Όσοι βλέπουν την καθημερινή άναρχη και επικίνδυνη κατάσταση
που επικρατεί στο θαλάσσιο χώρο του λιμανιού της Πάρου και παριστάνουν τους αόμματους,
όσοι σχολιάζουν αρνητικά την εικόνα του λιμανιού και περιμένουν να γίνει η «στραβή»
για να κάνουν χάζι, όσοι θέλουν να είναι αρεστοί στις τοπικές αρχές και γι΄αυτό
δεν αντιδρούν, ενώ στις κατ΄ιδίαν συζητήσεις τις περνούν γενεές δεκατέσσερις,
αντιμετωπίζονται από εμάς με κατανόηση.
Είναι ανήμποροι για να κάνουν κάτι που θα ωφελήσει τον τόπο μας.
Πάσχουν από ένα είδος κοινωνικής αναπηρίας. Στην προσπάθειά μας να μπει τάξη
στην αναρχία του λιμανιού δεν μπορούν να βοηθήσουν. Είναι σαν να τους ζητάς να τρέξουν κατοστάρι, ενώ δεν μπορούν να σηκωθούν από την καρέκλα τους. Κάποιοι μπορεί να θέλουν, αλλά δεν μπορούν.
Αποφεύγουν τα μπλεξίματα και τις κακοτοπιές με επωδό την προσφιλή τους έκφραση:
«Εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα;»
Αποτελούν ένα είδος φορτίου, που είμαστε υποχρεωμένοι να το
κουβαλάμε στην πλάτη μας, στην προσπάθειά μας να αλλάξουμε κάποια από τα κακώς
κείμενα που ταλαιπωρούν την καθημερινότητα όλων μας, ακόμα και όταν αυτά
χαρακτηρίζονται ως αυτονόητα.
Ευχαριστούμε όσους ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα μας και
επικοινώνησαν μαζί μας. Και είναι αρκετοί. Αποτελούν το ενεργό κομμάτι της τοπικής
μας κοινωνίας, που χωρίς αυτό οι κοινωνίες αργοπεθαίνουν.
Η προσπάθειά μας ξεκίνησε
και θα συνεχιστεί για να περιορίσουμε το ενδεχόμενο ενός ναυτικού ατυχήματος
από ανθρώπινο λάθος στο λιμάνι της Πάρου, να προστατεύσουμε τους λουόμενους από
τους επικίνδυνους κυματισμούς και να σώσουμε τις αμμουδιές της Παροικιάς που
συνεχώς λιγοστεύουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου