Η Πάρος έχει κινηματική παράδοση

 

Το είπαν «κίνημα της πετσέτας».

Όχι η κυβέρνηση, αλλά τα περισσότερα ΜΜΕ.

Πιασάρικος  ο τίτλος. Περνάει πιο  εύκολα στον κόσμο και αντιδιαστέλλεται με τις ομπρέλες και τα κρεβάτια, και το κυριότερο έχει ημερομηνία λήξης.

Άντε το πράγμα να πάει μέχρι το τέλος Αυγούστου.

 Θα έλθει άλλωστε και η κυβερνητική ρύθμιση, που σαφώς θα είναι καλύτερη από το προηγούμενο δαιδαλώδες νομικό πλαίσιο και έτσι θα είναι όλοι ευχαριστημένοι.

Η κυβέρνηση, γιατί διαχειρίστηκε με επιτυχία ένα κίνημα που πήρε μεγάλες διαστάσεις.

 Το κίνημα πολιτών για ελεύθερες παραλίες, γιατί είχε επιτυχίες.

 Και ο λαός, που τον μήνα Αύγουστο ήταν στις απανταχού παραλίες, γιατί είδε επιτέλους κάτι να γίνεται.

Στο μεταξύ ξεκίνησαν και βαθυστόχαστες αναλύσεις για το πώς και γιατί αυτό το κίνημα, που ξεκίνησε από την Πάρο, πήρε τις διαστάσεις που πήρε και απασχόλησε το σύνολο σχεδόν του εγχώριου και ευρωπαϊκού τύπου.

Το είπαν «κίνημα της πετσέτας» για να το τελειώσουν με τη λήξη της τουριστικής περιόδου.

Το είπαν «κίνημα της πετσέτας» για να το υποβαθμίσουν και να το αποδυναμώσουν.

Όμως το κίνημα πολιτών της Πάρου δεν καταλαβαίνει από αυτά.

Η Πάρος έχει κινηματική παράδοση. 

Το 1995 ό δήμος κήρυξε γενική απεργία στο  νησί για να χρηματοδοτηθεί ο βιολογικός της Παροικιάς. Η χρηματοδότηση δόθηκε και το έργο πραγματοποιήθηκε.

Το 1996, όταν ναυάγησε  το Ποσειδών ΕΧΠΡΕΣ, ο Δήμος κήρυξε το νησί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, χωρίς να έχει τέτοια αρμοδιότητα  και έσωσε τις παραλίες του από τη ρύπανση.

Το 2012 κίνηση πολιτών οργάνωσε μεγάλες κινητοποιήσεις για την υγεία που έφτασαν μέχρι την Αθήνα, καθώς και τοπικό δημοψήφισμα που ψήφισαν 5 χιλιάδες παριανοί και το Κέντρο Υγείας κρατήθηκε όρθιο, κόντρα στην εμπορευματοποίηση της υγείας.

 Και πριν λίγα χρόνια, με τις κινητοποιήσεις τους, οι  πολίτες της Πάρου απέτρεψαν την εγκατάσταση των βιομηχανικών ανεμογεννητριών – τεράτων  στο νησί.

Η κίνηση πολιτών της Πάρου με τη νέα δυναμική που απέκτησε είναι βέβαιο ότι θα απασχολήσει και πάλι τους κυβερνώντες, γιατί τα προβλήματα, που παραμένουν άλυτα στα νησιά, είναι πολλά.

Δεν γνωρίζουμε την αξιολόγηση που θα κάνει.

Θα είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα υποστελεχωμένα Κέντρα Υγείας των νησιών;

Θα είναι τα ακριβά καύσιμα που πληρώνουν οι νησιώτες, σε σύγκριση με τη στεριανή Ελλάδα;

Θα είναι το πρόβλημα του υπερτουρισμού;

Θα είναι η υπερδόμηση που σε λίγα χρόνια  θα αλλοιώσει τελείως τη φυσιογνωμία της Πάρου και άλλων νησιών; 

Θα είναι οι καταπατημένοι δημοτικοί κοινόχρηστοι χώροι;

Θα είναι κάτι άλλο;

Θα το μάθουμε, όταν θα ξεκινήσουν οι συνελεύσεις του Κινήματος, γιατί  αυτές τελικά θα αποφασίσουν περί του πρακτέου.

Το κίνημα πολιτών, αν έχουμε καταλάβει καλά, δεν το απασχολεί πιο κόμμα κυβερνά την Ελλάδα ή αν λαμβάνει εύσημα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης.

Δεν το απασχολεί ποια παράταξη θα εκλεγεί στις δημοτικές εκλογές στην Πάρο.

Εχθρός του είναι τα προβλήματα και αυτά, με τις κινητοποιήσεις του, επιχειρεί να επιλύσει.