Η δικαστική περιπέτεια του νέου αεροδρομίου στο Συμβούλιο της Επικρατείας ( 5η συνέχεια)

 Στις  4 το απόγευμα της ίδιας μέρας (25-7-98)  επιστρέφω στο υπουργείο Αιγαίου μαζί με το Σπύρο Λάβδα και το Βασίλη Καρποδίνη. 

Παρουσία μας η υπουργός Ελισάβετ Παπαζώη μίλησε με τον  υπουργό ΠΕΧΩΔΕ Κώστα Λαλιώτη και τον έπεισε για την ανάκληση. Προηγουμένως είχε συμφωνήσει και ο υπουργός Μεταφορών Τάσος Μαντέλης.

Επιβεβαίωση της ανάκλησης είχα και από το Νίκο Λεβογιάννη, ο οποίος στις 5.30 της ίδιας μέρας με πήρε τηλέφωνο  και μου είπε ότι επικοινώνησε με το Λαλιώτη, ο οποίος του είπε ότι ανακαλεί τις υπουργικές αποφάσεις και ότι θα επανέλθει στο ζήτημα της κατασκευής του αεροδρομίου επικαλούμενος εθνικούς λόγους.

Στις 26-5-98  ανακαλούνται οι προσβληθείσες υπουργικές αποφάσεις. 

Στις 27-5-98, ημέρα της δίκης, αυτή αναβάλλεται για τις 10 Ιουνίου 1998.

Στις 10-5-98, όταν ξεκίνησε η διάσκεψη του δικαστηρίου, οι δικηγόροι μας ζήτησαν κατάργηση της δίκης καταθέτοντας τα έγγραφα ανάκλησης των υπουργικών αποφάσεων και το δικαστήριο ομόφωνα αποφάσισε την κατάργηση.

Ο καθένας αντιλαμβάνεται το μέγεθος της προσπάθειας  για να διασωθεί το έργο γεγονός που επιτεύχθηκε, επειδή η Πάρος έδειξε μοναδική αγωνιστική συσπείρωση και επειδή υπήρξαν την κρίσιμη στιγμή οι αποτελεσματικές παρεμβάσεις των βουλευτών του νομού μας Ελισάβετ Παπαζώη και Νίκου Λεβογιάννη προς τους συναρμόδιους υπουργούς.

Το έργο διασώθηκε αλλά στη συνέχεια πέρασε από μια άλλη μικρότερη περιπέτεια που είχε να κάνει με τις πεταλούδες των Ψυχοπιανών.

Το έγγραφο που προσκομίστηκε στο ΣτΕ και οδήγησε στην απόφαση κατάργησης της δίκης.