«…Το γραφικό μοναστηράκι των Αγίων Αναργύρων, λευκή πινελιά στο καφετί και πράσινο φόντο του βουνού, στερεωμένο, ανανεωμένο, περιποιημένο, καθαρό με δροσερές αυλές γεμάτες δένδρα και λουλούδια, είναι ένα αληθινό κόσμημα, ένα πανέμορφο στολίδι του νησιού μας.
Η ξεχωριστή θέση του, εκεί ψηλά στο βουνό, το κάνει να μοιάζει με ένα τεράστιο μπαλκόνι, που έχει θέα πανοραμική στην πόλη της Παροικιάς στο λιμάνι της και στον κόλπο της Νάουσας, ακόμα και στην ανοικτή θάλασσα, μέχρι τα κοντινά νησιά, της Σίφνο, τη Σέριφο, τη Σύρο, τη Δήλο, τη Μύκονο και την Τήνο».
Πανοραμική θέα της Παροικιάς
Το κείμενο δεν είναι δικό μας είναι μικρό απόσπασμα από το βιβλίο του αείμνηστου δασκάλου και συγγραφέα Παναγιώτη Πατέλλη, που πραγματεύεται την ιστορία του μοναστηριού μέχρι τις μέρες μας, με τον τίτλο, «Ιερά Μονή Αγίων Αναργύρων Παροικίας Πάρου» και το οποίο απουσιάζει από το μικρό εκθετήριο της Μονής.
Και σε άλλο μικρό απόσπασμα του βιβλίου γράφει τα παρακάτω:
«Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, το μοναστήρι κινδύνευε να σωριαστεί σε ερείπια.
Μπροστά στη μεγάλη αυτή απειλή, οι πιστοί παριανοί και το Ιερό Προσκύνημα της Εκατονταπυλιανής κινήθηκαν ταχύτατα και έσωσαν τη μονή.
Συγκεκριμένα το έτος 1993,συστήθηκε Σύλλογος Φίλων της Μονής, ο οποίος κατόρθωσε με γρήγορες και αποφασιστικές επεμβάσεις μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, να στηρίξει και να ανακαινίσει το κτιριακό συγκρότημα των κελιών και να εξωραΐσει αρκετούς από τους χώρους της μονής».
Στις μέρες μας η μονή χρειάζεται και πάλι συντήρηση, που εστιάζεται κυρίως στην αλλαγή κουφωμάτων, στην αντικατάσταση των πλαστικών σωλήνων πυρόσβεσης με μεταλλικές, στη δημιουργία αντιπυρικού δρόμου και στη βελτίωση της αμαξιτού οδού, που οδηγεί στο μοναστήρι, η οποία είναι πολύ επικίνδυνη από τις διάφορες αυθαίρετες επεμβάσεις και αποτελεί παγίδα για κάθε ανυποψίαστο οδηγό που την επισκέπτεται.
Και το πολύ σοβαρό:
Το μοναστήρι χρειάζεται κατασκευή που θα προστατεύει επαρκώς το χώρο που βρίσκονται τα κελιά και το καθολικό, εφόσον κατοικείται.
Απόδειξη το πρόσφατο συμβάν, όπου το άτομο που προκάλεσε το επεισόδιο, ενώ η πόρτα εισόδου της Μονής ήταν κλειστή, εισήλθε εντός του χώρου που βρίσκονται τα κελιά από άλλο σημείο. Και δεν είναι το μόνο. Τους θερινούς μήνες έχει δεχθεί νυχτερινούς "επισκέπτες" χρήστες ουσιών ή υπό την επήρεια αλκοόλ, που ασχημονούν εντός του αύλειου χώρου των κελιών.
Για όλα όσα πιο πάνω εκτέθηκαν και αφορούν τη συντήρηση και την προστασία του μοναστηριού, η ευαισθησία και το ενδιαφέρον του Ι.Π.της Εκατονταπυλιανής και του Συλλόγου των Φίλων της Μονής μπορεί να θεραπεύσει πολλά από αυτά και με την συνδρομή πιστών χορηγών, όπως έχει συμβεί και στο παρελθόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου