Ολίγα περί του αεροδρομίου και τον αφανή εργάτη του, που το λειτουργεί.

Όσοι έχουν την τύχη να συνομιλήσουν με τον αερολιμενάρχη Κώστα Λεοντίδη θα καταλάβουν αμέσως, ότι έχουν να κάνουν με έναν έμπειρο και ευσυνείδητο υπάλληλο, με άποψη στο αντικείμενο της δουλειάς του και με σεβασμό προς την ιεραρχία του φορέα που υπηρετεί, υπηρεσιακή και πολιτική.

Εμείς εδώ στην Πάρο είμαστε πολύ τυχεροί που υπηρετεί στο αεροδρόμιό μας.

Πριν από την ανατολή του ήλιου βρίσκεται στη θέση του και φεύγει τελευταίος μετά τη δύση. Λογαριάστε τις ώρες που δουλεύει για να καταλάβετε το ωράριο που χτυπά καθημερινά.

Δεκάδες οι καθημερινές πτήσεις με ελάχιστο προσωπικό λόγω μνημονίων, (που και αυτό δουλεύει αδιαμαρτύρητα), με αίθουσες αναμονής της πλάκας και με διαμαρτυρίες επιβατών έντονες, όταν λόγω καθυστερήσεων συμπέσουν δύο ή τρείς πτήσεις μαζί.

Τότε είναι που η κατάσταση γίνεται ανεξέλεγκτη με τον Λεοντίδη να προσπαθεί να μαζέψει τα ασυμμάζευτα.

Η κυβέρνηση μετά τις εξαγγελίες για τα κτηριακά, την ημέρα των επίσημων εγκαινίων (γιατί υπήρξαν και ανεπίσημα) μας ξέχασε, η δημοτική αρχή αδιαφορεί για την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στο αεροδρόμιο, και η Πάρος δυσφημίζεται καθημερινά και μαζί της ο Ελληνικός Τουρισμός. 

Αφήνουμε έναν υπάλληλο να βγάζει καθημερινά τα κάστανα από τη φωτιά μέχρι να καεί.

Συχνά εστιάζουμε το ενδιαφέρον μας στο λιμάνι, που και εδώ οι λιμενικοί μας συχνά ξεπερνούν τον εαυτό τους και ξεχνάμε το αεροδρόμιο επειδή βρίσκεται μακριά από τον οικιστικό ιστό.

 Και όμως Δήμος και φορείς το νησιού κάτι πρέπει να κάνουν. Και δεν εννοούμε τώρα στην αιχμή της τουριστικής περιόδου.

Το καλοκαίρι αυτό θα βγει έτσι κι αλλιώς με τα όσα αρνητικά.

Αμέσως μετά όμως και αφού γίνει λεπτομερής καταγραφή για όλες τις λειτουργικές αδυναμίες του αεροδρομίου, όλοι μας, χωρίς καμιά εξαίρεση, να βάλουμε την κυβέρνηση ενώπιον των ευθυνών της και να απαιτήσουμε δυναμικά την ολοκλήρωση των έργων που απαιτούνται για να αποκτήσει επί τέλους η  Πάρος το αεροδρόμιο, που είχε αρχικά σχεδιαστεί (κτηριακά και διάδρομος).