Τα ΚΑΠΗ είναι ένας επιτυχημένος θεσμός, που άρχισε να εφαρμόζεται στην Ελλάδα από τη δεκαετία το ΄80. Το πρώτο ΚΑΠΗ της Πάρου ιδρύθηκε στις αρχές της δημοτικής περιόδου 1998-2002 και είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου με δικό του διοικητικό συμβούλιο.
Την προσπάθεια της οργάνωσής του την ανέλαβαν τρεις εθελόντριες παριανές γυναίκες.
Η κοινωνική λειτουργός, Βούλα Δαφερέρα- Μυροφορίδου, η νοσηλεύτρια Δέσποινα Πώλου και η δασκάλα Βάσω Πρέκα, που έφυγε από κοντά μας τόσο γρήγορα.
Πρόεδρος είχε οριστεί από το Δημοτικό Συμβούλιο ο αείμνηστος Ευθύμιος Κεμπάμπης, του οποίου η προσφορά ήταν μεγάλη και λόγω της ιατρικής του ιδιότητας.
Η οργάνωση ξεκίνησε από τη διαμόρφωση του κτιρίου που το στεγάζει και σήμερα, την αγορά του εξοπλισμού και τη στοιχειώδη στελέχωσή του με προσωπικό.
Οι εκδηλώσεις των πρώτων χρόνων διαδέχονταν η μία την άλλη, αλλά το ΚΑΠΗ δεν μπορούσε να κρατηθεί μόνο με τον εθελοντισμό.
Έπρεπε να προσληφθεί κοινωνική λειτουργός, για να δώσει δυναμική συνέχεια στη λειτουργία του. Οι προσπάθειες όμως της τότε διοίκησης δεν καρποφόρησαν. Δεν βρέθηκε τότε το κατάλληλο άτομο και δεν έχει βρεθεί μέχρι τώρα που γράφονται οι γραμμές αυτές, αν αληθεύουν οι πληροφορίες μας.
Όμως ΚΑΠΗ χωρίς κοινωνική λειτουργό δεν μπορεί να κάνει πολλά πράγματα για την τρίτη ηλικία.
Οι δραστηριότητες του ΚΑΠΗ δεν είναι μόνο οι εκδρομές ή κάποιες γιορτές . Είναι και οι συχνές ενημερωτικές ομιλίες κυρίως σε θέματα υγείας, η οργάνωση ομάδων και η ενεργοποίησή τους με βάση τα ενδιαφέροντά τους κ.λ.π.
Μια σημαντική προσπάθεια που είχε ξεκινήσει και είχε φτάσει στη φάση της υλοποίησης, δεν προχώρησε και θα πρέπει αυτοί, που επιδεικνύουν ενδιαφέρον για τα κοινά της Πάρου, να αναζητήσουν τους λόγους.
Ήταν η αδελφοποίηση της Πάρου με ένα μεγάλο και πολύ καλά οργανωμένο νοσοκομείο των Αθηνών το ΝΙΜΙΤΣ.
Στα πλαίσια αυτής της συνεργασίας που είχε προκύψει με αποφάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου του ΝΙΜΙΤΣ και του Δήμου, τα έκτακτα περιστατικά από την Πάρο, θα τα δέχονταν το Νοσοκομείο, ανεξαρτήτως εφημεριών και θα έστελνε επισκέπτες γιατρούς ειδικοτήτων που δεν υπάρχουν στο νησί μεταξύ των οποίων και τη σχετικά νέα για την Ελλάδα ειδικότητα του γηριάτρου, για να καταλήξουμε στο ΚΑΠΗ, που είναι και το σημερινό μας θέμα.
Μάλιστα ο τότε γηρίατρος του εν λόγω νοσοκομείου, μας είχε δηλώσει ότι πέρα από τις περιοδικές επισκέψεις του για τα μέλη του ΚΑΠΗ, θα ήταν και στη διάθεση των γιατρών της Πάρου για ενημερωτικές ομιλίες πάνω στην ειδικότητά του.
Και για όσους δεν γνωρίζουν κάτι σχετικό με την γηριατρική, τους ενημερώνουμε ότι είναι η επιστήμη που μελετά τους παράγοντες που επιφέρουν το γήρας και τους τρόπους για την επιβράδυνση της εμφάνισής του.
Αυτά όμως που τότε δεν έγιναν, μπορούν να γίνουν τώρα προσαρμοσμένα βέβαια στις σημερινές συνθήκες.
Και κοινωνική λειτουργός μπορεί να βρεθεί και σύμβαση με γηρίατρο μπορεί να υπάρξει. Πολιτική βούληση χρειάζεται.
Το ΚΑΠΗ είναι ένας επιτυχημένος θεσμός που δεν πρέπει να μείνει στάσιμος. Χρειάζεται αναζωογόνηση.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου