Ήταν αρχές του 2001, όταν η ερευνήτρια του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ) Ολυμπία Σελέκου με προσέγγισε στην Αθήνα, σε εκδήλωση στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου, που είχε γίνει η παρουσίαση βιβλίου της αξέχαστης Κυριακής Ραγκούση – Κοντογιώργου.
Μου πρότεινε τη διοργάνωση επιστημονικού συνεδρίου στην Πάρο με θέμα τη Ρώσικη παρουσία στο Αιγαίο την περίοδο των ορλωφικών.
Απάντησα θετικά και της ζήτησα το συνέδριο να πραγματοποιηθεί στην καρδιά των γεγονότων, στη Νάουσα.
Το συνέδριο πραγματοποιήθηκε με επιτυχία και σ΄αυτό πήραν μέρος εξαιρετικοί επιστήμονες από τη Ρωσία και την Ελλάδα.
Η Πάρος εκπροσωπήθηκε στο συνέδριο από τους μελετητές και ερευνητές του τόπου μας, Ολύμπιο Αλιφιέρη, Τάσο Κασαπίδη και Γιάννη Βασιλειόπουλο, στην κατοχή του οποίου υπάρχει άφθονο υλικό που πρέπει να δημοσιευτεί. Είναι λυπηρό που δεν εκδόθηκαν τα πρακτικά.
Τρία συμβάντα θυμάμαι έντονα από το εκείνο το συνέδριο.
- Το Ρώσο ακαδημαϊκό ελληνικής καταγωγής , όπου οι πρόγονοί του είχαν εγκατασταθεί στη Ρωσία μετά τα ορλωφικά. Του φέραμε τους μακρινούς συγγενείς του από την Ικαρία και δάκρυσε από συγκίνηση.
- Την καταπληκτική φιλοξενία που επιφύλαξαν οι Ναουσαίοι στους συνέδρους και ποιο πολύ οι γυναίκες. Κατά την αναχώρηση των Ρώσων από τη Νάουσα, τους φόρτωσαν στην κυριολεξία με τοπικά προϊόντα και αναμνηστικά.
- Τη συνάντηση, μετά από ένα χρόνο, με δύο Ρώσους που διέμεναν στη Νάουσα.
Βρεθήκαμε στο λιμανάκι της Νάουσας και εκεί μου ανακοίνωσαν ότι θέλουν να φέρουν στη Νάουσα ένα σκάφος της εποχής των ορλωφικών και ζήτησαν τη συνδρομή του δήμου μας. Τους είπα ότι θα τους υποδεχτούμε με πολλή χαρά και συγκίνηση.
Ήταν άνθρωποι εκδηλωτικοί και γεροί πότες. Ρουφούσαν τη σούμα λες και ήταν νερό. Όταν άρχισα να ζαλίζομαι τους αποχαιρέτησα. Δώσαμε τα χέρια επιβεβαιώνοντας τη συμφωνία μας. Με αγκάλιασαν και με ασπάστηκαν.
Δεν γνωρίζω αν είναι οι ίδιοι ή εάν συνέβαλαν που έφτασε στη Νάουσα αυτό το καταπληκτικό σκάφος. Όμως, όπως και να έχει, η ρώσικη παρουσία στις μέρες μας πρέπει να αξιοποιηθεί από όλους μας και ιδιαίτερα από τους φιλοπρόοδους Ναουσαίους συμπατριώτες μας.
Αυτά τα σημειώματα τα βρήκα στο αρχείο μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου