Το άκυρο ή το λευκό

Είναι απίθανα τα ευρήματα της κάλπης με τα οποία ο αγαναχτισμένος ψηφοφόρος θέλει να στείλει τα δικά του μηνύματα.  Η μούντζα έχει αφήσει εποχή, ως το πιο διαδεδομένο σύμβολο αντίδρασης προς τους κυβερνώντες, και οι βρισιές με σεξουαλικό περιεχόμενο αποτελούν  σύνηθες φαινόμενο αντίδρασης δια της κάλπης. Μέχρι και προφυλακτικά τοποθέτησαν αυτή τη φορά κάποιοι, χωρίς να μπορούμε να αντιληφθούμε το συμβολισμό της ενέργειας αυτής.

 Αυτού του είδους οι αντιδράσεις, αποτελούν την ακραία εκδήλωση του άκυρου. Αφού δηλ. θα ρίξω άκυρο, ας το διανθίσω με σχέδια και φράσεις σεξουαλικού περιεχομένου, για να κάνω πιο έντονη την αντίδρασή μου.

Βέβαια από την ανάλυση του εκλογικού νόμου προκύπτει, ότι το άκυρο ή το λευκό δεν μετράει, αφού το ψηφοδέλτιο δεν είναι έγκυρο και επομένως τα πυρά που προορίζονται κατά του πολιτικού αντιπάλου, που θέλει να μαυρίσει ο ψηφοφόρος είναι άσφαιρα.

Απλά ο ψηφοφόρος που ρίχνει λευκό ή άκυρο δε συμμετέχει θετικά στην εκλογική αναμέτρηση, αρνούμενος να τοποθετηθεί υπέρ του ενός ή του άλλου υποψηφίου, επειδή δεν τον εκφράζει ούτε ο ένας ούτε ο άλλος.

Αυτά γράφονται επειδή διακινείται η ιδέα του λευκού ή του άκυρου  και στην Πάρο, με την οποία είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι.

 Ένας ναυτικός πράκτορας μας αιτιολόγησε γιατί θα πάει να ψηφίσει ρίχνοντας έγκυρο ψηφοδέλτιο με το εξής παράδειγμα:  «Έχουμε δύο πλοία», μας έλεγε,  «που κάνουν το δρομολόγιο για τον Πειραιά. Το ένα πάει με 13 μίλια την ώρα και το άλλο με 16. Είναι λογικό ότι θα προτιμήσω το πλοίο που τρέχει με τα 16 μίλια. Θα προτιμούσα βέβαια ένα πλοίο που πάει με 30 ή και με 40 μίλια, όμως αυτή είναι η πραγματικότητα.  Δηλ. μπορεί να μην μου κάνει για δήμαρχος ούτε ο ένας ούτε ο άλλος, όμως επειδή ο φορέας, μέσω του οποίου θα προχωρήσει το νησί τα προσεχή τέσσερα χρόνια, δηλ. ο Δήμος, πρέπει να έχει δήμαρχο και δημοτικό συμβούλιο, θα προτιμήσω για δήμαρχο εκείνον που θα κάνει κάτι παραπάνω σε σύγκριση με τον άλλον. Αυτό μπορεί να μην το λένε κάποιοι που ασχολούνται με την πολιτική, το λέει όμως η κοινή λογική». 

Το ίδιο σκεπτικό επικαλέστηκε μία κυρία συνομιλώντας με ένα από τα πιο γνωστά ονόματα αυτών των εκλογών. Του έδειξε ένα αυτοκίνητο που ήταν μπροστά τους και του είπε: «Είναι ανάγκη να φύγουμε με αυτό το αυτοκίνητο, επειδή δεν υπάρχει άλλο μεταφορικό μέσο, αλλά κάποιος πρέπει να κάτσει στο τιμόνι για να το οδηγήσει. Διαφορετικά το όχημα θα μείνει ακινητοποιημένο. Εάν έχουμε δύο οδηγούς θα προτιμήσουμε τον καλύτερο ή αν θες τον λιγότερο κακό. Αυτά λέει η κοινή λογική σε αντίθεση με την πολιτική ή την κομματική λογική, που συχνά πυκνά τα κάνουν θάλασσα, μας μπερδεύουν και μας οδηγούν σε αδιέξοδα».

Εμείς δεν έχουμε παρά να συμφωνήσουμε και με τα δύο παραδείγματα, που αναφέρθηκαν στο παρόν σχόλιο και να συστήσουμε, στους αναποφάσιστους να πάνε να ψηφίσουν και να ψηφίσουν θετικά, δηλ. να ρίξουν έγκυρο ψηφοδέλτιο.