Ένας φίλος πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και τώρα θερμός υποστηρικτής του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα, μου έστειλε μια πρόσφατη ανάρτηση του Αντώναρου, ο οποίος, όταν ήταν πρωθυπουργός ο Κώστας Καραμανλής, εκτελούσε χρέη κυβερνητικού εκπροσώπου. Η ανάρτηση έγραφε:
«Δυο υπουργοί, παλιοί κοινοβουλευτικοί κι οι 2 τους, μου τηλεφώνησαν με δική τους πρωτοβουλία χθες και μου είπαν (λες κι είχαν συνεννοηθεί μεταξύ τους): “Αυτή η κατάσταση δεν πάει άλλο. Οδηγούμαστε σε συντριβή.” Σε ερώτηση μου τι θα κάνουν, απάντησαν: “Σηκώνουμε τα χέρια ψηλά.”».
Δεν γνωρίζω εάν το αντιπολιτευτικό μένος του Αντώναρου εναντίον του Κυριάκου Μητσοτάκη τον οδήγησε σε ψευδολογία. Στην πολιτική παίζει και ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Αν όμως ο Αντώναρος λέει την αλήθεια, τότε πρέπει να ανησυχούμε όλοι μας.
Γιατί το «δεν πάει άλλο» προφανώς έχει σχέση με την έλλειψη συνεννόησης ανάμεσα σε υπουργούς και το Μαξίμου. Και εάν μάλιστα είναι παλιοί κοινοβουλευτικοί οι πληροφοριοδότες του Αντώναρου, τότε φαίνεται ότι οι άνθρωποι του Μαξίμου τα έχουν κάνει θάλασσα.
Αλλά και το «πάμε σε συντριβή» θα πρέπει να μας ανησυχεί. Δεν μπορεί ένα μεγάλο κόμμα εξουσίας, που απέδειξε διαχρονικά την αντοχή του να οδηγείται σε συντριβή. Τι γνωρίζουν, που εμείς δεν γνωρίζουμε; Και τι σημαίνει το «σηκώνουμε ψηλά τα χέρια»; Δηλαδή στο Μαξίμου δεν ακούν και δεν βλέπουν;
Η εμφάνιση του νέου κύματος της πανδημίας, οι πυρκαγιές, η αποκατάσταση των πυρόπληκτων, το νέο κύμα προσφύγων από το Αφγανιστάν, που βρίσκεται προ των πυλών, οι πλημμύρες, που μετά την καταστροφή του δασικού πλούτου είναι βέβαιο ότι θα πλήξουν τις καμένες περιοχές, η αγανάκτηση ενός κόσμου που είδε το βιος του να χάνεται σε μια νύχτα, όλα μαζί δεν συνιστούν μια εφιαλτική κατάσταση, που δεν είναι καθόλου εύκολη η διαχείρισή της; Αυτά δεν βλέπουν ή δεν μπορούν να διαχειριστούν οι πιο στενοί συνεργάτες του Πρωθυπουργού;
Μα τότε τι κάνουν; Αυτοσχεδιάζουν; Και όταν φτάσουν τη Χώρα στο μη παρά πέρα, θα εισηγηθούν στον Πρωθυπουργό μέτρα, που θα θυμίζουν κατάσταση έκτακτης ανάγκης;
Είναι πολλά και δυσβάστακτα αυτά που σηκώνει στους ώμους του ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αν προστεθούν και τα ανοιχτά θέματα με την Τουρκία και η οικονομική κατάσταση με τους ελλειμματικούς προϋπολογισμούς.
Αλλά σε τελευταία ανάλυση οι επιλογές είναι δικές του και οι ευθύνες για τις όποιες δυσάρεστες εξελίξεις θα βαρύνουν τον ίδιο.
Η Ελλάδα για μια φορά ακόμη βρίσκεται στη δίνη πολλών προβλημάτων με την κυβέρνηση να αδυνατεί να μας βγάλει από τους αδιέξοδους δρόμους που μας έχει οδηγήσει η έλλειψη πρόληψης, η κακοδιαχείριση και η αδυναμία σοβαρού σχεδιασμού που θα δώσει ελπίδα και προοπτική διεξόδου από την πολυδιάστατη κρίση.
Η πόλωση, ως τακτική με τις στείρες κομματικές αντιπαραθέσεις δεν ενδιαφέρει πλέον κανένα. Ούτε μπορεί να καλύψει το πολιτικό κενό που έχει δημιουργηθεί από την κυβερνητική ανεπάρκεια και την αδράνεια της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και επειδή η πολιτική απεχθάνεται το κενό, θα επιχειρήσει και πάλι να το καλύψει η ακροδεξιά, που αυτή τη φορά θα είναι προσεκτική και δεν θα προχωρήσει σε εγκληματικές πράξεις, όπως συνέβη με τους εγκληματίες της Χρυσής Αυγής.
Το ερώτημα είναι τι θα πράξει η αριστερά.
Οι φανατικοί οπαδοί της ορθοδοξίας, θα περιμένουν μέχρι να υπάρξουν οι αντικειμενικές συνθήκες που θα οδηγήσουν στο σοσιαλιστικό μετασχηματισμό;
Και η άλλη αριστερά, που κυβέρνησε τη χώρα, θα συνεχίζει να αναλίσκεται σε ατέρμονες συζητήσεις περί του πρακτέου;
Όμως στις δύσκολες μέρες που διανύουμε, αριστερό είναι ότι ανακουφίζει το λαό μας από τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνει σήμερα, τώρα. Όχι αύριο ή μεθαύριο, που θα τρέχουμε να μαζέψουμε τα ασυμμάζευτα.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου