Επενδύσεις... αποικιακού χαρακτήρα θέλει το Βερολίνο στην Ελλάδα προωθώντας τη σύσταση ειδικών ζωνών με ξεχωριστό νομικό, διοικητικό και εργασιακό καθεστώς, στη φιλοσοφία του νέου imperium που σχεδιάζουν οι δανειστές για τις χώρες της ευρωπεριφέρειας.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος υποδέχεται τον υφυπουργό Οικονομίας της Γερμανίας Στέφαν Καπφέρερ, που ήρθε πρόσφατα στην Αθήνα για το γερμανικό επενδυτικό πρόγραμμα κυρίως στον ενεργειακό τομέα
Από τα τέλη Ιουλίου, όταν αναδείχθηκε το θέμα (έπειτα από σχετικό ερώτημα του Νίκου Χουντή, ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ) από τις σελίδες της «Κ.Ε.», μέχρι και την τελευταία επίσκεψη του Stefan Kapferer -υφυπουργού Οικονομίας- στην Ελλάδα η γερμανική πλευρά εργάζεται μεθοδικά προς αυτή την κατεύθυνση.
Το Βερολίνο καθιστά σαφές και χωρίς περιστροφές το πώς εννοεί την προοπτική αυτή, με τον υφυπουργό Οικονομίας της Γερμανίας να αναφέρει ως άμεση προτεραιότητα της Πρωτοβουλίας για Επενδύσεις και Ανάπτυξη στην Ελλάδα τη δημιουργία ειδικών ζωνών όπου θα εφαρμόζονται ειδικά νομικά ή διοικητικά πλαίσια. Ξεκάθαρες οι βουλές, οι οποίες δεν δικαιολογούν τον πανηγυρικό τόνο που δίνει η Αθήνα στην επικείμενη επίσκεψη 100 και πλέον επιχειρηματιών, με επικεφαλής τον αντικαγκελάριο Philpp Roesler, στην Αθήνα αρχές Οκτωβρίου.
Χαμηλό εργατικό κόστος, ελαστικές εργασιακές σχέσεις, αλλά και ειδικό φορολογικό, νομικό καθεστώς είναι το... τετράπτυχο που προωθούν οι Γερμανοί.
Στο υψηλό εργατικό κόστος, που καθιστά μη ανταγωνιστική την Ελλάδα (έναντι χωρών της ανατολικής Ευρώπης), είχε αναφερθεί ο Martin Knapp στους «Financial Times». Ο πρόεδρος του Ελληνογερμανικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου σε συνέντευξή του στους «Financial Times» σημείωνε πως «...στην ελληνική αγορά δραστηριοποιούνται περί τις 150 γερμανικές επιχειρήσεις, όμως όλες ασχολούνται με την πώληση προϊόντων που παράγονται αλλού και αυτό είναι το πρόβλημα».
Απαιτούν μισθούς Πολωνίας
Η Ελλάδα έχει χάσει τη μάχη προσέλκυσης επενδύσεων από τα πρώην κομμουνιστικά κράτη, που είναι τώρα μέλη της Ε.Ε.
Ευέλικτη, με χαμηλές αποδοχές εκ περιτροπής εργασία με μισθούς... Ουγγαρίας, Πολωνίας, θα ήταν το ιδανικό μοντέλο για τις επενδύσεις τους στην ελληνική αγορά. Ομως για να ισχύσει κάτι τέτοιο θα πρέπει να περάσει ειδικό νομικό πλαίσιο (στα όργανα της Ε.Ε.) που αυτόματα θα παρέχει ανάλογο δικαίωμα για τυχόν άλλους ενδιαφερόμενους.
Αποτελεί κοινή εκτίμηση στα γερμανικά ΜΜΕ πως από την πρώτη στιγμή που το γερμανικό οικονομικό επιτελείο προσέγγισε διάφορους επιχειρηματίες βολιδοσκοπώντας την πρόθεσή τους να επενδύσουν στην ελληνική αγορά συνάντησε σφοδρές επιφυλάξεις, αντιδράσεις.
Το κλίμα επιβαρύνθηκε από τη στιγμή που εγέρθηκε ζήτημα εγγυήσεων από την πλευρά του Ελσίνκι πυροδοτώντας ανάλογες απαιτήσεις από άλλες χώρες-δανείστριες.
Το Βερολίνο προκειμένου να κατευνάσει τις ανησυχίες των Γερμανών επιχειρηματιών, κυρίως της σκληρής πτέρυγας του Bundesverband der Deutschen Industrie-BDI (του γερμανικού Συνδέσμου Βιομηχανιών) βάζει στο παιχνίδι την Kreditanstalt fur Wiederaufbau-KfW (την κρατική τράπεζα επενδύσεων στο χώρο της ενέργειας), ζητώντας όμως πρόσθετες εγγυήσεις από την ελληνική πλευρά.
Για να έχουμε ένα μέτρο του κλίματος που επικρατεί στους κόλπους του BDI θα πρέπει να θυμηθούμε πως τον Απρίλιο 4 μέλη του διοικητικού συμβουλίου υπεραμύνονταν της εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη και της επιστροφής στη δραχμή (και μάλιστα εντός 24 ωρών, με fast track διαδικασίες).
Η γραμμή του προέδρου
Προσώρας υπερισχύει η μετριοπαθής γραμμή του Hans-Peter Keitel, προέδρου του πανίσχυρου Συνδέσμου, ο οποίος όμως θεωρεί απαραίτητη προϋπόθεση την εγγύηση των κεφαλαίων που θα επενδυθούν μέχρι και από πόρους του ΕΣΠΑ. Πρόσθετοι λόγοι για να στριμωχτεί περισσότερο η ελληνική πλευρά είναι ο υψηλότατος επενδυτικός κίνδυνος, το αυξημένο ρίσκο που δημιουργεί υψηλά ασφάλιστρα διασφάλισης.
Επιπλέον, το κόστος χρήματος και η επιβάρυνση εξυπηρέτησης αναχρηματοδότησης παραμένουν τα υψηλότερα στην ευρωζώνη, καθιστώντας αποτρεπτική οποιαδήποτε σκέψη για άμεσες ξένες επενδύσεις.
Το πακέτο των διασφαλίσεων και της εγγύησης προς τους Γερμανούς επενδυτές θα μπορούσε να αναλάβει η KfW σε συνεργασία με ελληνικούς φορείς για τη δημιουργία μιας επενδυτικής τράπεζας. Οι Γερμανοί σχεδιάζουν τη δημιουργία ενός χρηματοπιστωτικού εργαλείου (χαρτοφυλακίου) που θα μπορεί να απορροφά (και να αντασφαλίζει) τα κεφάλαια που θα επενδύουν.
Επί της ουσίας, η Ελλάδα θα παρέχει το μεγαλύτερο μέρος των εγγυήσεων (των απαιτούμενων ασφάλιστρων) προκειμένου να προσελκυστούν κεφάλαια.
Ολες αυτές οι απαιτήσεις των Γερμανών (που προωθεί μεθοδικά το Βερολίνο) δεν φαίνεται να απασχολούν την Αθήνα, που επιμένει να τα βλέπει όλα ρόδινα.
Τα οράματα της Αθήνας
«Ενα νέο οραματικό στοιχείο, της ανάπτυξης πέρα από τις πολιτικές εξόδου από την κρίση, χρειάζεται η χώρα», υποστήριζε ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης υπουργός Ανάπτυξης.
Αλλωστε ο ίδιος σημείωνε σχετικά με την επίσκεψη της γερμανικής αποστολής (στις αρχές Οκτωβρίου) πως «με τη γερμανική κυβέρνηση χτίζεται, μετά και την ευρωπαϊκή συμφωνία της 21ης/7, μια συμμαχία για την ανάπτυξη. Εργαζόμαστε», συμπληρώνει ο υπουργός Ανάπτυξης, «για να μετατραπεί το ευρωπαϊκό σχέδιο διάσωσης της ελληνικής οικονομίας σε σχέδιο ανάκαμψης και σε ριζική αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας».
Οι κυβερνώντες φαίνεται πως είτε δεν έχουν πάρει είδηση ποιο επενδυτικό πλαίσιο προωθούν (για να το επιβάλουν) είτε συμφωνούν σε μια πραγματικά ριζική αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου επί τα χείρω για τους εργαζομένους και τα δημόσια έσοδα. *
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου