Οἱ πρῶτες χριστιανικές κοινότητες

     

(Σύμφωνα μέ τό βιβλίο τῶν πράξεων τῶν Ἀποστόλων)

Ἦταν ὁ ἱστορικός χρόνος, πού τό Πνεῦμα τό Ἅγιο φώτιζε τίς ψυχές καί θέρμαινε τίς καρδιές τῶν πρώτων χριστιανῶν. Ζοῦσαν ἀκόμα οἱ Ἀπόστολοι τοῦ Κυρίου μας, οἱ ἐορακότες τόν Κύριον καί ἦταν ἐκεῖνοι πού συγκρότησαν τίς πρῶτες χριστιανικές κοινότητες, ὅταν ὁ ἀριθμός τῶν εἰσερχομένων ηὔξανε καθημερινά.

Ὅμως οἱ πρωτόκλητοι τῆς Καινῆς Διαθήκης ἔπρεπε νά ἔχουν χώρους λατρείας καί προσευχῆς, κοινό τόπο διαβίωσης, χρήματα γιά τίς ἀνάγκες τους καί ὅ,τι ἄλλο ἐξυπηρετοῦσε τό νέο τρόπο ζωῆς, πού ἦταν ἀναντίστοιχος πρός τόν κρατοῦντα.

Οἱ δοκιμασίες πολλές, ἀλλά τό κήρυγμα τῆς ἀδελφικῆς ἀγάπης, πού τό ἔκαναν καθημερινή πράξη, παραμέριζε κάθε ἐμπόδιο καί μέ τή βοήθεια τοῦ Παρακλήτου εὕρισκαν λύση σέ κάθε πρόβλημα πού προέκυπτε.

Ἀφοσιωμένοι στήν διδασκαλία τῷν ἀποστόλων, τελοῦσαν τήν Θεία Εὐχαριστία καί κοινές προσευχές σέ σπίτια, ζοῦσαν μαζί στόν ἴδιο τόπο καί εἶχαν τά πάντα κοινά (πραξ.2,44).

Τό παράδειγμα τοῦ Ἰωσή, λευίτη ἀπό τήν Κύπρο, δέν ἦταν τό μοναδικό. Πρόκειται γιά τόν μετέπειτα ἀπόστολο Βαρνάβα «τόν ἄνθρωπο τῆς παρηγοριᾶς» πού πούλησε τό χωράφι του καί ἔθεσε τά χρήματα ἀπό τήν πώληση στή διάθεση τῶν Ἀποστόλων.

Στά χριστιανικά κοινόβια δέν ὑπῆρχε κανείς πού νά στερεῖται τά ἀπαραίτητα, διότι τό περίσσευμα τοῦ ἑνός προσετίθετο στό ὑστέρημα τῶν ἄλλου καί ἔτσι ὅλοι ζοῦσαν ἀνάλογα μέ τίς ἀνάγκες τους.

Καί ὅταν, μέ Θεία Φώτιση, τό μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου ἄρχισε νά διαδίδεται στούς ἐθνικούς, αὐτές οἱ κοινότητες ἁπλώθηκαν σέ κάθε μεγάλη καί μικρή πόλη τῆς ἀπέραντης Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας φτάνοντας μέχρι τήν πρωτεύουσά της, τή Ρώμη.

Ἦταν οἱ πρῶτες ἐκκλησίες στίς ὁποῖες ἀπηύθυνε τίς θεόπνευστες ἐπιστολές του ὁ ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν, ὁ θεῖος Παῦλος καί στίς ὁποῖες ἀναφέρονταν στό βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως ὁ ἀγαπημένος μαθητής τοῦ Χριστοῦ.

Αὐτές οἱ κοινότητες, μέ τή δύναμη τῆς πίστης καί τῆς ἀγάπης, ἦταν πού ἄντεξαν στίς διώξεις καί τούς κατατρεγμούς καί ἔδωσαν τίς χιλιάδες τῶν μαρτύρων, πού κοσμοῦν τό μαρτυρολόγιο τῆς Ἐκκλησίας μας. 

Εἶναι οἱ Ἅγιοί μας, πού θεμελίωσαν τό χριστιανικό οἰκοδόμημα καί στούς ὁποίους προσβλέπουμε καί ζητοῦμε καθημερινά τή μεσολάβησή τους πρός τόν Κύριο καί γιά τή δική μας σωτηρία.

Στίς δικές μας μέρες, τῆς ὀλιγοπιστίας καί τῶν κλυδωνισμῶν, ὅπου καταρρέουν διαχρονικές ἀξίες, ἄς παραδειγματιστοῦμε ἀπό τή ζωή τῶν πρώτων χριστιανῶν πού ἔκαναν πράξη τό «ἀγαπᾶτε ἀλλήλους» καί μέ τή δύναμη τῆς πίστης τους ξεπέρασαν κάθε ἐμπόδιο πού βρέθηκε μπροστά τους.

ΠΗΓΗ: ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΙΒΩΤΟΣ