Δεν θα κυκλοφορήσει στην Πάρο;

Δεν γνωρίζουμε, αν το φυλλάδιο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος με τον τίτλο «Προς το λαό»  πρόκειται να κυκλοφορήσει προσεχώς από τους ενοριακούς ναούς της Πάρου  ή επιμελώς απεκρύβη  από το λαό του Θεού.

Αυτό θα το διαπιστώσουμε, λίαν συντόμως όλοι, όσοι επιθυμούμε να πληροφορηθούμε τις θέσεις της Εκκλησίας της Ελλάδος, σχετικά με την  οδυνηρή πραγματικότητα που βιώνει καθημερινά ο Ελληνικός λαός. 

Εμείς με αφορμή και τη μεγάλη αυριανή γιορτή της Χριστιανοσύνης και τιμώντας το συμπατριώτη μας μακαριστό Αυγουστίνο Καντιώτη μεταφέρουμε απόσπασμα κοζανίτικης εφημερίδας αναφερόμενο στο φλογερό κήρυγμά του, στα Ιωάννινα, τα Χριστούγεννα του 1941 ενώπιον των Ιταλών κατακτητών. Γράφει η εφημερίδα  «Πρωινός Λόγος» της Κοζάνης:

«Στο παράτολμο Χριστουγεννιάτικο κήρυγμα το 1941, στο μητροπολιτικό ναό των Ιωαννίνων μπροστά στους Ιταλούς κατακτητές, άρχισε να εγκωμιάζει την πατρίδα, να ενθαρρύνει και να παρηγορεί τους πιστούς.

Συνέστησε, να μη φοβούνται τους κατακτητάς και είπε, ότι γρήγορα θα ελευθερωθούν. Ήταν παρόντες και οι Ιταλοί αστυνομικοί (καραμπινιέροι), άλλοι με στολή υπηρεσίας κι άλλοι με πολιτική περιβολή· βγαίνουν αγανακτισμένοι στο προαύλιο, όπου οδηγεί η κεντρική έξοδος, και με διάθεση να συλλάβουν τον π. Αυγουστίνο, διότι τους έθιξε πραγματικά. Ενώ στην αρχή ξεκίνησε ήπια, ύστερα τον κατέλαβε θρησκευτικός οίστρος και με στεντόρεια φωνή καταφέρθηκε εναντίον τους για την άδικη εισβολή στη χώρα μας. Δημιουργήθηκε αναστάτωση στο εκκλησίασμα. Πολλοί, από το φόβο μήπως γίνουν συλλήψεις, έφυγαν πριν από το τέλος της θ. Λειτουργίας. Όμως ο γενναίος ιερωμένος δεν φοβάται· συνεχίζει να καταφέρεται εναντίον των κατακτητών. O Αθανάσιος Διάκος και ο Παπαφλέσσας ξαναζούν. H ελληνική ανδρεία στο απόγειο της δόξας. Τούτη η χώρα σε κάθε εποχή θα δώσει μαθήματα ηρωισμού και ανδρείας. O Αυγουστίνος Kαντιώτης έχει γράψει χρυσή σελίδα στα χρόνια της Kατοχής που υπήρξε παντού καταστροφή, παντού συντριβή· θρυμματίζεται η ιδέα πατρίδα, γκρεμίζεται το σύμπαν στην πονεμένη τούτη γη, και τα ανθρώπινα κορμιά πέφτουν από το μαρτύριο της πείνας.

Mπροστά σ’ αυτή την εθνική συμφορά τα κηρύγματα του ιεροκήρυκα Αυγουστίνου Kαντιώτη ήταν παρήγορα, φωτεινά, εποικοδομητικά, σωστικά. Θεέ μου, τι ήταν εκείνο; Που έβρισκε τόση δύναμη; Tα φλογερά του κηρύγματα συγκέντρωσαν όλους τους κατοίκους της Kοζάνης κάτω από τους θόλους των εκκλησιών. Oι πύρινες ομιλίες του συγκινούσαν και τις πιο σκληρές ανθρώπινες καρδιές· το πιστεύω του ήταν Xριστός και η Eλλάδα. «Γι’ αυτό τα δυο παίζω το κεφάλι μου κορώνα γράμματα», έλεγε. Πολλοί Kοζανίτες θυμούνται ότι έκλαιγε πολύς κόσμος στις εκκλησίες, όταν κήρυττε ο π. Aυγουστίνος. Δεν ήταν που χόρταινε το στομάχι μόνο (με τα συσσίτια)· χόρταινε τους ανθρώπους και με το κουράγιο που τους έδινε.

Για τους Kοζανίτες πιστούς ο ερχομός του ιεροκήρυκα π. Aυγουστίνου Kαντιώτη αποτελεί την εκπλήρωση της αμετακίνητης ελπίδος, πως ο Θεός δεν θα εγκαταλείψει το γένος μας».