Με το καλημέρα στα βαθειά

 

Η προχειρότητα μας εκδικείται πάντοτε. Και στον ατομικό και οικογενειακό μας βίο και στον δημόσιο.

Συχνά το επείγον και οι ανάγκες, μας υποχρεώνουν να προχωρούμε σε προσωρινές αντιμετωπίσεις προβλημάτων και να δίνουμε πρόχειρες λύσεις.  Να «μπαλώνουμε» κατά το κοινώς λεγόμενο καταστάσεις.

Όμως το προσωρινό, που κάποιες φορές ενέχει χαρακτηριστικά μόνιμου, έρχονται στιγμές που μας θυμίζει, ότι το πρόβλημα υπάρχει και απαιτεί μόνιμη και σταθερή λύση.

Μήπως θεωρητικολογώ;  Όχι βέβαια. Παράδειγμα οι 15 υπάλληλοι της αναπτυξιακής εταιρείας των δήμων Πάρου, Αντιπάρου και Αμοργού, που για μήνες παραμένουν απλήρωτοι.

Μπήκαν από την πίσω πόρτα, για να καλύψουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, πληρώνονταν με δικαστικές αποφάσεις, επειδή ο κίνδυνος καταλογισμού από το Ελεγκτικό Συνέδριο ήταν ορατός για τον υπεύθυνο των οικονομικών του δήμου, και σήμερα κάνουν στάση εργασίας, για να υποχρεώσουν τη νέα δημοτική αρχή, να δώσει λύση, επειδή παραμένουν απλήρωτοι από τον περασμένο Οκτώβριο.

Στο μεταξύ ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας αποχώρησε , η λογίστρια εξαφανίστηκε, νέα διοίκηση δεν υπάρχει και το όλο μπέρδεμα καλείται να το αντιμετωπίσει ο νέος Δήμαρχος.

Με το καλημέρα στα βαθειά.