«Estamos aqui». Είμαστε εδώ, ήταν ένα από τα κυρίαρχα συνθήματα στο Σύνταγμα. Ένα ποτάμι από πολίτες κατέκλυσε την πλατεία. Το ίδιο στη Θεσσαλονίκη και την Πάτρα.
Χιλιάδες «θυμωμένοι» συγκεντρώθηκαν στα Χανιά, το Ηράκλειο και το Λασίθι. Άλλοι τόσοι στην Καρδίτσα, τη Λάρισα, τον Βόλο και τη Φλώρινα. Ακριβώς απέναντι από τον Άγνωστο Στρατιώτη ένα πανό με τα χρώματα της σημαίας της Ισπανίας με ένα σύνθημα. «Estamos despiertos. Que ora es? Ya es hora de que se vayan». «Είμαστε ξύπνιοι. Τι ώρα είναι; Είναι η ώρα για να φύγουν».
Το μεγάλο χαστούκι
«Πρόκειται για τη μεγαλύτερη ήττα των κομμάτων. Όλων των κομμάτων. Με μία ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης και μία εξ αντικειμένου ευνοϊκή συγκυρία, κατάφεραν να συγκεντρώσουν περισσότερο κόσμο στο Σύνταγμα από όσους θα μπορούσαν να μαζέψουν όλα μαζί τα κόμματα». Αυτό ήταν το πρώτο μεν αλλά και ουσιαστικότερο συμπέρασμα από την εμπειρία της Τετάρτης. Σε αυτό το συμπέρασμα τουλάχιστον κατέληγε γνωστό στέλεχος της Αριστεράς, το οποίο αναλογιζόταν τους αριθμούς των συγκεντρωμένων σε όλες τις πρόσφατες διαδηλώσεις.
Οι «θυμωμένοι» στο Σύνταγμα προχώρησαν το βράδυ και σε μία άλλη έκφραση δημοκρατικής συμπεριφοράς. Τη «Συνέλευση» στο κέντρο της πλατείας. Μίλησαν όσοι ήθελαν να μιλήσουν. Ειπώθηκαν τα πάντα. Όλες οι γνώμες διασταυρώθηκαν. Άλλοι ήταν πειστικότεροι από τους προηγούμενους. Άλλοι όχι. Δεν είχε καμία σημασία, ωστόσο, η ρητορική δεινότητα. Το βράδυ της Τετάρτης, χιλιάδες άνθρωποι συναντήθηκαν, συνομίλησαν, αντάλλαξαν απόψεις και συνεννοήθηκαν.
Απέδειξαν, ωστόσο, κάτι το εξαιρετικά σημαντικό. Ότι δεκάδες χιλιάδες πολίτες, με μωρά και μικρά παιδιά, με ηλικιωμένους και νεαρά άτομα, όλων των πολιτικών αποχρώσεων, είναι σε θέση να περιφρουρήσουν την εκδήλωσή τους και να αποφύγουν τη βίαια αντιπαράθεση και τις προκλήσεις.
Το βράδυ της Τετάρτης απουσίαζε ο ΦΟΒΟΣ από το Σύνταγμα και τον Λευκό Πύργο αλλά και από την πλατεία του Αγίου Γεωργίου. Αυτή η διάσταση της «ΗΡΕΜΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ» ήταν και το χαρακτηριστικό που απεδείχθη παράλληλα να είναι και το ηχηρό ράπισμα σε όλες τις λογικές της εκ του συστάδην αντιπαράθεσης. Ούτε ΜΑΤ ούτε και κομματικοί χωροφύλακες. Ούτε συνδικαλιστικά φαντάσματα ούτε και κουκουλοφόροι. Οι πολίτες στις πλατείες και τους δρόμους έδειξαν το πρόσωπό τους και η «σιωπηρά πλειοψηφία» έδειξε ότι μπορεί και θέλει να εκφραστεί.
Οι «θυμωμένοι» έπαιζαν με τα ισπανοελληνικά συνθήματα. Από το «Ξυπνήσαμε» που ήταν απάντηση στο γνωστό «Ησυχία, οι Έλληνες κοιμούνται» στην πλατεία Puerta del Sol έως το ελληνοπρεπέστατο «ΟΥΣΤ» που απευθυνόταν στους ενοίκους του κτηρίου της Βουλής.
Στα μικρόφωνα του Zougla Radio μίλησαν εκατοντάδες πολίτες. Από νεαρές κοπέλες έως ηλικιωμένες γιαγιάδες και από τους νοσταλγούς της νύκτας του Πολυτεχνείου μέχρι τους νεαρούς ανέργους της γενιάς των 600 ευρώ. Ο λόγος τους ήταν φωνή ενημερωμένων πολιτών με άποψη και επιχειρήματα, χωρίς τα γνωστά «στολίδια», τα τόσο βαρετά, άλλωστε, του ξύλινου κομματικού λόγου. Η κουβέντα τους ήταν άμεση...
Πραγματική, ανεξάρτητα από εάν ή όχι συμφωνεί κάποιος με τα επιχειρήματα και τα συμπεράσματα.
Βεβαίως και ο κυρίαρχος στόχος ήταν οι πολιτικοί. Βεβαίως και τα κυρίαρχα επιχειρήματα απευθύνονταν στους διαχειριστές του Μνημονίου. Ο χαρακτήρας της συγκέντρωσης στις ελληνικές πόλεις ήταν αντιμνημονιακός.
Το ζήτημα είναι πως παράλληλα έδινε και την οσμή ενός πρώτου και καθόλου προετοιμασμένου αλλά ηχηρού δημοψηφίσματος. Ο κόσμος κατανοεί τη δυσκολία της συγκυρίας, αλλά διαφωνεί κάθετα με τις επιλογές της (των) πολιτικής ηγεσίας και τη μονόπλευρη διαχείριση της κρίσης εις βάρος των ευάλωτων και μόνον. Η δικής τους φωνή ακούστηκε την Τετάρτη.
Το ραντεβού ανανεώθηκε για το απόγευμα της Πέμπτης στα ίδια σημεία συγκέντρωσης ανά την επικράτεια. Από νωρίς το πρωί άρχισαν να έρχονται οι «προσκλήσεις» μέσω Facebook. Το σύνθημα ακολουθεί τη γνωστή διαχρονική αλλά αλάνθαστη συνταγή. «Από στόμα σε στόμα», με μία σύγχρονη αλλά αποτελεσματική προσθήκη. «Από click σε... click».
Ανάρτηση από τη Ζουγκλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου