Πριν από μερικές μέρες είχα μια ενδιαφέρουσα δημόσια
συνομιλία με τον πρόεδρο της ΚΔΕΠΑΠ Θανάση Μαρινόπουλος και το Λευτέρη
Καρποδίνη στο φιλόξενο ραδιόφωνο του ΗΧΩ.fm.
Μου ζήτησαν να αναφερθώ στο ιστορικό της ίδρυσης της ΔΕΠΑ
τότε, της ΚΔΕΠΑΠ σήμερα.
Ήταν η περίοδος που ξεκίνησε ο Δήμος πορεία σε αχαρτογράφητα
νερά, αφού πλάνο για την οργάνωση του
ενιαίου δήμου δεν υπήρχε, παρά μόνο γενικές κατευθύνσεις του υπουργείου
Εσωτερικών. Η απόφαση που πήραμε τότε και τελικά υλοποιήσαμε ήταν η
αντικατάσταση της γεωγραφικής διαίρεσης που υπήρχε (σε κοινότητες και δήμο) με
νομικά πρόσωπα με καθοριστικές για την
εξέλιξη του δήμου αρμοδιότητες.
Τότε ιδρύθηκε η ΔΕΠΑ (ΚΔΕΠΑΠ), η ΔΕΥΑΠ, ο ΔΟΝΑ (Δημοτικός
Οργανισμός Νεολαίας και Άθλησης), το ΚΑΠΗ και λίγο αργότερα το Δημοτικό
Λιμενικό Ταμείο Πάρου Αντιπάρου.
Τώρα σχετικά με την ΔΕΠΑ. Η Δημοτική Επιχείρηση Πολιτιστικής
Ανάπτυξης ιδρύθηκε ως νομικό πρόσωπο
ιδιωτικού δικαίου. Μόνο με αυτό το νομικό σχήμα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί η
επιχείρηση από προγράμματα της Ε.Ε. Έτσι πήραμε χρηματοδότηση και ιδρύσαμε τους
2 παιδικούς σταθμούς (στα Μάρμαρα και την Παροικιά), το πρόγραμμα βοήθεια στο
σπίτι, το αυτοκίνητο που χρησιμοποιεί το πρόγραμμα κ.ά.
Με την ευκαιρία αυτής της συζήτησης πρότεινα στον πρόεδρο
της ΚΔΕΠΑΠ να αγοράσει η επιχείρηση το ερείπιο που βρίσκεται απέναντι από το
κτήριο Δημητρακόπουλου για να ιδρυθεί εκεί
Δημοτική Πινακοθήκη.
Η Δημοτική Βιβλιοθήκη, το κτήριο Δημητρακόπουλου και η
Δημοτική Πινακοθήκη θα αποτελέσουν στην καρδιά του οικισμού της Παροικιάς μια
γωνιά σημαντικής πολιτιστικής δραστηριότητας, αφού όλα τα κτήρια απέχουν μεταξύ
τους μόνο μερικά μέτρα.
Έργα αξιόλογων καλλιτεχνών, όπως του Λουκά Γεραλή και του
Νίκου Κατσουρού, που δεν είναι εν ζωή,
υπάρχουν στο νησί και θα
μπορούσαν να προσφερθούν. Έργα επίσης αξιόλογων καλλιτεχνών που ζουν και
δημιουργούν στην Πάρο, όπως του
Άλκη Γκίνη, της Αμαλίας Φερεντίνου, της
Δήμητρας Χανιώτη, της Βασιλικής Μπισμπίκου, της Νατάσας Μπιζά κ.ά. θα μπορούσαν
να εμπλουτίσουν την πινακοθήκη.
Πολλά μπορούν να γίνουν στο χώρο του πολιτισμού εάν υπάρχει
πολιτική βούληση. Το στολίδι της Μάρπησσας, το Μουσείο Νίκου Περαντινού, το
απέδειξε.
Έργο του Λουκά Γεραλή
¨Εργο του Νίκου Κατσουρού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου