Κύριε υπουργέ, το κλίμα στην ελληνική κοινωνία είναι πολύ βαρύ. Εκεί που είχε προεξοφληθεί η σωτηρία της χώρας, μετά την συνάντηση του Πρωθυπουργού με την κ. Μέρκελ βγήκαν στο προσκήνιο ξανά τα απαισιόδοξα σενάρια.
Το κλίμα πράγματι είναι βαρύ. Η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων περνάει μεγάλες δυσκολίες- είτε είναι εργαζόμενοι είτε επαγγελματίες είτε βέβαια άνεργοι είτε νέοι με ανασφάλεια και αβεβαιότητα για το μέλλον.
Γιατί όμως όλα αυτά; Διότι στην πραγματικότητα μεταπολιτευτικά η χώρα έζησε σε μια τεχνητή οικονομική και κοινωνική ευφορία. Που εν πολλοίς βασιζόταν στη διολίσθηση της δραχμής και μετά την έλευση του ευρώ αποκλειστικά στην διόγκωση του εξωτερικού δανεισμού. Τότε το κλίμα ήταν καλό, η χώρα όμως βυθιζόταν. Σήμερα πληρώνουμε τα σπασμένα της γκρίζας πλευράς της μεταπολίτευσης, κυρίως τις εγκληματικές και ολέθριες πολιτικές της περιόδου 2004-09.
Τι πήγε στραβά; Όλα τα σκληρά μέτρα που ζήτησαν έχουν ληφθεί. Το Μνημόνιο εφαρμόζεται και οι πολίτες ματώνουν καθημερινά. Παρ' όλα αυτά η εντύπωση που υπάρχει είναι ότι είμαστε ξανά στο σημείο εκκίνησης.
Ορισμένες φορές η δημόσια συζήτηση στην Ελλάδα, αντί να αποσαφηνίζει τα πράγματα, διεξάγεται - και με δική μας ευθύνη - με όρους που επιτείνουν τη σύγχυση.
Η χώρα βρέθηκε τον Οκτώβριο του 2009 με ένα πρωτοφανές έλλειμμα 36 δισ. τον χρόνο και ένα δυσθεόρατο, αυτοτροφοδοτούμενο χρέος 300 δισ.
Βρεθήκαμε έτσι σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης και έπρεπε να αντιστρέψουμε την πορεία των πραγμάτων. Ξεκινώντας υποχρεωτικά από το έλλειμμα. Βάλαμε τη χώρα σε μια δύσκολη, αλλά τη μόνη ορθή πορεία.
Τώρα είναι η ώρα να κοιτάξουμε κατάματα και να αντιμετωπίσουμε το χρέος, ξεκαθαρίζοντας ότι τρεις δεκαετίες χρέωσαν την Ελλάδα, μια πενταετία όμως την οδήγησε στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Η πενταετία του κυρίου Καραμανλή, - τον οποίο ο κ. Σαμαράς για να τον "τιμήσει" θέλει να τον αναδείξει και σε Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Υπάρχει κίνδυνος από τη Σύνοδο του Μαρτίου να φύγουμε με άδεια χέρια; Τι θα γίνει τελικά με το χρέος;
Αυτή τη στιγμή η χώρα χρωστάει περίπου 340 δισ. ευρώ. Επιτέλους να σταματήσει κάθε επιπόλαιη, δημαγωγική και πρόχειρη ανάλυση. Το χρέος δεν αντιστοιχεί σε κρυολόγημα αλλά σε πνευμονία. Με αυτήν τη σοβαρότητα οφείλουμε να το αντιμετωπίσουμε.
Το ότι σήμερα το ελληνικό χρέος συζητείται ως ευρωπαϊκό πρόβλημα είναι ένα θετικό πρώτο σήμα. Είναι στην πραγματικότητα αποτέλεσμα του μαραθώνιου αγώνα του Πρωθυπουργού, καθώς πείσαμε ότι πιάνουμε τον ταύρο του ελλείμματος από τα κέρατα. Ότι έχουμε την αποφασιστικότητα και την ικανότητα να κάνουμε τομές που δεν γίνονταν επί δεκαετίες.
Και μετά τη Σύνοδο Κορυφής του Μαρτίου, όπου θα ξεκαθαρίσει η πρώτη επίσημη τοποθέτηση της Ε.Ε., θα είναι η ώρα που η Ελλάδα επιτέλους θα πρέπει με όρους εθνικής ευθύνης και συναίσθησης της ιστορικής σημασίας των στιγμών να πάρει τις αποφάσεις της για το πρόβλημα του χρέους της.
Αλλά πρέπει να ξεκαθαρίσουν όλοι μια αλήθεια: το πρόβλημα του χρέους δεν είναι του Πρωθυπουργού και της κυβέρνησης. Είναι πρόβλημα όλων των κομμάτων, όλης της κοινωνίας, όλων των πολιτών, είναι πρόβλημα της Ελλάδας.
Παρότι σε καμιά περίπτωση δεν ευθυνόμαστε όλοι ή εξίσου γι' αυτό, όλοι πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας.
Εάν η Γερμανία μας γυρίσει την πλάτη με ό,τι αυτό συνεπάγεται, υπάρχει στο τραπέζι της κυβέρνησης το χαρτί των πρόωρων εκλογών την άνοιξη προκειμένου να ανανεωθεί η λαϊκή εντολή με βάση τα νέα δεδομένα;
Αν μπορούσαμε με εκλογές να μειώσουμε το χρέος, να κάναμε όχι μία, αλλά πέντε φορές. Τον περασμένο Νοέμβριο ο ελληνικός λαός έδωσε την απάντησή του στο αν πρέπει να γίνουν πρόωρες εκλογές.
Πρέπει να αντιληφθούμε ότι για την Ελλάδα η περίοδος σταθερότητας τριών ετών που εξασφαλίστηκαν με το αποτέλεσμα των αυτοδιοικητικών εκλογών αποτελεί ένα πολύτιμο κεκτημένο που εξασφαλίζει στον τόπο την ανεκτίμητη δυνατότητα να πάρει ο ελληνικός λαός τις αποφάσεις του για το πώς θα αντιμετωπίσει το πρόβλημα του χρέους, τη μεγαλύτερη απειλή για την πατρίδα.
Η κυβέρνηση βρίσκεται σε κάθε περίπτωση σε κρίσιμη στιγμή. Μετά την πρόκληση των τροϊκανών με τα όσα είπαν για την πώληση της δημόσιας περιουσίας, τίθεται ξανά το θέμα συντονισμού της κυβέρνησης.
Είναι απαράδεκτη κάθε ενέργεια των εκπροσώπων της τρόικας που μπορεί να θεωρηθεί παρέμβαση στην πολιτική ζωή του τόπου, όπως η κριτική της προς την κοινωνία ή την αντιπολίτευση. Κινδυνεύουν από μέρος της λύσης να γίνουν μέρος του προβλήματος. Να εξελιχθούν σε επιπλέον εμπόδιο στην προσπάθειά μας.
Από την άλλη, για να είμαστε απόλυτα δίκαιοι, ευθύνη υπάρχει για όσες φορές επιχειρήθηκε να "κρυφτούν" πίσω από την τρόικα επιλογές που τις περισσότερες φορές ήταν και προγραμματικές μας δεσμεύσεις. Για παράδειγμα, από τον Ιούνιο του 2010, είχα προσωπικά αισθανθεί την ανάγκη να τονίσω, σε αντίθεση με ό,τι έτεινε να επικρατήσει επικοινωνιακά, ότι η τρόικα που επιτάσσει στη συνείδησή μου να ψηφίσω το Ασφαλιστικό δεν ήταν η τρόικα των κ. Τρισέ, Μπαρόζο και Στρος Καν, αλλά τα τρία παιδιά μου και το μέλλον τους.
Τι θα γίνει τελικά με τους μετανάστες του Μεγάρου Υπατία; Το κράτος δείχνει ακόμη μία φορά αδύναμο να βρει και να επιβάλει λύση.
Καλέσαμε τους απεργούς πείνας να σταματήσουν, δεδομένου ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρξει μεταχείριση που τελικά θα ήταν κατά βάση προνομιακού χαρακτήρα: γιατί αυτοί οι 300, οι φίλοι και γνωστοί μας, και όχι οι άλλοι 300 ή 400 χιλιάδες, που είναι στην ίδια θέση; Από τη βραδιά κιόλας εκκένωσης της Νομικής, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ξεκαθάρισε ότι η μόνη λύση που μπορεί να βρεθεί είναι στο πλαίσιο του Ν. 3907, όπου προβλέπεται το καθεστώς παραμονής (υπό ανοχήν).
Επίσης καλέσαμε όσους ενθαρρύνουν και κατευθύνουν τους απεργούς πείνας, οδηγώντας τους ουσιαστικά σε κίνδυνο για την ίδια τους τη ζωή, χωρίς να ρισκάρουν τίποτα οι ίδιοι, να αντιληφθούν ότι είναι αδύνατο για την Ελλάδα να προβεί σε μαζικές νομιμοποιήσεις. Εάν κάτι τέτοιο συνέβαινε, η χώρα στην πιο δυσμενή διεθνή συγκυρία θα έστελνε το πιο επικίνδυνο σήμα. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς κάποια καράβια από τη Βόρεια Αφρική να προσεγγίζουν λιμάνια της Κρήτης γεμάτα με χιλιάδες μετανάστες, οι οποίοι θα άρχιζαν απεργία πείνας, διεκδικώντας τη δική τους νομιμοποίηση.
Οφείλουν να πάρουν δημόσια θέση τα κόμματα, μπορεί η Ελλάδα να το αντέξει αυτό; Και το ρωτάμε εμείς που αναλάβαμε την πολιτική και νομοθετική πρωτοβουλία, αναλάβαμε το πολιτικό κόστος, για να μπορεί η Ελλάδα σήμερα να διαθέτει τον Ν. 3838/ 2010 που αποτελεί τις πιο σύγχρονες και προοδευτικές ρυθμίσεις για την κοινωνική ένταξη και την πολιτική συμμετοχή των νόμιμων μεταναστών που ζουν και εργάζονται στην πατρίδα μας.
Με την ευκαιρία, θα ήθελα να τονίσω ότι έχει έρθει η ώρα οι ευρωπαίοι εταίροι μας να αναλάβουν τις ευθύνες τους, γιατί το μεταναστευτικό είναι ευρωπαϊκό, όχι ελληνικό πρόβλημα. Δεν θέλουμε να πάρουμε εμείς χρηματοδοτήσεις, θέλουμε να πάρουν και εκείνοι μετανάστες.
Επανέρχομαι: το συντονιστικό όργανο που επρόκειτο να λειτουργεί καθημερινά υπό την εποπτεία σας τι απέγινε; Ακυρώθηκε από τους ίδιους τους υπουργούς;
Προσωπικά δεν έχω καμία απολύτως αμφιβολία ότι κάθε φορά που εμείς ως μέλη της κυβέρνησης συζητάμε δημοσίως ζητήματα συντονισμού της , το μόνο που καταφέρνουμε είναι να την αποσυντονίζουμε. Αυτός ήταν ο μείζων λόγος για τον οποίο αποφάσισα να σιωπήσω δημοσίως για όσα συνέβησαν στις αυτοδιοικητικές εκλογές, ιδίως ανάμεσα στους δύο γύρους- όταν διακυβευόταν το μείζον αγαθό, η ίδια η σταθερότητα της χώρας- και για τα οποία έπραξα και είπα εκεί όπου όφειλα, δηλαδή στον Πρωθυπουργό, αυτά που θεώρησα καθήκον μου.
ΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΡΩΤΟΥΝ
Κύριε υπουργέ, ισχύει η δέσμευση της κυβέρνησης ότι δεν θα απολυθούν υπάλληλοι των επιχειρήσεων του Δημοσίου που κλείνουν ή συγχωνεύονται;
Ισχύει στο ακέραιο. Έχοντας παραλάβει το μεγαλύτερο Δημόσιο, θα έχουμε στο τέλος της θητείας μας περιορίσει τους μισθοδοτούμενους από το Δημόσιο κατά περίπου 200.000, κι έτσι οι εργαζόμενοι σε αυτό θα αποτελούν στο τέλος της τετραετίας το 12% επί του εργατικού δυναμικού, από το 15,35% που ήταν το 2009.
Διαπιστώνουμε ότι υπάρχει μεγάλη δυσαρέσκεια βουλευτών και στελεχών του ΠΑΣΟΚ. Πολλοί κατηγορούν το οικονομικό επιτελείο ότι αφήνει την "τρομαγμένη" κοινωνία στα τυφλά και δεν εξηγεί πότε και πώς θα δοθεί τέλος σ΄ αυτή την περιπέτεια. Και το σημαντικότερο: εάν τελικά οι θυσίες θα οδηγήσουν στην σωτηρία της χώρας.
Οι υπουργοί δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι δεν υπάρχει δυσκολότερη περίοδος να είναι κανείς βουλευτής. Και είμαι βέβαιος ότι και οι βουλευτές δεν ξεχνούν ότι δεν υπάρχει πιο δύσκολη συγκυρία να ασκεί κανείς υπουργικά καθήκοντα.
Πιστεύω ακράδαντα ότι οι θυσίες του ελληνικού λαού αυτή τη φορά πιάνουν τόπο. Ταυτόχρονα, όμως, προσωπικά πιστεύω ότι πρέπει να πάρουμε και όλα τα απαραίτητα μέτρα, μεταξύ των οποίων και σχετικές συνταγματικές εγγυήσεις, ώστε καμία άλλη κυβέρνηση τύπου Καραμανλή, ποτέ στο μέλλον να μην έχει ξανά το περιθώριο να καταστρέψει τη χώρα υπερχρεώνοντάς την.
Γιατί επιμένετε στην δημιουργία χαβούζας στην Κερατέα Πάτε κόντρα στο κόσμο για ένα έργο η τεχνολογία του οποίου έχει ξεπεραστεί.
Αυτό που ονομάζετε εσείς χαβούζα, είναι αυτό που υπάρχει σήμερα. Παράνομη και ανεξέλεγκτη χωματερή που παράγει διοξίνες και μολύνει τον υδροφόρο ορίζοντα, απειλώντας καθημερινά την υγεία των κατοίκων. Στο Χώρος Υγειονομικής Ταφής, που με την έναρξη λειτουργίας του εργοστασίου, θα γίνεται ταφή Υπολειμμάτων και ΟΧΙ Απορριμμάτων, θα οδηγούνται τα απορρίμματα της ευρύτερης περιοχής και όχι του συνόλου της Αττικής, σύμφωνα με τις πιο προηγμένες περιβαλλοντολογικές προδιαγραφές της Ε.Ε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου