Ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ για τη μεγάλη αύξηση των περιστατικών ψυχικής διαταραχής λόγω κορονοϊού και ο υπουργός Υγείας σιωπά.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Στήριξη της ψυχικής υγείας που επιδεινώθηκε δραματικά από τον εγκλεισμό και τις κοινωνικές και οικονομικές συνέπειές του

Ο βουλευτής Κυκλάδων Νίκος Συρμαλένιος συνυπέγραψε με άλλους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ερώτηση για την ανάγκη στήριξης της ψυχικής υγείας που επιδεινώθηκε από την πανδημία και τον εγκλεισμό.

Σημειώνεται ότι η ερώτηση είχε κατατεθεί στις 3/12/2020, ο υπουργός Υγείας δεν απάντησε εντός των προθεσμιών που ορίζει ο κοινοβουλευτικός έλεγχος και η ερώτηση επανακατατίθεται.

Όπως αναφέρει η ερώτηση, η λήψη περιοριστικών μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού προκάλεσε μεγάλη αύξηση των περιστατικών ψυχικής διαταραχής, γεγονός που οδήγησε, εκτός των άλλων, στην εθελοντική πρωτοβουλία των αρμόδιων επιστημόνων του ΕΚΠΑ και του Αιγινήτειου Νοσοκομείου για τη δημιουργία της τηλεφωνικής γραμμής ψυχολογικής υποστήριξης 10306, η οποία λειτουργεί από τις 4 Απριλίου.

Η πρωτοβουλία αυτή, που αγκαλιάστηκε από την επιστημονική κοινότητα, οδήγησε σε μία εξαιρετικά επιτυχημένη πρακτική στην οποία βρήκαν στήριξη και καταφυγή δεκάδες χιλιάδες συμπολίτες μας. Ενδεικτικά, τον Απρίλιο, πραγματοποιήθηκαν περίπου 30.000 κλήσεις οι οποίες αντιμετωπίστηκαν με τον δέοντα τρόπο από τους εθελοντές επιστήμονες.

Όπως αναδεικνύεται από τα καταγεγραμμένα στοιχεία, κατά την διάρκεια της πρώτης περιόδου τα συνηθέστερα θέματα αναφοράς ήταν ο φόβος, η λύπη, οι αιφνιδιασμός και ο θυμός.

Σήμερα, στη δεύτερη καραντίνα έχει υποχωρήσει ο φόβος, ενώ έχει μεγαλώσει το άγχος για το αύριο σε προσωπικό και οικονομικό επίπεδο, όπως και το αίσθημα της απομόνωσης, ενώ το πρόβλημα επιτείνεται από την αίσθηση ότι το πρόβλημα με τον ιό δεν έχει επικείμενη λήξη.

Αξίζει να επισημανθεί ότι μεγάλο μέρος των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων αφορά ηλικιωμένους συμπολίτες μας, οι οποίοι βιώνουν από πολλές πλευρές την ανασφάλεια, όπως και μικρά παιδιά, τα οποία αντιμετωπίζουν τις συνέπειες του εγκλεισμού με μεγαλύτερη ένταση και αγωνία, ακόμα κι αν δεν είναι εμφανές στους οικείους τους.

Παράλληλα, το τελευταίο διάστημα έχουμε τα προκαταρκτικά αποτελέσματα της Παγκόσμιας Μελέτης Υγείας και Λειτουργικότητας σε Περιόδους Μεταδοτικών Λοιμώξεων, γνωστή ως μελέτη COH-FIT, στην οποία έχουν συμμετάσχει πάνω από 108.000 άτομα παγκοσμίως με την επιστημονική ευθύνη να ανήκει-από την Ελλάδα-στη Β΄ Πανεπιστημιακή Ψυχιατρική Κλινική του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για μια κυλιόμενη έρευνα, στην οποία καταγράφεται-σύμφωνα με τα δημοσιεύματα- ότι στην χώρα μας η αύξηση των επιπέδων στρες, μοναξιάς και θυμού είναι διπλάσια ή και τριπλάσια συγκριτικά με τις άλλες χώρες, όπου και δεν παρατηρείται η τεράστια επιβάρυνση των ηλικιωμένων που παρατηρήθηκε στην Ελλάδα.

Παράλληλα, από την επεξεργασία των λυμάτων στην Ψυττάλεια, αναδεικνύεται ότι παρατηρείται αύξηση των ψυχοδραστικών ουσιών, όπως και των αντικαταθλιπτικών και των αγχολυτικών ουσιών, σε ποσοστά που κυμαίνονται έως 80% σε σχέση με την προηγούμενη περίοδο.

Είναι πλέον αποδεκτό από την επιστημονική κοινότητα ότι ο άνθρωπος είναι βιο-ψυχο-κοινωνικό όν οπότε η έκφραση των ψυχικών διαταραχών δεν εξαρτάται μόνο από την ιδιοσυγκρασία και την οικογενειακή ιστορία του καθενός (δεν είναι μόνο θέμα ατομικής ευθύνης) αλλά και από ψυχοπιεστικά γεγονότα της κοινωνικής ζωής. Η πολιτεία με τους θεσμούς της στο βαθμό που της αναλογεί μπορεί να συμβάλλει καθοριστικά στην διατήρηση ή την έξαρση της παθολογίας.

Συγκεκριμένα, στην εποχή της πανδημίας η οικονομική ύφεση και η συνεπαγόμενη εργασιακή ανασφάλεια αποτελεί εκλυτικό παράγοντα για κατάθλιψη, αγχώδεις διαταραχές και άλλες ψυχικές ασθένειες, η οποία επιτείνεται από την έλλειψη ελπίδας για τις διαγραφόμενες εξελίξεις.

Οι παλινωδίες, οι καθυστερήσεις, η έλλειψη μέριμνας και φροντίδας, οι αλλοπρόσαλλες αποφάσεις των αρμόδιων κυβερνητικών οργάνων που επιδίδονται στην επικοινωνιακή διαχείριση της κρίσης, φαίνεται να συντελούν στην αποσταθεροποίηση των πολιτών γεγονός που καταγράφεται στα πιο αυξημένα ποσοστά αισθημάτων θυμού, επιθετικότητας και στρες στη χώρα μας σε σύγκριση με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Σε αυτό το πλαίσιο, η χώρα μας δυστυχώς, σημειώνει επίπεδα ρεκόρ, ενώ παράλληλα οι συμπολίτες μας έχουν να αντιμετωπίσουν και το άχθος ότι δεν ανταποκρίνονται στη νεοπαγή και περισπούδαστο κατηγορία της ατομικής ευθύνης η οποία-παρότι αναγκαία -στις περισσότερες φορές, αποτελεί τον μανδύα κάλυψης των κυβερνητικών αστοχιών.