Στις 17 του τρέχοντος μηνός, βρέθηκα για δουλειές στην Αθήνα και επειδή πρώτα βγαίνει η ψυχή του ανθρώπου και μετά το χούι του, έδωσα και εγώ το «παρόν» σε μια συγκέντρωση, το απόγευμα της ίδιας μέρας, στο θέατρο REX, την οποία οργάνωσαν 8 επιστημονικοί σύλλογοι της χώρας, μεταξύ των οποίων ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών, ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος, το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος, ο Συμβολαιογραφικός Σύλλογος Αθηνών κ.ά.
Ομιλητής ήταν ο Μίκης θεοδωράκης, ο οποίος παρά το προχωρημένο της ηλικίας του, εντυπωσίασε με τη ζωντάνια της νεανικής του ψυχής, επιβεβαιώνοντας τη λαϊκή ρήση ότι «η ψυχή δε γερνάει ποτέ».
Το θέατρο ήταν κατάμεστο. Η πλατεία και τα τρία θεωρία του REX, οι διάδρομοι, οι σκάλες που οδηγούν στα θεωρία, το φουαγιέ και το πεζοδρόμιο μπροστά από το θέατρο είχαν κατακλυστεί από κόσμο, κι αν είχαν βγάλει μεγάφωνα, στον εξωτερικό χώρο, το κατάστρωμα της οδού Πανεπιστημίου θα είχε καταληφθεί και αυτό.
Διακρίναμε εκ του μακρόθεν τον καθηγητή του συνταγματικού δικαίου και επί χρόνια σύμβουλο του Ανδρέα Παπανδρέου, Γιώργο Κασιμάτη, τον πρώην πρύτανη του Πολυτεχνείου, Γεράσιμο Μαρκάτο, το σκηνοθέτη Νίκο Κούνδουρο, το Στέλιο Παπαθεμελή και άλλες προσωπικότητες του επιστημονικού και καλλιτεχνικού κόσμου της χώρας, οι οποίες πλαισιώνουν ένα, εν τη γενέσει του, κίνημα, που εάν απλωθεί στην Ελληνική Επικράτεια, μπορεί να αποτελέσει τη σπίθα, που θα προκαλέσει πυρκαγιά και θα πυρπολήσει τις καρδιές των Ελλήνων, που τώρα βιώνουν τα πάσης φύσεως αδιέξοδα, με πρώτο και σοβαρότερο το οικονομικό αδιέξοδο, το οποίο ταλανίζει εκατομμύρια μη προνομιούχων συμπολιτών μας αλλά για πρώτη φορά και τη μεσαία τάξη.
Δύο ώρες κράτησε περίπου η ομιλία του Μίκη και το ακροατήριο, καθηλωμένο, στην κυριολεξία, ρούφαγε τα όσα έλεγε ο μεγάλος μας συνθέτης.
Και τι δεν είπε για των κυβερνητών μας τα έργα. Και δεν αναφέρθηκε μόνο στο ΔΝΤ, που ,κάθε μέρα που περνάει, εξαθλιώνει οικονομικά όλο και περισσότερους Έλληνες. Αυτό που ιδιαίτερα τόνισε, ήταν αυτό που γίνεται αργά, αλλά σταθερά κτήμα του Ελληνικού Λαού: ότι η χώρα βρίσκεται υπό ξένη κατοχή και ότι έχει απολέσει κυριαρχικά της δικαιώματα.
Κατήγγειλε τους κυβερνήτες μας, ότι υπηρετούν ξένα συμφέροντα, λέγοντας, ότι τα ονόματα αυτών που μας κυβερνούν, πρέπει να γραφτούν σε στήλη που θα στηθεί στην πλατεία Συντάγματος, για θυμίζει στους Έλληνες, αυτούς που οδήγησαν τη χώρα μας σ΄αυτήν την κατάσταση.
Αναφέρθηκε επίσης στους Αμερικανούς, στα εξοπλιστικά προγράμματα, που γονάτισαν οικονομικά τη χώρα, για να πλουτίζουν οι εύρωστες χώρες της Ευρώπης και η Αμερική, για τις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες, που υπερκέρασαν σε σημασία την υφαλοκρηπίδα, για τον ορυκτό πλούτο, που κρύβει στα σπλάχνα της η Ελλάδα και κάλεσε τον Ελληνικό Λαό σε απειθαρχία και ανυπακοή, αφού μας κυβερνά μια κυβέρνηση μειοψηφίας.
Δεν γνωρίζουμε, αν το κίνημα αυτό, που ονόμασε «Σπίθα», θα πάρει τις διαστάσεις που οραματίζεται ο μεγάλος Έλληνας πατριώτης, που γαλούχησε με την επαναστατική μουσική του γενιές ολόκληρες Ελλήνων. Αυτό που εμείς διαπιστώσαμε ήταν η ύπαρξη πολλών πυρήνων αυτού του κινήματος, κυρίως στο Λεκανοπέδιο, αλλά και σε αρκετές περιοχές της χώρας.
Το κίνημα αυτό, που έχει ελάχιστη προβολή από τα ΜΜΕ, έρχεται να προστεθεί σε άλλες κινήσεις, που εκφράζονται από τη κυριακάτικη εφημερίδα «το Παρόν», από το εβδομαδιαίο περιοδικό «Επίκαιρα» και από την επιστημονική ομάδα του παγκοσμίως γνωστού καθηγητή και ακαδημαϊκού Βασίλη Μαρκεζίνη, του οποίου ο ριζοσπαστικός λόγος αρχίζει να προβληματίζει σοβαρά το πολιτικό μας σύστημα.
Ο Ελληνικός Λαός κρύβει μέσα του αστείρευτες δυνάμεις, που ευτυχώς έχουν αρχίσει να αφυπνίζονται. Τα μικρά ρυάκια αρχίζουν να γίνονται μεγαλύτερα και αυτά κάποια στιγμή, ίσως γίνουν φουσκωμένο ποτάμι, που θα πνίξει στο διάβα του, όσους στήσουν αναχώματα για να εμποδίσουν ένα κίνημα που αρχίζει να αναπτύσσεται και που στηρίζεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων.
Μοιάζει να κυοφορείται κάτι σημαντικό για την πατρίδα μας και η νέα γενιά, ίσως γράψει τη δική της ιστορία, που μπορεί να είναι γεμάτη μεγαλείο και δόξα.
Εμείς, οι παλαιότερες γενιές, του 114 και του Πολυτεχνείου, που συμβάλαμε στον εκδημοκρατισμό της χώρας και ήρθαμε αντιμέτωποι με το αστυνομικό κράτος και αργότερα με τα τανκς της δικτατορίας, θα νιώσουμε περήφανοι, αν δούμε τη νεολαία της Ελλάδας να υψώνει τα λάβαρα της Εθνικής αξιοπρέπειας και της ανεξαρτησίας της χώρας και να πρωτοπορεί στην ανασυγκρότησή της.
Όμως ας μην είμαστε βιαστικοί. Το καινούργιο, που έρχεται, ακόμη κυοφορείται και οι πρώτες οδύνες αρχίζουν μόλις τώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου