Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2018
Το 1996 ήταν μια χρονιά που συνέβησαν πολλά στην Πάρο. Οι συνθήκες διαφορετικές, αλλαγές παντού στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, που ήταν ακόμα σχετικά ελεύθερη από δυσκινησίες σχεδίων με Τρανταχτά ονόματα.
Μία από τις σκέψεις για την Παροικία, ήταν η δημιουργία Λαογραφικού Μουσείου
Πάρου (Παροικίας ουσιαστικά, αλλά τότε ακόμα τα ονόματα συγχέονταν...)
Μια μικρή, συμπαγής και ιδιαίτερα ενεργητική ομάδα συμπολιτών μας, ξεκίνησε με ενθουσιασμό και μεγάλο όραμα.
Η πρώτη κίνηση ήταν να βρεθεί ένας κατάλληλος χώρος, κάποιο αξιόλογο και σχετικά μεγάλο κτίριο στον Παλιό Οικισμό, καθώς προβλεπόταν ότι μαζί με το Ιστορικό Αρχείο Πάρου*, η συλλογή θα ήταν ευμεγέθης.
Εν συντομία, τον Δεκέμβρη του 1996, μετά από μεγάλη περίοδο διαπραγματεύσεων, αγοράσθηκε η Οικία Οικονομίδη (ή Φαραζουλή) από τον Δήμο, στον Άγιο Ιωάννη Πρόδρομο (Σολωμό).
Η τοποθεσία στο κέντρο του Οικισμού, η εύκολη πρόσβαση, η πλατειούλα μπροστά, η Νεοκλασικίζουσα όψη αλλά και η πίσω αυλή με όλα τα κτίσματα της καθημερινής ζωής σχεδόν άθικτα (μαγγανοπήγαδο, στέρνα, φούρνοι κτλ) το έκαναν ιδανικό για Λαογραφικό Μουσείο.
Παράλληλα, γίνονταν ανιχνευτικές διαπραγματεύσεις για δωρεά εκθεμάτων, και πολλοί συμπολίτες μας ανταποκρίθηκαν θετικότατα.
Αρχές 2000, εγκρίθηκε η χρηματοδότηση επισκευής των κτισμάτων, με σχέδια της Μηχανικού του Δήμου, κας Μπασούλου. Ο ενθουσιασμός παρέμενε αμείωτος.
Μια μικρή, συμπαγής και ιδιαίτερα ενεργητική ομάδα συμπολιτών μας, ξεκίνησε με ενθουσιασμό και μεγάλο όραμα.
Η πρώτη κίνηση ήταν να βρεθεί ένας κατάλληλος χώρος, κάποιο αξιόλογο και σχετικά μεγάλο κτίριο στον Παλιό Οικισμό, καθώς προβλεπόταν ότι μαζί με το Ιστορικό Αρχείο Πάρου*, η συλλογή θα ήταν ευμεγέθης.
Εν συντομία, τον Δεκέμβρη του 1996, μετά από μεγάλη περίοδο διαπραγματεύσεων, αγοράσθηκε η Οικία Οικονομίδη (ή Φαραζουλή) από τον Δήμο, στον Άγιο Ιωάννη Πρόδρομο (Σολωμό).
Η τοποθεσία στο κέντρο του Οικισμού, η εύκολη πρόσβαση, η πλατειούλα μπροστά, η Νεοκλασικίζουσα όψη αλλά και η πίσω αυλή με όλα τα κτίσματα της καθημερινής ζωής σχεδόν άθικτα (μαγγανοπήγαδο, στέρνα, φούρνοι κτλ) το έκαναν ιδανικό για Λαογραφικό Μουσείο.
Παράλληλα, γίνονταν ανιχνευτικές διαπραγματεύσεις για δωρεά εκθεμάτων, και πολλοί συμπολίτες μας ανταποκρίθηκαν θετικότατα.
Αρχές 2000, εγκρίθηκε η χρηματοδότηση επισκευής των κτισμάτων, με σχέδια της Μηχανικού του Δήμου, κας Μπασούλου. Ο ενθουσιασμός παρέμενε αμείωτος.
Εκείνη την
εποχή (2000), καταρρέει το Κτίριο Δημητρακόπουλου.
Μετά από πολλές διαδικασίες, καταλήγει στην ιδιοκτησία του Δήμου με
σκοπό να γίνει Δημοτική Βιβλιοθήκη, και διαδραστικοί χώροι. Γίνεται μελέτη για τον σκοπό αυτό
και επισκευάζεται. Οι εργασίες αρχίζουν το 2003 και τελειώνουν το 2006.
Κάπου ανάμεσα σε αυτά, στην "Φωνή της Πάρου", Φεβρουαρίου του 2002, αναφέρεται:
Έγινε ανακατανομή χώρων και λόγω μη συγκέντρωσης μεγάλου αριθμού εκθεμάτων, αποφασίζεται η Δημοτική Βιβλιοθήκη Πάρου, από την θέση της στο Παλιό Κτίριο Κοινότητας (σήμερα Ινστιτούτο Αρχαιολογίας) να στεγαστεί προσωρινά στο κτίριο Οικονομίδη.
Τα σχέδια του κτιρίου Δημητρακόπουλου για χρήση Βιβλιοθήκης δεν αλλάζουν, παρ' όλο που η Βιβλιοθήκη είναι ήδη εγκατεστημένη αλλού και με αυτά συνεχίζει και ολοκληρώνεται το έργο.
Γύρω στο 2007-8 δημιουργήθηκε η Ομάδα Πρωτοβουλίας Κάστρου - Παλαιάς Αγοράς Παροικίας Πάρου, από κατοίκους και επαγγελματίες της Αγοράς. Μέλη της, δημιουργούν την Oμάδα Πρωτοβουλίας Λαογραφικού Μουσείου Παροικίας με σκοπό την συλλογή αντικειμένων και δημιουργία Λαογραφικού Μουσείου στην Παροικία.
Αίτηση τους το 2008, συζητείται στο Δημοτικό Συμβούλιο, το ...2010.
Δίνεται η έγκριση συλλογής αντικειμένων στους ισόγειους χώρους του Κτιρίου Δημητρακόπουλου.
Μετά 14 χρόνια, μόνο ένας Δημοτικός Σύμβουλος ανέφερε την αρχικά προοριζόμενη χρήση του Κτιρίου Οικονομίδη.
Ο ενθουσιασμός αναπτερώθηκε, και εκθέματα συγκεντρώθηκαν και τακτοποιήθηκαν.
Η Δημοτική Βιβλιοθήκη Πάρου μετονομάζεται σε Δημοτική Βιβλιοθήκη Πάρου "Γιάννης Γκίκας" το 2011 και επίσης το Σεπτέμβρη του 2011 γίνονται τα εγκαίνια Τριών Εκθεσιακών Χώρων σε ολόκληρο το Ισόγειο του Κτιρίου Δημητρακόπουλου.
Εκεί στεγάζονται το Ιατρικό Μουσείο Γεωργίου Σ. Πατέλη, η Συλλογή Καλλίερου και στο πίσω μέρος, μετά το βόλτο αλλά και μέσα σε αυτό, το Λαογραφικό Μουσείο Πάρου.
Ο όροφος, ονομάστηκε Αίθουσα Τέχνης, με χρήση για θεατρικές ομάδες, εικαστικές και άλλες εκθέσεις, ομιλίες, κτλ.
Από Σεπτέμβρη του 2011 έως τον Οκτώβρη του 2013, το Λαογραφικό Μουσείο λειτούργησε από την Ομάδα Πρωτοβουλίας.
Την εποπτεία του Λαογραφικού Μουσείου, ανέλαβε άτυπα το 2013 ο νέος Σύλλογος Φίλων Παραδοσιακού Οικισμού - Παλαιάς Αγοράς Πάρου. Ήταν συνέχεια και επισημοποίηση της αρχικής "Πρωτοβουλίας". Τα μέλη του Μουσείου (και πολλοί άλλοι πολίτες από την αρχική Πρωτοβουλία), ήταν ιδρυτικά μέλη του Συλλόγου.
Το 2015, λόγω του ότι οι Κληρονόμοι του Καλλίερου δώρησαν την Συλλογή τους στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη (;) και είχαν αποχωρήσει, ο Σύλλογος Φίλων Παραδοσιακού Οικισμού, αιτήθηκε την χρησιμοποίηση των χώρων του Ισογείου που κατείχε η Συλλογή, σαν γραφεία του Συλλόγου και επέκταση του Λαογραφικού Μουσείου.
Το αίτημα δεν εγκρίθηκε.
Ο χώρος τελικά παραχωρήθηκε στον Σύλλογο Εθελοντών Αιμοδοτών Πάρου -
Αντιπάρου. (μετέπειτα Σύλλογος Εθελοντών Αιμοδοτών Πάρου –
Αντιπάρου «Μαρία Ναυπλιώτη»)
Το κτίριο είχε περιέλθει αρχικά στην ΔΕΠΑ - ΚΔΕΠΑΠ, και μετά για οικονομικούς λόγους, επιστρέφει ιδιοκτησιακά στον Δήμο. Η ΚΔΕΠΑΠ διατήρησε την εκμετάλλευση. Αναφέρεται σαν "...Το κτίριο που θα στεγαστεί το Λαογραφικό Μουσείο Παροικίας..." (2016)
Το κτίριο Δημητρακόπουλου από την αρχή της επανακατασκευής του παρουσίασε προβλήματα, τα οποία διογκώθηκαν προοδευτικά λόγω παντελούς έλλειψης συντήρησης. (όπως βαψίματα, μικροεπισκευές λόγω χρήσης, φθορά δαπέδων, φυσιολογική φθορά υδραυλικών κτλ)
Παράλληλα είχαμε δείγματα βανδαλισμού (κλοπές πόμολων, κακοποιήσεις, μπάζα, γκραφίτι κτλ)
Το κτίριο είχε περιέλθει αρχικά στην ΔΕΠΑ - ΚΔΕΠΑΠ, και μετά για οικονομικούς λόγους, επιστρέφει ιδιοκτησιακά στον Δήμο. Η ΚΔΕΠΑΠ διατήρησε την εκμετάλλευση. Αναφέρεται σαν "...Το κτίριο που θα στεγαστεί το Λαογραφικό Μουσείο Παροικίας..." (2016)
Το κτίριο Δημητρακόπουλου από την αρχή της επανακατασκευής του παρουσίασε προβλήματα, τα οποία διογκώθηκαν προοδευτικά λόγω παντελούς έλλειψης συντήρησης. (όπως βαψίματα, μικροεπισκευές λόγω χρήσης, φθορά δαπέδων, φυσιολογική φθορά υδραυλικών κτλ)
Παράλληλα είχαμε δείγματα βανδαλισμού (κλοπές πόμολων, κακοποιήσεις, μπάζα, γκραφίτι κτλ)
Το μικρό
σχετικά σύνολο 3 χώρων (~55τμ) που παραχωρήθηκε στο Λαογραφικό Μουσείο, είχε
μελετηθεί για αναγνωστήριο και αρχείο λόγω καθαρού ύψους από 2,30 έως 2,60μ.,
με φωτιστικά φθορισμού, ανεμιστήρα οροφής, aircondition, δικτύωση για Internet
(που ποτέ δεν δούλεψε) κτλ.
Τέλη 2017, ανέλαβε το νέο Προεδρείο του Συλλόγου, ο οποίος μετονομάστηκε σε Σύλλογος Παραδοσιακού Οικισμού Παροικίας Πάρου. Το Λαογραφικό Μουσείο είχε πλέον ζημιές τόσο στα δομικά στοιχεία (δοκάρια οροφής), αλλά και στα εκθέματα λόγω υγρασίας και ξυλοφάγων εντόμων.
Έγινε βασικός καθαρισμός του χώρου, απομάκρυνση και αποθήκευση ευπαθών εκθεμάτων και αποφασίστηκε αναγκαστικά η αναστολή λειτουργίας του, μέχρι να επισκευαστούν οι ζημιές, να συντηρηθούν σωστά τα εκθέματα και να γίνει εκ βάθρων επανασχεδίαση του. Όμως τα έξοδα επισκευής του τμήματος του κτιρίου, είναι απαγορευτικά για τα πενιχρά οικονομικά του Συλλόγου.
Το Φεβρουάριο του 2018, υποβλήθηκε αίτημα στην Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου Πάρου για αυτοψία των ζημιών και στη συνέχεια επισκευή. Λόγω μη απάντησης, τον Αύγουστο του 2018, έγινε επίσημη υπενθύμιση.
Ο Αντιδήμαρχος κος. Τριπολιτσιώτης ήλθε, έκανε αφιλοκερδώς μερικές αναγκαίες επισκευές και επιβεβαίωσε τα προβλήματα που χρήζουν άμεσης επισκευής.
----------------------
Μέσα στα 22 χρόνια που πέρασαν από το μακρινό και ενθουσιώδες 1996, ευτυχώς άλλα χωριά ξεκίνησαν, ολοκλήρωσαν και διατηρούν με επιτυχία τα Λαογραφικά τους Μουσεία, όπως η Μάρπησσα, οι Λεύκες, 2 στην Νάουσα (1, 2), η Αλυκή και σχεδιάζονται περισσότερα. Δυστυχώς ένα που λειτουργούσε για πάνω από 40 χρόνια, βασισμένο σε ιδιωτική πρωτοβουλία, διαλύθηκε και μικρό τμήμα του μεταφέρθηκε στην Αντίπαρο.
Η Παροικία, ως συνήθως, ξεκινάει πρώτη, και τερματίζει τελευταία.
Η απορία παραμένει, δηλαδή πως μια προσπάθεια για κάτι αυταπόδεικτα αναγκαίο για την Πόλη μας, με υψηλότατη πολιτιστική αξία, που ξεκίνησε με ενθουσιασμό με αγορά κτιρίου για αποκλειστική λειτουργία για τον σκοπό αυτό, κατέληξε να είναι σε 2,5 ακατάλληλα δωμάτια σε κτίριο που ήταν προγραμματισμένο γι άλλη χρήση.
Δεν θέλουμε να πιστεύουμε σε σκοτεινούς δακτύλους, οπότε μάλλον φταίνε οι κακές συγκυρίες.
Ή είμαστε ματιασμένοι.
Το τελικό ζητούμενο βέβαια, είναι η αναδημιουργία του Λαογραφικού Μουσείου Παροικίας, σε σωστές και μόνιμες βάσεις.Ο Σύλλογός μας είναι διατεθειμένος να το αναλάβει και αξιοποιήσει, αλλά χρειάζεται τη βοήθεια, συμπαράσταση και συμμετοχή όλων των Παροικιωτών.
Και περισσότερο από όλους, του Δήμου.
Με εκτίμηση
Το Δ.Σ. του Συλλόγου Παραδοσιακού Οικισμού Παροικίας Πάρου
* Το Ιστορικό Αρχείο Πάρου, (ό,τι έχει απομείνει) είναι σε κούτες κάπου στην Νάουσα. Είναι αδύνατον να εκτεθεί/αποθηκευθεί σε κάποιον από τους εδώ διαθέσιμους χώρους.
Στην πορεία τμήματα καταστρέφονται λόγω υγρασίας και μη κατάλληλου χώρου αποθήκευσης.
Αλλά αυτό είναι μια άλλη μεγάλη ιστορία.
===================
Ανεκτίμητη πηγή πληροφοριών, το ψηφιακό Ιστορικό Αρχείο Φωνής της Πάρου
Τέλη 2017, ανέλαβε το νέο Προεδρείο του Συλλόγου, ο οποίος μετονομάστηκε σε Σύλλογος Παραδοσιακού Οικισμού Παροικίας Πάρου. Το Λαογραφικό Μουσείο είχε πλέον ζημιές τόσο στα δομικά στοιχεία (δοκάρια οροφής), αλλά και στα εκθέματα λόγω υγρασίας και ξυλοφάγων εντόμων.
Έγινε βασικός καθαρισμός του χώρου, απομάκρυνση και αποθήκευση ευπαθών εκθεμάτων και αποφασίστηκε αναγκαστικά η αναστολή λειτουργίας του, μέχρι να επισκευαστούν οι ζημιές, να συντηρηθούν σωστά τα εκθέματα και να γίνει εκ βάθρων επανασχεδίαση του. Όμως τα έξοδα επισκευής του τμήματος του κτιρίου, είναι απαγορευτικά για τα πενιχρά οικονομικά του Συλλόγου.
Το Φεβρουάριο του 2018, υποβλήθηκε αίτημα στην Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου Πάρου για αυτοψία των ζημιών και στη συνέχεια επισκευή. Λόγω μη απάντησης, τον Αύγουστο του 2018, έγινε επίσημη υπενθύμιση.
Ο Αντιδήμαρχος κος. Τριπολιτσιώτης ήλθε, έκανε αφιλοκερδώς μερικές αναγκαίες επισκευές και επιβεβαίωσε τα προβλήματα που χρήζουν άμεσης επισκευής.
----------------------
Μέσα στα 22 χρόνια που πέρασαν από το μακρινό και ενθουσιώδες 1996, ευτυχώς άλλα χωριά ξεκίνησαν, ολοκλήρωσαν και διατηρούν με επιτυχία τα Λαογραφικά τους Μουσεία, όπως η Μάρπησσα, οι Λεύκες, 2 στην Νάουσα (1, 2), η Αλυκή και σχεδιάζονται περισσότερα. Δυστυχώς ένα που λειτουργούσε για πάνω από 40 χρόνια, βασισμένο σε ιδιωτική πρωτοβουλία, διαλύθηκε και μικρό τμήμα του μεταφέρθηκε στην Αντίπαρο.
Η Παροικία, ως συνήθως, ξεκινάει πρώτη, και τερματίζει τελευταία.
Η απορία παραμένει, δηλαδή πως μια προσπάθεια για κάτι αυταπόδεικτα αναγκαίο για την Πόλη μας, με υψηλότατη πολιτιστική αξία, που ξεκίνησε με ενθουσιασμό με αγορά κτιρίου για αποκλειστική λειτουργία για τον σκοπό αυτό, κατέληξε να είναι σε 2,5 ακατάλληλα δωμάτια σε κτίριο που ήταν προγραμματισμένο γι άλλη χρήση.
Δεν θέλουμε να πιστεύουμε σε σκοτεινούς δακτύλους, οπότε μάλλον φταίνε οι κακές συγκυρίες.
Ή είμαστε ματιασμένοι.
Το τελικό ζητούμενο βέβαια, είναι η αναδημιουργία του Λαογραφικού Μουσείου Παροικίας, σε σωστές και μόνιμες βάσεις.Ο Σύλλογός μας είναι διατεθειμένος να το αναλάβει και αξιοποιήσει, αλλά χρειάζεται τη βοήθεια, συμπαράσταση και συμμετοχή όλων των Παροικιωτών.
Και περισσότερο από όλους, του Δήμου.
Με εκτίμηση
Το Δ.Σ. του Συλλόγου Παραδοσιακού Οικισμού Παροικίας Πάρου
* Το Ιστορικό Αρχείο Πάρου, (ό,τι έχει απομείνει) είναι σε κούτες κάπου στην Νάουσα. Είναι αδύνατον να εκτεθεί/αποθηκευθεί σε κάποιον από τους εδώ διαθέσιμους χώρους.
Στην πορεία τμήματα καταστρέφονται λόγω υγρασίας και μη κατάλληλου χώρου αποθήκευσης.
Αλλά αυτό είναι μια άλλη μεγάλη ιστορία.
===================
Ανεκτίμητη πηγή πληροφοριών, το ψηφιακό Ιστορικό Αρχείο Φωνής της Πάρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου