Αρκετοί είναι εκείνοι που επιχειρούν να «αναγνώσουν» τις πολλές, πλην όμως αναποτελεσματικές προσπάθειες του πρωθυπουργού για συναίνεση με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις του ελληνικού κοινοβουλίου και ιδιαίτερα με τη Ν.Δ., ώστε να συμφωνήσουν και να διαμορφώσουν κοινή στάση απέναντι στους δανειστές της χώρας.
Θυμίζουμε τις συναντήσεις του με τους πολιτικούς αρχηγούς, που πραγματοποιήθηκαν με δική του πρωτοβουλία, μία χωρίς και μία με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τις εκκλήσεις του για συναίνεση στο εθνικό κοινοβούλιο, καθώς και την χθεσινή, δίκην διαγγέλματος, προσπάθειά του για εθνική συνεννόηση, λόγω των κρισίμων στιγμών που διέρχεται η χώρα.
Προς την ίδια κατεύθυνση, το τελευταίο διάστημα, κινήθηκαν και οι υπουργοί του, καθώς και τα δημοσιογραφικά του στηρίγματα, των μεγάλων καναλιών και των δημοσιογραφικών συγκροτημάτων, με εξαίρεση ορισμένα που έχουν αποκοπεί ή λαμβάνουν μικρό μερίδιο από την κρατική διαφήμιση.
Και βέβαια δεν θα πρέπει να αγνοήσουμε τις πολλές προσπάθειες, που έγιναν από τους αξιωματούχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για να ενδώσει ο Αντώνης Σαμαράς στις εκκλήσεις του Γιώργου Παπανδρέου για συναίνεση στην οικονομική πολιτική της κυβέρνησης.
Οι ευρωπαίοι ηγέτες και οι εκπρόσωποι των ευρωπαϊκών τραπεζών, οι οποίοι είναι εξαιρετικά ανήσυχοι για την κρίση που ενδημεί στην ευρωζώνη και την αξιοποίησή της από το αμερικανικό δολάριο, έχουν κάθε λόγο να ζητούν τη συναίνεση για τα σκληρά οικονομικά μέτρα που επέβαλαν στον ελληνικό λαό, φοβούμενοι το ντόμινο των εξελίξεων στις χώρες του μεσογειακού νότου.
Ο «δικός μας», ο Γιώργος Παπανδρέου έχει και άλλους λόγους για να επιζητεί τη συναίνεση.
Δεν είναι μόνο το πολιτικό του μέλλον που τον ανησυχεί. Γνωρίζει πολύ καλά ότι ο κύκλος της πολιτικής του διαδρομής κλείνει οσονούπω.
Αυτό που τον ανησυχεί περισσότερο, είναι το μέγεθος της οργής του λαού που, μέρα με τη μέρα, αυξάνει όλο και περισσότερο με άγνωστες και απρόβλεπτες για τον ίδιο συνέπειες.
Και αυτό που θα συμβεί, εάν αποτύχει το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, το οποίο, εντός των προσεχών ημερών, συζητείται στη Βουλή, δεν θα είναι άλλο από την επίσημη χρεωκοπία της χώρας και την κοινωνική έκρηξη που θα ακολουθήσει.
Αναζητεί λοιπόν συμμάχους και συνδιαχειριστές της κρίσης στην πιο δύσκολη φάση της, που είναι η εφαρμογή του μεσοπρόθεσμου προγράμματος μετά την ψήφισή(;) του από τη Βουλή.
Και τους αναζητεί, όταν είναι σίγουρος, ότι δεν πρόκειται να βρει κανέναν, ούτε τη Ντόρα της νεοσύστατης Δημοκρατικής Συμμαχίας, ούτε καν το Γιώργο Καρατζαφέρη, που ψήφισαν μαζί με το ΠΑΣΟΚ το επονείδιστο και επώδυνο για το λαό μνημόνιο.
Οι προσπάθειές του για συναίνεση έχουν άλλη στόχευση. Και αυτή είναι η μελλοντική καταγγελία των πολιτικών δυνάμεων και ειδικότερα της Ν.Δ., όταν θα παιχτεί η τελευταία πράξη του δράματος, με φόντο τη χρεωκοπία της χώρας.
Τότε θα βγει και θα πει, ότι φταίνε οι άλλοι, που δεν τα κατάφερε, οι οποίοι αρνήθηκαν να συμπορευτούν μαζί του για την αποτροπή της καταστροφής.
Το έργο που βλέπουμε και που θυμίζει αρχαία τραγωδία, εμπεριέχει και την κάθαρση. Και αυτήν προσπαθεί να αποφύγει με τον επικοινωνιακό σχεδιασμό που του έχει ετοιμάσει το στενό του περιβάλλον και τα δημοσιογραφικά του εξαπτέρυγα.
Κώστας Αργουζής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου