«Ο Γιάννης Γκίκας έφυγε από κοντά μας τη Δευτέρα 22 Νοέμβρη μετά από μακρόχρονη μάχη με την επάρατη νόσο.
Ο Γιάννης έδωσε το παρόν σε όλα τα σημαντικά κοινωνικά και πολιτικά γεγονότα της Πάρου από τη μεταπολίτευση και μετά. Σημαντικό ρόλο στις ριζοσπαστικές ιδέες του, έπαιξαν οι κοινωνικοπολιτικές συνθήκες της εποχής της νιότης του και τα φοιτητικά του χρόνια στη Γεωπονική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης.
Το 1975, μετά τη δικτατορία και πριν ακόμα εγκατασταθεί στην Πάρο, μαζί με άλλους νεολαίους της εποχής, ξεκινά μια πρώτη προσπάθεια συμμετοχής στα κοινωνικά και πολιτικά δρώμενα του νησιού.
· Συμμετείχε στην πρώτη συντακτική επιτροπή της προοδευτικής τοπικής εφημερίδας εκείνης της εποχής, της «Παριανής Γνώμης», που συνέβαλε καθοριστικά στη μεταπολιτευτική ανάπτυξη της παριανής κοινωνίας.
· Ήταν από τους εμπνευστές και πρωταγωνιστές της δημιουργίας του «ΜΕΑΣ Αρχίλοχος», πρώτος Πρόεδρος,
· του ιστορικού αυτού συλλόγου με τη μέγιστη για την εποχή συνεισφορά στο πολιτισμό, τον αθλητισμό, τη μουσική παιδεία, την ερασιτεχνική καλλιτεχνική δημιουργία της παριανής νεολαίας και όχι μόνο.
· Στις βουλευτικές εκλογές του 1981, συγκλονισμένος από το αίτημα της κοινωνικής αλλαγής κατέρχεται σαν υποψήφιος βουλευτής με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στις Κυκλάδες.
· Εκλέχτηκε κοινοτικός σύμβουλος τη τετραετία 1982-86 και δημοτικός σύμβουλος και πρώτος Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου του νεοσύστατου τότε Δήμου Πάρου τη τετραετία 1986-90 με Πρόεδρο Κοινότητας και Δήμαρχο αντίστοιχα τον Στέλιο Φραγκούλη.
· Επί της θητείας του αυτής και με τη αποφασιστική του συμβολή προχώρησε η δημιουργία της Σχολής Μουσικής του Δήμου Πάρου.
· Εκλέχτηκε δημοτικός σύμβουλος τη τετραετία 1998- 2002 με Δήμαρχο τον Κώστα Αργουζή και ήταν γραφτό, να είναι και πάλι πρώτος Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου του νεοσύστατου Δήμου Πάρου, που προήλθε από την αναγκαστική συνένωση του «Καποδίστρια».
· Ήταν εμπνευστής και από τους βασικούς συντελεστές ίδρυσης του Ναυτικού Ομίλου Πάρου και του Δημοτικού Οργανισμού Νεολαίας και Άθλησης του Δήμου Πάρου.
· Τη θητεία του Γιάννη τη τετραετία 1998-2002 την σημαδεύει η ιδέα της ίδρυσης της Δημοτικής Βιβλιοθήκης που του ανήκει, όπως και η αποφασιστική του συμβολή στην υλοποίηση αυτής της ιδέας αλλά και της λειτουργίας της βιβλιοθήκης τον πρώτο καιρό.
· Στο Γιάννη οφείλεται και η ίδρυση του Συλλόγου Φίλων της Δημοτικής Βιβλιοθήκης, χωρίς την ύπαρξη του οποίου το όνειρο της ίδρυσης και αρχικά της λειτουργίας της βιβλιοθήκης θα ήταν άπιαστο.
Ο Γιάννης Γκίκας παρά τη τεράστια κοινωνική προσφορά του στον τόπο, ήταν άνθρωπος σεμνός και δίκαιος, ικανός να παραδεχθεί τα σφάλματά του, χωρίς ίχνος έπαρσης και εγωισμού.
Παρά τη βιοποριστική του δραστηριότητα ως έμπορος, στην οποία επίσης στάθηκε με ηθική και τιμιότητα, είχε εκφραστική ικανότητα και δυνατότητα μέσα από τη ζωγραφική και ήταν από τους λιγοστούς διανοητές του νησιού μας.
Με μια τεράστια σε ποιότητα και περιεχόμενο προσωπική βιβλιοθήκη ήταν μελετητής και βαθύς γνώστης των κλασσικών και σύγχρονων φιλοσοφικών ρευμάτων. Διέθετε μια καταπληκτική ικανότητα αφομοίωσης και εξελικτικής σκέψης, ακόμα και κόντρα στις εξελίξεις των καιρών, αφού σε μια διαδρομή ζωής, κατακτώντας τη μαρξιστική- διαλεκτική σκέψη, ένοιωθε τελικά ολοκληρωμένος.
Καλό ταξίδι σύντροφε και φίλε, φύγε ήσυχος, το χρέος σου το έκανες.
Έτσι κι αλλιώς «οι ζευγάδες πάντα φεύγουνε μα η σπορά τους μένει» και συ ευτύχησες να δεις τη σπορά σου να καρπίζει. Στην αγαπημένη του συντρόφισσα Παρασκευή και τα δυο τους παιδιά τον Αναστάση και το Νέστορα, ευχόμαστε η μνήμη της γεμάτης ζωής του με αγώνες και ιδανικά, να απαλύνει το πόνο τους.
Πάρος 23/11/2010».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου