Προέχει η προστασία της τουριστικής οικονομίας στα πλαίσια πάντοτε της αειφορίας.

 

Αγοράζουν παραθαλάσσιες εκτάσεις στο νησί, χτίζουν βίλες με πισίνες, «ιδιωτικοποιούν» τον αιγιαλό και κατασκευάζουν προβλήτες για να δένουν τα σκάφη τους.

Αυτή είναι  η τάση των ισχυρών του χρήματος που επέλεξαν το νησί μας για τη θερινή τους διαμονή.

Ήδη έχουν εγκριθεί, όπως δήλωσε προ ημερών ο Δήμαρχος Κώστας Μπιζάς προβλήτες από το αρμόδιο υπουργείο με θετική προφανώς εισήγηση του Λιμεναρχείου Πάρου, όπως συνέβη και με την πλωτή προβλήτα στο Μαρτσέλο, που αγωνίζεται μαζί με την Κίνηση Πολιτών να αποτρέψει την εγκατάστασή της στην ωραιότερη παραλία της Παροικιάς.

Στο μεταξύ η πολεοδομία της Πάρου συνεχίζει να εκδίδει άδειες με πισίνες και υπόσκαφα συμμετέχοντας στην καταστροφή του παριανού τοπίου και της ελάχιστης πλέον πρωτογενούς παραγωγής, αφού τα αμπέλια γίνονται οικόπεδα και οι μελισσοκόμοι της Πάρου δεν μπορούν να θρέψουν τα μελίσσια τους.

Συζητώντας με αρχιτέκτονα της Πάρου και σε σχετική ερώτησή μου, μου είπε ότι πάνω από 100 αρχιτέκτονες, πολιτικοί μηχανικοί και τοπογράφοι δραστηριοποιούνται στο νησί και ότι τυχόν αναστολή έκδοσης οικοδομικών αδειών θα πλήξει μεγάλο αριθμό επαγγελμάτων, μικροιδιοκτήτες γης και ότι αυτό θα γίνει αιτία να καταστραφεί ο τουρισμός .

Συμπέρασμα: Χτίζουμε όλο το νησί για μην θιγούν οι επαγγελματίες της οικοδομής, καταστρέφοντας ό,τι έχει ακόμα μείνει όρθιο.

Αντίθετη άποψη και θέση είχε ένας άλλος αρχιτέκτονας.

Σε ερώτησή μου, πως βλέπει να εξελίσσεται η οικοδομική δραστηριότητα στην Πάρο, μου απάντησε:

«Νιώθω ένοχος στο βαθμό που συμμετέχω σ΄αυτό που συμβαίνει. Αν δεν ληφθούν μέτρα σε μερικά χρόνια το νησί θα είναι αγνώριστο και οι παριανοί θα γίνουμε παρίες.

Οι παραλίες θα έχουν γίνει ιδιωτικές, οι πλαγιές θα έχουν αλλοιωθεί, οι περιουσίες μας θα έχουν υποστεί μεγάλη μείωση, το κόστος ζωής θα έχει ανέβει στα ύψη, οι υποδομές που έχουμε δεν θα μπορούν να ανταποκριθούν στη νέα πραγματικότητα και ο τουρισμός θα κάνει βουτιά.

Παραδοθήκαμε στο χρήμα και έχουμε ζαλιστεί. Βλέπουμε το «τώρα» και όχι το «αύριο».

Ακραίες φαντάζουν και οι δύο διαφορετικές προσεγγίσεις ανθρώπων που γνωρίζουν πολύ καλά αυτό που συμβαίνει στο χώρο της οικοδομής.

Αυτό όμως που καλούμαστε να αντιληφθούμε όλοι είναι ότι προέχει η προστασία της τουριστικής οικονομίας στα πλαίσια πάντοτε της αειφορίας.

Ο τουρισμός δημιούργησε το πλήθος των κατασκευών και την παράλληλη οικονομία από την ανάπτυξη της οικοδομικής δραστηριότητας, που συναγωνίζεται σε τζίρο την τουριστική.

Μόνο που η υπερδόμηση, με τη μεγάλη ταχύτητα που συντελείται, με την ίδια ταχύτητα καταστρέφει και αυτό που μαγνητίζει και έλκει τους πολυπληθείς επισκέπτες μας, δηλ. το φυσικό περιβάλλον του νησιού μας.

Επιμύθιον:  Η υπερβολική οικοδομική δραστηριότητα λειτουργεί σε βάρος  της ομαλής τουριστικής πορείας του νησιού μας. Και αυτό καλά θα κάνουμε να το αντιληφθούμε όλοι εγκαίρως και κυρίως όσοι φανατίζουν και τρομοκρατούν τους συμπατριώτες μας, όταν ακούγονται ή γράφονται προτάσεις, που στόχο έχουν τον περιορισμό της υπερδόμησης.