Και ενώ ο αιγιαλός ανά την επικράτεια αλλοιώνεται από αυθαίρετες κατασκευές κατά τους χειμερινούς μήνες, το αρμόδιο υπουργείο ούτε βλέπει, ούτε ακούει.
Ο νέος νόμος που ετοιμάζει μετά τις κινητοποιήσεις του περασμένου καλοκαιριού και την κοινωνική πίεση που του ασκήθηκε, κινείται σε λάθος κατεύθυνση.
Αφαιρεί αρμοδιότητες από την τοπική αυτοδιοίκηση, ενώ έπρεπε να της προσθέσει και άλλες, αλλά και τα ανάλογα μέσα.
Γιατί η τοπική αυτοδιοίκηση είναι πλησιέστερα στο πρόβλημα σε σχέση με τους κρατικούς φορείς και αυτή είναι που υφίσταται τις αρνητικές επιπτώσεις από τη μη επίλυσή του.
Και εάν η κυβέρνηση είχε επαρκείς μηχανισμούς , ίσως να μην υπήρχαν πολλές αντιρρήσεις.
Όμως με υποστελεχωμένες τις 54 κτηματικές υπηρεσίες σε όλη τη χώρα, τα αποτελέσματα θα είναι πενιχρά έως ανύπαρκτα.
Το ενεργό προσωπικό αυτών υπηρεσιών, σύμφωνα με τον ημερήσιο τύπο είναι 463 υπάλληλοι. Δηλαδή από τις 705 οργανικές θέσεις είναι κενές οι 242. Και από τους υπάρχοντες υπαλλήλους ελάχιστοι είναι μηχανικοί Π.Ε.
Στις Κυκλάδες π.χ. από τις 10 οργανικές θέσεις οι 5 είναι καλυμμένες ( 1 ΔΕ και 2 ΤΕ εφοριακοί και 2 μηχανικοί ΤΕ) για τα 24 κατοικημένα νησιά του νομού, στα οποία αναπτύσσεται μεγάλη οικοδομική δραστηριότητα εντός ή σε ελάχιστη απόσταση από τον αιγιαλό.
Η απάντηση του υπουργείου είναι, ότι έχει εγκριθεί πρόγραμμα 3,8 εκατομμυρίων ευρώ με βάση το οποίο θα γίνει διαγωνισμός ανάθεσης σε νομικές και τεχνικές εταιρείες για τη στήριξη του έργου των κτηματικών υπηρεσιών. Δηλαδή οι δήμοι θα καταγγέλλουν τις παραβάσεις (χωρίς να διαθέτουν το ανάλογο προσωπικό) στις κτηματικές υπηρεσίες και αυτές με τη σειρά τους θα τις διαβιβάζουν στις ιδιωτικές εταιρείες, οι οποίες θα ετοιμάζουν τα σχετικά έγγραφα και θα παίρνουν την εντολή με τα συνεργεία τους για να απομακρύνουν ή να κατεδαφίζουν τις όποιες κατασκευές.
Μόνο αφελείς θα μπορούσαν πιστεύουν, ότι με αυτόν τον τρόπο ή με άλλον παρόμοιο θα υπάρξουν αποτελέσματα. Κάποιοι μικροί μπορεί να την πληρώσουν όχι όμως οι μεγάλοι που ήδη έχουν μετατρέψει μεγάλες παραλιακές περιοχές σε ιδιωτικές, με την ανοχή της πολιτείας διαχρονικά.
Εάν η διαχείριση των παραλιών περνούσε στο σύνολό της στους δήμους, το φαινόμενο των καταπατήσεων θα περιοριζόταν δραστικά, θα υπήρχε διαφάνεια και λογοδοσία στην τοπική κοινωνία και δεν θα εύρισκαν τρόπους οι ημέτεροι να παρανομούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου