Ο Θύμιος από μόνος του είναι μια ολόκληρη ιστορία. Θα χρειαστεί να γραφτεί ολόκληρο βιβλίο για την πολυτάραχη ζωή του. Στρατευμένος από τα νιάτα του στο ΚΚΕ, πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και στον εμφύλιο και μετά την ήττα της αριστεράς υπέστη διώξεις και εξορίες. Η Μακρόνησος, κατά τον εμφύλιο και η Γυάρος και η Λέρος κατά την περίοδο της απριλιανής δικτατορίας του 1967, είναι γνώριμοι τόποι για τον Ευθύμιο Μαύρη.
Ιδεολόγος ανυποχώρητος, αλλά ανοιχτό μυαλό, δεν επιχείρησε ποτέ να επιβάλει τις κομματικές του απόψεις στους συλλογικούς φορείς που συμμετείχε. Όλοι ήξεραν ποιος είναι και που ανήκε, τον αντιμετώπιζαν όμως με σεβασμό, επειδή και εκείνος σέβονταν τη δική τους ιδεολογία.
Στην Πάρο τη δύσκολη μετεμφυλιακή περίοδο της δεκαετίας του ΄50 και του ΄60, όταν μας επισκέπτονταν, στο αστυνομικό τμήμα βαρούσαν συναγερμό, ιδιαίτερα παραμονές εκλογών.
Από την στιγμή που πατούσε το πόδι του στο νησί και μέχρι την αναχώρησή του, αστυνομικό όργανο παρακολουθούσε τις κινήσεις του.
Όμως ο Θύμιος, που χρόνια ζούσε στην παρανομία, εύρισκε πάντοτε τρόπους και τους ξέφευγε, με απίθανα τεχνάσματα.
Ένα παράδειγμα: Έφτανε νύχτα στην Πάρο. Πήγαινε στο ξενοδοχείο για ύπνο. Άναβε το φως για να τον βλέπουν τα αστυνομικά όργανα και γδύνονταν επιδεικτικά για να κοιμηθεί. Έσβηνε το φως. Τα αστυνομικά όργανα έφευγαν με τη βεβαιότητα ότι δεν υπήρχε λόγος άλλης παραμονής έξω από το ξενοδοχείο.
Ο Θύμιος όμως με σβησμένο το φως ντύνονταν και μετά από λίγο αναχωρούσε από το ξενοδοχείο και με ποδαρόδρομο νυχτιάτικα όργωνε όλα τα χωριά και μοίραζε τα ψηφοδέλτια της ΕΔΑ. Όταν Θύμιος περπατούσε, εσύ έπρεπε να τρέχεις για να τον προλάβεις.
Την εποχή του χωροφύλακα και των φακέλων είχαμε φτιάξει ένα μικρό πυρήνα της ΕΔΑ στην Παροικιά, με τον τσαγκάρη τον Στέλιο Μπαρμπαρή, πατέρα του Μανώλη, τον ράφτη Σπύρο Λαγό, και ένα εργολάβο από τη Μάνη, φίλο του Τάσου Κυλάκου, τον Γιώργο Κατσουλάκο.
Όταν ερχόταν ο Θύμιος στην Πάρο, συναντιόμαστε νύχτα, με προχωρημένη την ώρα, στον Πλάτανο, στην κατοικιά του Στέλιου, εκεί που σήμερα είναι το ομώνυμο ξενοδοχείο.
Μια από τις αποφάσεις που είχαμε πάρει τότε, ήταν να φέρουμε το ΙΚΑ στην Πάρο. Ο Θύμιος με τις διασυνδέσεις που είχε στην Αθήνα, τα κατάφερε και το ΙΚΑ ήρθε στην Πάρο. Ας το γνωρίζουν αυτό οι συμπατριώτες μας.
Με το Θύμιο συνεργαστήκαμε στην έκδοση της Παριανής Γνώμης, του οποίου η παρουσία ήταν πάντοτε διακριτική, αλλά και στο Σύλλογο Παρίων στην Αθήνα, όταν είμαστε και οι δύο μέλη του Διοικητικού του Συμβουλίου.
Πολλά θα μπορούσα να γράψω για το Θύμιο, που με είχε τιμήσει με τη φιλία του, παρά τις πολιτικές διαφορές που είχαμε. Αυτό όμως που πάντοτε θα θυμάμαι ήταν τη μεγάλη του αγάπη για την Πάρο και τους Παριανούς συμπατριώτες μας.
Καλό σου ταξίδι Θύμιο!
Κώστας Αργουζής
Υ.Γ. Η εξόδιος ακολουθία θα λάβει χώρα στο κοιμητήριο του Ζωγράφου, την Παρασκευή, στις 3.30 μ.μ. από τον Ι.Ν. Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου