Άρθρο του Ηλία Γουρδούκη
Πραγματοποιήθηκε απόψε
στην αίθουσα του “Αρχίλοχου” η συνεδρίαση του Δ.Σ. με αποκλειστικό θέμα την
υγεία. Πιο κάτω γίνεται μια πρώτη αποτίμηση με τη δική μας υποκειμενική ματιά.
1.
Κατ'
αρχήν θεωρούμε θετικό ότι επιτέλους έγινε η συνεδρίαση, για την οποία το
Δημοτικό Συμβούλιο είχε δεσμευτεί από τον Οκτώβριο του 2014.
2.
Όση καλή
διάθεση και αν διαθέτει κανείς, δεν μπορεί παρά να παρατηρήσει ότι υπάρχουν
σημαντικές διαφοροποιήσεις (έως και διαφορές) στις τοποθετήσεις. Αυτό μπορεί να
θεωρηθεί θετικό, γιατί οι διαφορετικές θέσεις κατά κανόνα συμβάλουν στην
ανάπτυξη γόνιμου διαλόγου με κατάληξη τη σύνθεση, μπορεί, όμως, να θεωρηθεί και
αρνητικό διότι αποκαλύπτει διαφορετικές αφετηρίες και στοχεύσεις.
3.
Διαπιστώνεται
ότι υπάρχει έλλειψη πληροφόρησης, ακόμη και άγνοιας, για το “ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΌ”
και το “Κίνημα Υγείας” που δυσχεραίνει τη συζήτηση. Θα βοηθούσε, μάλλον,
να διανυθεί γρήγορα αυτή η απόσταση προκειμένου να καλυφθεί το κενό. Αυτό,
πιστεύουμε, ότι θα διευκόλυνε τη συζήτηση και το συντονισμό των ενεργειών που
θα δρομολογήσει το “Κίνημα Υγείας”. Με τις κινητοποιήσεις αποκτήθηκε εμπειρία
και γενικά γίναμε σοφότεροι, αλλά αυτό, φαίνεται, δεν ισχύει για όλους.
4.
Το αίτημα
της Γραμματείας του “Συντονιστικού” προς το Δημοτικό Συμβούλιο αφορούσε στον
καθορισμό των θέσεων της νέας Δημοτικής Αρχής για τα θέματα Υγείας και της
στάσης της έναντι του “ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ” (αν συμφωνεί με τα αιτήματά του, τη
στρατηγική του στον τρόπο διεκδίκησης και αν θα συμμετέχει σ' αυτό)
5.
Είναι
προφανές ότι η καθυστέρηση της συζήτησης εκ μέρους του Δ.Σ. εγκλώβισε (εξ
αντικειμένου, τουλάχιστον) και το “Συντονιστικό”. Η καθυστέρηση μοιάζει
αδικαιολόγητη, αν λάβουμε υπόψη ότι ότι το πρόβλημα υποστελέχωσης του Κέντρου
Υγείας είναι γνωστό, αν μη τι άλλο από τις κινητοποιήσεις των προηγούμενων
ετών.
6.
Εξακολουθεί
να υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις σε ό,τι αφορά στον τρόπο διεκδίκησης. Από
τη μια έχουμε τη λογική της ανάθεσης (μια επιτροπή π.χ. επιδιώκει την
λύση), που παραπέμπει σε λογικές συνδικαλιστικές και διαπραγμάτευσης (οι ικανοί
διαπραγματευτές, οι ειδικοί κλπ. - κάτι σαν επαγγελματίες της πολιτικής). Απ'
την άλλη υπάρχει η άποψη ότι τα προβλήματα που απασχολούν τους πολίτες είναι
πολιτικά και θα επιλυθούν προς όφελος της κοινωνίας, μόνο αν οι πολίτες
αναλάβουν οι ίδιοι τα θέματα που τους αφορούν. Είναι άλλο πράγμα η επικοινωνία
με τους αρμόδιους (υπουργούς, κλπ) που “συμπληρωματικά” θα βοηθήσουν τον αγώνα,
που δεν μπορεί παρά να είναι πολιτικός (αγωνιστικές κινητοποιήσεις των ίδιων
των πολιτών) και άλλο πράγμα να
αναγορεύουμε αυτές τις ενέργειες ως την κατ” εξοχήν μέθοδο επίλυσης των
προβλημάτων. Παρόμοια ισχύουν για την πρακτική επίλυσης των προβλημάτων μέσω
εγγράφων, επιστολών, κλπ.
7.
Τα προβλήματα δεν έχουν χρώμα, οι πολιτικές
που τα προκαλούν όμως έχουν και χρώμα και υπεύθυνους. Το πρόβλημα στο Κέντρο
Υγείας δεν οφείλεται τόσο σε ολιγωρία της προηγούμενης κυβέρνησης όσο σε
πολιτική επιλογή της. Επιλογή της ήταν η κατεδάφιση του Εθνικού Συστήματος
Υγείας.
8. Η θέση που παρουσιάζει το πρόβλημα ως τεχνοκρατικό
μοιάζει να είναι προβληματική . Το να βάζουμε τους πολίτες να προτείνουν ποιες
ειδικότητες γιατρών θα πρέπει να υπάρχουν σε ένα Κέντρο Υγείας και μάλιστα
νησιωτικό, είναι ... παραπλανητικό. Οι ειδικοί, με βάση την επιστημοσύνη τους
προτείνουν, αλλά η τελική απόφαση είναι πολιτική. Προφανώς οι ειδικότητες
Γενικής Ιατρικής και Παθολογίας είναι απαραίτητες. Ο παιδίατρος, όμως, ή ο
ακτινολόγος δεν είναι απαραίτητος; Πώς θα γίνεται μια διάγνωση π.χ. σε
περίπτωση καταγμάτων;
9.
Το προηγούμενο
έχει άμεση σχέση με το πώς βλέπουμε το ζήτημα της υγείας. Θεωρούμε ή όχι την
υγεία κοινωνικό αγαθό που είναι σημαντικό και αναφαίρετο δικαίωμα όλων
ανεξαιρέτως των ανθρώπων; Το κράτος πρέπει ή όχι να προσφέρει ισότιμα σε όλους
τη δημόσια δωρεάν υγεία; Μήπως θα πρέπει κάποιους τομείς να τους προσφέρει
οικειοθελώς στους ιδιώτες (εμπορευματοποίηση) ενισχύοντας συνειδητά τις
κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες; Το κράτος δεν πρέπει να λειτουργεί
αναδιανεμητικά και εξισωτικά;
10. Μια κοινωνία χειραφετείται όταν οι πολίτες
ξαναγίνουν ενεργοί και υπεύθυνοι και όχι όταν ιδιωτεύουν. Μια κοινωνία αλλάζει
προς την κατεύθυνση που θέλει, μόνο όταν η ίδια αποφασίσει να δράσει για τα
δικά της θέλω και συμφέροντα χωρίς ψευδαισθήσεις.
11. Τελικά, αποφασίστηκε να επικαιροποιηθούν τα
αιτήματα του “Συντονιστικού” (ψήφισμα), το Δημοτικό Συμβούλιο να συμμετέχει ενεργά
στο “Συντονιστικό”. Τέλος, αληθεύει ή είναι ιδέα μας ότι κάποιοι δεν
καλοβλέπουν την ύπαρξη του 'Συντονιστικού”;
ΓΟΥΡΔΟΥΚΗΣ ΗΛΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου