Τα προβλήματα δεν έχουν χρώμα, είναι κοινά για όλους!

Γράφει ο Αντώνης Πατέλης
  
( Μέλος του Δ.Σ του Συλλόγου ‘‘Η Εκατονταπυλιανή’’ και Αντιπρόεδρος της Ομοσπονδία - Παριανών – Συλλόγων)

Με  αφορμή τις πρόσφατες δημοτικές εκλογές και το ρόλο που καλούνται να παίξουν οι αντιπολιτευόμενες παρατάξεις.

Με βάση τη σημερινή πραγματικότητα, αλλά και το μέλλον της Πάρου

 

·         Καθώς γνωρίζουμε όλοι, τα προβλήματα είναι πολλά και μεγάλα και

μόνο σε συνεργασία δημοτικής αρχής, αντιπολιτευόμενων παρατάξεων με ταυτόχρονη ενεργοποίηση όλων των οργανωμένων, ευαισθητοποιημένων και προβληματισμένων ατόμων αντιμετωπίζονται. 

·         Πρέπει να υπάρξει συμφωνία σε βασικά προβλήματα που η

προώθηση και λύση τους είναι σημαντική για το νησί μας και τους κατοίκους του.

           

            Τα προβλήματα δεν έχουν χρώμα, είναι κοινά για όλους!

 

·         Χρειάζεται να διαμορφωθεί  ‘‘ ΌΡΑΜΑ’’ με κοινή συμφωνία, που

θα στοχεύει:  Στην αειφορική ανάπτυξη, την πραγματική ευημερία του Παριανού λαού, θα χαρακτηρίζεται από ένα πνεύμα θετικό για το μέλλον της νέας γενιάς και θα είναι φυσική προέκταση:  Της ιστορίας μας, του πολιτισμού μας, της λαϊκής παράδοσης, του ιδιαίτερου φυσικού περιβάλλοντος και των διαχρονικών αξιών που κουβαλά ο λαός μας.

 Αυτό το όραμα θα αποτελέσει τη βάση που θα κατευθύνει τους γενικότερους στόχους, τον προγραμματισμό και την εξειδίκευση του στην καθημερινότητα.

·         Επιβάλλεται να αποκτηθεί μια πλήρη και ρεαλιστική εικόνα της

σημερινής πραγματικότητας του νησιού μας.

·         Να παρθεί σοβαρά υπόψη και να γίνει σε βάθος έλεγχος, στο κεντρικό

σχεδιασμό της κυβέρνησης για την νησιωτική ανάπτυξη.

            Να προσδιοριστεί  πως αυτή εξειδικεύεται στο νησί μας και ποια θα είναι τα αποτελέσματα άμεσα και μακροχρόνια.

·         Να γίνει κριτική ανασκόπηση του μοντέλου που υλοποιούσαμε τις

τελευταίες δεκαετίες…  και πως έβαλε σε μεγάλο ποσοστό τη σφραγίδα του σε αυτό που βιώνουμε σήμερα…

            Αν συνεχιστεί  θα γίνει πολύ πιο χειρότερο, απαιτείται να αλλάξει  προς το καλύτερο. 

                                                                    *

Αναφορά, του αναχρονιστικού μοντέλου:

Το χαρακτηριστικό του συνόλου των νησιών μας και του δικού μας είναι, ο τουρισμός, που αποτελεί σχεδόν το μοναδικό παραγωγικό μέσον επιβίωσης τις τελευταίες δεκαετίες.

Ποιός όμως τουρισμός;

Αυτός  που όπως αναπτύχθηκε, έδωσε ένα υψηλό βιοτικό επίπεδο για μια περίοδο -όχι όμως και πολιτιστικό…- και από την άλλη κατάστρεψε τον παραγωγικό, κοινωνικό και  πολιτιστικό ιστό του τόπου, οδήγησε σε έναν ψεύτικο ευδαιμονισμό και σε ένα τρόπο ζωής που το αντίτιμο ήταν βαρύ! (πρόσβαση σε έναν τέτοιο  ‘‘όραμα…’’ σίγουρα δεν είχε η πλειοψηφία του κόσμου, αλλά σημασία έχει ότι τον σκέφτονταν, είχε γίνει όνειρο και ιδανικό…)

Χάσαμε ήθη, αξίες, η λαϊκή παράδοση έγινε ένα φτηνό φολκλόρ διεθνοποιημένο χωρίς την σφραγίδα μας, ο πολιτισμός αντιμετωπίστηκε σαν οικονομικό ευκαιριακό κακής ποιότητας έσοδο. Όπου έγινε θετικό έργο παρέμεινε σε μικρό κλειστό κοινωνικό περιβάλλον. Στην πλειοψηφία ο καθένας λειτουργούσε σαν μονάδα και σε ανταγωνισμό με τον άλλον. Αναπτύχθηκε η απομόνωση των ατόμων με συνεπακόλουθο ψυχολογικά προβλήματα. Δημιουργήθηκε χάσμα μεταξύ νέας και παλιάς γενιάς. Κόπηκε η ιστορική μνήμη.

Καταστρέψαμε το περιβάλλον.

Εξαφανίσαμε την αγροτική και μεταποιητική παραγωγή.

Πουλάμε τα χωράφια μας σε εταιρείες για να τα κάνουν μπανγκαλόου και ξενοδοχεία. Κάνουμε τον τόπο μας ένα απέραντο ξενοδοχειακό συγκρότημα.                  Σε αυτή την νοοτροπία και ψυχολογία εγκλωβίσαμε –ασυνείδητα ο περισσότερος κόσμος, συνειδητά ορισμένοι…- και τη νέα γενιά, στερώντας της: αξίες, ιστορική μνήμη, ιδανικά και κοινωνικά οράματα.

Η  σημερινή κατάσταση ΟΔΗΓΕΙ ! τις νέες μας να γίνουν καμαριέρες,

τους νέους μας γκαρσόνια και μάγειροι των 300 ευρώ, ανεξαρτήτως μορφωτικών και επαγγελματικών προσόντων

Αποτέλεσμα, να χάνουμε το καλύτερο υλικό από τα παιδιά μας, τα οποία ξενιτεύονται αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον.

Αυτός είναι ο  σχεδιασμός ορισμένων  ‘‘Ντόπιων και Ξένων Παραγόντων’’ για την ανάπτυξη στα νησιά μας, τα τουριστικά μας μέρη και όχι μόνο… οι οποίοι και αποφασίζουν πάντα! για εμάς, με απόντες... εμάς!        

Εάν δεν αλλάξει τίποτε σε αυτή την αρνητική πορεία  σύντομα θα χάσουμε την ιδιαίτερη ταυτότητά μας και θα βρεθούμε  να είμαστε ξένοι στον τόπο μας και στη χώρα μας. 

            Αυτή τη στιγμή λόγω της κατάστασης που βιώνουμε σαν χώρα και σαν τοπική κοινωνία μπορούμε να αντιληφθούμε τα παραπάνω, να καταλάβουμε τι κάναμε όλα τα προηγούμενα χρόνια.

Να διαπιστώσουμε πόσο εύκολο είναι να βρεθούμε στο κενό και στον εκβιασμό του οποιουδήποτε, όταν δεν υπάρχει ισόρροπη παραγωγική και οικονομική ανάπτυξη.

 

Να αναρωτηθούμε αν αυτό το μοντέλο ανάπτυξης είναι που θέλουμε για τον τόπο μας, για το νησί μας ή μας ταιριάζει ένα άλλο πολύ πιο καλύτερο.       

 

                                                         *

Τα προβλήματα δεν περιμένουν.

Μέρα με τη μέρα γίνονται όλο και ποιο οξυμένα.

Μετά μια πενταετία πολλά από αυτά και ιδίως εκείνα που διαμορφώνουν και  βάζουν την σφραγίδα για το μέλλον των νησιών μας και του νησιού μας για πολλά χρόνια, θα διαμορφώσουν μια κατάσταση στη οποία  θα είναι δύσκολη ή και αδύνατη  οποιαδήποτε θετική παρέμβαση.

Και αυτό, διότι η  στόχευση  της εξέλιξης κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση, μιας υγιής ανάπτυξης και τα πραγματικά συμφέροντα του Παριανού λαού.

Αναρωτιέται κανείς, όλα αυτά, πόσο εύκολο είναι να τα αντιμετωπίσει  μόνο,  η  δημοτική αρχή.

Για να ανατραπεί η σημερινή αρνητική πραγματικότητα, αλλά και να υπάρξει αναστροφή της ψυχολογίας του κόσμου προς κάτι πιο ποιοτικό και δημιουργικό, πρέπει να υπάρξουν δράσεις αυτοδύναμες αλλά… και συνεργασίες, εξυπηρετώντας πάντα τον γενικότερο στόχο που κοινά θα έχει συμφωνηθεί.

Είναι πολύ λίγο… εκεί που βρισκόμαστε σήμερα,  να περιμένει κανείς την παρέλευση της πενταετίας για να γίνουν Δημοτικές εκλογές και να αναδείξουν μια νέα δημοτική αρχή (αν η σημερινή δεν εκφράσει τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας)  αναμένοντας ότι θα διαχειριστεί τα πράματα καλύτερα, μπορεί όμως να είναι και κατώτερη των προσδοκιών... Τότε τι γίνεται…; Αναμονή για την επόμενη δημοτική αρχή…;

Ή  η όλη σκέψη και δραστηριότητα να αναλώνεται μόνο! από την μία δημοτική προεκλογική περίοδο στην άλλη,  σε  προτάσεις μέσα στα δημοτικά συμβούλια και σε έλεγχο του δημοτικού έργου.  

Χωρίς τις περισσότερες φορές, να υπάρχει επεξεργασμένος γενικός σχεδιασμός, ούτε από την δημοτική αρχή, ούτε από τις αντιπολιτευόμενες παρατάξεις;

 Απαιτείται: γνώση σε βάθος της σημερινής πραγματικότητας, μελέτη των προβλημάτων, μακροχρόνιος προγραμματισμός με υπεύθυνες ρεαλιστικές προτάσεις και κινητοποιήσεις τόσο

Από την δημοτική αρχή όσο και από την αντιπολίτευση.

Αλλά κοντά σε αυτά, που  όχι μόνο δεν τα αμφισβητεί κανείς, αλλά τα δέχεται ως άκρως αναγκαία, διότι προωθούν λύσεις σε προβλήματα και υλοποιούν δημοκρατικούς θεσμούς,

 

Χ ρ ε ι ά ζ ε τ α ι   κ α ι   μ ι α   ά λ λ η,   κ α θ η μ ε ρ ι ν ή   δ ρ ά σ η,   μ ε  β ά σ η   τ ι ς   γ ν ώ σ ε ι ς   κ α ι   τ ο   ό ρ α μ α   γ ι α   τ ο   ν η σ ί.

 

Οι οργανωμένοι και ευαισθητοποιημένοι άνθρωποι να είναι κοντά στο κόσμο και μαζί με αυτόν, να προσπαθούν στο μέτρο του δυνατού, να αντιμετωπίζουν και να λύνουν προβλήματα με ένα νέο πνεύμα και νοοτροπία, που να αναβαθμίζει πραγματικά τη ζωή του.

 

Να τον κάνουν κοινωνό και συμμέτοχο, στο μέλλον το δικό του και των παιδιών του.

 

Αυτό ίσως είναι το μεγαλύτερο και δυσκολότερο έργο, γιατί το παλιό… για πολλά χρόνια, είχε γίνει τρόπος ζωής, σχέσεις, ψυχολογία, όνειρο και τέλος… ηττοπάθεια.

Το νέο, για μια σωστή και υγιή ανάπτυξη, χρειάζεται πολύ δουλειά για να κατακτήσει τον κόσμο και να γίνει πραγματικότητα. 

 

Αποτελεί όμως  τη μόνη διέξοδο που μπορεί να εγγυηθεί μια σταθερή ανοδική πορεία πλεύσης.

 

 Απαιτείται: σκέψη και τρόποι, ώστε να πειστεί ένα μεγάλο μέρος των συμπολιτών μας με σοβαρά επιχειρήματα, αλλά προπαντός με προσωπικό παράδειγμα και με έργο.

Αν δεν κατανοήσει ο κόσμος την ανάγκη μιας ‘‘Νέας Πορείας’’, κανένα όραμα όσο σωστό και να είναι δεν πρόκειται να υλοποιηθεί.

Πολλά είναι αυτά που μπορούν να γίνουν και από την άλλη, δεν απαιτούνται για την υλοποίηση τους τεράστια κονδύλια.

Όπως: στο πολιτισμό, στη λαϊκή παράδοση, με στόχο όχι την τυπολατρική αναβίωση, αλλά η αγάπη, η διαφύλαξη και η αναδειξή των, να οδηγήσουν στην ουσιαστική γνώση και κατάκτηση των διαχρονικών αξιών και της φιλοσοφίας που αυτά φέρουν.

Με αυτό το πνεύμα να αναπτυχθεί ντόπια δημιουργία και όχι ξενόφερτη.

Κοινωνικά θέματα.  Περιβάλλον. Ανθρώπινες σχέσεις. Καθημερινότητα.

Στενή συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς. Να διαμορφωθεί ένα πλέγμα θετικών δραστηριοτήτων μέσα και έξω από το σχολείο με στόχο:

 

                               ‘‘Βιωματικό πολιτισμό’’

 

Η διαμόρφωση της νέας γενιάς, δεν είναι ευθύνη μόνο των εκπαιδευτικών, αλλά ολόκληρης της κοινωνίας, εφόσον αποτελεί το μέλλον αυτής.

Ακόμα και στην οικονομία, υπάρχει πεδίο δημιουργικής δράσης, αναπτύσσοντας υπηρεσίες υψηλού επιπέδου και παραγωγής πχ. τουρισμός… παραγωγή βιολογικών προϊόντων αντιπροσωπευτικών του νησιού μας, βιοτεχνία και πολλά άλλα…

 Σημαντικό εργαλείο για αυτό είναι η συγκρότηση υγιών συνεταιρισμών, ή η δημιουργία αστικών μη κερδοσκοπικών εταιρειών, με ανάλογο περιεχόμενο για τον κάθε τομέα.

Ενέργειες σε αυτό το πνεύμα, είναι που θα οδηγήσουν σε ένα ‘‘υγιή τουρισμό’’, που θα καλύπτει το νησί μας όλο το χρόνο.

Πολλοί οι τομείς που μπορεί να εισέρθει άλλη ματιά, άλλη αντιμετώπιση από την καθιερωμένη, που να αναβαθμίζει τη ζωή, να προβληματίζει το άτομο και να δίνει πραγματική ευτυχία. 

 

Αποτέλεσμα αυτών αλλά και πολλών άλλων, είναι η ανάπτυξη πολιτιστικού επιπέδου, ο μοναδικός δρόμος  για να πορευθούμε σε μια ποιοτική κοινωνία.

Είναι ανάγκη να ξεκινήσει από όλες της οργανωμένες δυνάμεις -με πρωταγωνίστρια τη δημοτική αρχή-

                       

          ‘‘Άμιλλα ποιοτικής προσφοράς σε όλους τους τομείς! ’’

                   Για το μέλλον του νησιού και το καλό του Παριανού λαού.

 

Έτσι μόνο θα βγάλουμε τον άνθρωπο από τον καναπέ, θα ενεργοποιήσουμε τους άξιους και ευαίσθητους είτε ντόπιοι είναι, είτε ξένοι, που απογοητευμένοι… στέκονται στο περιθώριο.

 Θα δώσουμε όραμα στη νέα γενιά, θα την μετατρέψουμε από παθητική σε ενεργητική και δημιουργική, θα της δώσουμε προοπτική, θα την κρατήσουμε στον τόπο μας.

Άλλος δρόμος δεν υπάρχει, για την καταπολέμηση των τόσων προβλημάτων, αλλά και για μια πραγματικά ευημερούσα Πάρο.

                                                                                                         

                     Σε μια τέτοια κατεύθυνση πρέπει να προσφέρουμε όλοι!!!  

 

Αντώνης Πατέλης  Μέλος του Δ.Σ του Συλλόγου ‘‘Η Εκατονταπυλιανή’’ και Αντιπρόεδρος της ‘‘Ο.ΠΑ.Σ’’ (Ομοσπονδία - Παριανών – Συλλόγων)

                                                      Ιούλιος 2014         patelisad@gmail.com