Νέο κρούσμα απείθειας της Φραγκφούρτης έναντι του Βερολίνου. Και μάλιστα από τον «αγαπημένο τραπεζίτη» της Ανγκελα Μέρκελ! Ο πρόεδρος της Κεντρικής Τράπεζας της Γερμανίας (Bundesbank) και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωτράπεζας Γενς Βάιντμαν συντάχθηκε με τη γραμμή του ΔΝΤ τασσόμενος υπέρ της ιδέας ενός νέου κουρέματος του ελληνικού χρέους, προκειμένου αυτό να γίνει εξυπηρετήσιμο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Βάιντμαν κέρδισε την εκτίμηση και την εμπιστοσύνη της Μέρκελ προτού γίνει συνεργάτης της όταν ξέσπασε η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση. Η γερμανίδα καγκελάριος είχε αναγνωρίσει την αξία του νεαρού οικονομολόγου όταν, ως συνεργάτης του προκατόχου της Γκέρχαρντ Σρέντερ, βοήθησε στη δημιουργία της περίφημης Ατζέντας 2010, ενός «πακέτου» μέτρων για την καταπολέμηση της ανεργίας που βασίζονταν στις περικοπές των παροχών του κράτους πρόνοιας!
Μιλώντας την Παρασκευή σε εκδήλωση στο Βερολίνο, την ώρα που η ΕΕ συζητεί τη διετή επιμήκυνση του ελληνικού χρέους και την εκταμίευση της κοινοτικής βοήθειας, ο Βάιντμαν είπε ότι κάποια στιγμή οι ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να κάνουν μια «τίμια και ειλικρινή» συζήτηση πάνω στο θέμα βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους.
«Αν ρωτούσε κάποιος αν θα εξυπηρετούσε ένα δεύτερο κούρεμα του ελληνικού χρέους τώρα, η απάντηση θα ήταν μάλλον αρνητική. Μια διαγραφή δεν θα έλυνε από μόνη της τα προβλήματα της Ελλάδας. Αν όμως το ερώτημα τεθεί όταν θα έχουν προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις το ζήτημα αλλάζει, διότι η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Πρέπει να το αντιμετωπίσουμε με ειλικρίνεια το ζήτημα...», είπε χαρακτηριστικά ο γερμανός τραπεζίτης.
Την Πέμπτη ένας συνάδελφος του Βάιντμαν στο διοικητικό συμβούλιο της ΕΚΤ, ο πρόεδρος της Κεντρικής Τράπεζας του Βελγίου Λικ Κεν, είχε επίσης συμφωνήσει με τη «γραμμή Λαγκάρντ» για την ανάγκη νέου κουρέματος του ελληνικού χρέους, αμφισβητώντας ότι το 2020 θα έχει μειωθεί στο 120% του ΑΕΠ, όπως προβλέπει το μνημόνιο. Εξάλλου οι ειδικοί συμφωνούν (αν και χαμηλόφωνα) ότι το όριο που καθιστά ένα δημόσιο χρέος μη εξυπηρετήσιμο είναι το 80% του ΑΕΠ.
Τον περασμένο Μάρτιο, ως γνωστόν, οι ιδιώτες πιστωτές της Ελλάδας συμφώνησαν να ξεχάσουν αξιώσεις άνω των 100 δισ. ευρώ που είχαν έναντι της χώρας. Επρόκειτο για τη μεγαλύτερη διαγραφή δημοσίου χρέους στην Ιστορία. Η νέα διαγραφή που προτείνει τώρα το ΔΝΤ αφορά όμως τις κυβερνήσεις. Το ΔΝΤ ζητεί δηλαδή από κυβερνήσεις να κουρέψουν ομόλογα του ελληνικού δημοσίου που κατέχουν.
Είναι προφανές ότι τέτοιες κυβερνητικές αποφάσεις δύσκολα θα εγκρίνονταν από τα κοινοβούλια των πιστωτριών χωρών της Ελλάδας. Και ιδιαίτερα από το γερμανικό για δύο λόγους:
- Πρώτον επειδή πρόκειται για έναν εκ των μεγαλυτέρων πιστωτών της Ελλάδας. Υπολογίζεται ότι το Βερολίνο θα χάσει περί τα 37 δισ. ευρώ αν κουρέψει τα ελληνικά ομόλογα που κατέχει, ποσό που σίγουρα θα εκτροχιάσει την προσπάθεια ισοσκελισμού του γερμανικού προϋπολογισμού το 2014.
- Δεύτερον επειδή τον προσεχή Οκτώβριο διεξάγονται γενικές εκλογές στη Γερμανία και η Μέρκελ δεν θέλει να απασχολήσει άλλη φορά την Μπούντεσταγκ (Κάτω Βουλή) με το θέμα της Ελλάδας πέρα από την έγκριση για την εκταμίευση των 44 δισ. ευρώ που θα ζητήσει εφ' όσον δώσει το πράσινο φως η τρόικα.
Θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς ότι ο Γενς Βάιντμαν δεν ζητεί εδώ και τώρα νέο ελληνικό κούρεμα αλλά εν ευθέτω χρόνω, δηλαδή μετά την ολοκλήρωση των ελληνικών μεταρρυθμιστικών και των γερμανικών εκλογικών εκκρεμοτήτων. Ομως, η αναφορά του στο θέμα του κουρέματος τη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία, την ώρα δηλαδή που το προωθεί το ΔΝΤ ως μέρος της προσπάθειάς του να απεμπλακεί από την Ευρώπη, ισοδυναμεί με πολιτική μαχαιριά στον κυβερνητικό συνασπισμό της Γερμανίας και προσωπικά στη Μέρκελ.
Την προοπτική ενός δεύτερου κουρέματος την έχει στο πίσω μέρος του μυαλού της και η Μέρκελ. Γι' αυτό επιμένει να τονίζει με κάθε ευκαιρία την «ιδιαιτερότητα» του ελληνικού θέματος. Για να αποτρέψει τη δημιουργία προηγούμενου για τις άλλες υπερχρεωμένες χώρες της ευρωζώνης - και δη της Ιταλίας - που θα αρχίσουν να ζητούν κι αυτές σεισάχθεια.
Σε προεκλογική περίοδο, όμως, και με τον Τύπο έτοιμο ανά πάσα στιγμή να υποδαυλίσει τα στερεότυπα του «τεμπέλη Νοτιοευρωπαίου» και του «Γερμανού δουλευταρά που τον πληρώνει», αυτά τα ζητήματα δεν συζητούνται και δεν ανακινούνται από φίλους, όπως είναι ο Βάιντμαν. Διότι η Μέρκελ έχει επανειλημμένως στηρίξει και εκφράσει την εκτίμησή της στον νεότερο πρόεδρο στην 55χρονη μεταπολεμική ιστορία της Bundesbank (είναι μόνο 44 ετών).
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Βάιντμαν κέρδισε την εκτίμηση και την εμπιστοσύνη της Μέρκελ προτού γίνει συνεργάτης της όταν ξέσπασε η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση. Η γερμανίδα καγκελάριος είχε αναγνωρίσει την αξία του νεαρού οικονομολόγου όταν, ως συνεργάτης του προκατόχου της Γκέρχαρντ Σρέντερ, βοήθησε στη δημιουργία της περίφημης Ατζέντας 2010, ενός «πακέτου» μέτρων για την καταπολέμηση της ανεργίας που βασίζονταν στις περικοπές των παροχών του κράτους πρόνοιας!
Η καγκελάριος έχει εξάρει τη σημασία που διαδραμάτισε η Ατζέντα 2010 στη μείωση της ανεργίας από τα υψηλότερα μεταπολεμικά επίπεδα (12,1%), που είχε φθάσει τον Μάρτιο του 2005 (η ίδια ανέλαβε την καγκελαρία τον Νοέμβριο της χρονιάς εκείνης) στα σημερινά επίπεδα (χαμηλότερα του 7% παρά την κρίση).
Πάντως, η «ανταρσία» Βάιντμαν δίνει μιαν απάντηση σε Σοσιαλδημοκράτες πολιτικούς αλλά και σε κάποια μέλη του συνεργαζόμενου με τους Χριστιανοδημοκράτες Κόμματος των Ελευθέρων Δημοκρατών, οι οποίοι, πέρυσι που διορίστηκε ο Βάιντμαν, είχαν διατυπώσει επιφυλάξεις για το κατά πόσον οι στενές σχέσεις του με τη Μέρκελ θα επηρεάσουν την ανεξαρτησία του ως κεντρικού τραπεζίτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου