Το Έθνος των Ελλήνων αποχαιρετά τον ήρωα της Εθνικής Αντίστασης Μανώλη Γλέζο.

Ένα μικρό αφιέρωμα

Μανώλης Γλέζος: «Μ΄άρεσε πάντα να λύνω τις πριμάτσες της ακινησίας»

Και σε επιστολή του προς τον Αντώνη Σαμαράκη έγραφε:

«…Πως εμείς, που επιζούμε κατά λάθος, από εκείνη την τραγική εποχή, ανεχόμαστε αυτή τη χυδαία απάτη, αυτή την ανίερη διαστρέβλωση των ιδανικών, για τα οποία θυσιάστηκαν εκατομμύρια άνθρωποι; Πως;»

Διαλέξαμε από ένα πλήθος κειμένων του αυτά τα αποσπάσματα που νομίζουμε, ότι χαρακτηρίζουν τη στάση ζωής του Μανώλη Γλέζου.

Ο άνθρωπος που υπήρξε παγκόσμιο σύμβολο της αντίστασης κατά του ναζισμού, που η μορφή του τυπώθηκε σε γραμματόσημο και ένα βουνό πήρε το όνομά του στη Σοβιετική Ένωση, που καταδικάστηκε 3 φορές σε θάνατο στον εμφύλιο και σώθηκε από την εκτέλεση, γιατί υπήρξε παγκόσμια κατακραυγή και παρεμβάσεις προσωπικοτήτων, όπως του Ντε Γκωλ, του Πικάσο και άλλων, που πέρασε 16 χρόνια σε φυλακές και εξορίες, εάν είχε ενδώσει και συμβιβαστεί σίγουρα η πολιτική του διαδρομή θα ήταν πολύ διαφορετική.

Όμως ο Μανώλης Γλέζος, όπως έγραψε η φιλόλογος Σοφία Κατσουρού,  «επέλεξε τη μικρή διάσταση, τη μικρή κλίμακα, την κοινότητα» ως πρόεδρος της κοινότητας Απεράθου και  εδώ στην Πάρο ως δημοτικός σύμβουλος.

Έμοιαζε να έχει μια αποστροφή στα αξιώματα και ίσως έπειτα από πιέσεις συντρόφων του να δέχτηκε τη θέση του βουλευτή και του ευρωβουλευτή, γιατί πως αλλιώς να εξηγηθεί η εμμονή του στα «μικρά»; Πόσες προτάσεις δεν θα του έγιναν  για υψηλά κομματικά και θεσμικά αξιώματα; Ίσως με την σεμνότητα που τον διέκρινε να μην το μάθουμε ποτέ.

Στην Πάρο έρχονταν συχνά από την δεκαετία του 1950, οσάκις δεν βρίσκονταν στη φυλακή ή την εξορία, αφού είχε ρίζες από τη μάνα του  και από το νησί μας.  

Τη δύσκολη εκείνη περίοδο, που όποιος συντρόφευε το Μανώλη Γλέζο, είχε εξασφαλισμένο το φάκελο από την ασφάλεια, η μοναδική σχεδόν συντροφιά του, πέρα από τα συγγενικά του πρόσωπα, ήταν ο επίσης απεραθίτης, ο ζωγράφος Νίκος Κατσουρός που διέμενε μόνιμα στην Πάρο.

Είναι χαρακτηριστική η φωτογραφία των δυο τους με φόντο το μύλο του λιμανιού της Πάρου και το ιδιόχειρο προφητικό σχόλιο του Νίκου Κατσουρού με τίτλο «τρεις  ήρωες».

«Ο ένας θύμα του πολιτισμού και της τεχνολογίας… Ο δεύτερος συγκίνησε τις πανάρχαιες κόρες και ολόκληρη την ανθρωπότητα. Μία μόνο νύχτα έγραψε ιστορία πολλών αιώνων. Θένε δε θένε οι φοβισμένοι άνθρωποι μια μέρα θα τον προσκυνήσουν. Ο τρίτος είναι πολύ μικρός  δίπλα στο δεύτερο, αλλά και αυτός κάτι είναι».

Και έτσι ακριβώς συνέβη. Σήμερα όλη η Ελλάδα τιμά και αποχαιρετά ένα μεγάλο τέκνο της.

Όλοι οι Έλληνες σκύβουν νοερά και  ευλαβικά στο φέρετρο του μεγάλου αγωνιστή, που πέρασε στην ιστορία του Έθνους μας, διδάσκοντας όλους μας την αγάπη στην πατρίδα και την επαγρύπνηση  ενάντια στο φασισμό και το ναζισμό, που επιχειρεί και πάλι να σηκώσει κεφάλι.

Μανώλη Γλέζο, καλό σου ταξίδι.

Υ.Γ. Οι φωτογραφίες είναι από το αρχείο της φιλολόγου Σοφίας Α. Κατσουρού.