, όσους ήταν κρατούμενη η  μάνα τους. Η μικρή Κυριακή, δεκάχρονη τότε, είχε αναλάβει την φροντίδα του αβάφτιστου μωρού και το πήγαινε καθημερινά στη μάνα της για να το θηλάζει, όπως μου είπε σε πρόσφατη συνάντηση που είχα μαζί της.

Αυτά τα λίγα για το Σταύρο Αλιπράντη , (τον Φανιό) και την οικογένειά του, που ελάχιστα γνωρίζουν οι νεότερες γενιές, με την παράκληση προς το Δήμο μας σε ένα δρόμο της Παροικιάς να γραφτεί και το όνομα του γενναίου αυτού πατριώτη.

Ο Σταύρος Αλιπράντης έφυγε από τη ζωή το 1978 σε ηλικία 79 ετών.

Τα πειστήρια


Ναύτης το 1919 στο πολεμικό πλοίο ΥΔΡΑ


Δίπλωμα Απονομής Νίκης στο Σταύρο Αλιπράντη.



Ο  βρετανός αρχιστράτηγος Αλεξάντερ, ανώτατος Διοικητής του Συμμαχικού Μετώπου της Μεσογείου ευγνωμονεί το Σταύρο Αλιπράντη για την βοήθεια που πρόσφερε στους βρετανούς.


Η επίσημη μετάφραση από το Υπουργείο Εξωτερικών


Αναμνηστικό μετάλλιο από την Ελληνική Δημοκρατία



Παραπομπή σε δίκη στο ιταλικό στρατοδικείο 



Τα παιδιά του Σταύρου και της Κατίνας Αλιπράντη. 

Η μεγάλη κόρη τους Φωτεινή στην κατοχή βρίσκονταν στην Αθήνα.



Ο Σταύρος Αλιπράντης σε οικοδομή της Παροικιάς

 

Τρίτη 31 Μαΐου 2022

Το νησί χτίζεται ολόκληρο, αλλά το αεροδρόμιο μας φταίει

 


Όταν κάποιοι από εμάς αερομαχούν  ή εκτονώνονται στο διαδίκτυο ή παριστάνουν τους παλληκαράδες εκ του ασφαλούς, χωρίς κανένα αποτέλεσμα επί του πρακτέου, κάποιοι άλλοι, όχι όλοι, που έχουν αγοράσει τα φιλέτα της Πάρου και έχουν κτίσει πανάκριβες βίλες προς πώληση ή για ιδιόχρηση, ενεργούν μεθοδικά μέσω γνωστών και μεγάλων δικηγορικών γραφείων υπερασπιζόμενοι τα συμφέροντά τους, συχνά σε βάρος των συμφερόντων του νησιού μας.

Τέτοια είναι η περίπτωση όσων προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά της ολοκλήρωσης του έργου του αεροδρομίου.

Και για να μη αποκαλυφθεί ο πραγματικός λόγος της προσφυγής, ότι τους ενοχλεί ο θόρυβος των αεροπλάνων, (λες και πρόκειται για το αεροδρόμιο του Ορλύ ή του Χίθροου), επιστράτευσαν περιβαλλοντικά επιχειρήματα για να τεκμηριώσουν την προσφυγή τους στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο, συμπαρασύροντας και κάποιους αφελείς ή και ορισμένους που επλήγησαν στο παρελθόν από τις απαλλοτριώσεις.

Όμως όσοι από εμάς κλαίνε και οδύρονται για την κατάσταση που έχει περιέλθει το νησί, καλά θα κάνουν να κάνουν την αυτοκριτική τους, γιατί καταθέτοντας απλά τον καημό τους δεν βγαίνει τίποτε το ουσιαστικό. Αντίθετα κάποιες φορές “αξιοποιούνται” χωρίς να το αντιλαμβάνονται από τους επιτήδειους.

Και για να μην λέμε πολλά, ιδού μερικά παραδείγματα.

Στο όνομα της προστασίας του περιβάλλοντος κάτοικοι που επρόκειτο να απαλλοτριωθούν τα κτήματά τους προσέφυγαν στο ΣτΕ, επειδή οι υποβολείς με τις βίλες της περιοχής, τους έπεισαν ότι τα χρήματα  που θα πάρουν για τις απαλλοτριώσεις θα είναι ελάχιστα. Στο δικηγορικό γραφείο που τους εκπροσώπησε στο δικαστήριο δεν πλήρωσαν δεκάρα. Προφανώς πλήρωσαν οι υποβολείς.

Η προσφυγή στο ΣτΕ κατά του βιολογικού της Παροικιάς έγινε πάλι από κατοίκους της περιοχής. Και εδώ πάλι είχαμε υποβολείς. Τους έπεισαν ότι θα «ευωδιάζουν» τα σπίτια τους, ενώ ο λόγος της προσφυγής ήταν άλλος. Και εδώ οι υποβολείς προφανώς πλήρωσαν τις δαπάνες της δίκης.

Και τώρα, αφού τα διάφορα συμφέροντα δεν κατάφεραν να εμποδίσουν την κατασκευή του αεροδρομίου, του οποίου όμως ούτε ο διάδρομος έχει ολοκληρωθεί, ούτε τα κτηριακά, προσέφυγαν και πάλι στο ΣτΕ για να προστατεύσουν τάχα το περιβάλλον της Πάρου από το μέγα πλήθος των τουριστών που θα επισκέπτεται το νησί με μεγάλα αεροπλάνα από το εξωτερικό.

Αλλά τα προβλήματα που εδώ και μερικά χρόνια αντιμετωπίζει το νησί μας, περιβαλλοντικά και άλλα που έχουν σχέση με τις υποδομές που διαθέτει, δεν οφείλονται στο υπάρχον ή στο προηγούμενο αεροδρόμιο, αλλά στις καραβιές των τουριστών που μας επισκέπτονται.

Και αυτή η ροή επισκεπτών, καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα συνεχίζεται με τη συντριπτική πλειοψηφία να επιλέγει τις ακτοπλοϊκές και όχι τις αεροπορικές γραμμές.

Αλλού είναι το κυρίως πρόβλημα. Το νησί χτίζεται ολόκληρο και η ευθύνη βαραίνει όλους μας.

  Αφήσαμε ανεξέλεγκτη τη δόμηση και την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος του νησιού, που συντελείται με την τσιμεντοποίηση βουνών πεδιάδων και παραλιών.

Και επειδή το ένα φέρνει το άλλο, θα ‘ρθει η ώρα που θα νιώθουμε ξένοι στον ίδιο μας τον τόπο με τα παιδιά μας να μας καταριούνται.

Η  λύση υπάρχει για να σώσουμε αυτό που έχει απομείνει. Όσο είναι καιρός.

Δήμος, Επαρχείο και φορείς που ανησυχούν για την πορεία του νησιού μας, να ζητήσουν από την κυβέρνηση να αναστείλει για μία τριετία την έκδοση νέων οικοδομικών αδειών εκτός οικισμών.

Και εάν το αίτημα γίνει δεκτό, στο διάστημα αυτής της τριετίας, να τα βάλουμε όλα κάτω και να χαράξουμε τη νέα πορεία της Πάρου. Να υπάρξει επανεκκίνηση.

Δύσκολη η απόφαση και με μεγάλο κόστος. Αντοχές υπάρχουν για συγκρούσεις με κατεστημένες νοοτροπίες και οργανωμένα συμφέροντα;

 

 

 

Παρασκευή 27 Μαΐου 2022

Περίεργες συμπτώσεις


 

Αν δεν ήμουν υποψιασμένος με τα όσα συμβαίνουν στις μέρες μας. Αν δεν γνώριζα τους τρόπους που τα οργανωμένα ή ατομικά συμφέροντα επιχειρούν να μας μετατρέψουν σε χρήσιμους ηλίθιους, σίγουρα θα συνυπέγραφα το κείμενο που κυκλοφόρησε με τη μορφή πρόσκλησης σε συγκεκριμένους φορείς και φυσικά πρόσωπα με πρωτοβουλία του πολιτιστικού συλλόγου, του Αρχίλοχου, για μια συνάντηση την προσεχή Κυριακή 29 Μαΐου στις 6,30 μ.μ. στην αίθουσα του συλλόγου.

Όμως η φράση, που εμπεριέχεται στο πολύ προσεγμένο κείμενο, ότι « η επιπλέον επέκταση του αεροδρομίου πιθανόν να επηρεάσει δραματικά την επιπλέον φόρτιση του νησιού με τόσους επισκέπτες» σε συνδυασμό με την προσφυγή στο ΣτΕ (στις 6 του προσεχούς μηνός Ιουνίου) κατά της επέκτασης του διαδρόμου και των κτηριακών εγκαταστάσεων, του αεροδρομίου μας, ενδεχομένως να υποκρύπτει τους πραγματικούς λόγους αυτής της πρωτοβουλίας.

Το περιεχόμενο της πρόσκλησης και ό,τι άλλο ακολουθήσει παραμονές της δίκης πρέπει να προβληματίσει όλους μας και ιδιαίτερα το Δήμαρχο, τη Λαϊκή Συσπείρωση και τον Έπαρχο καθώς και το πλήθος των φορέων του νησιού που έχουν στηρίξει διαχρονικά τις ομόφωνες αποφάσεις του Δημοτικού μας Συμβουλίου για την ολοκλήρωση του έργο του αεροδρομίου.

Γιατί, για όσους δεν γνωρίζουν, το Ε΄ τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας είναι αυτό που αποφασίζει για θέματα προστασίας του περιβάλλοντος και είναι αυτό που στο παρελθόν λίγο έλειψε να στερήσει από το νησί μας το υπάρχον αεροδρόμιο με τις άθλιες και έως ανύπαρκτες κτηριακές υποδομές του.

Διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις στήριξαν την ολοκλήρωση του ημιτελούς έργου.

 Η σημερινή κυβέρνηση, συνεχίζοντας το έργο της προηγούμενης, δημοπράτησε την ολοκλήρωση του έργου με το ποσόν των 47 εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία όμως θα χαθούν από το νησί σε περίπτωση που το ΣτΕ δικαιώσει τους προσφεύγοντες.

Εάν, ο μη γένοιτο, συμβεί το "μοιραίο", τότε για πολλά πολλά χρόνια το αεροδρόμιο της Πάρου θα παραμείνει με τις τριτοκοσμικές αίθουσες υποδοχής και αναμονής.

Παρασκευή 13 Μαΐου 2022

ΜΕ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΘΗΚΑΝ 6ΟΟΟ ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΗ ΤΗΣ Ι. ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΟΥ ΑΡΣΕΝΙΟΥ

 



ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ

Η Ερανική Επιτροπή επισκευής και συντήρησης της ιστορικής Μονής Χριστού του Δάσους – Αγίου Αρσενίου, ευχαριστεί όσες και όσους αγόρασαν πασχαλινές λαμπάδες που διακοσμήθηκαν από κυρίες της Πάρου.

Το ποσόν των 6.000 ευρώ που συγκεντρώθηκε, σύμφωνα με την επιθυμία τους, θα διατεθεί για την ανακαίνιση της Ιεράς  Μονής.

Εκ της Ερανικής Επιτροπής

Κυριακή 24 Απριλίου 2022

Οι πρώτες χριστιανικές κοινότητες

 


Ήταν ο ιστορικός χρόνος, που το Πνεύμα το Άγιο φώτιζε τις ψυχές  και θέρμαινε τις καρδιές των πρώτων χριστιανών.

Ζούσαν ακόμα οι Απόστολοι του Κυρίου μας, οι εορακότες τον Κύριον και ήταν εκείνοι που συγκρότησαν τις πρώτες χριστιανικές κοινότητες, όταν ο αριθμός των εισερχομένων ηύξανε καθημερινά.

Όμως οι πρωτόκλητοι της Καινής Διαθήκης έπρεπε να έχουν χώρους λατρείας και προσευχής, κοινό τόπο διαβίωσης, χρήματα για τις ανάγκες τους και ό,τι άλλο εξυπηρετούσε το νέο τρόπο ζωής, που ήταν αναντίστοιχος προς τον κρατούντα.

Οι δοκιμασίες πολλές, αλλά το κήρυγμα της αδελφικής αγάπης, που το έκαναν καθημερινή πράξη, παραμέριζε κάθε εμπόδιο και με τη βοήθεια του Παρακλήτου εύρισκαν λύση σε κάθε πρόβλημα που προέκυπτε.

Αφοσιωμένοι στη διδασκαλία των αποστόλων, τελούσαν τη Θεία Ευχαριστία και κοινές προσευχές σε σπίτια, ζούσαν μαζί στον ίδιο τόπο και είχαν τα πάντα κοινά (πραξ. 2,44).

Το παράδειγμα του Ιωσή, λευίτη από την Κύπρο, δεν ήταν το μοναδικό. Πρόκειται για τον μετέπειτα απόστολο Βαρνάβα «τον άνθρωπο της παρηγοριάς» που πούλησε το χωράφι του και έθεσε τα χρήματα από την πώληση στη διάθεση των Αποστόλων.

Στα χριστιανικά κοινόβια δεν υπήρχε κανείς που να στερείται τα απαραίτητα, διότι τα περίσσευμα του ενός προσετίθετο στο υστέρημα του άλλου και έτσι όλοι ζούσαν ανάλογα με τις ανάγκες τους.

Και όταν, με Θεία Φώτιση, το μήνυμα του Ευαγγελίου άρχισε να διαδίδεται στους εθνικούς, αυτές οι κοινότητες απλώθηκαν σε κάθε μεγάλη και μικρή πόλη της απέραντης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας φτάνοντας μέχρι την πρωτεύουσά της, τη Ρώμη.

Ήταν οι πρώτες εκκλησίες στις οποίες απηύθυνε τις θεόπνευστες επιστολές του ο απόστολος των εθνών, ο θείος Παύλος και στις οποίες αναφέρεται στο βιβλίο της Αποκάλυψης ο αγαπημένος μαθητής του Χριστού.

Αυτές οι κοινότητες με τη δύναμη της πίστης και της αγάπης, ήταν που άντεξαν στις διώξεις και τους κατατρεγμούς και έδωσαν τις χιλιάδες των μαρτύρων, που κοσμούν το μαρτυρολόγιο της Εκκλησίας μας. Είναι οι Άγιοί μας, που θεμελίωσαν το χριστιανικό οικοδόμημα και στους οποίους προσβλέπουμε και ζητούμε καθημερινά τη μεσολάβησή τους προς τον Κύριο και για τη δική μας σωτηρία.

Στις δικές μας μέρες, της ολιγοπιστίας και των κλυδωνισμών, όπου καταρρέουν διαχρονικές αξίες και αλληλοσφαγιάζονται ορθόδοξα έθνη, ας παραδειγματιστούμε από τη ζωή των πρώτων χριστιανών που έκαναν πράξη το «Αγαπάτε αλλήλους» και με τη δύναμη της πίστης τους ξεπέρασαν κάθε εμπόδιο που βρέθηκε μπροστά τους.

Σάββατο 23 Απριλίου 2022

ΑΝΑΣΤΑΣΙΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΘΕΑΣΑΜΕΝΑΙ


 

Μέγα το μυστήριον. Αδύνατον να το συλλάβει ο ανθρώπινος νους. Ο γεννηθείς και ου ποιηθείς Υιός και Λόγος του Θεού, αφού ενεδύθη σάρκαν και ετέθη υπό τον νόμον, αφού ελοιδορήθη  και υπέστη το δια του σταυρού μαρτύριον, αφού κατήλθε εις τον άδη και ελευθέρωσε ψυχάς, ανέστη, καταργήσας τον θάνατο και ελευθερώνοντας το γένος των ανθρώπων από τα δεσμά της αμαρτίας.

Και πως όλο αυτό το μυστήριο, να το συλλάβουν οι μαθητές του;

Τρομοκρατημένοι από τη δύναμη των αρχόντων του κόσμου τούτου, κάποιες φορές ολιγόπιστοι, αν και ζούσαν καθημερινά τα θαύματα του διδασκάλου τους, αδυνατούσαν να κατανοήσουν, πως δέχτηκε ο Δημιουργός του σύμπαντος κόσμου να υποστεί το φρικτό μαρτύριο του σταυρού και να ακολουθήσει το δρόμο κάθε ανθρώπου που αντιστάθηκε στην κοσμική εξουσία.

Ανθρώπινη η αδυναμία, ενίσχυση θεϊκή και πάλι είχαν ανάγκη. Και αυτή δεν δόθηκε μόνο στους μαθητές του Κυρίου μας, αλλά και στις μαθήτριές του. Στις μυροφόρες γυναίκες, που «λίαν πρωί ελθούσαι» είδαν ανεωγμένην την θύραν του μνημείου.

Δεν πήγε ο νους τους, ότι ο Κύριος ανέστη εκ νεκρών. Η σκέψη τους οδηγήθηκε, εκεί που η σκέψη κάθε ανθρώπου θα οδηγείτο: στην κλοπή του θείου σώματος.

Και εδώ ήταν που οι επουράνιες δυνάμεις, η αγγελική τάξη έκανε την εμφάνισή της, για να τους πει, ότι το αδύνατον παρ΄ανθρώποις, δυνατόν παρά του Θεού, ότι ο Κύριος ανέστη και δεν βρίσκεται πλέον στον τάφο.

Και λίγο αργότερα η εμφάνιση του αναστηθέντος Χριστού, το συνταρακτικό γεγονός που τις συγκλόνισε, επιβεβαίωσε το σωτήριο άγγελμα των αγγέλων.

Ανάστασιν Χριστού θεασάμεναι, έσπευσαν να αναγγείλουν στους μαθητές τη χαρμόσυνη είδηση.

Και από τότε αρχίζει η μεγάλη σωτήρια περιπέτεια, ανθρώπων απλών, αγραμμάτων, που, φωτισμένοι από το Πνεύμα το Άγιον και με πίστη που κινούσε βουνά, άλλαξαν την πορεία της ανθρωπότητας. Μια πορεία που ακόμα και στις μέρες μας συνεχίζεται, αφού ο άρχων του κόσμου τούτου είναι ακόμα ισχυρός μολύνοντας τις ψυχές μας με το ψεύδος και αρνούμενος να δεχτεί την ήττα που υπέστη μέσα από την ταπείνωση και την υποταγή στο θείο θέλημα.


Πέμπτη 21 Απριλίου 2022

Να βοηθήσουμε όλοι την επισκευή της Ι. Μονής Χριστού του Δάσους. Έκκληση της Ερανικής Επιτροπής.

 



Αγαπητές Συµπατριώτισσες, Αγαπητοί Συµπατριώτες,

Ο λόγος που σας απευθύνουµε την παρούσα επιστολή έχει σχέση µε την Ιερά Μονή Χριστού του ∆άσους – Αγίου Αρσενίου, η οποία αντιµετωπίζει σοβαρά κτιριακά προβλήµατα, που απαιτούν άµεσες ενέργειες.

Το µοναστήρι που στεγάζει από το 1805 µέχρι τις µέρες µας µοναχές και το οποίο µετράει ζωή πέραν των 200 ετών, αποτελεί κληρονοµιά όλων µας και είναι προσφορά στο κοινό της Πάρου από την οικογένεια του µεγάλου ευεργέτη Νικολάου Μαυρογένη.

Είναι η Ιερά Μονή που είχε πνευµατικό οδηγό τον Άγιο Αρσένιο, που τιµάται και εορτάζεται από όλους µας, αλλά και από κατοίκους άλλων περιοχών της πατρίδας µας, οι οποίοι αισθάνθηκαν σε δύσκολες ώρες το θαυµατουργικό του χάρισµα.

Ο Σεβασµιώτατος Μητροπολίτης µας κ.κ. Καλλίνικος, έχοντας επίγνωση της µεγάλης ιστορικής, θρησκευτικής και πολιτιστικής αξίας του καθαγιασµένου αυτού χώρου, µε την µε αριθµό 64/16.12.2021 απόφασή του, συγκρότησε Ερανική Επιτροπή επισκευής και συντήρησης της Ι. Μονής, η οποία ήδη ανέλαβε τη µεγάλη ευθύνη να εκτελέσει ένα έργοεξαιρετικά δύσκολο και µεγάλης χρονικής διάρκειας, λόγω του µεγέθους του µοναστηριακού συγκροτήµατος.

Αγαπητές Συµπατριώτισσες, Αγαπητοί Συµπατριώτες,

Σας καλούµε σε ενεργή συµπαράσταση ή καλύτερα σε συστράτευση προκειµένου να συγκεντρωθεί το απαραίτητο χρηµατικό ποσόν, ώστε να χρηµατοδοτηθούν οι σχετικές µελέτες, που αποτελούν προϋπόθεση για τις επόµενες δράσεις επισκευής και συντήρησης του ιστορικού µας µοναστηριού.

Ο σταυρωθείς και Αναστάς Ιησούς Χριστός να µας δίνει ελπίδα.

Καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση!

Για την Ερανική Επιτροπή

Ο Πρόεδρος                                                                  Ο Γραμματέας

Αρχ. Αρσένιος Μελισσιανός                                         Κων/νος Αργουζής

Χρήµατα κατατίθενται στον ακόλουθο λογαριασµό της Ιεράς Μονής στην ALPHA BANK:

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΧΡΙΣΤΟΥ ∆ΑΣΟΥΣ – ΑΓΙΟΥ ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΕΝ ΠΑΡΩ - Αριθµός: 19434639

ΙΒΑΝ GR2101406250625002002018924

BIC: CRBAGRAA και στην ταµία της Ερανικής Επιτροπής Μαρία Φ. Τσαντάνη, κιν. 694 2776780.

Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2022

Λίγα, ελάχιστα, για τον σπουδαίο συμπατριώτη μας

 


Χθες όλη η Ελλάδα και ο απανταχού Ελληνισμός απόλαυσαν το Γιάννη Πάριο, αυτή τη μοναδική φωνή που ύμνησε για άλλη μια φορά το φτερωτό θεό.

Τα μηνύματα την ώρα της εκπομπής του MEGA έπεφταν βροχή από την Ελλάδα, την Ευρώπη, τη Αυστραλία και την Αμερική, άλλα με δοξαστικό περιεχόμενο και άλλα που έδειχναν πόσο έχουν επηρεάσει την ζωή μας τα τραγούδια του.

Αυτός ο σπουδαίος Παριανός, που πρόβαλε την Πάρο όσο κανένας μας, κατάφερε να περάσει μέσα από το καμίνι της νύχτας και βγήκε ανέπαφος με ακέραιες τις πατρικές του ρίζες. Και όχι μόνο αυτό. Υπήρξε και παραμένει ο άνθρωπος της προσφοράς.

Ιδού ελάχιστα δείγματα γραφής από την προσωπική μου εμπειρία, όσα εκτιμώ ότι δεν θα προσκρούσουν στην σεμνότητά του.

Όταν ο μακαριστός Αμβρόσιος οργάνωσε την προσφορά φαγητού στους αδύναμους και τους μοναχικούς της Πάρου στην αίθουσα τελετών της Εκατονταπυλιανής, μου ενεχείρισε σεβαστό ποσόν  που παρέδωσα στον Μητροπολίτη μας.

Οσάκις του ζητούσα βοήθεια για ζητήματα της Πάρου, με έπαιρνε από το χέρι και μου άνοιγε κλειστές πόρτες, που δύσκολα από μόνος μου θα μπορούσα να ανοίξω.

Και στις μεγάλες κινητοποιήσεις για την υγεία, όταν διαδηλώναμε έξω από το υπουργείο Υγείας, χτύπησε το κινητό μου και ήταν ο Γιάννης. «Κώστα» μου είπε, βρίσκομαι στην Κωνσταντινούπολη, στο Πατριαρχείο. Αν ήμουν στην Αθήνα, θα ήμουν δίπλα σας. Για ότι θέλεις σχετικά πάρε τηλέφωνο». Και όταν του είπα ότι χρειάζονται προβολή τα αιτήματά μας, ξεκλείδωσε, με τον τρόπο του εκείνος ξέρει, κανάλια, μεγάλα site και μεγάλες ημερήσιες εφημερίδες, που πρόβαλαν αυτό που ζητούσε και απαιτούσε τότε σύσσωμος ο λαός της Πάρου, την προστασία της υγείας του από τις δημόσιες δομές.

Ο Γιάννης Πάριος υπήρξε και παραμένει μεγάλο κεφάλαιο για το νησί μας. Τον ευχαριστώ για όλα, όσα έχει προσφέρει στο τόπο μας, που τόσο αγαπά.

Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2022

Τελικά σε τι χώρα ζούμε;


 

Είμαστε πρωταθλητές στην Ευρώπη σε θανάτους από τον covid-19.

Είμαστε ανίκανοι ως διαχειριστές ενός χιονιά που έπληξε το «κράτος» των Αθηνών και μας κατέστησε περίγελους στην Ευρώπη, που είναι συνηθισμένη από τέτοια και χειρότερα.

Είμαστε και επικίνδυνοι, γιατί  εάν, ο μη γένοιτο, συμβεί θερμό επεισόδιο με τους γείτονές μας, με τα μυαλά που κουβαλάμε, είναι κι αυτό ενδεχόμενο:  να παραδώσουμε στους επερχόμενους μικρότερη πατρίδα. Όχι γιατί δεν έχουμε ένοπλες δυνάμεις, αλλά γιατί στραβά αρμενίζουμε.

Το πολιτικό μας σύστημα βρίσκεται εδώ καιρό σε κρίση και αυτό το βλέπουμε παντού. Στη Δικαιοσύνη, στην Εκκλησία, στην Υγεία, στην έλλειψη προστασίας από εγκληματικές πράξεις και στα μέσα ενημέρωσης που καθημερινά γεμίζουν τον εγκέφαλό μας με σκουπίδια.

Οι κυβερνώντες έχουν ευθύνες. Τα πολιτικά κόμματα έχουν ευθύνες. Άφησαν εδώ και χρόνια την πατρίδα ανοχύρωτη. Παρέδωσαν τη χώρα στους δανειστές, ξεπούλησαν τα ασημικά της, αγόρασαν άχρηστα οπλικά συστήματα με κριτήριο μοναδικό τις μίζες και πριν και τώρα κυβέρνησαν και κυβερνούν την χώρα με ωραιοποιημένη εικονική πραγματικότητα αποπροσανατολίζοντας το λαό, τον οποίο κατέστησαν μοιραίο και άβουλο.

Και τώρα που η πραγματικότητα υπερίσχυσε της εικόνας του ψεύδους και της υποκρισίας εξαιτίας ενός χιονιά, αναζητούνται ευθύνες, για τη γύμνια μας και την ανικανότητά μας.

Και κανένας δεν παραιτείται επειδή η εξουσία είναι δελεαστική και αλλοτριώνει συνειδήσεις.

Πατριώτες έτοιμοι για θυσίες υπάρχουν σε όλα τα κόμματα. Είναι καιρός να αναλάβουν δράση και να απαλλάξουν την πατρίδα από τους ανίκανους και όσους άλλους έχουν δέσει χειροπόδαρα τα ντόπια και ξένα συμφέροντα. Η Χώρα έχει ανάγκη από ένα νέο ξεκίνημα.