Στις μέρες μας η πολιτική προστασία πρέπει να αποτελεί ζήτημα ύψιστης προτεραιότητας.
Τα έντονα καιρικά φαινόμενα μπορούν να μας αιφνιδιάσουν ανά πάσα στιγμή και πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι όσο γίνεται καλύτερα.
Εκτός όμως από την κλιματική κρίση, υπάρχουν και οι πυρκαγιές, αλλά και ναυτικά ατυχήματα μικρά ή μεγάλα.
Η αντιμετώπιση όλων των πιο πάνω απαιτεί σχεδιασμό και ετοιμότητα στο μέρος που αυτό αφορά το Δήμο και το Επαρχείο.
Θυμίζουμε την πλημμύρα που έπληξε το νησί στα τέλη Φεβρουαρίου του 2003, πριν από 20 χρόνια, όπου εντοπίστηκαν τα προβληματικά σημεία, πλην όμως δεν αντιμετωπίστηκαν επαρκώς.
Ένας ηλικιωμένος συμπατριώτης μας, πριν από πολλά χρόνια, μου ζήτησε επίμονα να πάμε σε ένα σημείο της Παροικιάς, που κάποιοι για διευκόλυνσή τους έσπασαν προστατευτικό τοιχίο ποταμού και δημιούργησαν κάθετα προς την κοίτη του διάβαση.
«Το τοιχίο αυτό» μού είπε το χτίσαμε το 1935 με προσωπική εργασία, έπειτα από μια πλημμύρα που το νερό μπήκε στα σπίτια μας και κόντευε να μας πνίξει. Τα ποτάμια μας θυμούνται κάθε 50 χρόνια και από άνοιγμα αυτό θα περάσει το νερό και θα μας πνίξει».
Και διαβάζοντας μια επιστολή του Γέροντα Φιλόθεου Ζερβάκου, πληροφορήθηκα για μια πλημμύρα που έγινε στη Νάουσα την παραμονή της Υπαπαντής το 1956, την ώρα του εσπερινού, που κόσμος, όταν τέλειωσε, δυσκολεύτηκε να επιστρέψει στα σπίτια του.
Αλλά και πρόσφατα είδαμε το χάλι μας με την πλημμυρισμένη πλατεία της Ζωοδόχου Πηγής.
Η Πολιτική Προστασία του Δήμου μας πολλά έχει να κάνει για να μειώσει τις επιπτώσεις από ένα ξαφνικό και βίαιο καιρικό φαινόμενο. Και το ίδιο οφείλει να πράξει και το Επαρχείο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου