Εκλογές ή δημοψήφισμα;

Φαίνεται πως η κυβέρνηση ελάχιστα έχει αντιληφθεί από τις διεργασίες που συμβαίνουν αυτή την περίοδο στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας.

Οι προπηλακισμοί βουλευτών, υπουργών ενίοτε και του ίδιου του πρωθυπουργού, το πλήθος και το πάθος των συγκεντρωμένων στην πλατεία Συντάγματος, που αυξάνει καθημερινά, τα απαξιωτικά για την κυβέρνηση συνθήματα και τα χιλιάδες υψωμένα χέρια που μουντζώνουν το κοινοβούλιο έπρεπε να είχαν σοβαρά προβληματίσει την κυβέρνηση και τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, προς την κατεύθυνση της διεξόδου από την πολύπλευρη κρίση που δεν είναι άλλη από τις εκλογές. Άλλωστε αυτός είναι ο τρόπος που δημοκρατία λύνει τα πολιτικά αδιέξοδα ειρηνικά.

Αντ΄αυτού η κυβέρνηση εγκλωβισμένη από τα ίδια της τα εγκληματικά λάθη, σαν να μην συμβαίνει τίποτε το σοβαρό, προχωρεί στην υλοποίηση και άλλων μέτρων που θα καταστήσουν ακόμα μεγαλύτερη την οικονομική δυσπραγία που βιώνουν καθημερινά οι Έλληνες.

 Και επειδή γνωρίζει πολύ καλά ότι ενδεχόμενες  εκλογές θα έχουν ως αποτέλεσμα τη συντριβή του ΠΑΣΟΚ  και τον πολιτικό θάνατο των κυβερνητικών της στελεχών, στην προσπάθειά της να κερδίσει χρόνο, εφευρίσκει τη λύση του δημοψηφίσματος με παραπλανητικά ερωτήματα, που θα εξαπατήσουν το εκλογικό σώμα, για να βγει και να πει στη συνέχεια, ότι έχει τη στήριξη του ελληνικού λαού για την πολιτική που ακολουθεί.

Τι θα απαντούσε ο λαός σε ερωτήματα που έχουν σχέση με τις διαρθρωτικές αλλαγές που έχει ανάγκη η χώρα με μια δελεαστική διατύπωση και με την γνωστή προπαγανδιστική παρουσίαση από τα γνωστά μέσα ενημέρωσης; Προφανώς θα μπορούσε να αποσπάσει την έγκρισή του και να τη μεταφράσει στη συνέχεια σε ψήφο εμπιστοσύνης για να συνεχίσει το καταστρεπτικό για την πορεία της χώρας έργο της.

Αυτή βέβαια η πολιτική απάτη, που στόχο έχει τον εγκλωβισμό των συντηρητικών στρωμάτων της κοινωνίας μας, θα παρείχε τη δυνατότητα στην παρέα που μας κυβερνά, αν το εγχείρημά της θα είχε επιτυχία, να προχωρήσει σε μέτρα βίαιης  καταστολής των αντιδράσεων των οργισμένων Ελλήνων, αδιαφορώντας για την πολιτική ανωμαλία που θα προέκυπτε στη χώρα. Αυτός είναι ο μοναδικός λόγος  για τον οποίο κάποια αρρωστημένα μυαλά εισηγούνται την διενέργεια ενός δημοψηφίσματος με παραπλανητικό διλημματικό περιεχόμενο.

Ευτυχώς για τους κυβερνώντες, κάποιοι ψύχραιμοι και έμπειροι, βοήθησαν και τους υπόλοιπους να καταλάβουν το ρίσκο που υπάρχει από μια άλλη ανάγνωση του δημοψηφίσματος και τον κίνδυνο που ενέχει το εγχείρημα αυτό, να γίνει μπούμερανκ για την κυβερνητική πολιτική, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί η χώρα στις απευκταίες και για τα δύο κόμματα εξουσίας  εκλογές.

Δημοψήφισμα βέβαια με άλλο περιεχόμενο, με το «ναι» ή το «όχι» στο μνημόνιο, ασφαλώς θα είχε  νόημα, αφού θα έβγαζε από τις κάλπες ένα συντριπτικό «όχι». Και είναι αυτό που ζητά μεγάλη μερίδα των αγανακτισμένων πολιτών. Δημοψήφισμα όμως με τέτοιο περιεχόμενο θα πρέπει να το ξεχάσουν, όσοι το ζητούν.

Τη λύση στο πολιτικό αδιέξοδο, που βρίσκεται η χώρα, θα την δώσουν μόνο οι εκλογές. Και εκλογές τώρα. Πριν από τη ψήφιση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος. Και αυτές μπορούν να τις  επιβάλλουν μόνο οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, εάν το καταψηφίσουν.

 Όμως οι αντιδράσεις τους,  για την ώρα, έχουν περιορισθεί σε γκρίνια για ελλιπή ενημέρωση και σε κορώνες αντιπολιτευτικές με σκοπό την εκτόνωση της κομματικής τους βάσης.

Δηλώσεις ξεκάθαρες και αντρίκιες που θα επιβεβαιωθούν το βράδυ της κρίσιμης ψηφοφορίας απουσιάζουν.

 Όμως οι ευθύνες τους για την παράδοση της χώρας στη βουλιμία της διεθνούς τοκογλυφίας είναι τεράστιες και αυτό που δεν έχουν καταλάβει είναι ότι ο λαός δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσει ότι στήριξαν με την ψήφο τους μια κατοχική κυβέρνηση, που προέκυψε στη χώρα με απόφαση της ηγετικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ.

Κώστας Αργουζής