Κίνημα αλληλεγγύης, Ανάσα αξιοπρέπειας

Άρθρο του Ηλία Γουρδούκη

Στην κρίσιμη φάση της διαπραγμάτευσης καλούμαστε όλοι να δώσουμε μια σαφή στήριξη στην κυβέρνηση για να απαλλαγεί η χώρα από τα μνημόνια και τα χρέη. Την Κυριακή, στις 5 το απόγευμα, συμμετέχουμε στις συγκεντρώσεις – συλλαλητήρια που πραγματοποιούνται στις πλατείες της χώρας και των μεγάλων πόλεων του εξωτερικού.

Οι “πλατείες αναδύονται” ξανά αλλά με διαφορετικό περιεχόμενο και καινούργια αιτήματα. Το χρηματοπιστωτικό σύστημα επιχειρεί να επιβάλλει τη θέλησή του και να ευνουχίσει κάθε προσπάθεια εφαρμογής μιας πολιτικής υπέρ των λαϊκών στρωμάτων. Η Δημοκρατία απειλείται, οι κυβερνήσεις γίνονται όργανό τους και οι πολίτες πληρώνουν το λογαριασμό. Έτσι όπως πάμε, αν δεν κάνουμε κάτι, είναι σαν να περιμένουμε την καταστροφή. Αν μάλιστα αφεθούμε στα προπαγανδιστικά και εκβιαστικά διλήμματα των καθεστωτικών ΜΜΕ, τότε θα επιτρέψουμε να εμπεδωθεί στην κοινωνία ο λόγος των τραπεζιτών και των πολιτικών τους και σαν μοναδική απάντηση στην κρίση θα εμφανίζεται μόνο η πολιτική απάντηση της οικονομικής και πολιτικής ελίτ με την βαρβαρότητα των κάθε μορφής μνημονίων τους.

Η πολιτική “ανταρσία” που σημειώθηκε στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου είναι μια πρώτη απόπειρα επαναφοράς της πολιτικής, μια πρώτη απόπειρα ανυπακοής στη λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού, είναι ένα αίτημα προάσπισης των συμφερόντων και των οραμάτων των λαϊκών στρωμάτων απέναντι στην κυριαρχία του χρηματοπιστωτικού συστήματος, των τραπεζιτών και των πολιτικών ανδρεικέλων τους.

Η κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας, η Ελλάδα, είναι η μοναδική χώρα που ύψωσε το ανάστημά της εναντίον της λιτότητας. Είναι δύσκολο εγχείρημα όμως γιατί η οικονομική ελίτ, ξέροντας τι ακριβώς διακυβεύεται, αντιστέκεται λυσσαλέα. Γι' αυτό χρειάζεται την αλληλεγγύη, του κόσμου της εργασία και των γραμμάτων. Δεν μπορεί να συνεχίσει άλλο η πολιτική της λιτότητας. Δεν γίνεται συνεχώς να περικόπτονται μισθοί και συντάξεις, να περικόπτονται διαρκώς οι δαπάνες για την υγεία, την παιδεία, το κοινωνικό κράτος, για να πλουτίζουν οι πλουτοκράτες .

Μοναδική λύση είναι η ανάπτυξη ενός μαζικού λαϊκού κινήματος, η ευρεία λαϊκή κινητοποίηση που θα αντισταθεί και τελικά θα ανατρέψει τους εκβιασμούς. Αν ο καθένας μας πιστέψει στον εαυτό του και στο διπλανό του και όλοι μαζί καταλάβουμε τη δύναμή μας τότε κάτι μπορεί να προσχωρήσει. Οι πολίτες, ανεξάρτητα κομματικών εντάξεων και πολιτικών πεποιθήσεων, μπορούν να δημιουργήσουν ένα κίνημα αντίστασης, στήριξης και ελέγχου, ώστε να λειτουργήσουν σαν ένα κοινωνικό και πολιτικό αντίβαρο, προκειμένου η διαπραγμάτευση να μην αποδειχθεί ένας ευφημισμός για συνθηκολόγηση.

Στη σημερινή συγκυρία, οι πολίτες που συμμετέχουν στα κινήματα των πλατειών αναγνωρίζουν το ρόλο και τη σημασία της συμμετοχής και της παρουσίας τους. Βλέπουν ότι η εκπροσώπηση και η εμπιστοσύνη στην κυβέρνησή του αποκτά νόημα. Διακατέχονται από μια αισιοδοξία, μιαν ελπίδα ότι όλα είναι ανοικτά, ότι κάτι καλό μπορεί να συμβεί για τους ίδιους. Βλέπουν να διαμορφώνονται συνθήκες για άμεση συμμετοχή τους στο πολιτικό, νιώθουν σαν να συνδιαμορφώνουν την τελική έκβαση της διαπραγμάτευσης, που σε τελικά ανάλυση είναι μια διαπραγμάτευση για την ίδια τη ζωή τους. Σ' όλη αυτή τη διαδικασία αναζητούν το νόημα και τη χαμένη τιμή της πολιτικής που μπορεί να τους δώσει ξανά την αξιοπρέπεια, την υπερηφάνεια. Δεν είναι διατεθειμένοι πλέον να παραχωρήσουν άλλο τη διαχείριση της αξιοπρέπειάς τους σε μια παρηκμασμένη πολιτική ελίτ που ενδιαφέρεται μόνο για τον εαυτό της και τα αφεντικά της. Είναι μια διαδικασία απελευθέρωσης από τον (νεο)φιλελευθερισμό που έχει διαχυθεί στα μυαλά μας από την προπαγάνδα και τη χειραγώγηση, είναι μια απαίτηση του δικαιώματος για ελευθερία, δημοκρατία, δικαιοσύνη και ισότητα, μια κίνηση απαλλαγής από το αίσθημα ενοχής για το ότι υπάρχουμε, για το ότι επιθυμούμε πράγματα που δίνουν ουσιαστικό νόημα στη ζωή μας. 

 Η ελληνική κυβέρνηση δεν διαπραγματεύεται για τον εαυτό της, αλλά για τα συμφέροντα,τις ανάγκες και τις ελπίδες των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, των εκατομμυρίων θυμάτων της μνημονιακής βαρβαρότητας.

Γι’ αυτό, κατεβαίνουμε σε δρόμους και πλατείες για να φωνάξουμε ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ. Καμία υποχώρηση από το πρόγραμμα ανατροπής της λιτότητας. Δεν διαπραγματευόμαστε ένα “καλύτερο” μνημόνιο. Οι ανάγκες μας, η ζωή μας δεν χωράνε στις παραγράφους κανενός μνημονίου!

Ας ξεσηκωθούμε, ας ανταποκριθούμε “στο προσκλητήριο της ιστορίας”, “στα καλέσματα όσων αγωνίστηκαν, όσων θυσιάστηκαν”.

Μπορούμε να νικήσουμε!

 

ΓΟΥΡΔΟΥΚΗΣ ΗΛΙΑΣ