Όλοι πλέον αναγνωρίζουν ότι το
κύριο χαρακτηριστικό αυτής της εκλογικής αναμέτρησης, το οποίο θα αποτυπωθεί
στις κάλπες της 25ης Ιανουαρίου, είναι η μεγάλη κοινωνική & πολιτική πόλωση, ανάμεσα στις δυνάμεις της εργασίας και στις δυνάμεις
του εγχώριου και ξένου κεφαλαίου.
Πόλωση κοινωνική, γιατί στα πέντε μνημονιακά χρόνια τα πλατιά λαϊκά
στρώματα, καταδικάστηκαν σε ένα καθεστώς οικονομικής εξαθλίωσης, κατεδάφισης
εργασιακών δικαιωμάτων που αποκτήθηκαν με αγώνα και αίμα δεκαετιών και
καταστροφής των ασφαλιστικών & προνοιακών υποδομών, με την Υγεία και την
Παιδεία να είναι σταθερά στο στόχαστρο των ασκούμενων νεοφιλελεύθερων πολιτικών
επιλογών. Το 1.300.000 των ανέργων και τα 2.500.000 των πολιτών που διαβιούν
κάτω από το όριο της φτώχειας, είναι ο αδιάψευστος μάρτυρας της ολομέτωπης επίθεσης που δέχθηκε η
κοινωνία …
Την ίδια στιγμή, η εγχώρια
οικονομική ολιγαρχία, κατάφερε να αυξάνει ετησίως - μέσα στην κρίση - κατά 20%
τα κέρδη της και να μπορεί σήμερα το 1% του πληθυσμού να κατέχει το 53,6% του
συνολικού πλούτου της χώρας! Πεντακόσια (500) άτομα, τα 50 δις ευρώ του 2013 τα
έκαναν 70 δις. Πρόκειται για μια ιλιγγιώδη και βίαιη ανακατανομή
εισοδηματικών πόρων και πλούτου μετά από εκείνη του Χρηματιστηρίου το 1999 επί «εκσυγχρονιστή» Σημίτη.
Πόλωση πολιτική, γιατί αυτές οι
βάρβαρες πολιτικές υπογράφτηκαν και
εφαρμόστηκαν τα πέντε μνημονιακά χρόνια από συγκεκριμένα πολιτικά κόμματα και
συγκεκριμένους πολιτικούς. Είναι τα κόμματα και οι πολιτικοί που προστάτευσαν τους μεγάλους
φοροφυγάδες, τα πανίσχυρα διαπλεκόμενα τραπεζικά και κρατικοδίαιτα
επιχειρηματικά συμφέροντα, πολλά από
τα οποία περιλαμβάνονται στις διάφορες λίστες Λαγκάρντ με τις μίζες από
υποβρύχια που «γέρνουν», τις μίζες της SIEMENS και τις εταιρίες offshore. Είναι οι ίδιες δυνάμεις που κούρεψαν τα αποθεματικά των
Ταμείων με το PSI, που
παρέδωσαν αντί πινακίου φακής στα διαπλεκόμενα επιχειρηματικά συμφέροντα την
Αγροτική Τράπεζα, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και τον ΟΠΑΠ και έβγαλαν στο σφυρί
όλη την ακίνητη περιουσία του Δημοσίου μέσω του ΤΑΪΠΕΔ…
Απέναντι σ΄ αυτή την πολιτική τα
πληττόμενα κοινωνικά στρώματα, συσπειρώθηκαν γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έδωσε και συνεχίζει να δίνει μαζί τους, με τις κινηματικές πρωτοβουλίες «των από
κάτω» αξιόπιστα τη μάχη, μέσα και έξω από την Βουλή, για την ανατροπή αυτών
των πολιτικών. Την ίδια στιγμή, προσπάθησε με τρόπο ασυμβίβαστο να αντισταθεί
στις αντισυνταγματικές μεθοδεύσεις και στα κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα των
μνημονιακών κυβερνήσεων μέσω της σωρείας των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου,
που όμοιά της συναντάμε μόνο στην περίοδο της χουντικής διακυβέρνησης του
τόπου.
Αξίζει όμως να σημειωθεί, ότι
εκτός από την διάχυτη κοινωνική και πολιτική πόλωση αυτών των εκλογών, ένα άλλο κρίσιμο χαρακτηριστικό της
προεκλογικής περιόδου είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ καταφέρνει να σύρει όλο το πολιτικό
σύστημα σε μια ουσιώδη πτυχή αυτής της αναμέτρησης, με όχημα το ζήτημα του δημόσιου χρέους: εξαναγκάζει τις
πολιτικές δυνάμεις που υπηρέτησαν αυτές τις βάρβαρες πολιτικές να αναμετρηθούν
μαζί του σε ένα θέμα που επιμελώς απέφυγαν να συζητήσουν στις πρόσφατες
ευρωεκλογές και το οποίο συνοψίζεται στο τι
ακριβώς Ευρώπη θέλουμε.
Σ΄ αυτή την ευθεία πρόκληση του
ΣΥΡΙΖΑ, οι εγχώριες μνημονιακές δυνάμεις κωφεύουν.
Για να καλύψουν τις εγκληματικές ευθύνες τους από την υιοθέτηση των
νεοφιλελεύθερων πολιτικών των κυρίαρχων δυνάμεων στην Ε.Ε και την έλλειψη
πολιτικής βούλησης για ουσιαστική διαπραγμάτευση του ελληνική χρέους, ώστε αυτό
να καταστεί οικονομικά βιώσιμο χωρίς να ερημωθεί η κοινωνία, καταφεύγουν
στα τρομοκρατικά εκβιαστικά ψευτοδιλήμματα περί παραμονής μας ή όχι στο ευρώ,
στην γκρίζα προπαγάνδα και τις υστερικές κραυγές..
Η πάγια θέση του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι
το δημόσιο χρέος της χώρας δεν αποτελεί
ελληνική ιδιαιτερότητα. Είναι
συνολικό πρόβλημα κρίσης χρέους των χωρών
της ευρωζώνης και σαν τέτοιο πρέπει να αντιμετωπιστεί. Δεν μπορεί να
αντιμετωπιστεί με συνέχιση της λιτότητας που
συντελεί στην ανάπτυξη ενός υφεσιακού
σπιράλ που θα αγκαλιάσει στο τέλος όλη την Ε.Ε.
Η σταθερή βούληση του ΣΥΡΙΖΑ να θέσει αποφασιστικά τα θέματα αυτά στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης,
λειτουργεί προς δύο κατευθύνσεις: πρώτον αποτελεί τη μόνη ελπίδα για την
Ελλάδα ώστε να μπορέσει να ξεφύγει από τη μέγγενη ενός δυσθεώρητου κόστους για
την κοινωνία και δεύτερον, δίνει
τη δυνατότητα αλλά και το παράδειγμα στους εργαζόμενους της Ε.Ε να πιέσουν
καθοριστικά για την ανατροπή αυτών των πολιτικών. Είναι ανάγκη να καλυφθεί το σοβαρότατο έλλειμμα Δημοκρατίας και εθνικής
κυριαρχίας που παρατηρείται σε Ελλάδα και Ε.Ε.
Καθίσται επομένως προφανές το μεγάλο
διακύβευμα αυτών των εκλογών για το μέλλον και την προοπτική της χώρας και των
συμφερόντων των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, που βλέπουν στο ΣΥΡΙΖΑ τη μοναδική
πολιτικά αξιόπιστη δύναμη που θα μπορέσει να ανοίξει διέξοδο από το φαύλο κύκλο
της κρίσης και της παρακμής στην οποία
έχουμε περιέλθει. Γι' αυτό και σ΄
αυτές τις εκλογές το δίλλημα είναι συντριπτικό: ή εμείς ή αυτοί! Με την
ελπίδα ή με τον φόβο και την κοινωνική και οικονομική ερήμωση!
ΗΛΙΑΣ ΓΟΥΡΔΟΥΚΗΣ
Υποψήφιος βουλευτής Κυκλάδων με τον
ΣΥΡΙΖΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου