Όταν διεκδικούν το μισό Αιγαίο, εμείς ενισχύουμε την οικονομία τους.

Μας πληροφόρησαν ότι πρόσφατα δύο πούλμαν αναχώρησαν από το νησί μας με τουριστικό προορισμό την Τουρκία.

Οι χαμένες πατρίδες πάντοτε συγκινούν τον Ελληνισμό και ιδιαιτέρα όσους από μας έχουν ρίζες από τα μέρη εκείνα που κάποτε ανθούσε το ελληνικό στοιχείο.

Κωνσταντινούπολη, Πόντος, Καππαδοκία, Σμύρνη, Αϊβαλή και πολλές άλλες περιοχές της Μικράς Ασίας είναι συνδεμένες με το γένος μας και την ορθόδοξη πίστη μας.

Νωπές οι μνήμες και καταγεγραμμένες από Έλληνες λογοτέχνες που γεννήθηκαν στα αγιασμένα και ματωμένα χώματα  της μικρασιατικής γης, όπως ο Ηλίας Βενέζης, η Διδώ Σωτηρίου, ο Φώτης Κόντογλου και τόσοι άλλοι.

Όμως ας μην ξεχνάμε ότι στις μέρες αναβιώνουν πάλι απειλές, όχι από τους απλούς και ειρηνικούς γείτονές μας, που τρέφουν φιλικά αισθήματα για εμάς τους Έλληνες,  όταν επισκεπτόμαστε τις πόλεις και τα χωριά τους.

Μιλάμε για τις καθημερινές απειλές που εξαπολύουν οι νέοι Οθωμανοί,  σε βάρος της Χώρας μας, για τις διεκδικήσεις τους σε νησιά μας, για χάρτες που κόβουν το Αιγαίο στη μέση, για καθημερινές πτήσεις που παραβιάζουν τον εναέριο χώρο μας και για το γκριζάρισμα θαλάσσιων περιοχών που δεν μπορούν πλέον οι ψαράδες μας να ασκήσουν ελεύθερα το επάγγελμά τους.

Δεν έχουμε βιώσει την ψυχολογία του Έλληνα πιλότου, που βρίσκεται σε 24ωρη ετοιμότητα, για να πετάξει, οσάκις χρειαστεί και να αναχαιτίσει τα αεροπλάνα της γειτονικής χώρας. Την υποθέτουμε όμως. Είναι ψυχολογία αποφασισμένου μαχητή, έτοιμου να υπερασπιστεί και με τη ζωή του την πατρίδα. Όπως ίδια είναι και η ψυχολογία του Έλληνα ναυτικού, που νύχτα και μέρα με οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες περιπολεί στο Αιγαίο.

Έχουμε όμως αναρωτηθεί, πώς αισθάνονται οι δικοί μας, που καθημερινά υπερασπίζονται την ακεραιότητα της πατρίδας, όταν διαβάζουν ότι χιλιάδες Έλληνες επισκέπτονται την Τουρκία ενισχύοντας την εθνική της οικονομία;

Έχουμε σκεφτεί, ότι τα εκατομμύρια ευρώ με τα οποία ενισχύουμε τους νέους Οθωμανούς, μετατρέπονται σε πολεμικό υλικό που θα στραφεί εναντίον των δικών μας παιδιών, αν χειροτερέψουν και άλλο οι σχέσεις μας με τον σουλτάνο;

Τι περιμένουμε για να πράξουμε το αυτονόητο; Επίσημες οδηγίες από την κυβέρνηση; Μα αυτό δεν πρόκειται να συμβεί, για όσο διάστημα η διπλωματία έχει τον πρώτο λόγο.

Η πατριωτική μας συνείδηση είναι αυτή που μας επιβάλλει να περιορίσουμε τα ταξίδια μας στα εντελώς απαραίτητα και όχι οι κυβερνητικές οδηγίες.

Για όσο διάστημα η αυξανόμενη ένταση αυξάνει τις πιθανότητες ενός θερμού επεισοδίου, που μπορεί να οδηγήσει και σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις, καλά θα κάνουμε να είμαστε προσεκτικοί.

Γιατί όλα είναι πιθανά σε μια περιοχή που έχει αποσταθεροποιηθεί και που η κατάρα των πετρελαίων χτυπά και την δική μας πόρτα.