Έφυγε ο Γιάννης Γκίκας

Πρόσφατη φωτογραφία του Γιάννη με την αγαπημένη του σύζυγο, την Παρασκευή.

Μετά από σκληρή πάλη με την επάρατο, ο καλός μας συμπολίτης Γιάννης Γκίκας έφυγε για τα μέρη εκείνα, όπου δεν υπάρχει επιστροφή.

Ο Γιάννης, φίλος και συναγωνιστής, παρά τις συντηρητικές οικογενειακές του καταβολές, πριν ακόμα εγκατασταθεί στην Πάρο, αμέσως μετά την πτώση της δικτατορίας, το 1975, ξεκίνησε με ομάδα νέων τότε και που σήμερα οι περισσότεροι διανύουμε το στάδιο της τρίτης ηλικίας, την πρώτη προσπάθεια συμμετοχής στα κοινά του νησιού μας με την έκδοση της «Παριανής Γνώμης».  Η συμβολή του Γιάννη στην προσπάθεια αυτή ήταν μεγάλη και καθοριστική για την πορεία αυτού του εντύπου, που εξέφραζε τότε τις πιο ριζοσπαστικές ιδέες στο νησί μας.

Για όσους  δεν το γνωρίζουν, ο Γιάννης Γκίκας ήταν ο ένας εκ των δύο παριανών, που εμπνεύστηκαν και υλοποίησαν την δημιουργία του «Αρχίλοχου» και μάλιστα ο Γιάννης ήταν ο πρώτος πρόεδρος (και για μακρό χρονικό διάστημα) του πρώτου αυτού  πολιτιστικού φορέα του νησιού που έγραψε και συνεχίζει να γράφει ιστορία στα πολιτιστικά δρώμενα του τόπου μας.

Στις εκλογές του 1981, όταν ο ελληνικός λαός έδινε τη μάχη της αλλαγής με τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο Γιάννης έδωσε και πάλι το παρόν μέσα από το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ, αποσπώντας πάνω από 3.000 σταυρούς, που για τα πολιτικά δεδομένα της Πάρου ήταν μια πολύ μεγάλη επιτυχία.

Συμμετείχε αρκετές φορές, ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος, στις δημοτικές εκλογές του νησιού μας, χωρίς να χάσει σε καμία από τις εκλογικές αναμετρήσεις που πήρε μέρος.  Διετέλεσε πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου και στο Γιάννη οφείλεται η απόφαση του Δήμου  να  ιδρύσει τη Σχολή Μουσικής, τη δεκαετία του ΄80 και τη Δημοτική βιβλιοθήκη στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Δεν είναι υπερβολή, αν πούμε, ότι η Δημοτική βιβλιοθήκη, που εγκαινιάστηκε τον Αύγουστο του 2002, ήταν έργο του Γιάννη και της γυναίκας του, της Παρασκευής.

Ο Γιάννης ήταν παρών σε όλους τους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες της Πάρου.
Φεύγοντας από κοντά μας, αφήνει ένα μεγάλο κενό στη μικρή μας τοπική κοινωνία και τους πολυπληθείς φίλους του και ακόμα μεγαλύτερο κενό στην οικογένειά του,  στην οποία εκφράζουμε τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια.