Η έκφραση γνώμης και προβληματισμού για τις επιπτώσεις θετικές ή αρνητικές που θα έχει η ολοκλήρωση των έργων στο νέο αεροδρόμιο είναι, πράξη θεμιτή, ακόμα και τώρα, σε λάθος χρόνο.
Και όχι μόνο για το νέο αεροδρόμιο, αλλά και κάθε άλλο έργο υποδομής που έχει ανάγκη το νησί μας.
Άλλο αυτό όμως και άλλο οι προσφυγές των ελάχιστων διαφωνούντων, που εξαρχής είχαν στόχο την κατάργηση του έργου, ώστε η Πάρος να παραμείνει υποβαθμισμένη και καταδικασμένη με ένα αεροδρόμιο, του οποίου ο διάδρομος ήταν ο μικρότερος σε όλη την Ελλάδα.
Γιατί εκεί σκόπευε η πρώτη προσφυγή. Να μην κατασκευαστεί ποτέ αεροδρόμιο στην Πάρο.
Εκείνη η προσφυγή καθυστέρησε το έργο για πολλά χρόνια και όταν δημοπρατήθηκε μόνο ο διάδρομος και όχι τα κτηριακά το 2013, οι ίδιοι κάτοικοι του καλοκαιριού (φανεροί ή κρυπτόμενοι) επιχείρησαν πάλι με προσφυγή στο ΣτΕ να ματαιώσουν το έργο.
Και τώρα πάλι οι ίδιοι μαζί με υπηκόους άλλων χωρών επιχειρούν να ματαιώσουν την ολοκλήρωση του έργου.
Η προσφυγή των 22 αναφέρεται και πάλι στους περιβαλλοντικούς όρους, ότι τάχα θα επιβαρύνουν το ήδη επιβαρυμένο περιβάλλον της Πάρου.
Αλλά και ορισμένοι άλλοι, με αφορμή την προσφυγή, αναρωτιούνται, αν θα έπρεπε να προηγηθούν άλλα έργα υποδομής, στην υγεία, στο κυκλοφοριακό, στην παιδεία, στον πολιτισμό και στην καθαριότητα.
Προφανώς, επηρεασμένοι από τον τρόπο που λειτουργούν τα σύγχρονα ευρωπαϊκά κράτη όπου διαβιούν, εκτιμούν ότι το ίδιο συμβαίνει και με την αναρχοκατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα.
Το συγκεκριμένο έργο είναι δημοπρατημένο και έτοιμο να ξεκινήσει και εάν καταργηθεί από το ΣτΕ, θα περιμένουμε για πολλά πολλά χρόνια την υλοποίησή του, γιατί τα χρήματα θα χαθούν και όπως επισήμανε ο Έπαρχος, στο νέο ΕΣΠΑ δεν προβλέπονται δαπάνες για έργα στα αεροδρόμια.
Καλούμε για άλλη μια φορά τους 22 να αποσύρουν την προσφυγή τους και ταυτόχρονα κινητοποιούμαστε με όποιο τρόπο μπορούμε και όσο εξαρτάται από εμάς, για να βελτιώσουμε τις υποδομές του νησιού μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου