Με αφορμή τον άστεγο και πεινασμένο της Παροικιάς

Εικόνα άστεγου σε επαρχιακή πόλη

Όταν ο ιερέας αναγιγνώσκει το ιερό ευαγγέλιο, όλοι μας σηκωνόμαστε όρθιοι και με ιδιαίτερη προσοχή και κατάνυξη ακούμε τις ευαγγελικές περικοπές.

 Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει τις περικοπές που ακολουθούν;  Και πόσοι από εμάς τις έχουμε εφαρμόσει στη ζωή μας; Ελάχιστοι.

Απόδειξη: ο πεινασμένος και άστεγος, που τον προσπερνούμε καθημερινά αδιάφοροι.

 «…πείνασα, και δεν μου δώσατε να φάω. δίψασα και δεν μου δώσατε να πιω. ξένος ήμουν, και δεν με φιλοξενήσατε. γυμνός, και δεν με ντύσατε. ασθενής και σε φυλακή, και δεν με επισκεφθήκατε. Τότε, θα του απαντήσουν κι αυτοί, λέγοντας: Κύριε, πότε σε είδαμε να πεινάς ή να διψάς ή ξένον ή γυμνό ή ασθενή ή σε φυλακή, και δεν σε υπηρετήσαμε; Τότε, θα τους απαντήσει, λέγοντας: Σας διαβεβαιώνω, καθόσον δεν το κάνατε αυτό σε έναν από τούτους τούς ελάχιστους, δεν το κάνατε ούτε σε μένα…»

(Ματθαίος κε΄, 35-40)

«Να αγαπήσεις τον πλησίον σου, όπως τον εαυτό σου».

(Λουκάς ι΄27)

Υ.Γ. Υποδείξεις περί του πρακτέου, δεν λύνουν προβλήματα, πράξεις χρειάζονται.