Αθήνα, Ελλάδα 27/02/2011 14:52 (ΚΚΕ)
Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ ανακοινώνει το θάνατο της συντρόφισσας Μίνας Γιάννου βετεράνου και μιας από τις ηρωικές μορφές του Κόμματος.
Η Μίνα Γιάννου γεννήθηκε το 1916 στην Αθήνα. Το 1934 εργάστηκε στο λογιστήριο της βιομηχανίας Παυλίδη και το 1936 μετά από διαγωνισμό στην Εθνική Τράπεζα Ελλάδος. Σπούδαζε παράλληλα στην ΑΣΟΕΕ απ’ όπου αποφοίτησε το 1937.
Οργανώθηκε στο ΕΑΜ το 1943 και λίγους μήνες αργότερα έγινε μέλος του ΚΚΕ. Στις αρχές του 1944 συνελήφθη από την Γκεστάπο και καταδικάστηκε από γερμανικό στρατοδικείο σε τρία χρόνια φυλάκιση.
Πήρε μέρος στις μάχες του Δεκέμβρη το 1944. Μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας συνέχισε τη δράση της στο συνδικαλιστικό κίνημα των τραπεζοϋπαλλήλων.
Το 1948 απολύθηκε από την Εθνική Τράπεζα γιατί αρνήθηκε να υπογράψει δήλωση νομιμοφροσύνης. Το 1949 συνελήφθη από την Ασφάλεια και εκτοπίστηκε στη Χίο και στο Τρίκερι. Το Μάρτιο του 1950 μεταφέρθηκε στις φυλακές Αβέρωφ στην Αθήνα όπου καταδικάστηκε από έκτακτο στρατοδικείο σε 20 χρόνια φυλακή για τη συνδικαλιστική της δράση. Αποφυλακίστηκε το φθινόπωρο του 1953 ύστερα από αθώωσή της στην αναθεώρηση της δίκης από το εφετείο Αθηνών. Από το 1954 δραστηριοποιήθηκε στην ΕΔΑ.
Το 1961 πήρε μέρος στο 8ο Συνέδριο του ΚΚΕ και εκλέχθηκε μέλος της ΚΕ.
Τον Οκτώβριο του 1961 εκλέχθηκε βουλευτής της ΕΔΑ ενώ το 1963 ήταν μέλος του Γραφείου εσωτερικού του ΚΚΕ που λειτουργούσε παράνομα στην Ελλάδα.
Με την επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας του 1967 έμεινε για οκτώ μήνες στην παράνομη δράση μέχρι να συλληφθεί τον Δεκέμβρη του 1967. Εκτοπίστηκε στη Γιούρα, στην Αλικαρνασσό, στον Ωρωπό Αττικής, στη Ζαχάρω Ηλείας. Απολύθηκε το 1971.
Το 1973 συμμετέχει στο 9ο Συνέδριο που έγινε στο εξωτερικό. Εκλέγεται μέλος της ΚΕ και μέλος του ΠΓ. Λίγες μέρες μετά την επιστροφή της στην Ελλάδα συλλαμβάνεται από την Ασφάλεια, κρατήθηκε πέντε μήνες σε αυστηρή απομόνωση και παραπέμφθηκε σε δίκη μαζί με άλλα μέλη του ΠΓ και στελέχη της ΚΝΕ κατηγορούμενη για την εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Απελευθερώθηκε μαζί με άλλα στελέχη του Κόμματος στις 26 Ιουλίου 1974 και συμμετέχει δραστήρια στην ανασυγκρότηση των κομματικών οργανώσεων του ΚΚΕ και στην de facto νόμιμη λειτουργία του πριν την επίσημη νομιμοποίησή του.
Στις εκλογές του 1974 και του 1977 εκλέχθηκε βουλευτής και ήταν υπεύθυνη για την κοινοβουλευτική δουλειά του Κόμματος μαζί με άλλες κομματικές χρεώσεις.
Στο 10ο Συνέδριο επανεκλέχθηκε μέλος της ΚΕ και μέλος του ΠΓ. Μέλος της ΚΕ εκλέχθηκε και στο 11ο Συνέδριο του Κόμματος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι από το 1958 η συντρόφισσα Μίνα Γιάννου έπασχε από ανίατη ασθένεια σχετική με την όρασή της, γεγονός που αντιμετώπισε χωρίς μείωση της κομματικής της δράσης.
Η συντρόφισσα Μίνα Γιάννου ανήκει στις γενιές των μελών και στελεχών του Κόμματος που ατσαλώθηκαν μέσα στο καμίνι της ταξικής πάλης και αποτελούν πρότυπα έμπνευσης και διδαχής για τις σημερινές και αυριανές γενιές των κομμουνιστών. Τίμησε τον τίτλο του μέλους και του στελέχους του Κόμματος μέχρι τέλους. Με την αδάμαστη θέλησή της συνέβαλε να γραφτούν οι σελίδες της πρωτοπόρας επαναστατικής δράσης του Κόμματος για το δίκιο και την προοπτική της εργατικής τάξης και του λαού μας, υπερασπιζόμενη τα επαναστατικά χαρακτηριστικά και τις αρχές του ΚΚΕ.
Η Κεντρική Επιτροπή εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στην οικογένεια της συντρόφισσας Μίνας Γιάννου.
Η κηδεία της θα είναι πολιτική και θα γίνει την Τρίτη 1/3 και ώρα 15:30 από το νεκροταφείο Καισαριανής.
ΑΘΗΝΑ 27/2/2011 ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ
Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ ανακοινώνει το θάνατο της συντρόφισσας Μίνας Γιάννου βετεράνου και μιας από τις ηρωικές μορφές του Κόμματος.
Η Μίνα Γιάννου γεννήθηκε το 1916 στην Αθήνα. Το 1934 εργάστηκε στο λογιστήριο της βιομηχανίας Παυλίδη και το 1936 μετά από διαγωνισμό στην Εθνική Τράπεζα Ελλάδος. Σπούδαζε παράλληλα στην ΑΣΟΕΕ απ’ όπου αποφοίτησε το 1937.
Οργανώθηκε στο ΕΑΜ το 1943 και λίγους μήνες αργότερα έγινε μέλος του ΚΚΕ. Στις αρχές του 1944 συνελήφθη από την Γκεστάπο και καταδικάστηκε από γερμανικό στρατοδικείο σε τρία χρόνια φυλάκιση.
Πήρε μέρος στις μάχες του Δεκέμβρη το 1944. Μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας συνέχισε τη δράση της στο συνδικαλιστικό κίνημα των τραπεζοϋπαλλήλων.
Το 1948 απολύθηκε από την Εθνική Τράπεζα γιατί αρνήθηκε να υπογράψει δήλωση νομιμοφροσύνης. Το 1949 συνελήφθη από την Ασφάλεια και εκτοπίστηκε στη Χίο και στο Τρίκερι. Το Μάρτιο του 1950 μεταφέρθηκε στις φυλακές Αβέρωφ στην Αθήνα όπου καταδικάστηκε από έκτακτο στρατοδικείο σε 20 χρόνια φυλακή για τη συνδικαλιστική της δράση. Αποφυλακίστηκε το φθινόπωρο του 1953 ύστερα από αθώωσή της στην αναθεώρηση της δίκης από το εφετείο Αθηνών. Από το 1954 δραστηριοποιήθηκε στην ΕΔΑ.
Το 1961 πήρε μέρος στο 8ο Συνέδριο του ΚΚΕ και εκλέχθηκε μέλος της ΚΕ.
Τον Οκτώβριο του 1961 εκλέχθηκε βουλευτής της ΕΔΑ ενώ το 1963 ήταν μέλος του Γραφείου εσωτερικού του ΚΚΕ που λειτουργούσε παράνομα στην Ελλάδα.
Με την επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας του 1967 έμεινε για οκτώ μήνες στην παράνομη δράση μέχρι να συλληφθεί τον Δεκέμβρη του 1967. Εκτοπίστηκε στη Γιούρα, στην Αλικαρνασσό, στον Ωρωπό Αττικής, στη Ζαχάρω Ηλείας. Απολύθηκε το 1971.
Το 1973 συμμετέχει στο 9ο Συνέδριο που έγινε στο εξωτερικό. Εκλέγεται μέλος της ΚΕ και μέλος του ΠΓ. Λίγες μέρες μετά την επιστροφή της στην Ελλάδα συλλαμβάνεται από την Ασφάλεια, κρατήθηκε πέντε μήνες σε αυστηρή απομόνωση και παραπέμφθηκε σε δίκη μαζί με άλλα μέλη του ΠΓ και στελέχη της ΚΝΕ κατηγορούμενη για την εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Απελευθερώθηκε μαζί με άλλα στελέχη του Κόμματος στις 26 Ιουλίου 1974 και συμμετέχει δραστήρια στην ανασυγκρότηση των κομματικών οργανώσεων του ΚΚΕ και στην de facto νόμιμη λειτουργία του πριν την επίσημη νομιμοποίησή του.
Στις εκλογές του 1974 και του 1977 εκλέχθηκε βουλευτής και ήταν υπεύθυνη για την κοινοβουλευτική δουλειά του Κόμματος μαζί με άλλες κομματικές χρεώσεις.
Στο 10ο Συνέδριο επανεκλέχθηκε μέλος της ΚΕ και μέλος του ΠΓ. Μέλος της ΚΕ εκλέχθηκε και στο 11ο Συνέδριο του Κόμματος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι από το 1958 η συντρόφισσα Μίνα Γιάννου έπασχε από ανίατη ασθένεια σχετική με την όρασή της, γεγονός που αντιμετώπισε χωρίς μείωση της κομματικής της δράσης.
Η συντρόφισσα Μίνα Γιάννου ανήκει στις γενιές των μελών και στελεχών του Κόμματος που ατσαλώθηκαν μέσα στο καμίνι της ταξικής πάλης και αποτελούν πρότυπα έμπνευσης και διδαχής για τις σημερινές και αυριανές γενιές των κομμουνιστών. Τίμησε τον τίτλο του μέλους και του στελέχους του Κόμματος μέχρι τέλους. Με την αδάμαστη θέλησή της συνέβαλε να γραφτούν οι σελίδες της πρωτοπόρας επαναστατικής δράσης του Κόμματος για το δίκιο και την προοπτική της εργατικής τάξης και του λαού μας, υπερασπιζόμενη τα επαναστατικά χαρακτηριστικά και τις αρχές του ΚΚΕ.
Η Κεντρική Επιτροπή εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στην οικογένεια της συντρόφισσας Μίνας Γιάννου.
Η κηδεία της θα είναι πολιτική και θα γίνει την Τρίτη 1/3 και ώρα 15:30 από το νεκροταφείο Καισαριανής.
ΑΘΗΝΑ 27/2/2011 ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ
1 σχόλιο:
Δημόσια αυτοκριτική
«Άδικη και αστήρικτη» η κατηγορία του ΚΚΕ κατά του Ν.Πλουμπίδη, λέει η Αλ.ΠαπαρήγαΔημοσίευση: 27 Φεβ. 2011 16:21
Δημόσια αυτοκριτική για τη στάση της καθοδήγησης του ΚΚΕ κατά του ηγετικού στελέχους του κόμματος Νίκου Πλουμπίδη, τον οποίο είχε κατηγορήσει άδικα και αποκατέστησε μετά την εκτέλεση του, έκανε η γραμματέας του κόμματος Αλέκα Παπαρήγα.
Σε ομιλία της σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή για τα 68 χρόνια της ΕΠΟΝ, η κυρία Παπαρήγα είπε ότι «ο κομμουνιστής ήρωας και μάρτυρας βρέθηκε αντιμέτωπος με τη θανατική καταδίκη και το εκτελεστικό απόσπασμα, με το βάρος μιας «άδικης κατηγορίας (όπως τη χαρακτήρισε η γραμματέας του ΚΚΕ) από την καθοδήγηση του ίδιου του κόμματος για το οποίο έδινε και τη ζωή του.»
Υπενθυμίζεται ότι ο Νίκος Πλουμπίδης συνελήφθη από τις Αρχές το 1952 και εκτελέστηκε στις 14 Αυγούστου 1954 με τη κατηγορία της κατασκοπείας. Μέχρι το τέλος της ζωής του δήλωνε ότι «θα παραμείνει και θα πεθάνει κομμουνιστής». Η δικαίωση από το ΚΚΕ ήρθε το 1958, από την 9η ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής.
Υπογραμμίζοντας ότι το φαινόμενο αυτό επαναλαμβάνεται αργότερα με αντίστοιχη κατηγορία εναντίον του Ζαχαριάδη, η κυρία Παπαρήγα σημείωσε ότι «δεν είναι παραδεκτό να ταυτίζονται οι διαφορετικές απόψεις με τον ταξικό εχθρό, γιατί αυτού του τύπου η διαπάλη όχι μόνο δεν βγάζει πουθενά, όχι μόνο μπορεί να οδηγήσει σε φοβερή αδικία, αλλά συγκαλύπτει το πολιτικό περιεχόμενο των διαφορών και τις υποκαθιστά με προσωπικές διαμάχες».
Δημοσίευση σχολίου