"Δικαιοσύνη, δικαιοσύνη, θέλουμε δικαιοσύνη για το λαό" με αυτή τη φράση η Γαλλίδα σκηνοθέτης και ιδρύτρια του θεάτρου του Ήλιου, Αριάν Μνουσκίν, πλημμύρισε μαζί με το θίασό της σήμερα το μεσημέρι την πλατεία Συντάγματος, παρουσιάζοντας ένα εντυπωσιακό θεατρικό δρώμενο και παρασέρνοντας το συγκεντρωμένο πλήθος.
Μία τεράστια μαριονέτα ντυμένη στα λευκά, με ένα σπαθί στο χέρι, που συμβόλιζε την Δικαιοσύνη, ήταν η πρωταγωνίστρια της αυτοσχέδιας παράστασης. Πληγωμένη και γεμάτη αίματα προσπαθούσε να ξεφύγει από τεράστια μαύρα πουλιά που την καταδίωκαν.
"Τα συναισθήματά μας εξεγείρονται. Είναι πολύ σημαντικό αυτό που συμβαίνει όλες αυτές τις ημέρες στην πλατεία Συντάγματος. Το αίτημα του κόσμου για Δικαιοσύνη. Όλα τα βλέμματα της ανθρωπότητας είναι στραμμένα σε αυτές τις πλατείες αυτήν τη στιγμή. Αυτές είναι που θ' αλλάξουν τον κόσμο. Από εδώ θα γεννηθεί η ελπίδα και η δικαιοσύνη ξανά" ανέφερε μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η 72-χρονη σκηνοθέτις Αριάν Μνουσκίν, που παρουσιάζει αυτές τις μέρες στη χώρα μας την παράσταση "Οι Ναυαγοί της Τρελής Ελπίδας" στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.
"Ήθελα να έρθω στο Σύνταγμα και να κάνω αυτό το δρώμενο στην Ελλάδα, όπου ο κόσμος "διψάει" για δικαιοσύνη. Το έκανα από αγάπη, για την Ελλάδα, για τη Δημοκρατία, για τη Δικαιοσύνη" συνέχισε.
Τη λαβωμένη "Δικαιοσύνη" συνόδευαν όλα τα μέλη του θιάσου του θεάτρου του Ήλιου, μαζί με τη δημιουργό του, οι οποίοι κουνούσαν σημαίες και πανό με συνθήματα γραμμένα στα γαλλικά : "Όταν η Τάξη είναι αδικία, η Αταξία είναι ήδη η Απαρχή της Δικαιοσύνης" (Ρομαίν Ρολάν - 14η Ιουλίου), "Θλιβερό δημόσιο θέαμα, ο καθείς σκέφτεται μονάχα τον εαυτό του, τα αξιώματα, τις θέσεις, το χρήμα. Οι άνθρωποι παίρνουν τα πάντα, θέλουν τα πάντα, λεηλατούν τα πάντα. Δεν ζουν πια παρά μόνο από φιλοδοξία και πλεονεξία" (Βίκτωρ Ουγκώ - Ρουί Μπλας, πρόλογος), "Η ελπίδα δεν θα μπει στο ανάκτορο του φόβου" (Αισχύλος - Αγαμέμνων), "Με το χρήμα έχουμε τα πάντα. Εκτός από ήθος και πολίτες" (Ζαν- Ζακ Ρουσώ - Λόγος περί Επιστημών και Τεχνών), "Η εξουσία ας προσπαθεί με πείσμα να είναι δίκαιη. Εμείς θα φροντίσουμε να είμαστε ευτυχισμένοι" (Μπέντζαμιν Κόνσταντ)
Την παράσταση "έντυνε" ηχογραφημένη μουσική, επιμελημένη από τον μουσικό της παράστασης "Οι ναυαγοί της τρελής ελπίδας", Ζαν Ζακ Λεμέτρ, ενώ οι ηθοποιοί χτυπούσαν ρυθμικά ταμπούρλα και τύμπανα.
"Ήρθαμε στην πλατεία για να προσπαθήσουμε να ενθαρρύνουμε τους ανθρώπους. Ξέρουμε τι συμβαίνει. Η λύση δεν θα έρθει από τους πολιτικούς αλλά από εμάς τους πολίτες" είπε ο ηθοποιός Μεξάνς Μποντουίν, μέλος του θεάτρου του Ήλιου.
"Ήρθαμε για να σας υποστηρίξουμε και να δώσουμε ελπίδα στον κόσμο. Ο κόσμος δεν νικιέται με τίποτα", ανέφερε ο ηθοποιός Σεμπαστιάν Μπροτιέ.
Η αυτοσχέδια παράσταση σύμφωνα με την Γαλλίδα δημιουργό έχει παρουσιαστεί στο παρελθόν και στην Γαλλία.
Μία τεράστια μαριονέτα ντυμένη στα λευκά, με ένα σπαθί στο χέρι, που συμβόλιζε την Δικαιοσύνη, ήταν η πρωταγωνίστρια της αυτοσχέδιας παράστασης. Πληγωμένη και γεμάτη αίματα προσπαθούσε να ξεφύγει από τεράστια μαύρα πουλιά που την καταδίωκαν.
"Τα συναισθήματά μας εξεγείρονται. Είναι πολύ σημαντικό αυτό που συμβαίνει όλες αυτές τις ημέρες στην πλατεία Συντάγματος. Το αίτημα του κόσμου για Δικαιοσύνη. Όλα τα βλέμματα της ανθρωπότητας είναι στραμμένα σε αυτές τις πλατείες αυτήν τη στιγμή. Αυτές είναι που θ' αλλάξουν τον κόσμο. Από εδώ θα γεννηθεί η ελπίδα και η δικαιοσύνη ξανά" ανέφερε μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η 72-χρονη σκηνοθέτις Αριάν Μνουσκίν, που παρουσιάζει αυτές τις μέρες στη χώρα μας την παράσταση "Οι Ναυαγοί της Τρελής Ελπίδας" στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.
"Ήθελα να έρθω στο Σύνταγμα και να κάνω αυτό το δρώμενο στην Ελλάδα, όπου ο κόσμος "διψάει" για δικαιοσύνη. Το έκανα από αγάπη, για την Ελλάδα, για τη Δημοκρατία, για τη Δικαιοσύνη" συνέχισε.
Τη λαβωμένη "Δικαιοσύνη" συνόδευαν όλα τα μέλη του θιάσου του θεάτρου του Ήλιου, μαζί με τη δημιουργό του, οι οποίοι κουνούσαν σημαίες και πανό με συνθήματα γραμμένα στα γαλλικά : "Όταν η Τάξη είναι αδικία, η Αταξία είναι ήδη η Απαρχή της Δικαιοσύνης" (Ρομαίν Ρολάν - 14η Ιουλίου), "Θλιβερό δημόσιο θέαμα, ο καθείς σκέφτεται μονάχα τον εαυτό του, τα αξιώματα, τις θέσεις, το χρήμα. Οι άνθρωποι παίρνουν τα πάντα, θέλουν τα πάντα, λεηλατούν τα πάντα. Δεν ζουν πια παρά μόνο από φιλοδοξία και πλεονεξία" (Βίκτωρ Ουγκώ - Ρουί Μπλας, πρόλογος), "Η ελπίδα δεν θα μπει στο ανάκτορο του φόβου" (Αισχύλος - Αγαμέμνων), "Με το χρήμα έχουμε τα πάντα. Εκτός από ήθος και πολίτες" (Ζαν- Ζακ Ρουσώ - Λόγος περί Επιστημών και Τεχνών), "Η εξουσία ας προσπαθεί με πείσμα να είναι δίκαιη. Εμείς θα φροντίσουμε να είμαστε ευτυχισμένοι" (Μπέντζαμιν Κόνσταντ)
Την παράσταση "έντυνε" ηχογραφημένη μουσική, επιμελημένη από τον μουσικό της παράστασης "Οι ναυαγοί της τρελής ελπίδας", Ζαν Ζακ Λεμέτρ, ενώ οι ηθοποιοί χτυπούσαν ρυθμικά ταμπούρλα και τύμπανα.
"Ήρθαμε στην πλατεία για να προσπαθήσουμε να ενθαρρύνουμε τους ανθρώπους. Ξέρουμε τι συμβαίνει. Η λύση δεν θα έρθει από τους πολιτικούς αλλά από εμάς τους πολίτες" είπε ο ηθοποιός Μεξάνς Μποντουίν, μέλος του θεάτρου του Ήλιου.
"Ήρθαμε για να σας υποστηρίξουμε και να δώσουμε ελπίδα στον κόσμο. Ο κόσμος δεν νικιέται με τίποτα", ανέφερε ο ηθοποιός Σεμπαστιάν Μπροτιέ.
Η αυτοσχέδια παράσταση σύμφωνα με την Γαλλίδα δημιουργό έχει παρουσιαστεί στο παρελθόν και στην Γαλλία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου