Με αφορμή τη συγκέντρωση του Κώστα Ροκονίδα στη Νάουσα

Χθες επισκέφτηκα τη Νάουσα. Ήταν από τις σπάνιες φορές που κυκλοφορώ βραδινές ώρες. Αφορμή της επίσκεψης στην κωμόπολη που πρόβαλε και προβάλλει την Πάρο σε όλον τον κόσμο, ήταν η προεκλογική συγκέντρωση του Κώστα Ροκονίδα.

Ήθελα να δω από κοντά παλιούς γνώριμους που ήξερα ότι θα είναι συγκεντρωμένοι στην πλατεία για να ακούσουν την ομιλία του. Το δημοκρατικό κόσμο της Νάουσας που δέθηκα μαζί του τη δεκαετία του ΄80  και πιο πριν, με κοινούς αγώνες για την εδραίωση και την ανάπτυξη της δημοκρατίας στο νησί μας.

Με συγκίνηση συνάντησα τον υπερήλικα πλέον Γρηγόρη Βιτσαδάκη, που στο φούρνο του εκτός από ψωμιά γίνονταν και οι πολιτικές «ζυμώσεις», που αφορούσαν το μέλλον του χωριού, τον Γιάννη Μαργαρίτη (Γλάρο) που μαζί με τον αδελφό του Σταμάτη διατηρούσαν τότε ζαχαροπλαστείο, που σύχναζε όλο το ΠΑΣΟΚ της Νάουσας, τη Βάσω Χασούρη και την Άννα Πολυκανδριώτη που συνεργαστήκαμε και φτιάχτηκε και λειτουργεί με τη βοήθεια και άλλων γυναικών και πολλών χορηγών ο χώρος που στεγάζει τα ΑΜΕΑΙ, το Σταμάτη Μπαρμπαρίγο, που θυμηθήκαμε  την κινητοποίηση που οργανώσαμε μαζί με άλλους δημοκρατικούς πολίτες και εμποδίσαμε το πλήρωμα πολεμικού σκάφους να ψηφίσει, για να μην  αλλοιωθεί το εκλογικό αποτέλεσμα της Νάουσας.

Τους είδα όλους αποφασισμένους να δώσουν την εκλογική μάχη με επιτυχία.

Μαζί τους ήταν και οι υποψήφιοι δημοτικοί και κοινοτικοί σύμβουλοι που συμπορεύονται με τον Κώστα Ροκονίδα. Ήταν όλοι τους ορεξάτοι  και έτοιμοι από καιρό για να δώσουν τη μάχη για μια άλλη πορεία,  που θα απαλλάξει το χωριό από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει.

Παρούσες η Μαρία Τριπολιτσιώτη – Τσουνάκη,  η Μαρία Κορδονέλη, η Ντίνα Τριπολιτσιώτη, η Άννα Κάγκανη και από τους άντρες ο ακούραστος εργάτης Γιώργος Μπαρμαρίγος , ο Νίκος Βολοσυράκης και άλλοι που δεν θυμάμαι τα ονόματά τους λόγω ηλικίας.

Δεν θα σταθώ στην ομιλία του Κώστα Ροκονίδα παρά μόνο σε ένα σημείο.

Ανέλαβε τη δέσμευση να κάνει πράξη, στο μέτρο του δυνατού, τις συλλογικές αποφάσεις του συμβουλίου της Δημοτικής Κοινότητας .

Όταν τέλειωσε την ομιλία του ο κόσμος  τον αγκάλιασε με ενθουσιασμό, πίστεψε τον άνθρωπο που ποτέ δεν ξεγέλασε  τον κόσμο με ψέματα και με λόγια χωρίς αντίκρισμα.

Έφυγα για το σπίτι μου με την αισιοδοξία ότι κάτι καινούργιο γεννιέται  και στη Νάουσα, που θα την απαλλάξει από το ρουσφέτι, τις κούφιες υποσχέσεις, τη μικροπολιτική.

Οι Ναουσαίοι είναι έξυπνοι και με ακμαίο το δημοκρατικό τους φρόνημα. Και είμαι βέβαιος ότι αυτό θα το δείξει και η κάλπη το βράδυ της Κυριακής.

Κώστας Αργουζής