50 χρόνια πέρασαν από εκείνη την εξέγερση που ταρακούνησε τη χούντα.
Για 3 μέρες ο χώρος του Πολυτεχνείου και οι γύρω δρόμοι ήταν ελεύθεροι με χιλιάδες λαού να εκφράζουν την αντίθεσή τους στο ανελεύθερο καθεστώς.
Η χούντα γνώριζε ότι η διαφαινόμενη επέκταση της εξέγερσης θα έβαζε σε κίνδυνο την ύπαρξή της.
Και αυτός ήταν ο λόγος της βίαιης αντίδρασής της.
Νεκροί, τραυματίες, συλλήψεις, τρομοκρατία και έπειτα από μια βδομάδα ανατροπή του δικτάτορα Παπαδόπουλο από τον ακόμα πιο σκληρό Ιωαννίδη, που συνέδεσε το όνομα του με τα φρικτά βασανιστήρια στο κολαστήριο του ΕΑΤ – ΕΣΑ και με το πραξικόπημα και την ανατροπή του Μακαρίου, δίνοντας την αφορμή στους Τούρκους να επέμβουν και να καταλάβουν το 40% του εδάφους της Κύπρου.
Και μετά την τραγωδία στην Κύπρο ήρθε η μεταπολίτευση με την επαναφορά της δημοκρατίας, τη νομιμοποίηση του ΚΚΕ και το δημοψήφισμα που κατάργησε το βασιλικό θεσμό στην Ελλάδα.
Εμείς οι παλιοί που ζήσαμε ή πήραμε μέρος στα γεγονότα της εποχής εκείνης εκφράζουμε μιαν ευχή.
Η νέα γενιά να μη ζήσει ποτέ τέτοιες καταστάσεις. Να υπερασπίζεται πάντοτε το δημοκρατικό μας πολίτευμα, παρά τις αδυναμίες που μπορεί κατά καιρούς να παρουσιάζει και πάνω από όλα να υπερασπίζεται την πατρίδα μας με όποιες θυσίες και αν χρειαστούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου