Wikipedia

Αποτελέσματα αναζήτησης

Δευτέρα 23 Οκτωβρίου 2017

Το Αγροκήπιο σήμερα. Η Παροικιά αν είχε χέρια, θα τρώγαμε όλοι το ξύλο της χρονιάς μας


Το 1999 με πληροφόρησαν, ότι επισκέφτηκαν την Πάρο εκτιμητές για να εκτιμήσουν το πρώην αγροκήπιο της Παροικιάς, έκτασης 23 στρεμμάτων, προκειμένου να πουληθεί από το Υπουργείο Γεωργίας.

Αμέσως έφυγα για την Αθήνα και συνάντησα τον τότε υπουργό Γεωργίας και φίλο Γιώργο Ανωμερίτη.

Του ζήτησα, η ζωτική αυτή έκταση για την Παροικιά, να περάσει στην ιδιοκτησία του Δήμου. 
Μου το απέκλεισε. «Αυτό», μου είπε, «που μπορώ να κάνω, είναι να σου παραχωρήσω τη χρήση». Και αυτό έπραξε.

Σταδιακά και με ενέργειες των επόμενων δημοτικών αρχών ο Δήμος απέκτησε την κυριότητα 13 στρεμμάτων , που είχαν παραχωρηθεί τη δεκαετία του 1930 στο Υπουργείο από την τότε κοινότητα Πάρου, ενώ για τα υπόλοιπα στρέμματα διατηρήθηκε η χρήση τους από το Δήμο.

Από τότε και μέχρι σήμερα, 17 ολόκληρα χρόνια, δεν έγινε απολύτως τίποτε.

 Η μοναδική σε έκταση εντός οικισμού περιοχή, που κάποτε λειτουργούσε το Πρότυπο Κτήμα Πάρου και χαιρόσουν να το επισκέπτεσαι, κατέληξε να είναι σκουπιδότοπος με τα δέντρα που κάποτε έσφιζαν από ζωή (λεμονιές, πορτοκαλιές, μανταρινιές και άλλες εξαιρετικές ποικιλίες) να έχουν ξεραθεί και τα λιγοστά, που απέμειναν, να είναι εντελώς απεριποίητα.

 Έμειναν μόνο τα κυπαρίσσια που στέκουν ακόμα αγέρωχα.

Τα κτίσματα έχουν καταστραφεί, ενώ η πίσω πόρτα, που επικοινωνεί με τον ποταμό είναι ανοιχτή, για να μπορούν άνετα να μπαίνουν οι πάσης φύσεως περιθωριακοί, ναρκομανείς και πυρομανείς. (Φέτος παριανός πυροσβέστης έσβησε δυο φωτιές).

Το τραγικό της υπόθεσης είναι, ότι αυτός ο χώρος, που θυμίζει χωματερή, είναι σχεδόν σε επαφή με το νηπιαγωγείο της περιοχής.

Η Παροικιά, θα το επαναλάβω, μοιάζει να έχει εγκαταλειφθεί κι αν είχε χέρια θα τρώγαμε όλοι το ξύλο της χρονιάς μας.

Κώστας Αργουζής


Στάβλοι ερειπωμένοι και λεηλατημένοι 









Αυτά συμβαίνουν στην καρδιά οικισμού της Παροικιάς


 Εικόνες ντροπής


Το χοιροστάσιο του κτήματος


 Εδώ σταβλίζονταν εξαιρετικές ράτσες βοοειδών


Από την πόρτα του ποταμού όποιος θέλει μπαίνει και κάνει ό,τι θέλει.


Ρυπογόνες και ίσως επικίνδυνες εναποθέσεις



 Και ...καλλιτεχνικές δημιουργίες


Αυτοφυής βλάστηση παντού



Το κτήριο που στεγάζει το Νηπιαγωγείο



Εδώ υπήρχαν ποικιλίες οπωροφόρων δέντρων





 Απεριποίητα δέντρα που επιβιώνουν ακόμη



Οι προστατευτικοί καλαμιώνες βρήκαν έδαφος και επεκτάθηκαν

1 σχόλιο:

Nikolaos είπε...

Απλά θυμίζω στους μεθαυριανούς ψηφοφόρους ένα στίχο του Γιάννη Λογοθέτη που έγραψε το 1973 και το μελοποίησε ο Γιώργος Χατζηνάσιος ‘’ Τι να πούμε τι, τι να τραγουδήσουμε; ‘’
Και εγώ με την σειρά μου προσθέτω ‘’Πότε εκλογές πότε θα ψηφίσουμε;’’ Και ας προσέξουμε ποιόν να ψηφίσουμε.