Η Κίνηση Πολιτών καλείται να επαναπροσδιορίσει τους στόχους της

 

Οι κινήσεις και τα κινήματα πολιτών δεν έχουν μεγάλη διάρκεια ζωής και αναπτύσσουν κινηματική δράση, μικρή ή μεγάλη ανάλογα με το μέγεθος και τη διάρκεια του προβλήματος που τα δημιουργεί.

Εάν μάλιστα ο χαρακτήρας του προβλήματος έχει και εποχικά χαρακτηριστικά, όπως η κίνηση πολιτών για ελεύθερες παραλίες, που συνδέθηκε με τα μπάνια του λαού, η εξασθένηση και η προϊούσα υπολειτουργία ή και διάλυσή τους είναι από τα πιθανά ενδεχόμενα.

Η Κίνηση Πολιτών Πάρου έδρασε έντονα το περασμένο καλοκαίρι και ανέδειξε ένα πρόβλημα, που δεν ήταν μόνο πρόβλημα της Πάρου: την αυθαίρετη κατάληψη των παραλιών κυρίως από επιχειρηματίες του τουρισμού.

Από τις κινητοποιήσεις αυτές που πήραν μεγάλες διαστάσεις στις παραθαλάσσιες τουριστικές περιοχές της χώρας,  η κυβέρνηση υποχρεώθηκε να ενεργοποιήσει τον κοιμώμενο κρατικό μηχανισμό και να προχωρήσει σε αλλαγές του σχετικού νόμου. Με το νέο νόμο περιόρισε τις αρμοδιότητες των δήμων και πήρε επάνω της την υπόθεση της διαχείρισης των παραλιών.

Εάν και πόσο θα βελτιωθεί η απαράδεκτη κατάσταση των περασμένων χρόνων, μένει να φανεί στο τέλος της τουριστικής περιόδου.

Η κίνηση Πολιτών της Πάρου κατά τη διάρκεια του Χειμώνα περιόρισε τη δραστηριότητά της. Προχώρησε σε κάποιες παρεμβάσεις κατά τη διάρκεια της διαβούλευσης του νέου νόμου και πραγματοποίησε δύο σοβαρές κινητοποιήσεις, που είχαν σχέση με αυθαίρετες μόνιμες κατασκευές εντός του αιγιαλού, μία στη Βαγιά και μία στον Φάραγγα σε συνεργασία με τοπικούς συλλόγους (4/2/24 και 7/4/24).

Επίσης με πρωτοβουλία του πολιτιστικού συλλόγου «Αρχίλοχος» πραγματοποιήθηκε συνέλευση της Κίνησης στις 24/3/24, κατά την οποία ασκήθηκε κριτική στο νέο νόμο   για τις παραλίες, που πέταξε έξω την τοπική αυτοδιοίκηση, επισημάνθηκε το πρόβλημα της υπερδόμησης και ορίστηκε συντονιστικό όργανο.

Το πράγμα όμως άρχισε να προβληματίζει και να διχάζει, όταν έκανε την εμφάνισή του ψήφισμα, που ήδη έχει υπογραφεί από 1200 και πάνω συμπολίτες μας και φίλους της Πάρου, το οποίο προτείνει συγκεκριμένα μέτρα περιορισμού της δόμησης.

Τότε βγήκαν στην επιφάνεια αντιθέσεις από επαγγελματικούς φορείς του κλάδου της οικοδομής, οι οποίοι άρχισαν να υπονομεύουν την κίνηση, φοβούμενοι ότι, εάν εφαρμοστούν τα μέτρα που προτείνει, θα υπάρξει κάμψη τις οικοδομικής δραστηριότητας, μείωση των αγοραπωλησιών και αδυναμία του ντόπιου πληθυσμού να οικοδομήσει ένα σπίτι που θα καλύψει τις οικογενειακές του ανάγκες.

Πολιτιστικοί σύλλογοι, όπως ο Σύλλογος της Αγκαιριάς, του Άσπρου Χωριού, των Λευκών, των Φίλων της Πάρου, των Ναουσαίων και των Λευκιανών της Αθήνας, υπέγραψαν το προαναφερθέν ψήφισμα, όχι όμως και ο Πολιτιστικός Σύλλογος «Αρχίλοχος» , ο οποίος διαφώνησε δημόσια, ενώ άλλοι σύλλογοι που δραστηριοποιούνται στο χώρο του πολιτισμού δεν πήραν θέση.

Η Κίνηση Πολιτών Πάρου απέκτησε πλέον ισχυρούς αντιπάλους που εκφράζουν οικονομικά συμφέροντα και οι οποίοι επιθυμούν την εξαφάνισή της επικαλούμενοι διάφορους λόγους, που έχουν σχέση με την εγκυρότητα των αποφάσεων που λαμβάνει και λάθη της.

Στα πιο πάνω προστίθενται  και προσωπικές αντιθέσεις και εγωπάθειες, που δυστυχώς λειτουργούν διαλυτικά και οι οποίες τελικά, εάν επικρατήσουν, θα συρρικνώσουν την Κίνηση Πολιτών και θα την οδηγήσουν σε μαρασμό και τελικά στη διάλυσή της.

Η Κίνηση Πολιτών καλείται να επαναπροσδιορίσει τους στόχους της. Δεν είναι μόνο η υπερδόμηση και η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος της Πάρου. Είναι και το μεγάλο πρόβλημα του νερού και ο τρόπος που το αντιμετωπίζει η κυβερνητική πολιτική, η οποία  επεξεργάζεται  σχέδιο νόμου που καταργεί τις Δημοτικές επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης (ΔΕΥΑ) και σκοπεύει να υπαγάγει τις δημοτικές επιχειρήσεις των νησιών (και της Πάρου) στην ΕΥΔΑΠ Νήσων.

Και βέβαια πάνω από όλα είναι το μέγα πρόβλημα της δημόσιας Υγείας και η στελέχωσή του με ειδικότητες γιατρών, όπως είναι η κενή θέση γυναικολόγου, που αφορά το μισό πληθυσμό της Πάρου και της Αντιπάρου.

Όμως τα μεγάλα αυτά θέματα, προϋποθέτουν λαϊκή συναίνεση, η οποία θα προκύψει από ενημερωτικές συγκεντρώσεις που θα ενεργοποιήσουν τους μόνιμους κατοίκους της Πάρου και της Αντιπάρου, επειδή τους αφορούν άμεσα.