Συζήτηση με γνωστούς μου νεοδημοκράτες

Στην καφετέρια που πηγαίνω κάποια πρωινά, χθες συνάντησα γνωστούς μου νεοδημοκράτες, ορεξάτους για συζήτηση, όχι όμως για το Μητσοτάκη ή τον Τσίπρα, αλλά για το δρόμο που διανοίχτηκε πρόσφατα σε δημοτική έκταση που προορίζεται για την ανέγερση σχολείου.

Υπέρ της διάνοιξης του δρόμου, που θα παρακάμπτει το δρόμο των Λιβαδιών και θα ενώνεται με το δρόμο προς τον Κριό ή το Καλάμι είμαστε όλοι σύμφωνοι.

Εκεί που ξέσπασε σοβαρή διαφωνία ήταν για τον τρόπο εκτέλεσης του έργου.

Ένας της παρέας υποστήριξε με πάθος, ότι ορθώς έπραξε ο Δήμαρχος, αν αυτός είναι δρόμος ή έργο αποστράγγισης, ενώ εμείς οι άλλοι υποστηρίξαμε ότι έπρεπε να γίνει χάραξη, να πάρει το έργο τις σχετικές εγκρίσεις και μετά να ακολουθήσει η υλοποίηση.

Τα επιχειρήματα του ενός ήταν ότι μόνο έτσι θα προχωρήσει γρήγορα το έργο, ότι στο παρελθόν έτσι ανοίχτηκαν αρκετοί δρόμοι στο νησί και ότι εμείς επί της ουσίας  και με τη στάση μας ακυρώνουμε ένα τόσο σημαντικό έργο.

Υποστήριξε επιπλέον ότι ο δρόμος υλοποιείται στην άκρη της δημοτικής έκτασης και κατά συνέπεια δεν δημιουργεί κανένα απολύτως πρόβλημα στο μελλοντικό σχολικό συγκρότημα.

Μα είπε επίσης ότι ο δήμαρχος μεσολάβησε για να αφεθούν ελεύθεροι οι χειριστές του μηχανήματος  με το επιχείρημα ότι πρόκειται για έργο αποστράγγισης  και όχι για έργο κατασκευής δρόμου.

Πάντως η απλή μέθοδος του ενός οδήγησε σε δικαστική εμπλοκή  με το έργο ημιτελές και στάσιμο σε αντίθεση με τη σύνθετη μέθοδος των τριών (Δήμος, εγκρίσεις, απαλλοτριώσεις), που θα το ολοκλήρωνε.

Επειδή πολύ συζήτηση και σχόλια γίνονται για το δρόμο(;)  καλά θα κάνει ο δήμαρχος να εκδώσει ένα δελτίο τύπου για να πληροφορηθούμε με τρόπο επίσημο αυτό που έχει συμβεί.

Η όποια καθυστέρηση τον εκθέτει και σε μας στερεί το κυρίως θέμα συζήτησης, που είναι η τρέχουσα πολιτική κατάσταση.