Τελικά γίναμε κοινωνία που δε σέβεται τίποτε. Η απάθειά μας δεν έχει όρια. Δεν αντιδρούμε πια και για κανένα λόγο. Και όσο αυτό συμβαίνει, θα βουλιάζουμε συνεχώς μέχρι να εξαφανιστούμε από το χάρτη.
Τελευταίο δείγμα ασέβειας και απάθειας είναι οι άταφοι νεκροί των νησιών του Αιγαίου, εξαιτίας της απεργίας της Π.Ν.Ο.
Μέρες τώρα παραμένουν στα ψυγεία, μέχρι να λήξει η απεργία, για να μεταφερθούν στα νησιά και να ενταφιασθούν.
Δείγμα ασεβούς γραφής έχουμε και εδώ στην Πάρο, όπου παραμένει άταφος ένας δικός μας άνθρωπος.
Και όμως κανείς από τους κυβερνώντες δε σκέφτηκε το αυτονόητο, παρά το γεγονός ότι ο Πρωθυπουργός κήρυξε, προ ολίγων ημερών, την επανάσταση του αυτονόητου.
Και τι λέει εν προκειμένω το αυτονόητο;
Να μεταφερθούν οι νεκροί με ένα ελικόπτερο Σινούκ στα νησιά τους για να ενταφιασθούν και έτσι να λήξει επί τέλους το μαρτύριο των συγγενών και των φίλων των εκλιπόντων.
Αλλά ποιος να το σκεφτεί; Η κυβέρνηση, που παραπαίει; Ο αρμόδιος υπουργός που με καθυστέρηση μιας εβδομάδας αποφάσισε να παρέμβει παριστάνοντας τον μπαμπούλα στα “παιδιά του Πειραιά”;
«Τη ρωμιοσύνη να την κλαις», όπως είπε πρόσφατα, παραφράζοντας τον ποιητή, ένας σπουδαίος έλληνας της διασποράς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου