Έργα και ημέρες της επάρατης δεξιάς στην Πάρο

Και στο νησί μας το φακέλωμα των δημοκρατικών και αριστερών πολιτών ήταν το βασικό μέλημα της τότε χωροφυλακής.

Εάν κάποιος επώνυμος αριστερός έφτανε στην Πάρο, τον έθεταν αμέσως υπό  παρακολούθηση και όσοι είχαν την «τύχη» να τον συναντήσουν και να συνομιλήσουν μαζί του, την επομένη της αναχώρησής του, καλούνταν  στο τμήμα για εξηγήσεις και συστάσεις.

Υπηρετούσε χωροφύλακας στην Πάρο που υπερηφανεύονταν  ότι η πένα του γράφει με αίμα.

Από την παρακολούθηση και το φακέλωμα δε γλύτωναν ούτε οι μαθητές του εξατάξιου Γυμνασίου. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση μαθητή, το 1961, που φακελώθηκε επειδή εθεάθη να παίζει σκάκι με τον αξέχαστο Ζέλο Ραγκούση, πρώην κρατούμενο στα γερμανικά στρατόπεδα και διασωθέντα, ο οποίος είχε καταγραφεί ως αριστερός, χωρίς να είναι.

Την εποχή εκείνη το να αγοράσεις δημοκρατική εφημερίδα ήταν δοκιμασία. Στο μαγαζί που πουλούσε τις εφημερίδες πάντα υπήρχε ο χαφιές που κατέδιδε στην χωροφυλακή τους δημοκρατικούς πολίτες. Και μιλάμε για τα ΝΕΑ, την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και την ΑΘΗΝΑΪΚΗ. Για την ΑΥΓΗ ούτε λόγος να γίνεται. Έφταναν στο νησί 2 φύλλα και το ένα το αγόραζε κορυφαίος παράγοντας της ΕΡΕ, ενώ το άλλο εξαφανιζόταν.

Όσον αφορά τις εκλογές της περιόδου εκείνης, παράγοντας της ΕΡΕ, πριν από μερικά χρόνια μου περιέγραφε σκηνές με απλούς κατοίκους που αμφέβαλε για την ψήφο τους, αν θα ψήφιζαν δηλ.  την ΕΡΕ.

Τους ανέβαζε στο σπίτι του, τους έψαχνε για να διαπιστώσει αν είχαν το ψηφοδέλτιο που τους είχε δώσει την παραμονή των εκλογών, τους φόβιζε, ότι θα τους παρακολουθούσε άνθρωπός του στο εκλογικό τμήμα και στην συνέχεια τους άφηνε να επιτελέσουν  «ελεύθερα» το δημοκρατικό τους καθήκον.

Στον αντίποδα αυτής της πρακτικής,  παριανό στέλεχος της αριστεράς  που παρακολουθούσαν τις κινήσεις του από τον Πειραιά, όταν έφτανε το βράδυ στην Πάρο, εντοπίζονταν αμέσως από τα όργανα της χωροφυλακής.

 Ιδού τι έκανε για ξεφύγει από την παρακολούθηση. Πήγαινε σε ξενοδοχείο του λιμανιού, άναβε το φως του δωματίου του, γδύνονταν για ύπνο, έσβηνε το φως,  ντύνονταν στα σκοτεινά, περίμενε, να σταματήσει η παρακολούθηση και αμέσως έβγαινε από το ξενοδοχείο και πήγαινε στα σπίτια των κρυφοαριστερών για να τους δώσει το ψηφοδέλτιο.

Η επάρατη δεξιά, με τη μεταπολίτευση του 1974 και τη νομιμοποίηση του ΚΚΕ, μπήκε στο «χρονοντούλαπο της ιστορίας» και στις μέρες μας το φρόνημα είναι ελεύθερο μέχρι υπερβολής, αφού ακόμα και η διαδικτυακή παρότρυνση για τη δολοφονία του πρωθυπουργού, όπως συνέβη και με τον Κένεντι στο Τέξας, προκάλεσε το θαυμασμό αρκετών αριστερών επαναστατών και οργισμένων με την κυβέρνηση πολιτών, αν κρίνω από τα σχόλια που γράφτηκαν στο διαδίκτυο και επιδοκιμάστηκαν ακόμα και από επώνυμα στελέχη της τοπικής οργάνωσης της Νέας Δημοκρατίας.

Φαίνεται ότι τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα που πάρθηκαν από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και από την τωρινή, μας έχουν οδηγήσει σε ομαδική παράκρουση.